His finger was warm and soft as jad

His finger was warm and soft as jade, it lightly brushed by like a feather. It was numbing and tingling, making her itch from the soles of her feet to her heart.

Nangong Liuyun saw her reaction, and the smile in his eyes became even more concentrated. He lowered his head, with his lips almost touching hers.

Su Luo wanted to move back, but discovered to her sorrow that her entire body was bundled in the quilt, unable to move.

The hot air that Nangong Liuyun breathed out, landed onto her face, almost as if it was touching her lips. He said in a low voice: “A dead duck’s mouth is hard, here, apart from this king, no one had ever touched it before.”

Ultimately, he still lightly pecked at Su Luo’s soft, red lips.

Once again, he took advantage of her!

Su Luo glowered at him.

Nangong Liuyun raised an eyebrow in a philander manner: “Just this, and you are impatient? Now, it is still the prelude, tonight, the night is very long——”While pinching both of Su Luo’s pink tender cheeks, his smile became even wider.

Although his tone seemed careless, the idea it conveyed was nakedly dripping with blood.

Hearing this, Su Luo only felt her hair stand on ends, with her back going cold.

This man with evil taste! He would torment her in this way and had actually told her that this was merely a prelude and nothing more. Nothing more…then what would follow this? Su Luo wished that tonight would be over in a hurry, so change would come with breakfast in the daytime.

Just as the saying went, whatever you owe, you must not owe a debt for a favor, because this demanded repayment in flesh.

No wonder when the servants in Prince Jin’s Manor saw him, it was as if every one of them had seen a ghost, they were so afraid that they were terrified. They were not only afraid of him, but also of his influence and strength, right? This man, by birth alone, had the capital to make people despair and become panic-stricken.

Tonight…What would he do?

Instinctively, Su Luo was a little scared. She wanted to turn around and shrink back into her quilt, like a turtle withdrawing back into its shell.

However, Nangong Liuyun was a step ahead of her, she also didn’t know how he moved. He merely grabbed the corner of the quilt firmly and casually tugged, then Su Luo’s entire body was like a meatball, automatically rolling into his embrace.

Without waiting for Su Luo to turn and leave, Nangong Liuyun had already lowered his body and seized her lips. His breath assaulted her senses like a dense mist around her, teasing her heart.

Once Su Luo became aware, she used all her strength to push him away. What she never expected was that this push actually made him reel away.

When did Nangong Liuyun become this weak?

The sound of thunder erupted outside the window. Pea-sized droplets of rain came down in buckets. The sound of pouring rain echoed violently during this period.

Lightning flashed, thunder rolled and the rumbling sounds were never-ending.

The lightning that flashed by, in an instant, lit up the room like daytime. It shone upon Nangong Liuyun’s face, and Su Luo saw that his eyebrows and forehead were slightly knotted.

Su Luo watched him, thought about it, and her entire body curled back into the embroidered quilt. She withdrew her entire body into the quilt, only leaving her pair of clear, black and large eyes unblinkingly watching Nangong Liuyun.

This asshole cared most about his reputation, having been pushed away by her like this, perhaps he would fly into a rage out of humiliation?

Yet, outside out Su Luo’s expectations, Nangong Liuyun not only didn’t once again ruthlessly pounce on her, he slowly turned over and instead half-reclined down on the side. He pulled up the quilt to cover himself with both hands behind his back, and lazily cast her a quick glance: “Do you feel that you could escape me tonight?”

Su Luo pursed her lips, as if thinking about it while looking at him.

Something was wrong.

This asshole had always been the action type, actions were more powerful than words. At this moment, he was actually speaking arrogantly. Although actions-wise, he had clearly already given up…What was going on?

Su Luo, who examined things down to the smallest details, could make out something doubtful at once. When the lightning flashed by, Su Luo’s gaze was looking at Nangong Liuyun’s complexion. She clearly saw that Nangong Liuyun’s brows were wrinkled ferociously, appearing as if he was suffering a lot of pain.

