Public policiesHu Yaobang's rise to

Public policies

Hu Yaobang's rise to power was engineered by Deng Xiaoping, and Hu rose to the highest levels of the Party after Deng displaced Hua Guofeng as China's "paramount leader". In 1980 Hu became Party Secretary General, and was elected to the powerful Politburo Standing Committee. In 1981, Hu became CPC Chairman, but helped abolish the position of Party chairman in 1982, as part of a broader effort to distance China from Maoist politics. Deng's displacement of Hua Guofeng marked the Party leadership's consensus that China should abandon strict Maoist economics in favor of more pragmatic policies, and Hu directed many of Deng's attempts to reform the Chinese economy.[4] By 1982, Hu was the second most powerful person in China, after Deng Xiaoping.[10] Throughout the last decade of Hu's career, he promoted the role of intellectuals as being fundamental to China's achievement of the Four Modernizations.[9]

During the early 1980s, Deng referred to Hu and Zhao Ziyang as his "left and right hands".[11] After advancing to the position of general secretary, Hu promoted a number of political reforms, often collaborating with Zhao. The ultimate goals of Hu's reforms were sometimes vaguely defined. Hu attempted to reform China's political system by: requiring candidates to be directly elected in order to enter the Politburo; holding more elections with more than one candidate; increasing government transparency; increasing public consultation before determining Party policy; and, increasing the degree that government officials could be held directly responsible for their mistakes.[12]

During his time in office, Hu tried to rehabilitate the people who were persecuted during the Cultural Revolution. Many Chinese people think that this was his most important achievement. He was also in favor of a pragmatic policy in Tibet after realising the mistakes of previous policies. He ordered the withdrawal of thousands of Chinese Han cadres from the Tibet Autonomous Region following a May 1980 visit to the region, believing that Tibetans should be empowered to administer their own affairs.[13] Han Chinese who remained were required to learn Tibetan.[14] He set out six requirements to improve 'existing conditions', including the increase of state funds to the Autonomous Region, improvements in education, and "efforts to revive Tibetan culture".[15] At the same time, Hu stated that "anything that is not suited to Tibet's conditions should be rejected or modified".[14] Hu made a point of explicitly apologizing to Tibetans for China's misrule of the region during this trip.[8]

