Although trees are found growing in

Although trees are found growing in paddy fields everywhere in the Northeastern Region, there are very noticeable differences in their density from area to area. However,
only a few limited surveys have been made of the density
of trees in paddy fields in a few local areas in the region.
Watcharakitti (1979) reported the average density of trees
in paddy fields in the Nam Pong River basin in Khon Kaen
province was 51 trees/ha, with a maximum density of
150 trees/ha, compared to 468 trees/ha in an undisturbed
Dry Dipterocarp Forest. A survey in four sites in Khon
Kaen province by Watanabe et al. (1990) showed that the
density of trees varied greatly from site to site ranging from
30 to 149 trees/ha. Prachaiyo (1993) found that the density
of trees in the paddy fields in 16 villages located in the Phu
Wiang District, Khon Kaen Province, varied between 0 and
13 trees/ha. Prachaiyo (2000) subsequently surveyed a
total of 31 plots in 12 provinces in the Northeast and found
that the density of trees in paddy fields ranged from 4 to
24 trees/ha with an average density of 15 trees/ha. Thus,
although past surveys have reported widely varying densities of trees in paddy fields in different parts of Northeast
Thailand (ranging from 0 to 150 trees/ha), it is difficult to
make any general conclusions about the region as a whole,
because of the different locations where studies were
conducted, the quite differing conditions of the study plots,
and, especially, differences in the times when they were
done. It is well known that the density of trees generally
declines over time (Grandstaff et al. 1986) so that it can be
expected that surveys done at earlier dates will have found
higher densities than are to be expected at present. In
addition, the geographical coverage of these surveys is very
limited so that it is impossible to draw conclusions about
variation in the density of trees in paddy fields in different
parts of the Northeastern Region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าต้นไม้ที่พบเพิ่มขึ้นในนาข้าวทุกที่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนมากในความหนาแน่นของพวกเขาจากพื้นที่ไปยังพื้นที่ แต่เพียงการสำรวจ จำกัด ไม่กี่ได้รับการทำจากความหนาแน่นของต้นไม้ในนาข้าวในพื้นที่ท้องถิ่นไม่กี่แห่งในภูมิภาค. Watcharakitti (1979) รายงานค่าเฉลี่ยความหนาแน่นของต้นไม้ในนาข้าวในลุ่มน้ำน้ำพองแม่น้ำในจังหวัดขอนแก่นจังหวัด51 ต้น / ไร่มีความหนาแน่นสูงสุดของ150 ต้น / ไร่เมื่อเทียบกับ 468 ต้น / ไร่ในที่ไม่ถูกรบกวนป่าเต็งรัง การสำรวจในสี่เว็บไซต์ในจังหวัดจังหวัดขอนแก่นโดยวาตานาเบะ et al, (1990) แสดงให้เห็นว่ามีความหนาแน่นของต้นไม้ที่แตกต่างกันอย่างมากจากเว็บไซต์ไปยังเว็บไซต์ตั้งแต่วันที่ 30 ไป 149 ต้น / ไร่ Prachaiyo (1993) พบว่าความหนาแน่นของต้นไม้ในนาข้าวใน16 หมู่บ้านที่ตั้งอยู่ในภูเวียงอำเภอจังหวัดขอนแก่นที่แตกต่างกันระหว่าง0 และ13 ต้น / ไร่ Prachaiyo (2000) ต่อมาสำรวจทั้งหมด31 แปลงใน 12 จังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือและพบว่ามีความหนาแน่นของต้นไม้ในนาข้าวอยู่ในช่วงที่จะ4 จากตลอด24 ต้น / ไร่มีความหนาแน่นเฉลี่ย 15 ต้น / ไร่ ดังนั้นแม้ว่าการสำรวจที่ผ่านมาได้มีการรายงานกันอย่างแพร่หลายที่แตกต่างกันมีความหนาแน่นของต้นไม้ในนาข้าวในส่วนต่างๆของภาคตะวันออกเฉียงเหนือประเทศไทย(ตั้งแต่ 0-150 ต้น / ไร่) มันเป็นเรื่องยากที่จะให้ได้ข้อสรุปทั่วไปใดๆ เกี่ยวกับภูมิภาคโดยรวมที่เพราะสถานที่ที่แตกต่างกันที่การศึกษาได้รับการดำเนินการตามเงื่อนไขที่แตกต่างกันค่อนข้างแปลงศึกษาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งความแตกต่างในเวลาที่พวกเขากำลังทำ เป็นที่ทราบกันดีว่ามีความหนาแน่นของต้นไม้โดยทั่วไปลดลงเมื่อเวลาผ่านไป (Grandstaff et al. 1986) เพื่อที่จะสามารถได้รับการคาดหวังว่าการสำรวจณ วันที่ทำก่อนหน้านี้จะได้พบความหนาแน่นสูงกว่าจะได้รับการคาดว่าในปัจจุบัน ในนอกจากนี้พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ของการสำรวจเหล่านี้เป็นอย่างจำกัด เพื่อให้เป็นไปไม่ได้ข้อสรุปเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในความหนาแน่นของต้นไม้ในนาข้าวที่แตกต่างกันในส่วนของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าต้นไม้ที่ปลูกในนาข้าวทุกแห่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดมากที่สุดของพวกเขาจากพื้นที่ไปยังพื้นที่ อย่างไรก็ตาม
เพียงไม่กี่ จำกัด การสำรวจมีขึ้นของความหนาแน่น
ต้นไม้ในนาข้าวในไม่กี่พื้นที่ท้องถิ่นในภูมิภาค .
watcharakitti ( 1979 ) รายงานความหนาแน่นเฉลี่ยของต้นไม้
ในพื้นที่นาข้าวในลุ่มน้ำพองขอนแก่น
จังหวัด 51 ต้น / เฮกแตร์ มีความหนาแน่นสูงสุดของ
150 ต้น / เฮกแตร์ เทียบกับ 76 ต้น / เฮกแตร์ ในการคงสภาพ
แห้ง ป่าเต็งรัง . การสำรวจในเว็บไซต์ในจังหวัดขอนแก่น 4
โดยวาตานาเบะ et al . ( 1990 ) พบว่า ความหนาแน่นของต้นไม้หลากหลายอย่างมาก