But he hasn’t been injured… Su Luo secretly felt this was strange in her heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิ้วของเขาอบอุ่น และนุ่มนวลเป็นหยก มันเบา ๆ แปรงโดยเช่นขน มันทำให้มึนงง และรู้สึกเสียวซ่า ให้เธอคันจากฝ่าเท้าของเธอไปหัวใจของเธอNangong Liuyun เห็นปฏิกิริยาของเธอ และรอยยิ้มในดวงตาของเขากลายเป็นเข้มข้นมากขึ้น เขาลดลงหัวเขา กับริมฝีปากของเขาเกือบถึงเธอSu ลูต้องการย้ายกลับ แต่พบกับความโศกเศร้าของเธอที่เธอร่างกายทั้งหมดถูกรวมอยู่ในปลอกผ้านวม ไม่สามารถย้ายอากาศร้อนที่ Nangong Liuyun ลมหายใจ ที่ดินบนใบหน้า เกือบจะเป็นว่ามันถูกสัมผัสริมฝีปากของเธอ เขาพูดเสียงต่ำ: "ปากของเป็ดตายไม่ยาก นี่ นอกจากนี้คิง ไม่มีใครได้เคยสัมผัสมันก่อน"ในที่สุด เขายังคงเบา pecked ที่ Su ลูริมฝีปากนุ่ม สีแดงอีกครั้ง เขาเอาข้อดีของเธอSu ลู glowered ที่เขาการเขียนคิ้วในลักษณะ philander ยก Nangong Liuyun: "เพียงแค่นี้ และคุณจะใจร้อนหรือไม่ ตอนนี้ มันเป็นยังคงโหมโรง คืนนี้ คืนนาน — — "ขณะบีบ Su ลูสีชมพูแก้มซื้อทั้งสองยิ้มขึ้นกว้างขึ้นแม้ว่าเสียงของเขาดูเหมือนสะเพร่า ความคิดที่มันเพี้ยนเป็น nakedly น้ำหยด ด้วยเลือดได้ยินนี้ Su ลูเท่ารู้สึกผมยืนบนปลาย กับเธอกลับไปเย็นนี้คนนี้ ด้วยรสชาติที่ชั่วร้าย เขาจะ torment เธอด้วยวิธีนี้ และได้จริงบอกเธอว่า นี้เป็นเพียงการโหมโรงและไม่มีอะไรเพิ่มเติม ไม่มีอะไรเพิ่มเติม...แล้วอะไรจะตามนี้หรือไม่ Su ลูปรารถนาที่คืนนี้จะไปรีบเร่ง เพื่อมาเปลี่ยนอาหารเช้ากลางวันเหมือนกับว่าไป สิ่งที่คุณค้างชำระ คุณต้องไม่ค้างชำระหนี้สำหรับโปรดปราน เนื่องจากนี้ต้องชำระคืนในเนื้อไม่น่าแปลกใจเมื่อเห็นข้าราชการในเจ้าชาย Jin เนอร์เขา มันเป็นถ้าพวกเขาเห็นผี พวกเขาก็กลัวว่า พวกเขารู้สึกกลัว พวกเขาก็ไม่เท่ากลัวของเขา แต่ยังของเขามีอิทธิพลและความแข็งแรง ขวา ผู้ชายคนนี้ คนเดียว คลอดมีทุนจะทำให้คนสิ้นหวัง และกลายเป็นทองเท่าหนวดกุ้งคืนนี้... เขาจะทำอะไรสัญชาตญาณ Su ลูถูกกลัวเล็กน้อย เธอต้องการเปิดรอบ และหดกลับเข้าไปในผ้าห่มของเธอ เช่นเต่าถอนกลับเข้าไปในเปลือกของมันอย่างไรก็ตาม Nangong Liuyun เป็นก้าวของเธอ เธอยังไม่รู้ว่าเขาย้าย เขาเพียงคว้ามุมของผ้านวมแน่น และลวก tugged จากนั้น Su ลูทั้งร่างกายเป็นเหมือนลูกชิ้น