1. IntroductionGarlic is one of the

1. Introduction
Garlic is one of the edible plants which has generated a
lot of interest throughout human history as a medicinal
panacea. A wide range of microorganisms including bacteria,
fungi, protozoa and viruses have been shown to be
sensitive to crushed garlic preparations. Moreover, garlic
has been reported to reduce blood lipids and to have
anticancer effects. Chemical analyses of garlic cloves have
revealed an unusual concentration of sulfur-containing
compounds (1–3%) [1, 2].
Analysis of steam distillations of crushed garlic cloves
performed over a century ago showed a variety of allyl
sulfides. However, it was not until 1944 that Cavallito and
his colleagues [3] isolated and identified the component
responsible for the remarkable antibacterial activity of
crushed garlic cloves. The compound turned out to be an
oxygenated sulfur compound which they termed allicin,
from the Latin name of the garlic plant, Allium sativum.
Pure allicin is a volatile molecule that is poorly miscible in
aqueous solutions and which has the typical odor of
freshly crushed garlic [4]. Final proof of the chemical
structure of allicin (figure 1) came in 1947, when it was
shown that allicin could be synthesized by mild oxidation
of diallyl disulfide [2]. The debate on the presence of
allicin in crushed cloves versus its absence in odorless
intact cloves was resolved after Stoll and Seebeck [5]
isolated, identified, and synthesized an oxygenated sulfur
amino acid that is present in large quantities in garlic
cloves and which they named alliin (figure 1). Alliin was
found to be the stable precursor that is converted to allicin
by the action of an enzyme termed alliinase which is also
present in the cloves [6]. Only one isomer of alliin ((+)-Sallyl-
L-cysteine-sulfoxide) was found to be present, which
in itself had no antimicrobial activity. The amounts of alliin
and allicin present in different strains of garlic were studied
by numerous investigators. Considerable variations
have been reported, ranging from 2.8 to 7.7 mg/gram
found in Romanian red [2].
The transformation of alliin into the biologically active
allicin molecule upon crushing of a garlic clove is extremely
rapid, being complete in seconds. The enzyme
responsible for the lysis is alliinase, or alliin-lyase
(E.C.4.4.1.4), a pyridoxal 5-phosphate-dependent glycoprotein
consisting of two subunits [7, 8]. Alliinase is
present in unusually high amounts in garlic cloves: at least and reprints 10% of the total protein content (10 mg/g fresh weight)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำกระเทียมเป็นพืชกินซึ่งได้สร้างอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นจำนวนมากสนใจตลอดประวัติศาสตร์มนุษย์เป็นตัวยายาครอบจักรวาล ความหลากหลายของจุลินทรีย์รวมทั้งเชื้อแบคทีเรียเชื้อรา โพรโทซัว และไวรัสได้ถูกแสดงให้สำคัญการเตรียมกระเทียมบด นอกจากนี้ กระเทียมรายงานการลดเลือดโครงการ และมีผล anticancer มีการวิเคราะห์สารเคมีของกระเทียมกลีบเปิดเผยความเข้มข้นผิดปกติประกอบด้วยกำมะถันสารประกอบ (1 – 3%) [1, 2]วิเคราะห์ของ distillations อบไอน้ำของกลีบกระเทียมบดดำเนินผ่านศตวรรษพบความหลากหลายของ allylsulfides อย่างไรก็ตาม ไม่ถึง 1944 ที่ Cavallito และเพื่อนร่วมงานของเขา [3] แยกต่างหาก และระบุส่วนประกอบรับผิดชอบกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียที่โดดเด่นของบดกระเทียมกลีบ บริเวณที่ให้การสารประกอบกำมะถัน oxygenated ซึ่งพวกเขาเรียกว่า allicinจากชื่อภาษาละติโรงงานกระเทียม ต้น sativumบริสุทธิ์ allicin มีโมเลกุลระเหยที่ miscible ไม่ดีในอควีโซลูชั่นและการได้กลิ่นปกติของสดบดกระเทียม [4] หลักฐานสุดท้ายของสารเคมีโครงสร้างของ allicin (รูป 1) มาใน เมื่อมันเป็นแสดงสามารถสังเคราะห์ว่า allicin โดยออกซิเดชันอ่อนของ diallyl ไดซัลไฟด์ [2] การอภิปรายเกี่ยวกับสถานะของallicin ในกลีบบดกับของขาดในไม่มีกลิ่นกลีบเหมือนเดิมได้รับการแก้ไขหลังจาก Stoll และ Seebeck [5]แยกต่างหาก ระบุ และกำมะถันเป็น oxygenated สังเคราะห์กรดอะมิโนที่มีอยู่ในปริมาณมากในกระเทียมกลีบและที่พวกเขาตั้งชื่อ alliin (รูป 1) Alliin ถูกต้องมีสารตั้งต้นมั่นคงที่จะถูกเปลี่ยนเป็น allicinโดยการกระทำของเอนไซม์เรียกว่า alliinase ซึ่งเป็นในกลีบ [6] หลังเดียวของ alliin ((+) - Sallyl-L-cysteine-sulfoxide) ได้ค้นพบการมีอยู่ ซึ่งในตัวเองมีกิจกรรมจุลินทรีย์ไม่ จำนวน alliinและ allicin ในสายพันธุ์ที่แตกต่างของกระเทียมที่ศึกษาโดยนักสืบมากมาย เปลี่ยนแปลงมากรายงาน ตั้งแต่ 2.8 7.7 มิลลิกรัม/กรัมพบในโรมาเนียแดง [2]การเปลี่ยนแปลงของ alliin เป็นชิ้นงานโมเลกุล allicin เมื่อบดกานพลูกระเทียมเป็นอย่างมากรวดเร็ว การสมบูรณ์ในวินาที เอนไซม์นี้ไม่ชอบการ lysis alliinase หรือ alliin lyase(E.C.4.4.1.4), เป็น pyridoxal 5-ฟอสเฟตขึ้นอยู่กับไกลโคโปรตีนประกอบด้วย 2 subunits [7, 8] Alliinase เป็นในจำนวนที่สูงผิดปกติในกลีบกระเทียม: น้อย และชื่อ 10% ของเนื้อหาทั้งหมดโปรตีน (10 มิลลิกรัม/กรัมน้ำหนักสด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
กระเทียมเป็นหนึ่งในพืชที่กินซึ่งได้สร้าง
ความสนใจจำนวนมากตลอดประวัติศาสตร์ของมนุษย์ในฐานะที่เป็นยา
ยาครอบจักรวาล หลากหลายของเชื้อจุลินทรีย์รวมทั้งเชื้อแบคทีเรีย
เชื้อราและไวรัสโปรโตซัวได้รับการแสดงที่จะมี
ความไวต่อการเตรียมการบดกระเทียม นอกจากนี้กระเทียม
ได้รับการรายงานในการลดไขมันในเลือดและจะมี
ผลกระทบต้านมะเร็ง การวิเคราะห์ทางเคมีของกลีบกระเทียมได้
เปิดเผยความเข้มข้นที่ผิดปกติของกำมะถันที่มี
สารประกอบ (1-3%) [1, 2]
การวิเคราะห์กลั่นไอน้ำบดกลีบกระเทียม
ดำเนินการในช่วงศตวรรษที่ผ่านมาแสดงให้เห็นความหลากหลายของแอลลี
ซัลไฟด์ อย่างไรก็ตามมันก็ไม่ได้จนกว่า 1944 ที่ Cavallito และ
เพื่อนร่วมงานของเขา [3] โดดเดี่ยวและระบุส่วนประกอบ
รับผิดชอบฤทธิ์ต้านแบคทีเรียที่โดดเด่นของ
กลีบกระเทียมบด สารประกอบกลายเป็น
สารประกอบกำมะถันออกซิเจนที่พวกเขาเรียกว่าอัลลิซิ,
จากชื่อละตินของพืชกระเทียม Allium sativum
อัลลิซิบริสุทธิ์เป็นโมเลกุลระเหยที่ไม่ดีละลายใน
สารละลายและที่มีกลิ่นตามแบบฉบับของ
กระเทียมสด [4] หลักฐานสุดท้ายของสารเคมี
โครงสร้างของอัลลิซิ (รูปที่ 1) เข้ามาในปี 1947 เมื่อมันถูก
แสดงให้เห็นว่าอัลลิซิที่สามารถสังเคราะห์โดยออกซิเดชันอ่อน
ของ Diallyl ซัลไฟด์ [2] การอภิปรายเกี่ยวกับการปรากฏตัวของ
อัลลิซิในกลีบบดเมื่อเทียบกับกรณีที่ไม่มีในไม่มีกลิ่น
กลีบเหมือนเดิมได้รับการแก้ไขหลังจาก Stoll และซีเบคได้ [5]
แยกระบุและสังเคราะห์กำมะถันออกซิเจน
กรดอะมิโนที่มีอยู่ในปริมาณมากในกระเทียม
กลีบและที่พวกเขาตั้งชื่อ alliin (รูปที่ 1) alliin ถูก
พบว่าเป็นปูชนียบุคคลที่มีความเสถียรที่จะถูกแปลงเป็นอัลลิซิ
โดยการกระทำของเอนไซม์ที่เรียกว่า alliinase ซึ่งยัง
อยู่ในกลีบ [6] เพียงหนึ่ง isomer ของ alliin ((+) - Sallyl-
L-cysteine-sulfoxide) พบว่าในปัจจุบันซึ่ง
ในตัวเองไม่ได้มีฤทธิ์ต้านจุลชีพ ปริมาณของ alliin
และอัลลิซิอยู่ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของกระเทียมมีการศึกษา
โดยนักวิจัยจำนวนมาก รูปแบบสมควร
ได้รับรายงานตั้งแต่ 2.8-7.7 มิลลิกรัม / กรัม
พบในโรมาเนียแดง [2]
การเปลี่ยนแปลงของ alliin เป็นที่ใช้งานทางชีวภาพ
โมเลกุลอัลลิซิเมื่อบดกระเทียมเป็นอย่างมาก
อย่างรวดเร็วเป็นที่สมบูรณ์ในไม่กี่วินาที เอนไซม์ที่
รับผิดชอบในการสลายเป็น alliinase หรือ alliin-ไอเล
(EC4.4.1.4), ไกลโคโปรตีน pyridoxal 5- ฟอสเฟตขึ้นอยู่กับ
ประกอบด้วยสองหน่วยย่อย [7, 8] alliinase เป็น
อยู่ในปริมาณที่สูงผิดปกติในกลีบกระเทียมอย่างน้อยและอัด 10% ของปริมาณโปรตีนทั้งหมด (10 มิลลิกรัม / กรัมน้ำหนักสด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
กระเทียมเป็นหนึ่งในพืชที่กิน ซึ่งได้สร้างความสนใจอย่างมากตลอดประวัติศาสตร์มนุษย์
เป็นยาครอบจักรวาลยา

