According to Hauser and House (2000

According to Hauser and House (2000, p. 230), trust is defined as “confidence
in or reliance on another team member” in terms of their morality (e.g. honesty) and
competence. According to Story (2002), trust is an essential characteristic of the servant
leader. Servant leaders model truth in the way they coach, empower, and persuade.
This trust exists as a basic element for true leadership. However, trust involves an
element of uncertainty, according to Gautschi (2000), for to trust someone inheres the
possibility to become disappointed. Russell (2001) argues that the values of integrity
and honesty build interpersonal and organizational trust and lead to credibility; this
trust is essential in servant leadership. Fairholm (1997, p. 107) states that trust is
always present as an important factor that is central to leadership. Furthermore,
Melrose (1998, p. 292) states that leaders do what they say, which engenders trust.
Additionally, the openness of a leader to receive input from others increases a leader’s
trustworthiness (Kouzes and Posner, 1997). Followers are more likely to follow a leader
whose behaviors are consistent and trustworthy and who can connect with their
aspirations (Kouzes and Posner, 1993a).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามบ้านและซังท์ (2000, p. 230), กำหนดความน่าเชื่อถือเป็น "ความเชื่อมั่นในความเชื่อมั่นในสมาชิกทีมอื่นหรือ "ในแง่ของศีลธรรม (เช่นความซื่อสัตย์) และความสามารถ ตามเรื่องราว (2002), ความน่าเชื่อถือคือ ลักษณะสำคัญของคนรับใช้ผู้นำ ข้าราชการผู้นำแบบจำลองความจริงแบบพวกรถ อำนาจ และชักชวนความน่าเชื่อถือนี้เป็นองค์ประกอบพื้นฐานสำหรับความเป็นผู้นำที่แท้จริงแล้ว อย่างไรก็ตาม ความน่าเชื่อถือเกี่ยวข้องกับการองค์ประกอบของความไม่แน่นอน ตาม Gautschi (2000), การเชื่อถือคน inheresความเป็นผิดหวัง รัสเซล (2001) จนที่ค่าของความและความซื่อสัตย์สุจริตสร้างมนุษยสัมพันธ์ และองค์กรความน่าเชื่อถือ และนำไปสู่ความน่าเชื่อถือ นี้ความน่าเชื่อถือเป็นสิ่งสำคัญในการเป็นผู้นำข้าราชการ Fairholm (1997, p. 107) ระบุว่า ความน่าเชื่อถือเสมอปัจจุบันเป็นปัจจัยสำคัญที่เป็นผู้นำ นอกจากนี้เมลโร (1998, p. 292) ระบุว่า ผู้นำทำอะไรพวกเขากล่าวว่า ที่ engenders เชื่อถือนอกจากนี้ อย่างยิ่งของผู้นำได้รับอินพุตจากผู้อื่นเพิ่มขึ้นเป็นผู้นำน่าเชื่อถือ (Kouzes และ Posner, 1997) ลูกศิษย์มีแนวโน้มที่จะทำตามผู้นำมีพฤติกรรมสอดคล้องกัน และน่าเชื่อถือและที่สามารถเชื่อมต่อกับพวกเขาความปรารถนา (Kouzes และ Posner, 1993a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาม Hauser แอนด์เฮ้าส์ (2000, น. 230) ความไว้วางใจถูกกำหนดให้เป็น "ความเชื่อมั่น
ในการพึ่งพาหรือสมาชิกในทีมอื่น "ในแง่ของศีลธรรมของพวกเขา (เช่นความซื่อสัตย์สุจริต) และ
ความสามารถ ตามเรื่องราว (2002), ความไว้วางใจเป็นลักษณะสำคัญของคนรับใช้
ผู้นำ คนรับใช้ความจริงรูปแบบการเป็นผู้นำในวิธีที่พวกเขาโค้ช, อำนาจและชักชวน.
