Comorbidity and dual diagnosis Como

Comorbidity and dual diagnosis
Comorbidity, or the co-occurrence of two or more mental illnesses, is the rule rather than exception in mental healthcare settings. Further, dual diagnoses, or the co-occurrence of mental illness and substance use disorder, is among the most commonly reported forms of comorbidity in the general population. For example, epidemiologic research indicates that individuals with substance use disorders are significantly more likely to meet criteria for internalizing psychopathology, such as mood (OR=2.8, CI=2.5-3.1) and anxiety (OR=1.9, CI=1.7-2.1) disorders, than those without substance use diagnoses (Grant et al., 2004). Further, Kessler et al. (1997) reported that 56.8 percent of male and 72.4 percent of female respondents to the National Comorbidity Survey (n=8,098) who reported abusing alcohol also met criteria for another DSM-III diagnosis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Comorbidity และวินิจฉัยสอง Comorbidity หรือการเกิดร่วมของโรคจิตสองคน หรือมากกว่า มีกฎมากกว่าที่เป็นข้อยกเว้นในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพจิต วิเคราะห์เพิ่มเติม คู่ หรือเกิดเจ็บป่วยโรคจิตและโรคใช้สาร ร่วมเป็นหนึ่งในแบบฟอร์มรายงานบ่อยที่สุดของ comorbidity ในประชากรทั่วไป ตัวอย่าง epidemiologic วิจัยบ่งชี้ว่า บุคคลที่ มีความผิดปกติของการใช้สารมีมากขึ้นน่าจะตรงกับเงื่อนไขสำหรับ internalizing psychopathology เช่นอารมณ์ (หรือ = 2.8, CI = 2.5-3.1) และความวิตกกังวล (หรือ = 1.9, CI = 1.7-2.1) โรค กว่าที่ไม่ มีสารใช้วิเคราะห์ (เงินช่วยเหลือและ al., 2004) เพิ่มเติม Kessler et al. (1997) รายงานว่า ร้อยละ 56.8 ของเพศชายและร้อยละ 72.4 ของผู้หญิงตอบแบบสำรวจ Comorbidity ชาติ (n = 8, 098) ที่รายงานเหยียดหยามแอลกอฮอล์ตามเกณฑ์การวินิจฉัยของ DSM-III อีกด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

comorbidity และการวินิจฉัยคู่
comorbidity หรือร่วมการเกิดขึ้นของสองคนหรือมากกว่าอาการป่วยทางจิตเป็นกฎมากกว่าเป็นข้อยกเว้นในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพจิต นอกจากนี้การวินิจฉัยคู่หรือร่วมการเกิดขึ้นของความเจ็บป่วยทางจิตและความผิดปกติของการใช้สารเคมีเป็นหนึ่งในรูปแบบรายงานโดยทั่วไปของโรคร่วมในประชากรทั่วไป ยกตัวอย่างเช่นการวิจัยทางระบาดวิทยาระบุว่าบุคคลที่มีความผิดปกติของการใช้สารเสพอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะเป็นไปตามเกณฑ์สำหรับ internalizing พยาธิวิทยาเช่นอารมณ์ (OR = 2.8, CI = 2.5-3.1) และความวิตกกังวล (OR = 1.9, CI = 1.7-2.1) ความผิดปกติกว่าผู้ที่ไม่มีการวินิจฉัยใช้สารเสพติด (แกรนท์ et al., 2004) นอกจากเคสเลอร์และคณะ (1997) รายงานว่าร้อยละ 56.8 ของเพศชายและร้อยละ 72.4 ของผู้ตอบแบบสอบถามเพศการสำรวจ comorbidity แห่งชาติ (n = 8098) ที่รายงานเหยียดหยามแอลกอฮอล์เกณฑ์ยังได้พบอีกวินิจฉัย DSM-III

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฤษณากฤษณาและการวินิจฉัยโรค
คู่หรือสองหรือมากกว่าการเจ็บป่วยทางจิตเป็นกฎมากกว่าข้อยกเว้นในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพจิต เพิ่มเติม วิเคราะห์ คู่ หรือการเจ็บป่วยทางจิต การใช้สารเสพติดความผิดปกติ ในการรายงานมากที่สุดรูปแบบของกฤษณาในประชากรทั่วไป ตัวอย่างเช่นการวิจัยทางระบาดวิทยา พบว่า ผู้ที่มีความผิดปกติของการใช้สารเป็นมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะตอบสนองเกณฑ์ internalizing พยาธิวิทยา เช่น อารมณ์ ( OR = 2.8 , CI = 2.5-3.1 ) และความวิตกกังวล ( OR = 1.9 , CI = 1.7-2.1 ) ความผิดปกติมากกว่าการไม่วินิจฉัยสารเสพติด ( แกรนท์ et al . , 2004 ) เพิ่มเติมเคสเลอร์ et al . ( 1997 ) รายงานว่า 56.8 เปอร์เซ็นต์ของผู้ชาย และ 724 ร้อยละของผู้ตอบแบบสอบถามในการสำรวจหญิงกฤษณาแห่งชาติ ( n = 8098 ) ที่รายงานละเมิดแอลกอฮอล์ยังพบอีก dsm-iii
เกณฑ์การวินิจฉัยโรค