InterventionsFive studies evaluated

Interventions
Five studies evaluated PST only (dose adjustment
made by the clinic) (15, 23, 24, 30, 41), and 14 evaluated
PSM (testing and dose adjustment made by the patient)
(10 –14, 16–18, 25–27, 31, 32, 34–36, 39, 40, 42). In 1
study, it was unclear whether the intervention was PST or
PSM (37, 38). One study had 4 groups (PST, PSM, and
usual care with or without education) (28, 29), and in
another study, PST was compared with PSM (33). Warfarin
was used in all patients in 11 studies (18, 23–25, 27,
30, 33–35, 39, 41), other oral anticoagulants (phenprocou-mon, acenocoumarol, or fluindione) were used in 7 studies
(10 –15, 17, 26, 28), the type of anticoagulant was not
reported in 3 studies (18, 37, 38, 42), and both warfarin
and phenprocoumon were used in 1 study (31).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแทรกแซง5 ศึกษา PST เท่านั้น (การปรับยาประเมินทำคลินิก) (15, 23, 24, 30, 41), และประเมิน 14PSM (การทดสอบและยาปรับปรุงโดยให้ผู้ป่วย)(10 –14, 16-18, 25-27, 31, 32, 34-36, 39, 40, 42) ใน 1ศึกษา ก็ชัดเจนว่า PST ถูกแทรกแซง หรือPSM (37, 38) การศึกษาหนึ่งได้แบ่งเป็น 4 กลุ่ม (PST, PSM และดูแลปกติมี หรือไม่ มีการศึกษา) (28, 29), และในศึกษาอื่น PST ถูกเปรียบเทียบกับ PSM (33) วาร์ฟารินใช้ในผู้ป่วยทั้งหมดในการศึกษา 11 (18, 23-25, 2730, 33-35, 39, 41), anticoagulants อื่น ๆ ปาก (จันทร์ phenprocou, acenocoumarol หรือ fluindione) ใช้ในการศึกษา 7(10 –15, 17, 26, 28), ชนิดของ anticoagulant ไม่ในการศึกษา 3 (18, 37, 38, 42), และทั้งวาร์ฟารินและ phenprocoumon ใช้ในการศึกษา 1 (31)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแทรกแซง
ห้าการศึกษาการประเมิน PST เท่านั้น (ปรับขนาดยา
ทำโดยคลินิก) (15, 23, 24, 30, 41) และการประเมิน 14
ตร.ม. (การทดสอบและการปรับขนาดยาที่ทำโดยผู้ป่วย)
(10 -14, 16-18, 25 -27, 31, 32, 34-36, 39, 40, 42) ใน 1
การศึกษามันก็ไม่มีความชัดเจนว่าการแทรกแซงเป็น PST หรือ
PSM (37, 38) การศึกษาชิ้นหนึ่งมี 4 กลุ่ม (PST, PSM และ
การดูแลตามปกติโดยมีหรือไม่มีการศึกษา) (28, 29) และใน
การศึกษาอื่น PST ถูกเมื่อเทียบกับ PSM (33) Warfarin
ถูกนำมาใช้ในผู้ป่วยทั้งหมดใน 11 การศึกษา (18, 23-25, 27,
30, 33-35, 39, 41), การแข็งตัวของเลือดในช่องปากอื่น ๆ (phenprocou-mon, acenocoumarol หรือ fluindione) ถูกนำมาใช้ในการศึกษา 7
(10 - 15, 17, 26, 28), ประเภทของการแข็งตัวของเลือดไม่ได้
รายงานในการศึกษา 3 (18, 37, 38, 42) และทั้งสอง warfarin
และ phenprocoumon ถูกนำมาใช้ในการศึกษาครั้งที่ 1 (31)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

(
5 การศึกษาประเมิน PST เท่านั้น ( การปรับขนาดยา
โดยคลินิก ) ( 15 , 23 , 24 , 30 , 41 ) และ 14 การประเมิน
PSM ( การทดสอบและการปรับขนาดยาขึ้น โดยผู้ป่วย )
( 10 – 14 , 16 และ 18 , 25 – 27 , 31 , 32 , 34 – 36 39 , 40 , 41 ) 1
เรียน มันก็ชัดเจนว่า การแทรกแซงเป็น PST หรือ
PSM ( 37 , 38 ) การศึกษาหนึ่งมี 4 กลุ่ม ( PST , PSM และการพยาบาลตามปกติมี หรือ ไม่มีการศึกษา
) ( 28 , 29 )และใน
การศึกษาอื่น , PST เมื่อเทียบกับ PSM ( 33 ) วาร์ฟาริน
ถูกใช้ในผู้ป่วยทั้งหมด 11 การศึกษา ( 18 , 23 และ 25 , 27 , 30 และ 33
, 35 , 39 , 41 ) , นฤบาลในช่องปากอื่น ๆ ( phenprocou มอญ ซีโนคูมารอล หรือ ฟลูอินไดโอน ) จำนวน 7 การศึกษา
( 10 – 15 , 17 , 26 , 28 ) , ชนิดของ เลือดไม่ได้
รายงานในการศึกษา 3 ( 18 , 37 , 38 , 42 ) , และทั้งผู้ป่วยและใช้ใน phenprocoumon
1
( 31 )