Says the one who's going to shove a

Says the one who's going to shove an arrow into my wound."

"You can bite my arm if that will help the pain."

I hold out my arm, she carefully places her mouth on my arm.

"Ready?" She nods.

"Alright. Here we go."

I put the arrow into her wound.

She is one strong bitter, because blood just gushes out a bit. I take the arrow out, she releases my arm and yells. I place my hand on her shoulder and calmly pet her head.

"There, there, it's alright, it's over." She slowly calms down.

"I really hate you." She mumbles.

"Yeah, yeah, here, sit up a bit." She does, I keep her shirt up a bit, why is she wearing two tank-tops? I won't judge.

I finish wrapping the gauze and let her tank-top down. She holds her wound.

"It doesn't hurt anymore." She says.

"That was quick, now then, sleep. We'll go find your friends in the morning." She nods and lays down.

"I'm Lara Croft." She says.

"(F/N) (L/N)."

"Thanks for saving me (F/N), I don't what would happen to me if you didn't rescue me."

I smile, "You're welcome, now sleep, I'll be on watch, so nothing comes to us and tries to kill us."

"You should rest too."

"I'll rest soon, don't worry." I smile to her.

She looks away and blushes and lays down.

I keep watch, she starts to snore quietly, I sigh and take my right eye-patch off.

"How do I fix this?"

I looked at my reflection in the small puddle, my left eye blue, my right eye red.

I hear Lara shivering, I turn around and she's shaking, she'll freeze.

I decide to lay down next to her and hold her, our body heat will keep her warm, she stops shivering.

"Hopefully she won't be pissed at this." I mutter.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Chapter 2: Surviving and Sam