กลิ้งโดยอัตโนมัติลงในอ้อมกอดของเขาโดยไม่ต้องรอลู Su ให้เปิด และปล่อย Nangong Liuyun มีแล้วร่างกายของเขาลดลง และยึดริมฝีปากของเธอ ลมหายใจของเขาทำร้ายความรู้สึกของเธอเหมือนหมอกหนาแน่นรอบ ๆ เธอ หัวใจของเธอล้อเล่นเมื่อลู Su เป็นทราบ เธอใช้ความแข็งแรงของเธอดันเขาออกไป ที่เธอเคยคาดไว้ที่ถูกผลักดันทำจริง เขาม้วนเก็บเมื่อไหร่ที่ Nangong Liuyun กลายเป็นอ่อนแอนี้เสียงฟ้าร้องระเบิดนอกหน้าต่าง ขนาดถั่วหยดฝนลงมาในถัง เสียงของฝนเทสะท้อนเสียงอย่างรุนแรงในช่วงเวลานี้ฟ้าผ่า flashed รีดฟ้าร้อง และเสียงร้องไม่มีสิ้นฟ้าผ่าที่ประกาย โดย ในทันที มีไฟส่องสว่างห้องเช่นเวลากลางวัน มันส่องตามใบหน้า Nangong Liuyun และ Su ลูเห็นว่า คิ้วและหน้าผากของเขาได้เล็กน้อยถักSu ลูดูเขา คิดเกี่ยวกับมัน และร่างกายของเธอทั้งม้วนกลับเข้าไปในผ้านวมปัก เธอออกเธอทั้งร่างกายลงในปลอกผ้านวม เฉพาะ ออกจากคู่ของเธอตาใส สีดำ และใหญ่ unblinkingly ชม Nangong Liuyunไอ้นี้พร้อมมากที่สุดเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขา มีการผลักดันออกไป โดยเธอเช่นนี้ บางทีเขาจะบินในความโกรธจากความอัปยศอดสูยัง นอกจาก Su ลูความคาดหวัง Nangong Liuyun ไม่เพียงไม่ได้อีกครั้ง ruthlessly โฉบบนเธอ เขาช้าเปิดแทน และผ่านครึ่งตั้งลงด้านข้าง เขาดึงขึ้นผ้าห่มปกคลุมตัวเอง ด้วยมือทั้งสองของเขาหลัง และมูมโยนเธอดู: "คุณรู้สึกว่า คุณสามารถหลบหนีฉันคืนนี้"Su ลู pursed ริมฝีปากของเธอ เป็นถ้าคิดเกี่ยวกับมันในขณะเขาสิ่งที่ไม่ถูกต้องไอ้นี้ได้เสมอในชนิดการดำเนินการ การดำเนินการมีประสิทธิภาพมากกว่าคำ ขณะนี้ เขาถูกจริงพูด arrogantly แม้ว่าการดำเนินการฉลาด เขาชัดเจนแล้วให้ค่า... อะไรก็เกิดขึ้นSu Luo ผู้ตรวจสอบสิ่งต่าง ๆ จนถึงการ สามารถทำให้ออกบางสิ่งบางอย่างที่สงสัยทันที เมื่อฟ้าผ่าประกายโดย Su ลูมองมองที่ผิว Nangong Liuyun เธอชัดเจนเห็นว่า มีรอยย่นคิ้ว Nangong Liuyun ferociously ปรากฏเป็นถ้าเขาเป็นทุกข์ทรมานมากเจ็บปวดแต่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ... Su ลูแอบรู้สึกว่า นี่เป็นเรื่องแปลกที่ในหัวใจของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิ้วของเขาก็อบอุ่นและอ่อนนุ่มเป็นหยกมันเบาแปรงโดยเหมือนขนนก มันก็ทำให้มึนงงและรู้สึกเสียวซ่าทำให้คันของเธอจากฝ่าเท้าของเธอไปหัวใจของเธอ. Nangong