Here we must assume that f(t) is su

Here we must assume that f(t) is such that the integral exists (that is, has some finite value). This assumption is usually satisfied in applications—we shall discuss this near the end of the section.
Not only is the result F(s) called the Laplace transform, but the operation just described, which yields F(s) from a given f (t), is also called the Laplace transform. It is an “integral transform”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่นี่เราต้องคิดว่า f (t) เป็นเช่นที่หนึ่งที่มีอยู่ (นั่นคือมีค่า จำกัด บางอย่าง) สมมติฐานนี้มักจะมีความพึงพอใจในการใช้งานเราจะปรึกษาเรื่องนี้ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของส่วน.
ไม่เพียง แต่เป็นผลที่ F (s) ที่เรียกว่า Laplace transform แต่การดำเนินการเพียงแค่อธิบายที่ทำให้ F (s) จากที่กำหนด f ( t) จะเรียกว่า Laplace transform มันเป็น "หนึ่งเปลี่ยน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่นี่เราจะต้องสมมติว่า f ( t ) เป็นเช่นที่เป็นอยู่ ( คือมีแน่นอนค่า ) สมมติฐานนี้มักจะพอใจในงานที่เราจะกล่าวถึงนี้ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของส่วนไม่เพียง แต่ผลที่ได้คือ F ( s ) เรียกว่า การแปลงลาปลาซ แต่การผ่าตัดก็อธิบาย ซึ่งผลผลิต F ( s ) จากให้ f ( t ) , ยังเรียกว่าการแปลงลาปลาซ มันเป็น " และเปลี่ยน "