Postharvest decays of fruits and ve

Postharvest decays of fruits and vegetables account for significant
levels of postharvest losses. It is estimated that about 20–
25% of the harvested fruits and vegetables are decayed by pathogens
during postharvest handling even in developed countries
(El-Ghaouth et al., 2004; Droby, 2006; Zhu, 2006; Singh and Sharma,
2007). In developing countries, postharvest losses are often
more severe due to inadequate storage and transportation facilities.
Synthetic fungicides are primarily used to control postharvest
diseases of fruits and vegetables (El-Ghaouth et al., 2004; Korsten,
2006; Singh and Sharma, 2007; Zhu, 2006). However, the global
trend appears to be shifting towards reduced use of fungicides
on produce and hence, there is a strong public and scientific desire
to seek safer and eco-friendly alternatives for reducing the decay
loss in the harvested commodities (Mari et al., 2007). Among different
biological approaches, use of the microbial antagonists like
yeasts, fungi, and bacteria is quite promising and gaining popularity
(Eckert and Ogawa, 1988; Droby et al., 1991; Wisniewski and
Wilson, 1992; Droby, 2006; Korsten, 2006). This review deals with
the use of microbial antagonists for controlling postharvest diseases
of fruits and vegetables

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังการเก็บเกี่ยวสลายตัวของผลไม้และผักบัญชีอย่างมีนัยสำคัญ
ในระดับของการสูญเสียหลังการเก็บเกี่ยว มันเป็นที่คาดว่าประมาณ 20-
25% ของผลไม้ที่เก็บเกี่ยวและผักที่มีการผุกร่อนจากเชื้อโรค
ในระหว่างการจัดการหลังการเก็บเกี่ยวแม้ในประเทศที่พัฒนาแล้ว
(El-Ghaouth et al, 2004;. Droby 2006; จู้ 2006 ซิงห์และชาร์
2007) . ในประเทศกำลังพัฒนาสูญเสียหลังการเก็บเกี่ยวที่มักจะมี
ความรุนแรงมากขึ้นเนื่องจากการจัดเก็บไม่เพียงพอและสิ่งอำนวยความสะดวกการขนส่ง.
สารฆ่าเชื้อราสังเคราะห์ที่ใช้เป็นหลักในการควบคุมหลังการเก็บเกี่ยว
โรคของผักและผลไม้ (El-Ghaouth et al, 2004;. Korsten,
2006 ซิงห์และชาร์ 2007 ; จู้ 2006) แต่ทั่วโลก
แนวโน้มดูเหมือนจะขยับไปใช้งานที่ลดลงของสารฆ่าเชื้อรา
ในการผลิตและด้วยเหตุนี้มีความปรารถนาของประชาชนและทางวิทยาศาสตร์ที่แข็งแกร่ง
ที่จะแสวงหาทางเลือกที่ปลอดภัยและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมเพื่อลดการสลายตัวของ
การสูญเสียในตลาดสินค้าโภคภัณฑ์เก็บเกี่ยว (มารี et al., 2007) ท่ามกลางความแตกต่างกัน
วิธีการทางชีวภาพที่ใช้ในการต่อต้านเชื้อจุลินทรีย์เช่น
ยีสต์เชื้อราและแบคทีเรียค่อนข้างมีแนวโน้มและได้รับความนิยม
(Eckert และโอกาวา 1988; Droby et al, 1991;. Wisniewski และ
วิลสัน, 1992; Droby 2006; Korsten 2006 ) รีวิวนี้เกี่ยวข้องกับ
การใช้งานของคู่อริของจุลินทรีย์ในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ของผลไม้และผัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังการเก็บเกี่ยวผักและสลายตัวของบัญชีสำหรับระดับนัยสำคัญ
ของการสูญเสียหลังการเก็บเกี่ยวผลไม้ คาดว่าประมาณ 20 –
25% ของการเก็บเกี่ยวผักผลไม้ผุ โดยเชื้อโรค
ในระหว่างการจัดการหลังการเก็บเกี่ยว แม้แต่ในประเทศที่พัฒนาแล้ว
( El ghaouth et al . , 2004 ; droby , 2006 ; Zhu , 2006 ; ซิงห์และเครื่อง
2007 ) ในการพัฒนาประเทศ การสูญเสียหลังการเก็บเกี่ยวมักจะ
รุนแรงมากขึ้น เนื่องจากขาดการจัดเก็บและการขนส่งเครื่อง .
เมื่อสังเคราะห์ที่ใช้เป็นหลักในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ของผักและผลไม้ ( El ghaouth et al . , 2004 ; korsten
, 2006 ; ซิงห์และ Sharma , 2007 ; Zhu , 2006 ) อย่างไรก็ตาม แนวโน้มทั่วโลก
ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปสู่การลดการใช้สารเคมีในการผลิตและ
จึงมีประชาชนที่แข็งแกร่งทางวิทยาศาสตร์และความปรารถนา
การแสวงหาที่ปลอดภัยและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมทางเลือกเพื่อลดการสูญเสียในการสลาย
เก็บเกี่ยวสินค้า ( มาริ et al . , 2007 ) ระหว่างวิธีการทางชีวภาพที่แตกต่างกัน

ใช้จุลินทรีย์ปฏิปักษ์ เช่น ยีสต์ เชื้อรา และแบคทีเรียค่อนข้างสดใสและได้รับความนิยม
( Eckert และ โอกาว่า , 1988 ; droby et al . , 1991 ; วิสเนฟสกี้และ
วิลสัน , 1992 ; droby , 2006 ; korsten , 2006 ) รีวิวนี้เกี่ยวข้องกับ
การใช้จุลินทรีย์ปฏิปักษ์ในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ของผักและผลไม้