Liuyun เห็นปฏิกิริยาของเธอและรอยยิ้มในดวงตาของเขาก็ยิ่งเข้มข้นมากขึ้น เขาลดลงหัวของเขาด้วยริมฝีปากของเขาเกือบจะสัมผัสเธอ. ซู Luo ต้องการที่จะย้ายกลับมา แต่พบความเศร้าโศกของเธอว่าทั้งร่างกายของเธอถูกรวมในผ้าห่มไม่สามารถที่จะย้าย. อากาศร้อนที่ Nangong Liuyun ลมหายใจออกจากที่ดินบนของเธอ ใบหน้าเกือบจะเป็นถ้ามันเป็นสัมผัสริมฝีปากของเธอ เขากล่าวว่าในเสียงต่ำ "ปากเป็ดตายเป็นเรื่องยากที่นี่แตกต่างจากกษัตริย์นี้ไม่มีใครเคยสัมผัสมันมาก่อน." ในท้ายที่สุดเขาก็ยังคงจิกเบา ๆ ที่นุ่มริมฝีปากสีแดงซู Luo ของ. อีกครั้งหนึ่งที่เขาเอา ! ประโยชน์จากเธอซู Luo glowered เขา. Nangong Liuyun ยกคิ้วในลักษณะจีบ A: "เพียงแค่นี้และคุณใจร้อน? ตอนนี้ก็ยังคงเป็นโหมโรง, คืนนี้คืนเป็นเวลานานมาก - "ในขณะที่จับทั้งสองแก้มสีชมพูซื้อ Su Luo ของรอยยิ้มของเขากลายเป็นวงกว้าง. แม้ว่าเสียงของเขาดูเหมือนประมาทความคิดที่มันสื่อความหมายเป็นหยด nakedly ด้วยเลือดได้ยินอย่างนี้แล้วซู Luo เพียงรู้สึกว่าผมของเธอยืนบนปลายกับเธอกลับไปเย็น. ผู้ชายคนนี้ที่มีรสชาติชั่วร้าย! เขาจะลงโทษเธอในลักษณะนี้และมีจริงบอกเธอว่านี่เป็นเพียงการโหมโรงและไม่มีอะไรเพิ่มเติม ไม่มีอะไรมาก ... แล้วสิ่งที่จะทำตามนี้หรือไม่? ซู Luo อยากคืนนี้ที่จะถูกกว่ารีบร้อนดังนั้นการเปลี่ยนแปลงจะมาพร้อมอาหารเช้าในเวลากลางวัน. เช่นเดียวกับคำกล่าวที่ว่าไปสิ่งที่คุณเป็นหนี้คุณไม่ต้องเป็นหนี้หนี้โปรดปรานเพราะนี้เรียกร้องการชำระหนี้ในเนื้อ. ไม่มี สงสัยเมื่อคนรับใช้เจ้าชายจิน Manor เห็นเขามันก็เหมือนกับว่าทุกคนเคยเห็นผีพวกเขากลัวว่าพวกเขากลัว พวกเขาไม่เพียง แต่กลัวเขา แต่ยังมีอิทธิพลและความแข็งแรงของเขาใช่มั้ย? ชายคนนี้โดยการเกิดเพียงอย่างเดียวมีเงินทุนที่จะทำให้คนกลายเป็นความสิ้นหวังและความหวาดกลัวเสียใจ. คืนนี้ ... สิ่งที่เขาจะทำอย่างไร? สัญชาตญาณซู Luo กลัวเล็กน้อย เธออยากจะหันไปรอบ ๆ และหดกลับเข้าไปในผ้าห่มของเธอเหมือนเต่าถอนตัวกลับเข้ามาในเปลือก. อย่างไรก็ตาม Nangong Liuyun เป็นขั้นตอนข้างหน้าของเธอเธอก็ไม่ทราบว่าเขาจะย้าย เขาเพียงคว้ามุมของผ้าห่มมั่นและตั้งใจดึงแล้วทั้งร่างกายซู Luo เป็นเช่นลูกชิ้นโดยอัตโนมัติกลิ้งลงไปในอ้อมกอดของเขา. โดยไม่ต้องรอซู Luo ที่จะเปิดและปล่อย