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กล่าวว่า ผู้ที่จะไปผลักลูกศรลงในแผลของฉัน""คุณสามารถกัดแขนของฉันถ้าที่จะช่วยให้อาการปวดนั้น"ฉันถือออกแขนของฉัน เธอระมัดระวังสถานปากของเธอที่แขนของฉัน"พร้อมหรือยัง" เธอ nods"เรื่องนี้ นี่เราไป"ผมใส่ลูกศรลงในแผลของเธอเธอเป็นหนึ่งแข็งขม เพราะเลือดพุ่งกระฉูดออกบิตเพียง ผมใช้ลูกศรออก เธอแขนและ yells ของฉัน ผมวางมือบนไหล่ของเธอ และใจเย็นสัตว์เลี้ยงหัวของเธอ"มี มี ได้ไร มันกว่า" เธอค่อย ๆ สงบลง"ผมเกลียดคุณ" เธอมัมเบิลส์"ใช่ ใช่ ที่นี่ นั่งน้อย" เธอไม่ เก็บเสื้อของเธอขึ้นบิต เหตุเธอสวมใส่สองเสื้อ ฉันจะไม่ตัดสินฉันเสร็จห่อในผ้าพันแผล และให้เธอบนถังลง เธอมีแผลของเธอ"มันไม่เจ็บอีกต่อไป" เธอกล่าว"ที่รวดเร็ว ทันที แล้ว นอน เราจะไปหาเพื่อนตอนเช้า" เธอ nods และวางลง"ฉัน Lara Croft" เธอกล่าว"(F/N) (L/N) ""ขอบคุณสำหรับการบันทึก (F/N) ของฉัน ฉันไม่อะไรจะเกิดขึ้นกับฉันถ้าคุณไม่ได้ช่วยเหลือฉัน"ฉันยิ้ม "คุณ ตอนนี้ นอน จะบนนาฬิกา จึงไม่มีอะไรมาให้เรา และพยายามที่จะฆ่าเรา""คุณควรวางตัวเกินไป""ฉันจะพักผ่อนเร็ว ๆ นี้ ไม่ต้องกังวล" ผมยิ้มให้เธอเธอดูไป และ blushes และวางลงเก็บนาฬิกา เธอเริ่มกรนอย่างเงียบ ๆ ผมถอนหายใจ และใช้เวลาแก้ไขตาของฉันถูกปิด "แก้ไขนี้"ผมมองที่ฉันสะท้อนในบ่อขนาดเล็ก ตาซ้ายของฉันสีน้ำเงิน ฉันตาขวาสีแดงฟัง Lara สั่น ฉันเปิดรอบเธอจะสั่น เธอจะตรึงฉันตัดสินใจวางลงข้าง ๆ เธอ และเก็บความร้อนจากร่างของเธอ เราจะทำให้เธออบอุ่น เธอหยุดสั่น"หวังว่าเธอจะไม่ได้โกรธที่นี้" ผม mutter~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~บทที่ 2: รอด และแซม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กล่าวว่าเป็นผู้หนึ่งที่จะซุกลูกศรเข้าไปในแผลของฉัน. " " คุณสามารถกัดแขนของฉันถ้าที่จะช่วยให้อาการปวด. " ผมถือเอาแขนของฉันเธออย่างระมัดระวังสถานที่ปากของเธอบนแขนของฉัน. " พร้อมหรือยัง? "เธอพยักหน้า"เอาล่ะ ที่นี่เราไป. " ฉันใส่ลูกศรเข้าไปในแผลของเธอ. เธอเป็นหนึ่งในที่แข็งแกร่งขมเพราะเลือดเพียงพุ่งกระฉูดออกบิต. ฉันจะเอาลูกศรออกเธอออกแขนของฉันและตะโกน. ฉันวางมือของฉันบนไหล่ของเธอและใจเย็นสัตว์เลี้ยง หัวของเธอ. "มีมีก็ไม่เป็นไรมันมากกว่า." เธอค่อย ๆ สงบลง. "ผมเกลียดคุณ." เธอพึมพำ. "ใช่ใช่นี่นั่งขึ้นเล็กน้อย." เธอไม่ผมเก็บเสื้อของเธอ ขึ้นเล็กน้อยทำไมเธอสวมใส่ถังสองท็อปส์ซูหรือไม่ฉันจะไม่ตัดสิน. ฉันเสร็จห่อผ้ากอซและปล่อยให้เธอถังด้านบนลง. เธอถือแผลของเธอ. "มันไม่เจ็บอีกต่อไป." เธอบอกว่า. " นั่นคืออย่างรวดเร็วในขณะนี้แล้วการนอนหลับ เราจะไปหาเพื่อนของคุณในตอนเช้า. "เธอพยักหน้าและวางลง. " ฉัน Lara Croft. "เธอบอกว่า. " (F / N) (L / N). " " ขอบคุณสำหรับการประหยัดฉัน (F / N) ผมไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับฉันถ้าคุณไม่ได้ช่วยฉัน. " ฉันยิ้ม" ยินดีต้อนรับคุณตอนนี้นอนหลับฉันจะอยู่บนนาฬิกาจึงไม่มีอะไรมาให้เราและพยายามที่จะฆ่าเรา . " " คุณควรพักผ่อนมากเกินไป. " " ฉันจะพักผ่อนในเร็ว ๆ นี้ไม่ต้องกังวล. "ฉันยิ้มให้เธอ. เธอมองออกไปและสีแดงและวางลง. ฉันคอยเธอเริ่มที่จะกรนอย่างเงียบ ๆ ผมถอนหายใจและใช้เวลา ตาแพทช์ของฉันขวาออก. "ฉันจะแก้ไขปัญหานี้อย่างไร" ผมมองไปที่การสะท้อนของฉันในบ่อขนาดเล็กตาข้างซ้ายของฉันสีฟ้า, สีแดงตาขวาของฉัน. ฉันได้ยิน Lara สั่นผมหันไปรอบ ๆ และเธอสั่นเธอจะ แช่แข็ง. ฉันตัดสินใจที่จะล้มตัวลงนอนข้าง ๆ เธอและถือของเธอความร้อนในร่างกายของเราจะให้เธออบอุ่นเธอหยุดสั่น. "หวังว่าเธอจะไม่ได้โกรธที่นี้." ฉันพูดพึมพำ. ~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~ บทที่ 2: รอดตายและแซม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กล่าวว่า คนที่จะเอาลูกธนูไปในแผลของฉัน " ." คุณสามารถกัดแขนของฉันถ้านั่นจะช่วยให้เจ็บปวดผมจับแขนเธออย่างที่ปากของเธอบนแขนของฉัน" พร้อมหรือยัง ? " เธอพยักหน้า ." ก็ได้ ที่นี่เราไปผมวางลูกศรลงในบาดแผลเธอเป็นหนึ่งขม เพราะเลือดก็พุ่งกระฉูดออกมาเล็กน้อย ผมเอาลูกศรออก เธอปล่อยแขนฉันและตะโกน . ฉันวางมือของฉันบนไหล่ของเธอ และค่อยๆ สัตว์เลี้ยง หัว" โอ๋ โอ๋ ไม่เป็นไร มันจบแล้ว เธอค่อยๆ สงบลง" ฉันเกลียดคุณ " เธอพึมพำ ." ใช่ ใช่ มานั่งหน่อย " เธอ ฉันเก็บเสื้อผ้าของเธอขึ้นเล็กน้อย ทำไมเธอใส่สองตัวถัง ? ผมจะไม่ตัดสินผมจบห่อผ้าและให้นางถังด้านบนลง เธอมีแผลของเธอ" มันไม่เจ็บแล้วค่ะ " เธอกล่าว" มาเร็ว ตอนนี้ แล้ว นอน เราจะไปตามหาเพื่อนในตอนเช้า . " เธอพยักหน้าและวางลง ." ฉันเป็น Lara Croft . " เธอกล่าว" ( F / n ) ( L / N ) "" ขอบใจนะที่ช่วยฉัน ( F / n ) ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ถ้าเธอไม่ช่วยฉันฉันยิ้ม " ด้วยความยินดี ตอนนี้นอน ผมจะไปดู เลยไม่มีอะไรมาเพื่อเรา และพยายามที่จะฆ่าเรา" คุณต้องพักผ่อนเหมือนกัน" ผมจะพักเถอะ ไม่ต้องห่วง " ผมยิ้มให้เธอเธอดูไปหน้าแดงและวางลง .ฉันเฝ้าดูเธอเริ่มกรนเบาๆ ผมถอนหายใจ และใช้แพทช์ตาขวาของฉันออก" ฉันจะแก้ไขปัญหานี้ ?ผมมองเงาตัวเองในแอ่งน้ำเล็กๆ ดวงตาสีฟ้าของฉันทิ้งฉัน ตาขวาสีแดงฉันได้ยินว่าลาร่า เหน็บหนาว ฉันหันไปรอบ ๆและก็สั่น เธอจะแข็งตายผมตัดสินใจนอนลงข้างๆเธอและกอดเธอ ความร้อนในร่างกายของเรา จะทำให้เธออุ่นขึ้น เธอหยุดสั่น" หวังว่าเธอคงจะโกรธนี่ " ผมบ่น~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~บทที่ 2 : การรอดตายและแซม