Zi Mo was indeed used to it, howeve

Zi Mo was indeed used to it, however, he was less calm than before. Initially, his daughter was already eye-catching enough, yet her cultivation was even rising so quickly, wasn’t that clearly wanting people to think about her?

“Master, I’m back.” Just as they were talking, the little radish who was already at her chest-height had already hopped back. Compared to that cute and cuddly look before, the current Yu Luo had completely changed in looks. She was even more daring and livelier… to the point of overboard.

Yu Luo said with an excited look. “Master, today, I went to Weapon Mountain. I saw Xiu Yuan, and then I beat him into a pulp.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zi Mo ถูกนำมาใช้จริงกับมันอย่างไรเขาคือความสงบน้อยกว่าก่อน ในขั้นต้นลูกสาวของเขาอยู่แล้วสะดุดตาพอ แต่การเพาะปลูกของเธอแม้จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วไม่ได้อย่างชัดเจนว่าต้องการคนที่จะคิดเกี่ยวกับเธอ? "เจ้านายฉันกลับ." เช่นเดียวกับที่พวกเขากำลังพูด, หัวไชเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถูกแล้วที่เธอหน้าอกสูงได้แล้วกระโดดกลับ เมื่อเทียบกับที่ดูน่ารักและน่ากอดก่อนปัจจุบัน Yu Luo มีการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์ในลักษณะ เธอก็ยิ่งกล้าหาญและมีสีสันมากขึ้น ... ยังจุดลงน้ำได้. Yu Luo กล่าวพร้อมกับรูปลักษณ์ที่ตื่นเต้น "เจ้านายในวันนี้ผมไปอาวุธภูเขา ผมเห็นซิ่วหยวนและจากนั้นฉันชนะเขาเข้าไปในเยื่อกระดาษ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไซโมจริงๆใช้มัน , แต่เขาไม่สงบกว่าเดิม ตอนแรก ลูกสาวของเขาก็สะดุดตาแล้ว ยังปลูกของเธอก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่ชัด อยากให้คนคิดเกี่ยวกับเธอ" นายท่าน ข้ากลับมาแล้ว " เช่นเดียวกับที่พวกเขาคุยกันเล็กๆ หัวไชเท้าที่แล้วที่หน้าอกของเธอ ความสูงก็กระโดดกลับ เมื่อเทียบกับที่น่ารัก น่ากอด ดู ก่อน ปัจจุบัน ยูลู ได้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงในลักษณะ เธอยิ่งท้าทายและสีสัน . . . . . . . ถึงจุดนะยู Luo กล่าวกับดูตื่นเต้น " อาจารย์ วันนี้ฉันไปที่ภูเขาอาวุธ ผมเห็นซูหยวน แล้วก็ทำร้ายจนบาดเจ็บ "