along the path Tan sorry," she said

along the path Tan sorry," she said, taking my amm and shaking her bead. -I didn't mean to hurt you. Try not to let what I said boder you. Really, rm som was just angry at myself" 1 supose I don't really understand you yet" I said "rm not all that smart. It takes me a while to understand things. But if I do have the time, I come to understand you better than anyone else in the world." We came to a sop and stood in the silent forest, listening. I tumbled and cicada shells with my toecap, then looked up at the pinecomes patches of sky showing through the pine branches Hands in pockets. Naoko stood there thinking, her eyes focused on nothing in particular. "Tell me something. Toru," she said "Do you love me?" "You know I do." "will you do me two favors?" "You can have up to three wishes, Madame." Naoko smiled and shook her head "No, two will do. One is for you to realize bow grateful I am that you came to see me here. I hope youn understand how happy you've made me. I know it's going to save me if anything will Imay not show it, but it's true." Tu come to see you again. I said "And what is the other wish?" "I want you always to remember me. Will you remember that I existed and that I stood next to you here like this?" "Always, "I said Til always remember." sbe walked on without speaking. The autumn light filtering through the branches danced over the shoulders of her jacket. A dog barked again closer than before. Naoko climbed a small mound, walked out of the forest and humied down a gentle slope. Ifollowed two or three steps behind "Come over bere." I called towards her back The well might be around here somewhere." Naoko stopped and smiled and took my am We walked the rest of the way side by side. "Do you really

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามเส้นทางตันขอ เธอกล่าวว่า การฉัน amm และเขย่าลูกปัดของเธอ -ไม่ได้ตั้งใจ จะทำร้ายคุณ พยายามไม่ให้โดน boder คุณ จริง ๆ ส้ม rm ได้แค่โกรธที่ตัวเอง"สมมติว่า 1 ผมไม่เข้าใจคุณยัง" ว่า "ไม่ฉลาดที่ rm ใช้เวลาในการเข้าใจสิ่งต่าง ๆ แต่ถ้าฉันมีเวลา ฉันมาเข้าใจคุณดีกว่าใครในโลก" เรามาสบ และยืนอยู่ในป่าไม่มีเสียง ฟัง ผมร่วงลง และซิเคด้าเชลล์กับ toecap ของฉัน แล้วดูแพทช์ pinecomes ท้องฟ้าแสดงถึงสาขาสนมือในกระเป๋า นาโอโกะยืนมีคิด ดวงตาของเธอเน้นอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่ง "บอกฉันบางสิ่งบางอย่าง Toru เธอกล่าวว่า "คุณรักฉัน" "คุณรู้อย่างไร" "คุณจะทำผมของชำร่วยสอง" "คุณสามารถมีความปรารถนา 3 มาดาม" นาโอโกะยิ้ม และส่ายหัว "ไม่ สองจะทำเธอ หนึ่งคือคุณรู้โบว์ขอบคุณผมว่า คุณมาหาผมที่นี่ หวังว่าโสยูนเข้าใจความสุขคุณทำฉัน ฉันรู้ว่า มันจะบันทึกฉันหากมีสิ่งใด จะ Imay ไม่แสดงมัน แต่มันเป็นความจริง" ตูมาเห็นคุณอีกครั้ง ว่า "และอื่น ๆ พักนี้คืออะไร" "อยากเป็นคุณจะสามารถจดจำ คุณจะจำได้ว่า ผมมีอยู่ และที่ ผมยืนอยู่ข้างคุณที่นี่เช่นนี้" "เสมอ, " ผมกล่าวตอบเสมอจำ " sbe เดินบนโดยไม่ต้องพูด ฤดูใบไม้ร่วงแสงการกรองผ่านสาขาเต้นบนไหล่ของเสื้อของเธอ สุนัขเห่าอีกใกล้กว่าก่อน นาโอโกะปีนขึ้นเนินดินเล็ก ๆ เดินป่าและ humied ลาดอ่อนโยนลง Ifollowed สองหรือสามขั้นตอนเบื้องหลัง "มาเหนือ bere" ผมเรียกต่อเธอกลับที่ดีอาจจะรอบที่นี่" นาโอโกะหยุดยิ้ม และเอา am ฉันเราเดินเหลือแบบเคียงข้างกัน "คุณทำจริง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไปตามเส้นทางตาลขอโทษ "เธอกล่าวว่าการ amm ของฉันและเธอสั่นลูกปัด. -I ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคุณ. พยายามที่จะไม่ปล่อยให้สิ่งที่ผมพูด boder คุณ. จริงๆส้ม RM เป็นเพียงโกรธที่ตัวเอง" 1 supose ฉันไม่เข้าใจว่าคุณยัง "ผมบอกว่า" RM ไม่ได้ทั้งหมดที่สมาร์ท มันต้องใช้เวลาฉันในขณะที่จะเข้าใจสิ่งที่ แต่ถ้าฉันจะมีเวลาที่ฉันมาเข้าใจคุณดีกว่าคนอื่นในโลก. "เรามาถึงขนมและยืนอยู่ในป่าเงียบฟัง. ฉันร่วงลงและเปลือกหอยจักจั่นกับ toecap ของฉันแล้วมองขึ้นไปที่ pinecomes แพทช์ของท้องฟ้าแสดงผ่านสาขาสนมือในกระเป๋า. นาโอโกะยืนอยู่ที่นั่นคิดว่าดวงตาของเธอมุ่งเน้นไปที่อะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. "บอกบางสิ่งบางอย่าง โทรุ "เธอบอกว่า" คุณรักฉันหรือไม่ "" คุณรู้ว่าฉันทำ. "" คุณจะทำอะไรฉันสองโปรดปราน? "" คุณสามารถมีได้ถึงความปรารถนาสามมาดาม. "นาโอโกะยิ้มและส่ายหัวของเธอ" ไม่มีสอง จะทำ. หนึ่งคือสำหรับคุณตระหนักถึงขอบคุณน้อมผมว่าคุณมาเห็นฉันที่นี่ ฉันหวังว่า Youn เข้าใจว่ามีความสุขที่คุณได้ทำผม ฉันรู้ว่ามันจะช่วยฉันถ้ามีอะไรที่จะไม่แสดง Imay แต่มันเป็นความจริง. "เฉิงตูมาดูคุณอีกครั้ง. ฉันกล่าวว่า" และสิ่งที่เป็นที่ต้องการของคนอื่น ๆ ? "" ผมอยากให้คุณเสมอที่จะจำผมได้ คุณจะจำได้ว่าผมมีอยู่และที่ฉันยืนอยู่ต่อไปให้คุณที่นี่เช่นนี้? "" เสมอ "ผมพูดเดี๋ยวจำไว้เสมอ." SBE เดินได้โดยไม่ต้องพูด แสงฤดูใบไม้ร่วงกรองผ่านสาขาเต้นบนไหล่ของเสื้อของเธอ สุนัขเห่าอีกยิ่งกว่าที่เคย นาโอโกะปีนขึ้นเนินเล็ก ๆ เดินออกมาจากป่าและ humied ลงลาด Ifollowed สองหรือสามขั้นตอนที่อยู่เบื้องหลัง "มามากกว่า Bere." ฉันเรียกว่าไปทางด้านหลังของเธอเป็นอย่างดีอาจจะมีรอบที่นี่ที่ไหนสักแห่ง. "นาโอโกะหยุดและยิ้มและเอานของฉันเราเดินส่วนที่เหลือของหนทางข้าง." จริงๆคุณ