Some studies developed in the 90’s

Some studies developed in the 90’s showed that some plasticizers
of the phthalate family caused genetic changes in mice. DEHP
is recognized as endocrine disruptor which alters reproductive
hormone regulation in rats, but that was not observed in humans.
DEHP is not acutely toxic, but exposure over a reasonable period of
time may cause harm. However, providing a direct correlation between
DEHP exposure and the effect on human reproductive system
still remains a controversial issue (Magdouli, Daghrir, Brar,
Drogui, & Tyagi, 2013).
Anyway, the concept of precaution was placed on low molecular
weight phthalates, such as benzyl-butyl phthalate (BBP),
dibutyl phthalate (DBP), di-isobutyl phthalate (DIBP) and di-2-
ethyl-hexyl phthalate (DEHP), limiting their use in some products.
These phthalates are classified as very dangerous in REACH
(Registration, Evaluation, Authorization and Restriction of Chemicals
substances). On the other hand, high molecular weight
phthalates such as di-isononyl phthalate (DINP) and di-isodecyl
phthalate (DIDP) are not toxic for human health and they do not
have any restrictions to use (Ventrice, Ventrice, Russo, & Sarro,
2013).
Since PVC films are employed to pack a broad variety of foodstuffs,
such as meat, cheese, fruits, vegetables etc. and due to the
high amount of additives used in these films it is very important to
evaluate the safety of eating the foods in contact with the packaging
material. That is the reason why several studies have being
undertaken on specific migration of plasticizers into foods, food
simulants and saliva as well

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางการศึกษาพัฒนามณฑลพบว่าพลาสติกบางของพทาเลทใน ครอบครัวเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในหนู DEHPเป็นต่อมไร้ท่อ disruptor ซึ่งเปลี่ยนแปลงระบบสืบพันธุ์ควบคุมฮอร์โมนในหนู แต่ที่ไม่ได้ปฏิบัติในมนุษย์DEHP ไม่ห่วงพิษ แต่แสงเป็นระยะเหมาะสมเวลาอาจทำให้เกิดอันตราย อย่างไรก็ตาม ให้ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างDEHP แสงและผลกระทบต่อระบบสืบพันธุ์มนุษย์ยังคงปัญหาความขัดแย้ง (Magdouli, Daghrir, BrarDrogui และชื่ 2013)อย่างไรก็ตาม แนวคิดการป้องกันวางต่ำโมเลกุลน้ำหนัก phthalates เช่นลสูตรบิวทิลพทาเลท (BBP),พทาเลท dibutyl (DBP), พทาเลทดิเมท (DIBP) และ di-2 -hexyl เอทิลพทาเลท (DEHP), การจำกัดการใช้ในผลิตภัณฑ์บางอย่างPhthalates เหล่านี้จัดเป็นอันตรายมากในการเข้าถึง(ลงทะเบียน การประเมิน ตรวจสอบ และข้อจำกัดของสารเคมีสาร) ในทางกลับกัน น้ำหนักโมเลกุลสูงphthalates เช่นพทาเลท di isononyl (DINP) และ di isodecylพทาเลท (DIDP) ไม่เป็นพิษต่อสุขภาพของมนุษย์ และไม่มีมีข้อจำกัดการใช้ (Ventrice, Ventrice สง & Sarro2013)ตั้งแต่ใช้ PVC ฟิล์มแพ็คอาหาร หลากหลายเช่นผลไม้ เนื้อสัตว์ ชีส ผักฯลฯ เนื่องจากการจำนวนเงินที่สูงของสารเติมแต่งที่ใช้ในภาพยนตร์เหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญประเมินความปลอดภัยของการรับประทานอาหารกับบรรจุภัณฑ์วัสดุที่ นั่นคือเหตุผลที่ทำไมจึงมีการศึกษาหลายดำเนินการในการโยกย้ายเฉพาะพลาสติกลงในอาหาร อาหารsimulants และน้ำลายเป็นอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางการศึกษาได้รับการพัฒนาใน 90 แสดงให้เห็นว่าพลาสติกบางส่วน
ของครอบครัวของ phthalate ที่เกิดการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในหนู DEHP
รับการยอมรับเป็น disruptor ต่อมไร้ท่อที่จะเปลี่ยนแปลงการสืบพันธุ์
การควบคุมฮอร์โมนในหนู แต่นั่นก็ไม่ได้สังเกตในมนุษย์.
DEHP ไม่เป็นพิษอย่างรุนแรง แต่การสัมผัสในช่วงระยะเวลาที่เหมาะสมของ
เวลาที่อาจก่อให้เกิดอันตราย อย่างไรก็ตามการให้ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่าง
การเปิดรับ DEHP และผลกระทบต่อระบบสืบพันธุ์ของมนุษย์
ยังคงเป็นปัญหาที่ถกเถียงกัน (Magdouli, Daghrir, Brar,
Drogui และ Tyagi, 2013).
อย่างไรก็ตามแนวคิดของการระมัดระวังถูกวางลงบนโมเลกุลต่ำ
phthalates น้ำหนัก เช่น benzyl phthalate บิวทิล (BBP)
dibutyl phthalate (DBP) di-Isobutyl phthalate (DIBP) และ di-2-
เอทิลเฮกซิล phthalate (DEHP) จำกัด การใช้ในผลิตภัณฑ์บางอย่าง.
phthalates เหล่านี้จะถูกจัดว่าเป็นอันตรายมาก ใน REACH
(การลงทะเบียน, การประเมินผล, การอนุมัติและข้อ จำกัด ของสารเคมี
สาร) บนมืออื่น ๆ ที่มีน้ำหนักโมเลกุลสูง
phthalates เช่น di-isononyl phthalate (DINP) และ di-isodecyl
phthalate (DIDP) จะไม่เป็นพิษต่อสุขภาพของมนุษย์และพวกเขาไม่ได้
มีข้อ จำกัด ใด ๆ ที่จะใช้ (Ventrice, Ventrice รุสโซและ Sarro ,
2013).
ตั้งแต่ฟิล์มพีวีซีที่ใช้ในการแพ็คหลากหลายของอาหาร
เช่นเนื้อ, ชีส, ผักผลไม้ ฯลฯ และเนื่องจากการที่
จำนวนเงินที่สูงของสารเติมแต่งที่ใช้ในเรื่องเหล่านี้มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะ
ประเมินความปลอดภัยของการรับประทานอาหาร อาหารในการติดต่อกับบรรจุภัณฑ์
วัสดุ นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมการศึกษาหลายแห่งได้รับการ
ดำเนินการเกี่ยวกับการโยกย้ายที่เฉพาะเจาะจงของพลาสติกลงไปในอาหาร, อาหาร
simulants และน้ำลายเช่นกัน