Least developed country (LDC) is a

Least developed country (LDC) is a country which, according to the United Nations, exhibits the lowest indicators of socioeconomic development, with the lowest Human Development Index ratings of all countries in the world. The concept of LDCs originated in the late 1960s and the first group of LDCs was listed by the UN in its resolution 2768 (XXVI) of 18 November 1971.[1] A country is classified as a Least Developed Country if it meets three criteri

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุด (LDC) เป็นประเทศที่ตามที่สหประชาชาติจัดแสดงผลงานของตัวชี้วัดต่ำสุดของการพัฒนาทางสังคมและเศรษฐกิจที่มีคะแนนต่ำสุดในดัชนีการพัฒนามนุษย์ของทุกประเทศในโลก แนวคิดของ LDCs เกิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และกลุ่มแรกของ LDCs ถูกระบุโดยสหประชาชาติในความละเอียด 2768 (xxvi) ของ 18 พฤศจิกายน 1971[1] ประเทศจัดเป็นประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุดถ้ามันตรงกับสาม criteri

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศพัฒนาน้อยที่สุด (LDC) เป็นประเทศที่ ตามสหประชาชาติ การจัดแสดงตัวบ่งชี้ที่ต่ำสุดของประชากรการพัฒนา มีการจัดอันดับดัชนีการพัฒนามนุษย์ต่ำที่สุดของทุกประเทศในโลก แนวคิดของ LDCs มาในช่วงปลายปี 1960 และปรากฏกลุ่มแรกของ LDCs โดยสหประชาชาติใน 2768 (XXVI) ความละเอียดของ 18 1971 พฤศจิกายน[1] ประเทศถูกจัดประเภทเป็นประเทศพัฒนาน้อยที่สุดถ้าตรงสาม criteri

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศอย่างน้อยพัฒนา(แอลซีดี)เป็นประเทศที่ซึ่งเป็นไปตามที่สหประชาชาติจัดงานนิทรรศการการแสดงระดับต่ำสุดของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม,พร้อมด้วยดัชนีต่ำสุดที่การพัฒนามนุษย์ของการจัดอันดับของทุกประเทศในโลกนี้. แนวความคิดของ ldcs ถือกำเนิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960 s และกลุ่มแรกที่ได้รับการบันทึกลงในรายการของ ldcs ของสหประชาชาติในความละเอียด .2768 (๒๖)ของ 18 พฤศจิกายน 1971 .[ 1 ]ประเทศที่ได้รับการจำแนกให้เป็นประเทศที่พัฒนาแล้วเป็นอย่างน้อยหากเป็นไปตามสาม criteri