The robot's eyes flick towards me,

The robot's eyes flick towards me, and its head turns, eyebrows raised, lips forming a smile, as if we are about to meet and start a conversation.
In the Edinburgh Centre for Robotics, I am a little disconcerted by my first encounter with an intelligent machine.
The robot's head is attached to a box rather than a body and looks more like something from a mannequin than a human.
The rational part of me knows all too well that this is simply a bundle of plastic and silicon.
"Hello, do you want to play a game?" it asks.
The facial features - the agility of the eyes, cheeks and mouth - are projected on to the inside of a translucent skull, and the movements seem to work very fluently.
And something about the machine's gaze - along with dozens of tiny adjustments of its face - is clearly connecting with some element of my subconscious because I am far more convinced than I had thought possible. And very slightly unnerved, too.
What this means, in the brave new world of robotics, is that I have entered what scientists call the "uncanny valley", a state of uncertainty and discomfort about the nature of the entity I am talking to.
As the technology and software come closer to achieving some kind of human mimicry, understanding this strange mental zone is crucial to making robots more acceptable.
And that is something advocates of robotics are determined to do - partly because huge new markets for robots have opened up and partly because there are all kinds of tasks that machines can do more safely than us

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตวัดตาของหุ่นยนต์ต่อฉัน และหัวของมัน เปลี่ยน คิ้วยก ริมฝีปากขึ้นรูปยิ้ม ประหนึ่งว่าเรากำลังจะตอบสนอง และเริ่มต้นการสนทนาในเอดินบะระศูนย์วิทยา ฉันเป็น disconcerted น้อย โดยพบครั้งแรกของฉันกับเครื่องเป็นอัจฉริยะหัวของหุ่นยนต์แนบกับกล่องแทนที่เป็นร่างกาย และดูเหมือนบางสิ่งบางอย่างจากแมนนีควินมากกว่ามนุษย์ส่วนเหตุผลของฉันรู้ทั้งหมดดีเกินไปเป็นเพียงกลุ่มของพลาสติกและซิลิกอนที่"สวัสดี คุณต้องการเล่นเกม" ก็ถามทำหน้า -ที่ความว่องไวของสายตา แก้ม และปาก - คาดว่าระบบภายในของกะโหลกศีรษะโปร่งแสง และความเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนจะ ทำงานมาก fluentlyและสิ่งที่เกี่ยวกับสายตาของเครื่อง - พร้อมนับสิบของการปรับปรุงเล็ก ๆ ของของหน้า - ชัดเจนเชื่อมต่อกับบางองค์ประกอบของ subconscious ของฉันเนื่องจากผมความเชื่อมากกว่าก็คิดไป และเล็ก unnerved เกินไปสิ่งนี้หมายความว่า ในโลกกล้าใหม่วิทยา คือ ว่า ได้ป้อนอะไรนักวิทยาศาสตร์เรียก "หุบเขาพิลึก" สถานะของความไม่แน่นอนและสบายเกี่ยวกับลักษณะของเอนทิตีฉันพูดไปเป็นเทคโนโลยีและซอฟต์แวร์มาใกล้จะบรรลุบางชนิดมนุษย์ mimicry เข้าใจโซนนี้จิตใจผิดปกติเป็นสิ่งสำคัญจะทำให้หุ่นยนต์ยอมรับมากขึ้นและนั่นเป็นสิ่งที่กำหนดสนับสนุนของวิทยาทำ - เนื่อง จากมีเปิดตลาดใหม่มากสำหรับหุ่นยนต์ และเนื่อง จากมีทุกชนิดของงานที่เครื่องจักรสามารถทำได้ปลอดภัยกว่าเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สะบัดดวงตาของหุ่นยนต์ที่มีต่อผมและหัวของมันจะเปลี่ยนคิ้วยกริมฝีปากขึ้นรูปรอยยิ้มเช่นถ้าเรากำลังจะได้พบและเริ่มต้นการสนทนา.
ในเอดินบะระศูนย์หุ่นยนต์ผมน้อยอึกอักโดยเผชิญหน้ากันครั้งแรกของฉันกับ เครื่องฉลาด.
หัวของหุ่นยนต์ที่แนบมากับกล่องมากกว่าร่างกายและมีลักษณะเหมือนอะไรบางอย่างจากนางแบบกว่ามนุษย์.
ส่วนเหตุผลของฉันรู้ดีว่านี่เป็นเพียงกำจากพลาสติกและซิลิกอน.
