It was said that for more than ten

It was said that for more than ten years, Apothecary Leng hadn’t taken even half a step outside of his manor, okay? Steward Xu really wanted to yell at Su Luo, but seeing her pretty and delicate manner, he really hadn’t the heart to do so.

Such an opportunity like this that was hard to come by, was wasted by her! Steward Xu panted with rage and turned his face away.

The corner of Su Luo’s mouth arched up slightly, a smiling expression flashed through her eyes.

Her heart was very certain.

Since the haughty and arrogant Steward Leng could personally invite her, then it was enough proof that 《Rebirth of Flesh Pill Recipe》 had already fallen into Apothecary Leng’s hands.

Since that half a page of only a third of Primeval Pill Recipe had already fallen into Apothecary Leng’s hands. With Apothecary Leng’s gaze, why should she worry that the other side wouldn’t know what it was?

Currently, as the seller at the marketplace, she, Su Luo, was the real boss. No matter how rude and unreasonable Apothecary Leng was, what could he possibly do to her? He would definitely still come and beseech her!

Su Luo’s mouth turned up into a cold and cruel smile. She was looking forward to the raging tempest that Steward Leng was about to encounter.

Speaking of Steward Leng who was rejected by Su Luo. Afterwards, he had taken large strides towards Apothecary Leng’s refining room. However, before he could even knock on the door to ask permission to enter, those eternally closed doors abruptly opened. At the door was an impatient and deeply worried face.

This was a forty to fifty years old middle-aged man. He had a scrawny figure, and his hair and eyebrows were a complete mess. He had a manner that showed he didn’t care about his appearance. The white robe on his body had stains all over it. He looked somewhat dishevelled and unkempt.

Before waiting for Apothecary Leng to speak, Steward Leng had already started to complain. “Master, that loathsome girl doesn’t know what’s good for her. This servant, under your orders, went to invite her, but who would have thought that she would unexpectedly stand up, turn and leave! She was beyond hateful!”

Apothecary Leng’s eyes suddenly became severe, he grabbed Steward Leng by the collar, while grinding his teeth, asked. “What did you say!?!?!”

