The uncrowned queen of the golden a

The uncrowned queen of the golden age of children’s book illustration was fifty-four when she died at her house in Hampstead. Designed for her by Richard Norman Shaw, the house was a tangible proof of success, for she had started life in modest circumstances in Hoxton in 1846. Her father, John Greenaway, was a wood engraver who worked on the Illustrated London News and in the 1850s her mother kept a ladies’ outfitters in Islington, where the family lived above the shop in Upper Street. Kate spent her childhood summers with relatives in the country in Nottinghamshire and it was to an idyllic countryside that she turned for inspiration. She loved her childhood and recalled: ‘I hated to be grown-up and cried when I had my first long dress.’

After studying at the Slade School, she got work from Christmas and Valentine card manufacturers as well as publishers of children’s books and magazines. Early titles in the 1870s included Fairy Gifts or a Wallet of Wonders by Kathleen Knox and Starlight Stories Told to Bright Eyes and Listening Ears by Fanny Lablache. Kate made her name with Under the Window, Pictures and Rhymes for Children, which apeared in time for Christmas 1878 and sold out in a flash with the bookshops clamouring for copies. Illustrated editions of two books by Charlotte M. Yonge followed. In 1880 came Kate Greenaway’s Birthday Book for Children and in 1881 Mother Goose or the Old Nursery Rhymes. Typical later titles included Jingles and Joys for Wee Girls and Boys, Language of Flowers, Baby’s Birthday Book, Kate Greenaway’s Album and Kate Greenaway’s Alphabet. She did an illustrated edition of The Pied Piper of Hamelin and in 1885 specially for John Ruskin her version of Dame Wiggins of Lee and Her Seven Wonderful Cats. By this time her books were being ruthlessly imitated and pirated, while Greenaway dolls, children’s fashions, pottery and wallpapers were selling in quantities in Britain and abroad. In France there was a whole children’s dress style called ‘Greenwayisme’. Kate issued her own annual Almanack from 1883 to 1897 and her last production, in 1900, was The April Baby’s Book of Tunes by Countess von Arnim (the author of Elizabeth and Her German Garden).

Frightful as some of these titles may sound, Kate Greenaway’s illustrations had extraordinary charm. They showed saucy or demure curly-haired children in old-fashioned clothes – pretty girls in frocks, smocks and bonnets, boys in hats and short jackets – living in an innocent world where no serious harm would ever come to them. Her own life, however, was very different. Dumpy, plain and shy, she never married and had no children herself. Instead she was taken over by Ruskin, who when they met in 1882 was sixty-three to her thirty-six. He greatly admired her and from then on supervised her work and dominated her life. He always admired childish innocence in women, and the type of ‘girlie’ Kate portrayed, and Kate was mesmerised by him. They spoke baby-talk to each other, he was her ‘darling Dinie’ and they signed their letters with varying numbers of kisses according to mood. He wanted her to do drawings of her child models in the nude and send them to him, but she declined. The relationship was almost certainly never consummated, but her devotion to him survived his ill temper, his fits of madness and his eventual senility and lasted until his death in 1900.

She herself then had litle time left. In 1899 she had been diagnosed with breast cancer, which she kept secret from everyone. The pain was abominable, the cancer spread to her lungs and breathing became almost impossible. Hampstead was silently blanketed in November fog when the end came at nine o’clock on the evening of the 6th. Privately and with the minimum of fuss, she was cremated at Woking and on the 13th her ashes were buried in Hampstead Cemetery next to her father and mother. On her headstone was inscribed a verse she had written for the occasion:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Uncrowned ราชินีของยุคทองของภาพประกอบหนังสือเด็กได้ห้าสิบสี่เมื่อเธอเสียชีวิตที่บ้านของเธอในแฮมป์สเตด ออกแบบสำหรับเธอ โดยริชาร์ดนอร์แมน Shaw บ้านได้หลักฐานรูปธรรมความสำเร็จ สำหรับเธอได้เริ่มต้นชีวิตในสถานการณ์ที่เจียมเนื้อเจียมตัวใน Hoxton ใน 1846 พ่อของเขา จอห์น Greenaway, engraver ไม้ที่ทำข่าวลอนดอนแสดง และใน 1850s แม่ของเธอเก็บ outfitters ฝ่ายสตรีเป็นอิสลิงตั้น ซึ่งครอบครัวที่อาศัยอยู่ข้างร้านบนถนน เคตใช้เวลาฤดูร้อนวัยเด็กของเธอกับญาติในประเทศนอตทิงแฮมเชอร์ และมันเป็นการชนบทอันงดงามที่เธอเปิดสำหรับแรงบันดาลใจ เธอรักวัยเด็กของเธอ และยกเลิก: ' ผมขี้เกียจจะ grown-up และร้องเมื่อผมชุดยาวแรกของฉัน.'หลังจากเรียนที่สแลด เธอได้ทำงานจากผู้ผลิตการ์ดวันคริสต์มาสและวันวาเลนไทน์เป็นผู้เผยแพร่หนังสือและนิตยสารสำหรับเด็ก ชื่อต้นใน 1870s รวมนางฟ้าของขวัญหรือเป็นกระเป๋าสตางค์ของสิ่งมหัศจรรย์ทางโรงน็อกดวงบอกเรื่องราวเพื่อดวงตาสดใสและหูฟัง โดย Fanny Lablache เคททำให้ชื่อของเธอภายใต้หน้าต่าง รูปภาพ และตาไรมส์สำหรับเด็ก ที่ apeared ในค.ศ. 1878 คริสต์มาส และขายออกในกะพริบกับ bookshops clamouring ในสำเนา รุ่นคู่มือสองเล่มโดยชาร์ลอตต์ Yonge เมตรตาม ใน 1880 มาเคต Greenaway วันเกิดหนังสือ สำหรับเด็ก และ ใน 1881 แม่ห่านหรือตาไรมส์สถานรับเลี้ยงเด็กเก่า ชื่อทั่วไปในภายหลังรวม Jingles และสุขสำหรับอักษรวีผู้หญิง และเด็กผู้ชาย ภาษาดอกไม้ เด็กวันเกิดจอง เคต Greenaway อัลบั้ม และเคต Greenaway เธอได้ฉบับมีภาพประกอบ ของพริกไทย Pied Hamelin และ 1885 พิเศษจอห์นรัสคิ่นเธอรุ่น Wiggins ดามลีและแมวมหัศจรรย์เจ็ดเธอ โดยขณะนี้หนังสือของเธอได้ถูก ruthlessly เลียน และ ละเมิด ขณะ Greenaway ตุ๊กตา แฟชั่นเด็ก เครื่องปั้นดินเผา และวอลล์เปเปอร์ได้ขายในปริมาณในสหราชอาณาจักรและต่างประเทศ ในประเทศฝรั่งเศส มีลักษณะเครื่องแต่งกายเด็กทั้งหมดที่เรียกว่า 'Greenwayisme' เคตออก Almanack ตนเองประจำปีจาก 1883 เพื่อ 1897 และเธอสุดท้ายผลิต 1900 ถูกเมษายนเด็กจองของเพลง โดย Arnim ฟอนเคาน์เต (ผู้เขียนของเอลิซาเบธและสวนเยอรมันเธอ)Frightful เป็นบางส่วนของชื่อเหล่านี้อาจเสียง ภาพประกอบเคท Greenaway มีเสน่ห์พิเศษ พวกเขาพบเด็กหยิก haired saucy หรือษรยิ้มในเสื้อผ้าไมสาวสวยใน frocks, smocks และ bonnets ชายหมวกและเสื้อสั้นอาศัยอยู่ในโลกผู้บริสุทธิ์ที่ไม่อันตรายร้ายแรงจะเคยมาอยู่ ชีวิตของเธอเอง อย่างไรก็ตาม ได้แตกต่างกันมาก Dumpy ธรรมดา และอาย เธอไม่เคยแต่งงาน และมีไม่ตัวเอง แต่ เธอถูกนำ โดยรัสคิ่น ซึ่งเมื่อพวกเขาได้พบใน 1882 มีหกสิบสามกับเธอสามสิบหก เขาอย่างชื่นชมเธออีกแบบมีผู้สอนงานเธอ และครอบงำชีวิตของเธอ เขามักจะชื่นชมพูดแบบเด็กบริสุทธิ์ในผู้หญิง ชนิดของเคต 'girlie' เซ็กส์ และเคตถูก mesmerised โดยเขา พวกเขาพูดเด็กพูดคุยกัน เขาเป็นเธอ 'ดาร์ลิง Dinie' และพวกเขาลงนามจดหมายของพวกเขา มีจำนวนจูบตามอารมณ์ เขาอยากให้เธอทำแบบจำลองใน nude ภาพวาดของลูก และส่งให้เขา แต่เธอปฏิเสธ ความสัมพันธ์ถูกเกือบแน่นอนไม่ consummated แต่รอดชีวิตอารมณ์ป่วยของเขา ของเขาพอดีกับของความบ้า และ senility เขาเก็บความจงรักภักดีของเธอกับเขา และกินเวลาจนถึงตายใน 1900ตัวเขาเองจากนั้นได้เวลา litle ซ้าย ใน เธอได้ถูกวินิจฉัยกับโรคมะเร็งเต้านม ที่เธอเก็บความลับจากทุกคน ความเจ็บปวดถูก abominable มะเร็งแพร่กระจายไปปอดของเธอ และการหายใจเป็นไปไม่ได้เกือบ เงียบ ๆ ไม่คลุมแฮมป์สเตดในหมอกพฤศจิกายนเมื่อจบมาที่เก้าโมงเย็นของที่ 6 เอกชน และต่ำสุดยุ่งยาก เธอถูก cremated ที่ Woking และ 13 ที่ขี้เถ้าของเธอถูกฝังในสุสานแฮมป์สเตดพ่อและแม่ของเธอ ในเธอมรณะศิลาจารึกที่จารึกข้อที่เธอได้เขียนสำหรับโอกาส:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมเด็จพระราชินีฯ ยังมิได้ราชาภิเษกของยุคทองของภาพประกอบหนังสือเด็กเป็นห้าสิบสี่คนเมื่อเธอเสียชีวิตที่บ้านของเธอใน Hampstead ที่ออกแบบมาสำหรับเธอโดยริชาร์ดชอว์นอร์แมน, บ้านเป็นหลักฐานของความสำเร็จที่จับต้องได้สำหรับเธอได้เริ่มต้นชีวิตในสถานการณ์ที่เจียมเนื้อเจียมตัวใน Hoxton ใน 1846 พ่อของเธอจอห์นกรีนเป็นช่างแกะสลักไม้ที่ทำงานในภาพข่าวลอนดอนและใน 1850 แม่ของเธอเก็บไว้เครื่องแบบผู้หญิงในอิสลิงตันที่ครอบครัวอาศัยอยู่เหนือร้านค้าในบนถนน เคทใช้เวลาในช่วงฤดูร้อนวัยเด็กของเธอกับญาติในประเทศในน็อตติงแฮมและมันก็ไปยังชนบทที่งดงามที่เธอหันมาหาแรงบันดาลใจ เธอรักในวัยเด็กของเธอและเล่าว่า: '. ฉันเกลียดที่จะเป็นโตขึ้นและร้องไห้เมื่อฉันมีชุดยาวครั้งแรกของฉัน' หลังจากเรียนที่โรงเรียนสเลดเธอมีงานจากผู้ผลิตบัตรอวยพรวันคริสต์มาสและวันวาเลนไทน์เช่นเดียวกับสำนักพิมพ์หนังสือเด็กและ นิตยสาร ชื่อในช่วงต้นยุค 1870 รวมของขวัญนางฟ้าหรือกระเป๋าสตางค์ของสิ่งมหัศจรรย์โดยแค ธ ลีนน็อกซ์และเรื่องแสงดาวบอกเพื่อดวงตาสดใสและฟังหูโดย Fanny Lablache เคททำให้ชื่อของเธอกับภายใต้หน้าต่าง, รูปภาพและเพลงสำหรับเด็กซึ่ง apeared ในเวลาสำหรับคริสต์มาส 1878 และขายออกไปในแฟลชที่มีร้านหนังสือเพียงพอสำหรับสำเนา รุ่นภาพประกอบหนังสือสองเล่มโดยชาร์ลเอ็มลูเซียนตาม ในปี 1880 มาเคทกรีนหนังสือวันเกิดสำหรับเด็กและในปี 1881 แม่ห่านหรือ Rhymes เนอสเซอรี่เก่า ชื่อภายหลังทั่วไปรวม Jingles และความสุขสำหรับเด็กผู้หญิงและจิ๊บอย, ภาษาดอกไม้วันเกิดเด็กหนังสือเคทกรีนของอัลบั้มและตัวอักษรของเคทกรีน เธอแสดงรุ่นของ Pied Piper ของ Hamelin และในปี 1885 มาเป็นพิเศษสำหรับจอห์นรัสกินรุ่นของเธอ Dame วิกกินส์ของลีและแมวของเธอเซเว่นที่ยอดเยี่ยม โดยขณะนี้หนังสือของเธอถูกลอกเลียนแบบโหดเหี้ยมและละเมิดลิขสิทธิ์ในขณะที่กรีนตุ๊กตาแฟชั่นเด็กเครื่องปั้นดินเผาและวอลล์เปเปอร์มีขายในปริมาณที่ในสหราชอาณาจักรและต่างประเทศ ในประเทศฝรั่งเศสมีสไตล์การแต่งกายของเด็กทั้งเรียกว่า 'Greenwayisme' เคทที่ออกแนประจำปีของเธอเอง 1883-1897 และการผลิตที่ผ่านมาของเธอในปี 1900 เป็นหนังสือเด็กเมษายนของเพลงโดยคุณหญิงฟอน Arnim (ผู้เขียนลิซาเบ ธ และเธอเยอรมันการ์เด้น). น่าสะพรึงกลัวเป็นบางส่วนของชื่อเหล่านี้อาจจะฟังดูเคท ภาพประกอบของกรีนมีเสน่ห์เป็นพิเศษ พวกเขาแสดงให้เห็นว่าทะลึ่งหรือเอียงอายเด็กผมหยิกในเสื้อผ้าเก่า - สาวสวยใน frocks, เสื้อคลุมและหมวกเด็กหมวกและเสื้อสั้น - ที่อาศัยอยู่ในโลกที่ผู้บริสุทธิ์ที่ไม่มีอันตรายร้ายแรงเคยจะมาถึงพวกเขา ชีวิตของเธอเอง แต่มีความแตกต่าง Dumpy ธรรมดาและขี้อาย, เธอไม่เคยแต่งงานและไม่มีลูกตัวเอง แต่เธอถูกนำขึ้นโดยรัสกินที่เมื่อพวกเขาพบกันใน 1882 เป็นหกหมื่นสามกับเธอสามสิบหก เขาชื่นชมอย่างมากของเธอและจากนั้นภายใต้การดูแลการทำงานของเธอและครอบงำชีวิตของเธอ เขาชื่นชมความไร้เดียงสาของเด็ก ๆ ในผู้หญิงและชนิดของ 'นู้ด' เคทภาพและเคทได้รับการสะกดจิตของเขา พวกเขาพูดทารกพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ เขาเป็นของเธอที่รัก Dinie 'และพวกเขาได้ลงนามในจดหมายของพวกเขาที่แตกต่างกับตัวเลขของจูบตามอารมณ์ เขาอยากให้เธอทำภาพวาดของรุ่นลูกของเธอในภาพเปลือยและส่งให้เขา แต่เธอปฏิเสธ ความสัมพันธ์เกือบจะแน่นอนไม่เคยสมบูรณ์ แต่ความจงรักภักดีของเธอกับเขารอดชีวิตจากอารมณ์ที่ไม่ดีของเขาเหมาะกับเขาของความบ้าและความชราของเขาในที่สุดและกินเวลานานจนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1900 เธอเองแล้วได้เวลา litle ซ้าย ในปี 1899 เธอได้รับการวินิจฉัยโรคมะเร็งเต้านมที่เธอเก็บเป็นความลับจากทุกคน ความเจ็บปวดเป็นที่น่ารังเกียจมะเร็งแพร่กระจายไปยังปอดของเธอและการหายใจเป็นไปไม่ได้เกือบ Hampstead ถูกปกคลุมไปเงียบ ๆ ในเดือนพฤศจิกายนเมื่อหมอกในตอนท้ายมาที่ 09:00 ในตอนเย็นของ 6 เอกชนและด้วยอย่างน้อยเอะอะเธอถูกเผาที่วอคกิ้งและในวันที่ 13 ขี้เถ้าของเธอถูกฝังอยู่ในสุสาน Hampstead ต่อไปกับพ่อและแม่ของเธอ ในศิลาจารึกของเธอถูกข้อที่เธอได้เขียนขึ้นสำหรับโอกาสที่:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ราชินี uncrowned ของยุคทองของภาพประกอบหนังสือเด็กเป็นสิบ - เมื่อเธอเสียชีวิตที่บ้านของเธอใน Hampstead . ที่ออกแบบมาสำหรับเธอ โดยริชาร์ด นอร์แมน ชอว์ บ้านมีหลักฐานที่จับต้องได้ของความสำเร็จ เธอได้เริ่มต้นชีวิตในสถานการณ์ที่เจียมเนื้อเจียมตัวใน hoxton ใน 1846 . พ่อของเธอ จอห์น กรีน เวย์ ,เป็นไม้แกะสลักซึ่งทำงานอยู่ที่ลอนดอนภาพประกอบข่าวและในคริสต์ทศวรรษ 1830 แม่ของเธอเก็บผู้หญิง ' Outfitters ใน Islington ที่มีครอบครัวอยู่ข้างบนร้านบนถนน เคทใช้เวลาช่วงวัยเด็กของเธอกับญาติใน ประเทศ ใน น็อตติงแฮม และมันเป็นชนบทที่งดงาม ที่เธอเปิดสำหรับแรงบันดาลใจ เธอชอบวัยเด็กของเธอและเรียกคืน :ฉันเกลียดที่จะเป็นผู้ใหญ่และร้องไห้เมื่อฉันมีชุดยาวครั้งแรกของฉัน . '

หลังจากที่ศึกษาอยู่ที่โรงเรียนนั้น เธอมีงานคริสต์มาส และผู้ผลิตการ์ดวาเลนไทน์เป็นสำนักพิมพ์หนังสือเด็กและนิตยสาร ชื่อในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1850 รวมของขวัญนางฟ้าหรือกระเป๋าสตางค์ของสิ่งมหัศจรรย์โดย Kathleen Knox และแสงดาวเรื่องราวให้ดวงตาสดใสและการฟังหูโดย Fanny lablache .