Environmental Stress Cracking (ESC)

Environmental Stress Cracking (ESC) is one of the most common causes of unexpected brittle failure of thermoplastic (especially amorphous) polymers known at present. Environmental stress cracking may account for around 15-30% of all plastic component failures in service.[1]
ESC and polymer resistance to ESC (ESCR) have been studied for several decades.[2] Research shows that the exposure of polymers to liquid chemicals tends to accelerate the crazing process, initiating crazes at stresses that are much lower than the stress causing crazing in air.[2][3] The action of either a tensile stress or a corrosive liquid alone would not be enough to cause failure, but in ESC the initiation and growth of a crack is caused by the combined action of the stress and a corrosive environmental liquid.
It is somewhat different from polymer degradation in that stress cracking does not break polymer bonds. Instead, it breaks the secondary linkages between polymers. These are broken when the mechanical stresses cause minute cracks in the polymer and they propagate rapidly under the harsh environmental conditions.[4] It has also been seen that catastrophic failure under stress can occur due to the attack of a reagent that would not attack the polymer in an unstressed state.
Metallurgists typically use the term Stress corrosion cracking or Environmental stress fracture to describe this type of failure in metals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แตกความเครียดของสิ่งแวดล้อม (ESC) เป็นหนึ่งในสาเหตุส่วนใหญ่ของความล้มเหลวโดยไม่คาดคิดที่เปราะของโพลิเมอร์ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งไป) ที่เทอร์โมพลาสติกที่รู้จักกันในปัจจุบัน ถอดรหัสความเครียดสิ่งแวดล้อมอาจบัญชีประมาณ 15-30% ของทั้งหมดส่วนประกอบพลาสติกเหลวในบริการ[1]
ESC และพอลิเมอร์ความต้านทานการ ESC (ESCR) มีการศึกษามาหลายทศวรรษ[2] การวิจัยพบว่า ความเสี่ยงของโพลิเมอร์เคมีของเหลวมีแนวโน้มจะ เร่งการ crazing เริ่มต้นใน crazes ที่ความเครียดที่มากกว่าความเครียดที่เกิด crazing ในอากาศ[2][3] การกระทำของความเครียดเป็นแรงดึงหรือน้ำยากัดกร่อนเพียงอย่างเดียวจะไม่เพียงพอที่จะทำให้เกิดความล้มเหลว แต่เริ่มต้นและการเจริญเติบโตของรอยแตกที่เกิดจากการดำเนินการรวมกันของความเครียดและการกัดกร่อนสิ่งแวดล้อมของเหลว ESC
จะค่อนข้างแตกต่างจากพอลิเมอร์ย่อยสลายความเครียดที่แตกทำลายพันธบัตรพอลิเมอร์ที่ แทน มันแบ่งลิงค์รองระหว่างโพลิเมอร์ เหล่านี้จะแตกเครียดกลทำรอยแตกนาทีพอลิเมอร์ และจะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วภายใต้สภาพแวดล้อมที่รุนแรง[4] นอกจากนี้ยังพบว่า ความล้มเหลวที่รุนแรงภายใต้ความเครียดสามารถเกิดขึ้นได้เนื่องจากการโจมตีของรีเอเจนต์ที่จะโจมตีพอลิเมอร์ในสถานะ unstressed
Metallurgists ใช้ระยะความเครียดกัดกร่อน cracking หรือสิ่งแวดล้อมความเครียดทำให้อธิบายความล้มเหลวในโลหะชนิดนี้โดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งแวดล้อมความเครียดแตก ( ESC ) เป็นหนึ่งในสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของความล้มเหลวเปราะที่ไม่คาดคิดของเทอร์โมพลาสติก ( โดยเฉพาะสัณฐาน ) พอลิเมอร์ที่รู้จักกันในปัจจุบัน สิ่งแวดล้อมความเครียดแตกอาจบัญชีประมาณ 15-30% ของความล้มเหลวของชิ้นส่วนพลาสติกทั้งหมดในการให้บริการ . [ 1 ]
ESC และพอลิเมอร์เพื่อต้านทาน ESC ( escr ) ได้รับการศึกษามานานหลายทศวรรษ[ 2 ] งานวิจัยแสดงให้เห็นว่าการเปิดรับของโพลิเมอร์สารเคมีเหลวมีแนวโน้มที่จะเร่งกระบวนการเริ่มต้น crazes ที่ปั้นจั่น , รถยก , รถเครน , ความเครียดที่น้อยกว่าที่ก่อให้เกิดความเครียดปั้นจั่น , รถยก , รถเครนในอากาศ [ 2 ] [ 3 ] การกระทำของทั้งแรงดึงหรือของเหลวกัดกร่อนเพียงอย่างเดียวจะไม่เพียงพอที่จะทำให้เกิดความล้มเหลวแต่ใน ESC เริ่มต้นและการเจริญเติบโตของรอยร้าวที่เกิดจากการรวมกันของความเครียดและของเหลวสิ่งแวดล้อมกัดกร่อน .
มันค่อนข้างแตกต่างจากการย่อยสลายของพอลิเมอร์ในความเครียดที่แตกไม่แตกพันธบัตรของพอลิเมอร์ แต่จะแบ่งระดับความเชื่อมโยงระหว่างพอลิเมอร์เหล่านี้จะแตกเมื่อความเค้นเชิงกลเพราะนาทีรอยแตกในพอลิเมอร์ และแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ภายใต้สภาพแวดล้อมที่รุนแรง [ 4 ] และยังเห็นความล้มเหลวหายนะภายใต้ความเครียดสามารถเกิดขึ้นได้เนื่องจากการโจมตีของการกระทำที่จะไม่โจมตีโพลิเมอร์ในสถานะการเปลี่ยนแปลงทางเสียง .
metallurgists ทั่วไปใช้ความเครียดในระยะการกัดกร่อนแคร็กหรือความเครียดสิ่งแวดล้อมการอธิบายของความล้มเหลวในโลหะชนิดนี้