ความหลากหลายของจุลินทรีย์ ได้แก่ แบคทีเรีย ไวรัส เชื้อรา โปรโตซัว
, และได้รับการแสดงที่จะ
ไวต่อการเตรียมกระเทียมบด นอกจากนี้กระเทียม
ได้รับการรายงานเพื่อลดไขมันในเลือด และมี
มะเร็งผลข้างเคียงการวิเคราะห์ทางเคมีของกลีบกระเทียม

sulfur-containing เปิดเผยสมาธิที่ผิดปกติของสารประกอบ ( 1 - 3 ) % [ 1 , 2 ] .
การวิเคราะห์ไอน้ำกลั่นบดกลีบกระเทียม
แสดงกว่าศตวรรษที่ผ่านมา พบความหลากหลายของอัลลิลซัลไฟด์
. แต่มันไม่ได้จนกว่าปี 1944 และเพื่อนร่วมงานของเขาที่ cavallito
[ 3 ] แยกและระบุส่วนประกอบ
รับผิดชอบกิจกรรม antibacterial ทึ่ง
บดกลีบกระเทียม . สารประกอบกลับกลายเป็นออกซิเจนกำมะถันสารประกอบซึ่งพวกเขาเรียกว่า

จากอัลลิซิน ชื่อละตินของกระเทียมพืช เลี่ยม sativum .
บริสุทธิ์เป็นโมเลกุลที่เป็นสารระเหยได้ไม่ดีใน
สารละลายและซึ่งมีกลิ่นปกติของ
สดกระเทียมบด [ 4 ] ข้อพิสูจน์ขั้นสุดท้ายของสารเคมี
โครงสร้างของอัลลิซิน ( รูปที่ 1 ) มาครั้งแรก เมื่อมันถูก
แสดงว่า สารสังเคราะห์ได้จากปฏิกิริยาที่ไม่รุนแรงของไดอัลลิลซัลไฟด์
[ 2 ] การอภิปรายเกี่ยวกับการแสดงตนของ
อัลลิซินในกลีบบดและการขาดในกลิ่น
เหมือนเดิมกลีบได้และหลังจาก Stoll วัด [ 5 ]
แยก , ระบุ , และสังเคราะห์ออกซิเจนกำมะถัน
กรดอะมิโนที่เป็นปัจจุบันในปริมาณมากในกลีบกระเทียม
และที่พวกเขาตั้งชื่ออัลลิอิน ( รูปที่ 1 ) อัลลิอินคือ
พบเป็นสารตั้งต้นที่มีเสถียรภาพซึ่งจะถูกแปลงเป็นสาร
โดยการกระทำของเอนไซม์ซึ่งเป็น termed เนส
อยู่ในกลีบ [ 6 ] เพียงหนึ่งไอโซเมอร์ของอัลลิอิน ( - -
sallyl l-cysteine-sulfoxide ) พบว่าปัจจุบันซึ่ง
ในตัวเองไม่มีกิจกรรมการยับยั้ง .ปริมาณของอัลลิอิน และสารที่มีอยู่ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน

โดยผู้ตรวจสอบของกระเทียมได้ศึกษามากมาย มากการเปลี่ยนแปลง
ได้รับรายงาน ตั้งแต่ 2.8 ถึง 7.7 มก. / กรัม
พบในโรมาเนียแดง [ 2 ] .
( อัลลิอินในโมเลกุลของสารที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ
เมื่อบดกานพลูกระเทียมเป็นอย่างมาก
อย่างรวดเร็ว การเสร็จสมบูรณ์ในไม่กี่วินาที เอนไซม์
รับผิดชอบในการสลายคือ อัลลิอินเนส หรือ lyase
( e.c.4.4.1.4 ) , pyridoxal 5-phosphate-dependent โปรตีนประกอบด้วยหน่วยย่อย 2
7 [ 8 ] เนส คือ
ปัจจุบันในปริมาณสูงผิดปกติในกลีบกระเทียม : อย่างน้อย และพิมพ์ 10% ของปริมาณโปรตีนทั้งหมด ( น้ำหนักสด 10 มิลลิกรัม / กรัม