ความไว้วางใจนี้มีอยู่เป็นองค์ประกอบพื้นฐานในการเป็นผู้นำที่แท้จริง อย่างไรก็ตามความไว้วางใจที่เกี่ยวข้องกับ
องค์ประกอบของความไม่แน่นอนตาม Gautschi (2000) สำหรับคนที่ให้ความไว้วางใจ inheres
ความเป็นไปได้ที่จะกลายเป็นผิดหวัง รัสเซล (2001) ระบุว่าค่าของความซื่อสัตย์
และความซื่อสัตย์สุจริตสร้างความไว้วางใจระหว่างบุคคลและองค์กรและนำไปสู่ความน่าเชื่อถือ; นี้
ความไว้วางใจเป็นสิ่งจำเป็นในการเป็นผู้นำคนรับใช้ Fairholm (1997, น. 107) กล่าวว่าเป็นความไว้วางใจ
เสมอในปัจจุบันเป็นปัจจัยสำคัญที่เป็นศูนย์กลางในการเป็นผู้นำ นอกจากนี้
เมลโรส (1998, น. 292) กล่าวว่าผู้นำทำในสิ่งที่พวกเขากล่าวว่าแปลกใจที่ความไว้วางใจ.
นอกจากนี้การเปิดกว้างของการเป็นผู้นำที่จะได้รับข้อมูลจากคนอื่น ๆ ที่เพิ่มขึ้นของผู้นำ
ความน่าเชื่อถือ (Kouzes และ Posner, 1997) ผู้ติดตามมีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามผู้นำ
ที่มีพฤติกรรมที่มีความสอดคล้องกันและเชื่อถือได้และผู้ที่สามารถเชื่อมต่อกับพวกเขา
เป็นแรงบันดาลใจ (Kouzes และ Posner, 1993a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม เฮาเซอร์ และบ้าน ( 2543 , หน้า 230 ) เชื่อหมายถึง " มั่นใจ
หรือพึ่งพาสมาชิกทีมอื่น " ในแง่ของศีลธรรมของพวกเขา ( เช่นความซื่อสัตย์และ
ความสามารถ จากเรื่อง ( 2002 ) , เชื่อเป็นลักษณะที่สำคัญของผู้นำผู้รับใช้

ผู้นำแบบผู้รับใช้ความจริงในวิธีพวกเขาโค้ช อํานาจและชักชวน .
เชื่อนี้มีอยู่เป็นองค์ประกอบพื้นฐานของความเป็นผู้นำที่แท้จริงอย่างไรก็ตาม เชื่อว่าเกี่ยวข้องกับการ
องค์ประกอบของความไม่แน่นอน ตาม gautschi ( 2000 ) เพื่อที่จะเชื่อใจใคร inheres
ความเป็นไปได้ที่จะกลายเป็นผิดหวัง รัสเซล ( 2544 ) ระบุว่า คุณค่าของความสมบูรณ์และความซื่อสัตย์ระหว่างบุคคลและองค์การ
สร้างความไว้วางใจและนำไปสู่ความน่าเชื่อถือ ไว้ใจนี้
เป็นสิ่งจำเป็นในความเป็นผู้นำผู้รับใช้ fairholm ( 2540 , หน้า 107 ) ระบุว่าไว้ใจ
อยู่เสมอเป็นปัจจัยสำคัญที่เป็นศูนย์กลางในการเป็นผู้นำ นอกจากนี้
เมลโรส ( 1998 , หน้า 292 ) ระบุว่า ผู้นำทำสิ่งที่พวกเขากล่าวว่า , ที่ engenders เชื่อถือ
นอกจากนี้ ความใจกว้างของผู้นำที่จะได้รับข้อมูลจากคนอื่น ๆเพิ่มความน่าเชื่อถือของ
ผู้นำ ( และ kouzes พอสเนอร์ , 1997 ) ผู้ติดตามมีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามผู้นำ
ที่มีพฤติกรรมที่สอดคล้องและเชื่อถือได้และผู้ที่สามารถติดต่อกับแรงบันดาลใจของพวกเขา
( kouzes พอสเนอร์ 1993a และ , )