Hu traveled widely throughout his time as general secretary, visiting 1500 individual districts and villages in order to inspect the work of local officials and to keep in touch with the common people. When he was sixty-five, Hu retraced the route of the Long March, and took the opportunity to visit and inspect remote military bases located in Tibet, Xinjiang, Yunnan, Qinghai, and Inner Mongolia.[16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายสาธารณะHu Yaobang ขึ้นสู่อำนาจได้ออกแบบทางวิศวกรรม โดย Xiaoping เต็ง และหูกุหลาบระดับสูงสุดของพรรคหลังจากเต็งพลัดถิ่นกั้วเฟง Hua เป็นของจีน "สิ่งนำ" ในปี 1980 หูเป็น เลขาธิการ พรรค และได้รับเลือกเป็นกรรมการการยืน Politburo มีประสิทธิภาพ ในปี 1981 หูเป็น ประธาน CPC ได้ช่วยยุบตำแหน่งประธานพรรคใน 1982 เป็นส่วนหนึ่งของความกว้างพยายามห่างจีนจากเมือง Maoist ปริมาณกระบอกสูบของเต็งของหัวกั้วเฟงเครื่องมติของแกนนำพรรคว่า จีนควรละทิ้งเศรษฐศาสตร์ Maoist เข้มงวดสามารถปฏิบัตินโยบาย และหูโดยตรงของเตงพยายามปฏิรูปเศรษฐกิจจีนมากมาย[4] โดย 1982 หูเป็นคนสองมีประสิทธิภาพมากที่สุดในจีน หลังจากเต็ง Xiaoping[10] ตลอดทศวรรษสุดท้ายของการทำงานของหู เขาส่งเสริมบทบาทของนักวิชาการเป็นพื้นฐานของความสำเร็จของจีนของ Modernizations 4[9]ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 เต็งอ้างถึงหูและเจียวจื่อเป็นของเขา "ซ้ายและมือขวา"[11] หลังจากการเลื่อนไปยังตำแหน่งของเลขานุการทั่วไป หูการส่งเสริมจำนวนปฏิรูปการเมือง มักจะทำงานร่วมกับเจียว บางคลับได้กำหนดเป้าหมายสูงสุดของการปฏิรูปของหู หูพยายามปฏิรูประบบการเมืองของจีนโดย: ต้องการสมัครโดยตรงได้รับเลือกป้อน Politburo กดเลือกตั้งเพิ่มเติมกับผู้สมัครมากกว่าหนึ่ง เพิ่มความโปร่งใสของรัฐบาล เพิ่มการปรึกษาหารือก่อนการกำหนดนโยบายพรรค ก เพิ่มระดับให้เจ้าหน้าที่ของรัฐสามารถรับผิดชอบโดยตรงสำหรับข้อผิดพลาดของพวกเขา[12]ในช่วงเวลาของเขาในสำนักงาน หูพยายามบำบัดคนที่ถูกลงโทษในระหว่างการปฏิวัติวัฒนธรรม หลายคนจีนคิดว่า นี้คือความสำเร็จที่สำคัญที่สุดของเขา เขายังสามารถปฏิบัตินโยบายในทิเบตหลังเหยื่อความผิดพลาดของนโยบายก่อนหน้านี้ เขาสั่งถอนพัน cadres จีนฮั่นจากทิเบตปกครองภูมิภาคต่อการเยือนภูมิภาค 1980 พฤษภาคมเชื่อว่า Tibetans ควรมีอำนาจเพื่อดูแลกิจการของตนเอง[13] ฮั่นจีนที่ยังคงจำเป็นต้องเรียนรู้ทิเบต[14] เขาได้ออกข้อกำหนด 6 การปรับปรุง 'ที่มีอยู่เงื่อนไข' รวมทั้งการเพิ่มขึ้นของเงินรัฐภูมิภาคปกครองตนเอง ปรับปรุง และ "ความพยายามฟื้นวัฒนธรรมทิเบต"[15] ในเวลาเดียวกัน ฮูระบุว่า "สิ่งที่ไม่เหมาะสมกับเงื่อนไขของทิเบตควรปฏิเสธ หรือปรับเปลี่ยน"[14] หูจุดอย่างชัดเจน apologizing เพื่อ Tibetans สำหรับ misrule ของจีนภาคในระหว่างการเดินทางนี้ได้[8]หูเดินทางอย่างกว้างขวางตลอดเวลาเป็นเลขานุการทั่วไป การไป 1500 แต่ละอำเภอและหมู่บ้าน เพื่อตรวจสอบการทำงานของเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น และ การติดต่อกับคนทั่วไป เมื่อห้าหก หูข้าเส้นทางขบวนยาว และเอาโอกาสไปเยี่ยมชม และตรวจสอบระยะไกลฐานทหารแห่งทิเบต Xinjiang ยูนนาน มณฑลชิง ไห่ และมองโกเลีย[16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายสาธารณสุข

หูเย่าปังของการขึ้นสู่อำนาจถูกออกแบบโดยเติ้ง เสี่ยวผิง และหูเพิ่มขึ้นถึงระดับสูงสุดของพรรคหลังเติ้งพลัดถิ่น Hua จำกัดเป็นจีน " มหา หัวหน้า " ในปี 1980 ซึ่งเป็นเลขาธิการพรรค และได้รับเลือกตั้งที่มีประสิทธิภาพคณะกรรมการยืน Politburo . ในปี 1981 หูเป็น CPC ประธาน แต่ช่วยยกเลิกตำแหน่งประธานพรรคในปี 1982เป็นส่วนหนึ่งของความพยายามที่กว้างไกลจีน จากการเมืองลัทธิเหมา . เติ้งเป็นแบบหัวกั๊วเฟิงเครื่องหมายผู้นำพรรคเป็นเอกฉันท์ว่า จีนควรทิ้งอย่างเข้มงวดหรือเศรษฐศาสตร์ในความโปรดปรานของนโยบายในทางปฏิบัติมากขึ้นและหูที่กำกับหลายเด้ง ของความพยายามที่จะปฏิรูปเศรษฐกิจจีน [ 4 ] โดยปี 1982 ซึ่งเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดที่สองในจีน หลังจาก Deng Xiaoping .[ 10 ] ตลอดทศวรรษที่ผ่านมาของฮูเป็นอาชีพ เขาส่งเสริมบทบาทของปัญญาชนเป็นที่พื้นฐานทางการของจีนสี่ modernizations [ 9 ]