Nangong Liuyun ได้ลดลงแล้วร่างกายของเขาและยึดริมฝีปากของเธอ . ลมหายใจของเขาทำร้ายความรู้สึกของเธอเหมือนหมอกหนาแน่นรอบตัวเธอหยอกล้อหัวใจของเธอ. เมื่อซู Luo เริ่มตระหนักถึงเธอใช้ความแข็งแรงของเธอที่จะผลักดันเขาออกไป สิ่งที่เธอไม่เคยคาดหวังก็คือการผลักดันนี้จริงทำให้เขาหมุนออกไป. เมื่อไหร่ Nangong Liuyun เป็นอ่อนแอนี้หรือไม่? เสียงฟ้าร้องปะทุขึ้นนอกหน้าต่าง หยดถั่วขนาดฝนลงมาในถัง เสียงฝนตกสะท้อนอย่างรุนแรงในช่วงเวลานี้. ฟ้าผ่าประกายฟ้าร้องรีดและเสียงเสียงดังก้องไม่เคยสิ้นสุด. ฟ้าผ่าที่ประกายโดยในทันทีสว่างขึ้นห้องพักเช่นในเวลากลางวัน มันส่องแสงอยู่บนใบหน้า Nangong Liuyun และซู Luo เห็นว่าคิ้วและหน้าผากของเขาถูกผูกปมเล็กน้อย. ซู Luo ดูเขาคิดเกี่ยวกับมันและร่างกายทั้งหมดของเธอขดกลับเข้ามาในผ้าห่มปัก เธอถอนตัวออกทั้งร่างกายของเธอเข้าไปในผ้าห่มเท่านั้นที่ออกคู่ของเธอตาใส, สีดำและขนาดใหญ่ unblinkingly ดู Nangong Liuyun. ไอ้นี้ได้รับการดูแลมากที่สุดเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขาได้รับการผลักดันให้ออกไปโดยเธอเช่นนี้บางทีเขาจะบินเป็นความโกรธออกมา แห่งความอัปยศ? แต่นอกจากความคาดหวังซู Luo ของ Nangong Liuyun ไม่เพียง แต่ไม่อีกครั้งโหดเหี้ยมโผเข้าหาเธอเขาค่อย ๆ หันไปและแทนที่จะครึ่งเอนลงบนด้านข้าง เขาดึงขึ้นผ้าห่มเพื่อให้ครอบคลุมตัวเองด้วยมือทั้งสองข้างไว้ด้านหลังของเขาและเฉื่อยชาทิ้งเธออย่างรวดเร็ว "คุณรู้สึกว่าคุณสามารถหลบหนีฉันคืนนี้?" ซู Luo เม้มริมฝีปากของเธอเช่นถ้าคิดเกี่ยวกับมันในขณะที่มองไปที่เขา . มีบางอย่างผิด. ไอ้นี้เคยเป็นประเภทการกระทำการกระทำมีพลังมากกว่าคำ ขณะนี้เขาเป็นจริงพูดเต๊ะ แม้ว่าการกระทำที่ฉลาดเขาได้อย่างชัดเจนให้แล้วขึ้น ... อะไรคือสิ่งที่เกิดขึ้น? ซู Luo ที่ตรวจสอบสิ่งที่ลงไปที่รายละเอียดที่เล็กที่สุดจะทำให้บางสิ่งบางอย่างออกมาจากหนี้สงสัยจะสูญในครั้งเดียว เมื่อฟ้าผ่าประกายโดยการจ้องมองซู Luo ของถูกมองที่ผิว Nangong Liuyun ของ เธอได้อย่างชัดเจนเห็นว่าคิ้ว Nangong Liuyun ถูกเหี่ยวย่นฉกาจฉกรรจ์ปรากฏราวกับว่าเขากำลังทุกข์ทรมานมากเจ็บ. แต่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ ... ซู Luo แอบรู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแปลกในหัวใจของเธอ