These results are also corroborated

These results are also corroborated by the continuous
feeding periodicity L. vannamei exhibited when fed ad
libitum. During the present study, the species feed intake
occurred in a continuous and uniform fashion over
the 8-h feed exposure period. On average, hourly feed
intake reached 4.09% BW. Nunes and Parsons (2000)
indicated that F. subtilis is able to resume feed intake
soon after an initial meal is given (i.e., 1 h after the first
ration was provided). The authors suggested that the
species were fed while digesting an earlier meal.
In the present study, shrimp feed intake was proportional
to feed exposure and BW, not ration size. This
occurred despite a probable loss of feed attractability
and physical stability with increasing water immersion
periods. Even when fed in excess, shrimp feed intake
lied within a threshold, which is probably a reflection of
the species maximum stomach volume or its satiation
level.
The minimum period of daily feed exposure that
supports good growth performance of L. vannamei
was 4 h 55 min. This suggests that the on-going
time allowances used in clear water laboratory rearing
systems can be substantially reduced with no significant
impact on shrimp growth or FCR. Results are in
agreement with those obtained by Alanärä (1992) and
Koskela et al. (1997). The authors concluded that
after an adaptation period it would be feasible to
apply time-restricted feeding in rainbow trout and
whitefish, respectively, without detriment in growth
performance.
In the present study, only the 75% feed rate-restricted
treatment resulted in a significantly poor
growth performance of L. vannamei. While in this
treatment, shrimp survival was not negatively affected
by a reduction in feeding rates, weight gain and feed
efficiency were negative. This result is corroborated
by Bosworth and Wolters (2005) who submitted
channel catfish to three different feeding regimes:
(1) fed daily to satiation, (2) fed once weekly to
satiation and (3) not fed. After 4 weeks, those
authors observed that there were no differences in
survival between the feeding regimes tested.
Survival is a biological priority of the organism.
Consequently, the absorbed nutrients are allocated first
to ensure life and all other biological processes are
supplied only afterwards (Sá et al., 2004). Thus, a
feed reduction of 75% over the animal's apparent satiation
was very severe. Under such level, meal size was
not able to meet L. vannamei nutritional requirements
for growth. Therefore, future studies with this species
should consider maximum feed restriction levels lower
than 75% of apparent satiation.
Shrimp final weight, development index and feed
efficiency were not statistically different between
shrimp fed to apparent satiation and to the 25% and
50% feed rate-restricted groups. However, if the study
had continued for a longer period, significant differences
may have been observed in shrimp performance,
particularly on the 50% rate-restricted group. Nevertheless,
these results suggest that shrimp fed to apparent
satiation were overfed and, accordingly, some feed restriction
would be possible. This could be confirmed by
daily observations of feed remains in feeding trays. On
the other hand, it is important to point out that a moderate
short-term feed restriction of 28 days would already
have a positive outcome on reducing feed costs in
shrimp farms.
As feed is the major operational cost in intensive
aquaculture systems, a concern of farmers is not to
overfeed the animals (Tan and Dominy, 1997). Any
reduction in the amounts of feed allocated to farmraised
shrimp could bring important economic savings
in commercial farms. Besides, there are always doubts
on what level of reduction of feeding rates can be
undertaken without compromising shrimp performance.
These issues become more critical at times of product's
price depreciation (Tacon and Akiyama, 1997).
In the present study, if shrimp had continuous access
to feed (i.e., over 24-h periods), as it is actually done in
commercial operations (Nunes, 2003, 2004), feed
remains could have reached minimum levels in the
apparent satiation group. As such, longer feed exposure
periods would allow an even greater restriction in feeding
rates. This question remains to be verified.
In the present work, there was no hampering of L.
vannamei growth performance up to a 28.8% feed raterestriction,
as determined by broken-line analysis.
Hence, in controlled conditions and for a short-term, it
is possible to moderately reduce daily feeding rates
without detrimental effects in L. vannamei survival,
growth or feed efficiency. On the other hand, results
imply that one-time feed delivery on Sundays is more
beneficial than no feeding at all.
