Identity function[edit]Main article

Identity function[edit]
Main article: Identity function
The unique function over a set X that maps each element to itself is called the identity function for X, and typically denoted by idX. Each set has its own identity function, so the subscript cannot be omitted unless the set can be inferred from context. Under composition, an identity function is "neutral": if f is any function from X to Y, then

egin{align}
f circ operatorname{id}_X &= f , \
operatorname{id}_Y circ f &= f .
end{align}

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[แก้] รหัสประจำตัวฟังก์ชันบทความหลัก: รหัสประจำตัวฟังก์ชันฟังก์ชันเฉพาะผ่านชุด X ที่แมปองค์ประกอบแต่ละตัวเป็นเรียกรหัสประจำตัวฟังก์ชัน X และมักจะระบุ โดย idX แต่ละชุดมีฟังก์ชันรหัสประจำตัวของตัวเอง เพื่อตัวห้อยไม่ตัดออกเว้นแต่จะสามารถได้ข้อสรุปการตั้งจากบริบท ภายใต้องค์ประกอบ รหัสประจำตัวฟังก์ชันเป็น "กลาง": ถ้า f เป็นฟังก์ชันใด ๆ จาก X เป็น Y แล้วegin{align } f circ operatorname{id}_X & = f, \ operatorname{id}_Y circ f & = fend{align }

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟังก์ชั่นตัวตน [แก้ไข]
บทความหลัก: ตัวตนที่ทำงาน
ฟังก์ชั่นที่ไม่ซ้ำกันมากกว่าชุด X ที่แผนที่แต่ละองค์ประกอบไปที่ตัวเองเรียกว่าฟังก์ชั่นตัวตนสำหรับ X และมักจะแสดงโดย IDX แต่ละชุดจะมีฟังก์ชั่เอกลักษณ์ของตัวเองเพื่อให้ห้อยไม่สามารถละเว้นเว้นแต่ชุดที่สามารถสรุปจากบริบท ภายใต้องค์ประกอบของฟังก์ชั่นตัวตนคือ "เป็นกลาง": ถ้า F เป็นฟังก์ชันใด ๆ จาก X เป็น Y แล้ว begin {align} F circ operatorname {ID} _X & F = \ operatorname {ID} _Y circ F & F =. end {} ตําแหน่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟังก์ชันเอกลักษณ์ [ แก้ไข ]บทความหลัก : ฟังก์ชันเอกลักษณ์เฉพาะฟังก์ชันชุด X ว่าแผนที่แต่ละองค์ประกอบของตัวเองเรียกว่าฟังก์ชันเอกลักษณ์สำหรับ x และมักจะเขียนแทนด้วย IDX . แต่ละชุดมีฟังก์ชั่นเอกลักษณ์ของตัวเอง ดังนั้นอยู่ไม่สามารถละเว้นเว้นแต่ชุดสามารถ inferred จากบริบท ภายใต้องค์ประกอบ ตัวตนฟังก์ชัน " เป็นกลาง " : ถ้า f เป็นฟังก์ชันจาก X ไปยัง Y แล้วegin { จัด }เอฟซี operatorname { id } _x & = F ได้operatorname { id } _y ซี F & F = .จบ { จัด }