The entire poem is an extended meta

The entire poem is an extended metaphor, the narrator describing his anger as a tree. Throughout the poem he "waters" and "suns" his anger, causing it to grow and bear an "apple." The use of these words creates a picture of his wrath being nurtured and growing as a plant would.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลอนทั้งหมดเป็นการเทียบแบบขยาย ผู้บรรยายอธิบายความโกรธของเขาเป็นต้นไม้ กลอนเขา "วอเตอร์ส" และ "suns" เขาโกรธ ทำให้เกิดการเจริญเติบโต และหมี "แอปเปิ้ล" การใช้คำเหล่านี้สร้างรูปของพระอาชญาที่จะหล่อเลี้ยง และเติบโตเป็นพืชจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทกวีทั้งหมดเป็นอุปมาขยายบรรยายอธิบายความโกรธของเขาเหมือนต้นไม้ ตลอดบทกวีที่เขา "น้ำ" และ "ดวงอาทิตย์" ความโกรธของเขาทำให้มันเติบโตและหมี "แอปเปิ้ล." การใช้คำเหล่านี้สร้างภาพของความโกรธของเขาได้รับการเลี้ยงดูและการเติบโตเป็นพืชจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลอนทั้งหมด ก็คือการเปรียบเทียบผู้บรรยายอธิบายอารมณ์เหมือนต้นไม้ ทั้งกลอนเขา " น้ำ " และ " ดวง " ความโกรธของเขา ทำให้มันเติบโต และหมี " แอปเปิ้ล " ใช้คำเหล่านี้สร้างรูปของพระองค์ถูกเลี้ยงดูและเติบโตเป็นพืชจะ