จากเว็บไซต์ไปยังเว็บไซต์ ตั้งแต่ 30 ถึง 149 ต้น / เฮกแตร์prachaiyo ( 2536 ) พบว่า ความหนาแน่น
ของต้นไม้ในนาข้าวใน 16 หมู่บ้านในเขตภู
เวียง จังหวัดขอนแก่น ที่แตกต่างกันระหว่าง 0
13 ต้น / เฮกแตร์ prachaiyo ( 2000 ) ต่อมาว่าเป็น
รวม 31 แปลง ใน 12 จังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พบว่า ความหนาแน่นของต้นไม้
ในนาข้าวระหว่าง 4

24 ต้น / เฮกแตร์ มีความหนาแน่นเฉลี่ย 15 ต้น / เฮกแตร์ ดังนั้น
แม้ว่าการสำรวจที่ผ่านมามีรายงานอย่างกว้างขวางตามความหนาแน่นของต้นไม้ในนาข้าว ในส่วนต่าง ๆของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ประเทศไทย ( ตั้งแต่ 0 ถึง 150 ต้น / เฮกแตร์ ) มันเป็นเรื่องยากที่จะ
ให้ทั่วไปใด ๆข้อสรุปเกี่ยวกับภูมิภาคทั้ง
เพราะสถานต่าง ๆ ที่ศึกษา
การดำเนินการค่อนข้างต่างกัน เงื่อนไข ของ การศึกษาแปลง
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งความแตกต่างในเวลาเมื่อพวกเขาถูก
เสร็จแล้ว มันเป็นที่รู้จักกันดีว่า ความหนาแน่นของต้นไม้โดยทั่วไป
ลดลงตลอดเวลา ( grandstaff et al . 1986 ) เพื่อที่จะสามารถคาดหวังว่า การกระทำที่ก่อนหน้านี้

วันที่จะได้พบมีความหนาแน่นสูง กว่า จะ ได้ ณปัจจุบัน ใน
นอกจากนี้ความคุ้มครองทางภูมิศาสตร์ของการสำรวจนี้มีจำกัด ดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้

ข้อสรุปเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงความหนาแน่นของต้นไม้ในนาข้าวในส่วนต่างๆ
ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