เคท ทำให้ชื่อของเธอกับใต้หน้าต่าง ภาพ และเพลง สำหรับเด็ก ซึ่ง apeared ในเวลาสำหรับเทศกาลคริสต์มาส 1878 และขายออกในแฟลชกับร้านหนังสืออยากได้สำเนา แสดงรุ่นของหนังสือสองเล่มของชาร์ลอต เมตร ลูเซียนตาม ใน 1880 มาเคท กรีน เวย์ วันเกิดหนังสือสำหรับเด็กและใน 1881 หรือแม่ห่าน Rhymes เนอสเซอรี่เก่าชื่อในภายหลังโดยทั่วไปรวมเคล้งและความสุขสำหรับเด็กหญิงและเด็กชาย วี , ภาษาของดอกไม้ หนังสือ วันเกิดของทารก คือ เคท เคท กรีน เวย์ และ กรีน เวย์ อัลบั้มตัวอักษร เธอได้แสดงรุ่นของ Pied Piper ของเมลินใน 1885 เป็นพิเศษสำหรับจอห์นรัสกินรุ่นของเธอ ดาม วิกกินส์ ลี และนางเจ็ดมหัศจรรย์แมวโดยเวลานี้ หนังสือของเธอถูกดันไปเลียนแบบและละเมิดลิขสิทธิ์ ขณะที่ กรีน เวย์ ตุ๊กตา แฟชั่นเด็ก เครื่องปั้นดินเผา และวอลเปเปอร์ขายในปริมาณในอังกฤษและต่างประเทศ ในฝรั่งเศสมีทั้งชุดเด็กสไตล์ greenwayisme ที่เรียกว่า ' ' เคทออก almanack ประจำปีของเธอเองจาก 1883 ถึง 2440 และสุดท้ายการผลิต ในปี 1900 ,หนังสือเมษายนทารกของเพลงโดยเคาน์เตส ฟอน arnim ( ผู้เขียนของลิซาเบ ธและสวนเยอรมัน )

น่ากลัวเป็นบางส่วนของชื่อเหล่านี้อาจเสียง เคท กรีน เวย์ ภาพประกอบที่มีเสน่ห์ที่ไม่ธรรมดา พวกเขาพบทะลึ่งหรือเอียงอายผมหยิกเด็กในสมัยเก่า และสาวสวยในชุดจะมี smocks มาลา , และ ,ชายในหมวกและเสื้อสั้น - อยู่ในโลกที่บริสุทธิ์ที่ไม่มีอันตรายร้ายแรง จะมาหาพวกเขา ชีวิตของเธอเอง แต่ก็แตกต่างกันมาก ม่อต้อ , ธรรมดาและขี้อาย เขาไม่เคยแต่งงาน และไม่มีลูกเอง แต่เธอถูกยึดโดย Ruskin , ที่เมื่อพวกเขาได้พบใน 1882 เป็น 36 63 กับเธอเขาชื่นชมเธอ และจากนั้นในการทำงานของเธอ และครอบงำชีวิตเธอ เขาชื่นชมความไร้เดียงสาเหมือนเด็กผู้หญิง และชนิดของ ' สาวน้อย ' เคท ภาพ และ เคท mesmerised โดยเขา พวกเขาพูด ลูกพูดกับแต่ละอื่น ๆ เขาเป็นน้องที่รัก dinie ' และพวกเขาลงนามจดหมายของพวกเขาที่แตกต่างกับตัวเลขของจูบไปตามอารมณ์เขาอยากให้เธอทำภาพวาดของรุ่นลูกแก้ผ้า และส่งให้กับเขา แต่เธอปฏิเสธ ความสัมพันธ์ คือ เกือบแน่นอน ไม่เคยปิด แต่ที่เธอมีต่อเขารอดจากความกดดันของเขาเหมาะกับความโง่เขลาและชราภาพของเขาในที่สุดและ lasted จนกว่าจะตายของเขาใน 1 , 900

เธอเองก็มีเวลาลาไป ใน 1899 เธอถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเต้านมซึ่งเธอเก็บเป็นความลับจากทุกคน ความเจ็บปวดที่น่ารังเกียจ , มะเร็งแพร่กระจายไปยังปอดและการหายใจก็แทบเป็นไปไม่ได้ Hampstead อยู่เงียบ ๆในเดือน พฤศจิกายน หมอกปกคลุม เมื่อจบมาเก้าโมงในตอนเย็นของวันที่ 6 ส่วนตัวและด้วยอย่างน้อยเอะอะเธอถูกเผาใน Woking และ 13 ขี้เถ้าของเธอถูกฝังอยู่ในสุสานแฮมป์สเตดข้างๆ พ่อและแม่ บนป้ายหลุมศพของเธอถูกสลักกลอนเธอเขียนสำหรับทุกโอกาส :