"สวัสดี คุณต้องการที่จะเล่นเกมหรือไม่? " จะถาม.
ใบหน้า - ความคล่องตัวของดวงตาแก้มและปาก - มีการคาดการณ์ไปยังด้านในของกะโหลกศีรษะโปร่งแสงและการเคลื่อนไหวดูเหมือนจะทำงานได้เป็นอย่างคล่องแคล่ว.
และสิ่งที่เกี่ยวกับสายตาของเครื่อง - พร้อมกับหลายสิบของการปรับเล็ก ๆ ของใบหน้าของ - เป็นอย่างชัดเจนการเชื่อมต่อกับองค์ประกอบของจิตใต้สำนึกของฉันเพราะฉันเชื่อว่าไกลมากขึ้นกว่าที่ฉันเคยคิดว่าเป็นไปได้ และตกใจเล็กน้อยเกินไป.
สิ่งนี้หมายความว่าในโลกใหม่ที่กล้าหาญของหุ่นยนต์คือการที่ผมได้เข้ามาในสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์เรียกว่า "หุบเขาลึกลับ" รัฐของความไม่แน่นอนและความรู้สึกไม่สบายเกี่ยวกับลักษณะของกิจการที่ฉันกำลังพูดคุยกับ
เป็นเทคโนโลยีและซอฟต์แวร์ที่มาใกล้ชิดกับการบรรลุชนิดของการล้อเลียนของมนุษย์บางคนเข้าใจโซนจิตนี้แปลกเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้หุ่นยนต์ที่ยอมรับมากขึ้น.
และนั่นคือสิ่งที่ผู้สนับสนุนของหุ่นยนต์มีความมุ่งมั่นที่จะทำ - ส่วนหนึ่งเป็นเพราะตลาดใหม่มากสำหรับหุ่นยนต์ได้เปิด และส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีทุกชนิดของงานที่เครื่องสามารถทำได้อย่างปลอดภัยมากขึ้นกว่าเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของหุ่นยนต์ สายตาตวัดมาทางฉัน และหัวเปลี่ยน คิ้วยกริมฝีปากขึ้นยิ้ม เช่น ถ้าเรากำลังจะเจอ และเริ่มการสนทนา .
ในเอดินบะระศูนย์หุ่นยนต์ ผมเล็ก ๆน้อย ๆทำให้อึกอัก โดยการพบกันครั้งแรกของผมกับเครื่องฉลาด .
ของหุ่นยนต์หัวมันผูกติดกับ กล่องมากกว่าร่างกายและดูเหมือนบางอย่างจากหุ่นมากกว่ามนุษย์
ส่วนเหตุผลผมรู้ซึ้งดีว่ามันเป็นเพียงห่อพลาสติกและซิลิคอน .
" สวัสดีครับ คุณต้องการที่จะเล่นเกม ? มันถาม .
- ว่องไว รูปหน้า ตา แก้ม และปาก - คาดว่าจะภายในกะโหลกโปร่งแสง และการเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนจะทำงานคล่องมาก .
และสิ่งที่เกี่ยวกับเครื่องจักร - พร้อมกับปรับสายตานับสิบๆ หน้าของมันอย่างชัดเจนต่อองค์ประกอบบางอย่างของจิตใต้สำนึกของฉันเพราะฉันไกลมั่นใจมากขึ้นกว่าที่ฉันคิดว่าเป็นไปได้ เล็กน้อยประสาทเสียเหมือนกัน
สิ่งที่นี้หมายถึง ในโลกใหม่ที่กล้าหาญของหุ่นยนต์ คือว่าผมได้ใส่สิ่งที่นักวิทยาศาสตร์เรียกว่า " หุบเขา " แปลก ,สถานะของความไม่แน่นอนและความรู้สึกไม่สบายเกี่ยวกับธรรมชาติขององค์กรที่ผมคุยด้วย
เป็นเทคโนโลยีและซอฟต์แวร์มาใกล้ชิดเพื่อบรรลุบางชนิดของการล้อเลียนบุคคล ความเข้าใจเขตทางจิตนี้แปลกเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้หุ่นยนต์
ที่ยอมรับมากขึ้นและนั่นคือสิ่งที่ทนายความของหุ่นยนต์มีความมุ่งมั่นที่จะทำ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะตลาดใหม่ขนาดใหญ่สำหรับหุ่นยนต์ได้เปิดขึ้น และส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีทุกชนิดของงานที่เครื่องจักรสามารถทำได้อย่างปลอดภัยมากขึ้นกว่าที่เรา