Steward Leng thought Apothecary Leng was infuriated because his pride had been provoked. He was overflowing with joy, which increased his courage to make up something more sinister, even though initially there was nothing to complain about. “That loathsome girl also said… She said that there was nothing amazing about you. Not wanting to meet is fine, but she never placed you in her eyes as being worthy of respect!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก็กล่าวว่า สิบปี Apothecary เล้งไม่ได้ถ่ายขั้นตอนแม้แต่ครึ่งนอกคฤหาสน์ของเขา โอเค Xu สจ๊วตอยากจะตะโกนใส่ลู Su แต่เห็นกิริยาของเธอสวย และละเอียดอ่อน เขาจริง ๆ ไม่ได้พักได้ดังกล่าวโอกาสนี้ที่จะมา การสูญเสีย โดยเธอ สจ๊วต Xu panted ด้วยความโกรธ และหันใบหน้าของเขามุมของ Su ลูปากโค้งขึ้นเล็กน้อย นิพจน์ยิ้มประกายผ่านดวงตาของเธอหัวใจของเธอมีมากบางตั้งแต่เล้ง Steward ผยอง และหยิ่งอาจตัวเชิญเธอ แล้วมันเป็นหลักฐานเพียงพอที่ 《Rebirth ของ เนื้อยา Recipe》 ได้ลดลง Apothecary เล้งมือแล้วตั้งแต่ครึ่งหนึ่ง หน้าเท่านั้นที่สามของสูตรยาดึกดำบรรพ์ได้แล้วลดลงมือ Apothecary เล้ง ด้วยสายตา Apothecary เล้ง ทำไมควรเธอกังวลว่าด้านอื่น ๆ จะไม่รู้ว่ามันคืออะไรในปัจจุบัน เป็นผู้ขายในตลาด เธอ Su Luo เป็นเจ้านายที่แท้จริง ไม่ว่าเล้ง Apothecary วิธีหยาบคาย และไม่มีเหตุผล สามารถเขาอาจจะทำอะไรกับเธอ เขาเดินมา และ beseech เธอSu ลูปากเปิดขึ้นเป็นรอยยิ้มที่โหดร้าย และเย็น เธอกำลังมองไปข้างหน้าให้วุ่นวายโกรธที่เล้งสจ๊วตจะ พบการพูดของเล้ง Steward ที่ถูกปฏิเสธ โดย Su ลู หลังจากนั้น เขาได้นำใหญ่ก้าวสู่ห้องกลั่น Apothecary เล้ง อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขายังสามารถเคาะประตูเพื่อขออนุญาตใส่ ผู้ eternally ปิดประตูเปิดทันที ที่ประตูถูกที่ใจร้อน และลึกห่วงหน้านี้คือชายสู่สี่สิบถึงห้าสิบปี เขามีรูป scrawny และผมและคิ้วของเขา ระเบียบสมบูรณ์ เขามีลักษณะที่แสดงให้เห็นว่า เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขา เสื้อคลุมสีขาวบนร่างกายของเขามีห่วงมัน เขาดูค่อนข้าง dishevelled และรุงรังก่อนที่จะรอ Apothecary เล้งพูด เล้งสจ๊วตเริ่มบ่น "หลัก ที่สาว loathsome ไม่รู้อะไรดีสำหรับเธอ ข้านี้ ภายใต้ใบสั่งของคุณ ไปเชิญเธอ แต่ที่จะมีความคิดว่า เธอจะโดยไม่คาดคิดขึ้น เปิด และปล่อย เธอเกินแสดงความเกลียดชัง"ตา apothecary เล้งก็กลายเป็นรุนแรง เขาคว้าเล็งสจ๊วตขอบ ขณะบดของฟัน ถาม "อะไรนะ!?!?!"สจ๊วตเล้งคิด Apothecary เล้งถูกทำ เพราะเขามีการยั่วยุ เขาถูกเปี่ยมไป ด้วยความสุข ซึ่งเขากล้าทำสิ่งที่อุบาทว์มาก แม้ว่าในตอนแรกมีตำแหน่งเพิ่มขึ้น "ที่สาว loathsome กล่าวว่า... เธอบอกว่า มีอะไรตื่นตาตื่นใจเกี่ยวกับคุณ ไม่ต้องการตอบสนองเป็น แต่เธอไม่เคยวางคุณในดวงตาของเธอเป็นการสมควรที่จะเคารพ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันก็บอกว่ามานานกว่าสิบปีที่ผ่านมา Apothecary เล้งไม่ได้ถ่ายได้ครึ่งหนึ่งขั้นตอนที่อยู่นอกคฤหาสน์ของเขาโอเค? สจ๊วตเสี่ยวอยากจะตะโกนใส่ซู Luo แต่เห็นลักษณะที่สวยและละเอียดอ่อนของเธอเขาจริงๆไม่ได้หัวใจที่จะทำเช่นนั้น. ดังกล่าวโอกาสเช่นนี้ที่เป็นเรื่องยากที่จะมาด้วยการที่สูญเสียจากเธอ! สจ๊วตเสี่ยว panted ด้วยความโกรธและหันใบหน้าของเขาออกไป. มุมปากของซู Luo ของโค้งขึ้นเล็กน้อยสีหน้ายิ้มประกายผ่านดวงตาของเธอ. หัวใจของเธอมั่นใจมาก. ตั้งแต่หยิ่งผยองและหยิ่งสจ๊วตเล้งเองจะเชิญเธอแล้วล่ะก็ หลักฐานพอที่จะทำให้ "การเกิดใหม่ของสูตรยาเนื้อ" ได้ลดลงแล้วไปอยู่ในมือของ Apothecary เล้ง. ตั้งแต่ครึ่งหน้าของเพียงหนึ่งในสามของสูตรยาดึกดำบรรพ์ได้ลดลงแล้วไปอยู่ในมือของ Apothecary เล้ง ด้วยการจ้องมอง Apothecary เล้งของเหตุผลที่เธอควรจะกังวลว่าด้านอื่น ๆ จะไม่ทราบว่ามันคืออะไร? ปัจจุบันเป็นผู้ขายที่ตลาดเธอซู Luo เป็นเจ้านายที่แท้จริง ไม่ว่าหยาบคายและไม่มีเหตุผล Apothecary เล้งเป็นสิ่งที่อาจเป็นไปได้ที่เขาทำเพื่อเธอ? แน่นอนเขาจะยังคงมาและขอร้องเธอ! ปากซู Luo หันขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็นและโหดร้าย เธอกำลังมองไปข้างหน้าเพื่อพายุโหมกระหน่ำว่าสจ๊วตเล้งได้เกี่ยวกับการพบ. การพูดของสจ๊วตเล้งที่ถูกปฏิเสธโดยซู Luo หลังจากนั้นเขาได้นำความก้าวหน้าอย่างต่อห้องขนาดใหญ่กลั่น Apothecary เล้งของ แต่ก่อนที่เขาจะสามารถเคาะประตูขออนุญาตที่จะเข้าสู่ผู้ปิดประตูนิรันดร์เปิดทันที ที่ประตูเป็นใบหน้ากระวนกระวายใจและกังวลมาก. นี้เป็น 40-50 ปีชายวัยกลางคนเก่า เขามีร่างผอมบางและผมและคิ้วของเขาเป็นระเบียบสมบูรณ์ เขามีลักษณะที่แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขา เสื้อคลุมสีขาวบนร่างกายของเขามีคราบทั่วมัน เขามองค่อนข้างเรียบร้อยและรุงรัง. ก่อนที่จะรอให้ Apothecary เล้งจะพูดสจ๊วตเล้งได้เริ่มต้นแล้วที่จะบ่น "นายว่าสาวน่าขยะแขยงไม่ทราบว่าสิ่งที่ดีสำหรับเธอ ผู้รับใช้นี้ภายใต้คำสั่งของคุณไปเชิญเธอ แต่ใครจะคิดว่าเธอไม่คาดคิดจะลุกขึ้นยืนเปิดและปล่อย! เธอเป็นคนที่แสดงความเกลียดชังเกิน! " ตา Apothecary เล้งของก็กลายเป็นความรุนแรงเขาคว้าสจ๊วตเล้งคอเสื้อในขณะที่บดฟันของเขาถาม "คุณไม่พูดอะไร!?!?!" สจ๊วตเล้งเล้งคิด Apothecary โกรธเป็นฟืนเป็นไฟเพราะภาคภูมิใจของเขาได้รับการยั่วยุ เขาได้รับการล้นด้วยความสุขซึ่งเพิ่มความกล้าหาญที่จะทำให้บางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวมากขึ้นแม้ว่าในตอนแรกก็ไม่มีอะไรจะบ่นเกี่ยวกับ "ผู้หญิงคนนั้นน่าขยะแขยงยังกล่าวว่า ... เธอบอกว่าไม่มีอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจเกี่ยวกับคุณ ไม่ต้องการที่จะตอบสนองดี แต่เธอไม่เคยวางคุณในดวงตาของเธอในฐานะที่เป็นคุณค่าของความเคารพ! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีคนบอกว่าสิบปี เภสัชกรเล้งไม่ได้ถ่ายแค่ครึ่งขั้นนอกคฤหาสน์เขา โอเค ? พ่อบ้านซออยากจะตะโกนใส่ ซู ลู แต่เห็นท่าทางของเธอที่สวยและบอบบาง จริงๆเขาไม่ได้หัวใจที่จะทำโอกาสดีๆแบบนี้ ก็ยากที่จะมาด้วย มันเสีย โดยเธอ พ่อบ้านซอออกมาสั่นแฮกๆด้วยความโกรธและหันใบหน้าของเขาไปมุมปากของซูหลัวโค้งขึ้นเล็กน้อย ยิ้มสีหน้าแวบผ่านตาของเธอหัวใจเธอมากบางตั้งแต่ถือตัวและหยิ่งสจ๊วตเล้งจะเชิญเธอ แล้วมันมีหลักฐานเพียงพอว่า《การเกิดใหม่ของเนื้อยาสูตร》ได้ตกอยู่ในมือคนปรุงยาล่ะเล้ง .ตั้งแต่ครึ่งหน้าของเพียงหนึ่งในสามของสูตรยาแรกเริ่มก็ตกอยู่ในมือเล้ง เภสัชกรของ กับเภสัชกรเล้งมอง แล้วทำไมเธอต้องกังวลว่าอีกฝ่ายจะไม่รู้ว่ามันคืออะไรในปัจจุบัน เป็นผู้ขายในตลาด นาง ซู ลู เป็นเจ้านายที่แท้จริง ไม่ว่าวิธีที่หยาบคายและไม่เหมาะสมเภสัชกรเล้ง แล้วเขาอาจจะทำอะไรกับเธอ ? เขาก็ยังมาขอร้องเธอปากซูหลอเปิดขึ้นเป็นรอยยิ้มเยือกเย็นและโหดร้าย เธอกำลังรอพายุที่บ้าคลั่งสจ๊วตเล้งก็จะพบการพูดของสจ๊วตเล้งที่ถูกปฏิเสธโดยซูหลอ . หลังจากนั้น เขามีความก้าวหน้าขนาดใหญ่ที่มีต่อเภสัชกรเล้งเป็นค่าห้อง อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะเคาะประตูเพื่อขออนุญาตเข้าไปที่ประตูที่ปิดไปทันทีเปิด ที่ประตูมีสีหน้าร้อนรนและรู้สึกกังวลนี้เป็น 40 - 50 ปี ชายวัยกลางคน . เขามีรูปร่างผอมมาก และผม และคิ้ว ถูกไปหมดแล้ว เขามีลักษณะที่แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขา เสื้อคลุมสีขาวบนร่างกายของเขาเปื้อนไปหมดเลย เขาดูค่อนข้างพะรุงพะรังและรุงรังก่อนรอเภสัชกรเล้งพูด สจ๊วตเล้งก็เริ่มบ่น " เจ้านายที่น่ารังเกียจ หญิงสาวไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอ คนรับใช้ภายใต้คำสั่งของคุณ ไปชวนเธอ แต่ใครจะคิดว่าเธอจะไม่ยืนขึ้น หันกลับไป เธอเหนือกว่าที่น่ารังเกียจ "ตาเล้ง เภสัชกรก็รุนแรง เขาคว้าคอเสื้อพ่อบ้านเล้งขณะบดฟันของเขาถาม " คุณพูดเรื่องอะไร ! ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? "สจ๊วตเล้งคิดว่าเภสัชกรเล้งก็โกรธเพราะศักดิ์ศรีของเขาถูกยั่วยุ เขาเอ่อล้นไปด้วยความสุขที่เพิ่มความกล้าที่จะทำสิ่งที่น่ากลัวกว่ามาก ถึงแม้ว่าในตอนแรกไม่มีอะไรจะบ่น " ที่น่ารังเกียจ หญิงสาวยังกล่าวว่า . . . . . . . เธอบอกว่า มีอะไรที่น่าทึ่งเกี่ยวกับคุณ ไม่อยากเจอหรอก แต่เธอก็ไม่เคยอยู่ในสายตาของเธอเป็นอย่างสวยหรูของการเคารพ ! "