13. The tight monetary policy was r

13. The tight monetary policy was regarded as essential to dampen capital outflow.
By September 1997, short-term interest rates increased by about 1000 basis points from prefloat
levels, and continued at high levels until about the third quarter of 1998 (table 5). Some
analysts, such as Krugman (1998b), see this as being necessary to try to stem capital outflow
at a time when net foreign reserves have almost been depleted. The tight monetary policy fits
in with the IMF's strategy of trying to maximise the rollover of short-term debt, given that it
was expecting the current account deficit to continue. However, the strategy was not
particularly effective. Once the market realises that net foreign reserves have almost been
depleted, the Baht depreciated rapidly. An increase in interest rates by about 1000 basis
points is hardly sufficient incentive to continue to keep Baht denominated assets. From the
start of the float to January 1998, the US$ strengthened against the Baht by more than 100%,
so Baht interest rates would have to been extremely high to provide sufficient incentives to
rollover short-term debt that matured. Nevertheless, I do believe that a fairly tight monetary
policy was necessary. This is not so much for providing effective incentive to prevent net
capital outflow, but rather to control inflation so that the potential benefits of a weaker Baht
would not be wiped out through inflation getting out off control.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

13. นโยบายการเงินตึงตัวถูกมองว่าเป็นสิ่งจำเป็นที่จะรองรับเงินทุนไหลออก.
โดยเดือนกันยายนปี 1997 อัตราดอกเบี้ยระยะสั้นที่เพิ่มขึ้นประมาณ 1,000 จุดพื้นฐานจาก prefloat
ระดับและยังคงอยู่ในระดับสูงจนถึงไตรมาสที่สามของปี 1998 (ตารางที่ 5) . บางนักวิเคราะห์เช่นครุกแมน (1998b) เห็นว่าเป็นสิ่งจำเป็นที่จะพยายามที่จะกั้นเงินทุนไหลออกในช่วงเวลาที่ทุนสำรองเงินตราต่างประเทศสุทธิที่ได้รับเกือบหมด นโยบายการเงินตึงตัวเหมาะกับกลยุทธ์ของกองทุนการเงินระหว่างประเทศพยายามที่จะเพิ่มการโรลโอเวอร์ของหนี้ระยะสั้นที่ได้รับว่ามันได้รับการคาดหวังว่าการขาดดุลบัญชีเดินสะพัดที่จะดำเนินการ แต่กลยุทธ์ที่ไม่ได้มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อตลาดตระหนักว่าทุนสำรองเงินตราต่างประเทศสุทธิที่ได้รับเกือบหมดค่าเงินบาทที่อ่อนค่าลงอย่างรวดเร็ว การเพิ่มขึ้นของอัตราดอกเบี้ยพื้นฐานประมาณ 1000 จุดเป็นแรงจูงใจเพียงพอที่แทบจะไม่ดำเนินการต่อเพื่อให้สินทรัพย์สกุลเงินบาท จากจุดเริ่มต้นของลอยถึงเดือนมกราคมปี 1998 US $ เข้มแข็งเทียบกับค่าเงินบาทโดยกว่า 100% เพื่อให้อัตราดอกเบี้ยเงินบาทจะต้องรับสูงมากที่จะให้สิ่งจูงใจเพียงพอที่จะโรลโอเวอร์หนี้ระยะสั้นที่ครบกำหนด แต่ผมไม่เชื่อว่าทางการเงินค่อนข้างแน่นนโยบายเป็นสิ่งที่จำเป็น นี้ไม่ได้เป็นอย่างมากสำหรับการให้แรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพเพื่อป้องกันสุทธิเงินทุนไหลออกแต่จะควบคุมอัตราเงินเฟ้อเพื่อให้ผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นจากการปรับตัวลดลงบาทจะไม่ถูกลบออกไปผ่านการออกอัตราเงินเฟ้อออกจากการควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

13 . นโยบายการเงินแน่นถือเป็นสิ่งจำเป็นที่จะรองรับการไหลออกของเงินทุน .
กันยายน 1997 อัตราดอกเบี้ยระยะสั้นเพิ่มขึ้นประมาณ 1 , 000 จุดพื้นฐานจาก prefloat
ระดับต่อไป และในระดับสูงจนถึงไตรมาสที่สามของปี 2541 ( ตารางที่ 5 ) นักวิเคราะห์บางคน
เช่น ครุกแมน ( 1998b ) ดู นี้เป็นความพยายามกั้นการไหลออกของเงินทุน
ในเวลาเมื่อเงินทุนสำรองเงินตราต่างประเทศสุทธิเกือบถูกหมด นโยบายการเงินแน่นพอดี
กับกลยุทธ์ของ IMF จะเพิ่มแบบโรลโอเวอร์ของตราสารหนี้ระยะสั้นให้ว่า
คาดหวังขาดดุลบัญชีเดินสะพัดต่อไป อย่างไรก็ตาม กลยุทธ์ไม่ได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสิทธิภาพ เมื่อตลาดตระหนักว่าเงินทุนสำรองเงินตราต่างประเทศสุทธิเกือบถูก
หมด ,เงินบาทอ่อนค่าลงอย่างรวดเร็ว เพิ่มขึ้นในอัตราดอกเบี้ยประมาณ 1000 จุดพื้นฐาน
เป็นแรงจูงใจแทบจะไม่เพียงพอที่จะยังคงเก็บสกุลเงินบาทสินทรัพย์ จาก
เริ่มลอยถึงมกราคม 1998 , US $ ความเข้มแข็งกับบาทมากกว่า 100 %
ดังนั้นบาท อัตราดอกเบี้ยจะต้องถูกสูงมากเพื่อให้สิ่งจูงใจเพียงพอ

แบบโรลโอเวอร์ระยะสั้น หนี้ที่ครบกําหนดอย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่านโยบายการเงินค่อนข้างตึง
จำเป็น นี้ไม่ได้มากสำหรับการให้แรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพเพื่อป้องกันไม่ให้เงินทุนสุทธิไหล
, แต่เพื่อควบคุมอัตราเงินเฟ้อ ดังนั้นประโยชน์ของ
บาทลดลงจะไม่เช็ดออกโดยอัตราเงินเฟ้อที่ได้รับออกจากการควบคุม