ในต้นทศวรรษ 1980 , เติ้งเรียกหู และ เซาซี่หยางเป็น " ซ้ายและมือขวา " . [ 11 ] หลังจากเข้าสู่ตำแหน่ง เลขาธิการ Hu เลื่อนตัวเลขของการปฏิรูปการเมือง มักร่วมมือกับจ้าวเป้าหมายสูงสุดของการปฏิรูปของฮู บางครั้งคลุมเครือที่กําหนด ฮูพยายามที่จะปฏิรูประบบการเมืองของจีน โดยมีผู้สมัครต้องได้รับการเลือกตั้งโดยตรงเพื่อระบุ Politburo ; ถือการเลือกตั้งมากขึ้นมีมากกว่าหนึ่งคน เพิ่มความโปร่งใสของรัฐบาล เพิ่มการปรึกษาหารือก่อนการกำหนดนโยบายพรรค และการเพิ่มระดับที่เจ้าหน้าที่ของรัฐจะถูกจัดขึ้นโดยตรงรับผิดชอบในความผิดพลาดของตน . [ 12 ]

ช่วงของเขาในเวลาทำงาน , Hu พยายามฟื้นฟูผู้ที่ถูกข่มเหงในช่วงการปฏิวัติทางวัฒนธรรม คนจีนหลายคนคิดว่านี้เป็นความสำเร็จที่สำคัญที่สุดของเขา เขายังสนับสนุนนโยบายปฏิบัติในทิเบต หลังจากตระหนักถึงความผิดพลาดของนโยบายก่อนหน้าเขาสั่งถอนพัน cadres ชาวฮั่นจากเขตปกครองตนเองทิเบตต่อไปนี้อาจ 1980 เยือนภูมิภาคเชื่อว่าชาวทิเบตควรให้อำนาจบริหารกิจการของตนเอง [ 13 ] ฮั่นจีนที่ยังคงต้องเรียนรู้ภาษาธิเบต [ 14 ] เขาออกหกความต้องการที่จะปรับปรุง ' สภาพ 'รวมถึงการเพิ่มขึ้นของเงินกองทุนของรัฐเพื่อเขตปกครองตนเอง , การปรับปรุงในการศึกษา และ " ความพยายามที่จะรื้อฟื้นวัฒนธรรมทิเบต [ 15 ] ในเวลาเดียวกัน , Hu กล่าวว่า " อะไรที่ไม่เหมาะกับสภาพของทิเบตควรจะปฏิเสธหรือแก้ไข " . [ 14 ] ฮูได้อย่างชัดเจน ขอโทษชาวธิเบตสำหรับประเทศจีนมีพระชนม์ของภูมิภาคในระหว่างการเดินทางนี้ . [ 8 ]

ฮูเดินทางอย่างกว้างขวางทั่วเวลาของเขาในฐานะเลขาธิการทั่วไป เยี่ยมชม 1500 แต่ละตำบลและหมู่บ้าน เพื่อตรวจสอบการทำงานของเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น และเพื่อให้ในการติดต่อกับบุคคลทั่วไป เมื่อเขาอายุหกสิบห้า , Hu retraced เส้นทางการเดินทาง และได้รับโอกาสที่จะเยี่ยมชมและตรวจสอบระยะไกลฐานทัพตั้งอยู่ในทิเบต , ซินเจียง , ยูนนาน , ชิงไห่และมองโกเลีย .[ 16 ]