However, it is important to be considerate to the
methodological constraints of the present work. Firstly,
as already mentioned, it was a short-term feed restriction
study. Thus, our results could not be valid for
longer periods of feed restriction. Under environmental
or disease-challenging rearing conditions results could
have also differed. Besides, if feed restrictions had been
carried out at earlier phases of shrimp growth, performance
could be severely compromised. Therefore, we
suggest that a further and extensive study of feed restriction
with L. vannamei be performed for a longer rearing period starting with 1-g juveniles. Moreover,
feed restriction studies at the farm level or (and) under
disease-challenging conditions are also encouraged.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์เหล่านี้ยังมี corroborated โดยที่อย่างต่อเนื่องอาหารประจำงวด L. vannamei จัดแสดงเมื่อเลี้ยงโฆษณาlibitum ในระหว่างการศึกษาปัจจุบัน สายพันธุ์อาหารบริโภคเกิดขึ้นในแฟชั่นอย่างต่อเนื่อง และสม่ำเสมอกว่า8 h อาหารระยะเวลาเปิดรับแสง โดยเฉลี่ย ชั่วโมงอาหารบริโภคถึง 4.09% BW Nunes และพาร์สันส์ (2000)ระบุว่า F. subtilis สามารถดำเนินต่อการบริโภคอาหารเร็ว ๆ นี้หลังจากให้อาหารเริ่มต้น (เช่น 1 h หลังจากครั้งแรกอาหารมีให้) ผู้เขียนแนะนำที่พันธุ์ที่เลี้ยงในขณะที่ digesting อาหารก่อนหน้านี้ในการศึกษาปัจจุบัน กุ้งอาหารบริโภคได้สัดส่วนให้อาหารแสงและ BW ไม่ ration ขนาด นี้เกิดขึ้นแม้ มีสูญหายน่าเป็น attractability ตัวดึงข้อมูลและความมั่นคงทางกายภาพกับเพิ่มน้ำแช่รอบระยะเวลา แม้ว่าอาหารเหลือ กุ้งอาหารบริโภคโกหกภายในจำกัด ซึ่งอาจเป็นการสะท้อนของปริมาตรกระเพาะอาหารสูงสุดสปีชีส์หรือ satiation ของระดับระยะเวลาขั้นต่ำของทุกวันเลี้ยงแสงที่สนับสนุนการเจริญเติบโตดีประสิทธิภาพของ L. vannamei4 h 55 นาทีได้ นี้แนะนำที่ที่นอนหักเวลาที่ใช้ในน้ำห้องปฏิบัติการเพาะเลี้ยงระบบสามารถจะลดลงมากที่ไม่มีอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของกุ้งหรือ FCR ผลอยู่ในข้อตกลงกับผู้รับ โดย Alanärä (1992) และKoskela et al. (1997) ผู้เขียนได้ที่หลังจากรอบระยะเวลาการปรับตัว มันจะสามารถใช้เวลาจำกัดอาหารในเรนโบว์เทราต์ และwhitefish ตามลำดับ ไม่ร้ายในการเจริญเติบโตประสิทธิภาพของในการศึกษาปัจจุบัน เฉพาะอาหาร 75% ในอัตราจำกัดรักษาให้ดีอย่างมีนัยสำคัญประสิทธิภาพการเจริญเติบโตของ L. vannamei ในขณะนี้รักษา กุ้งอยู่รอดได้ไม่รับผลทางลบโดยลดอาหารราคาถูก น้ำหนักได้รับ และอาหารประสิทธิภาพเป็นค่าลบได้ ผลลัพธ์นี้คือ corroboratedโดยบอสเวิร์ท Wolters (2005) ที่ส่งอเมริกันไปสามระบอบอาหารแตกต่างกัน:(1) ติดตามทุกวัน satiation, (2) เลี้ยงเมื่อสัปดาห์เพื่อsatiation และ (3) ไม่เลี้ยง หลังจาก 4 สัปดาห์ เหล่านั้นผู้เขียนสังเกตว่า มีความแตกต่างไม่อยู่รอดระหว่างระบอบให้อาหารทดสอบมีความสำคัญทางชีวภาพของสิ่งมีชีวิตที่อยู่รอดได้ดังนั้น ดูดซึมสารอาหารปันส่วนแรกชีวิตและทั้งหมด เป็นกระบวนการทางชีวภาพอื่น ๆใส่เฉพาะหลัง (Sá et al., 2004) ดังนั้น การอาหารลด 75% ผ่าน satiation ชัดเจนของสัตว์มีความรุนแรง ภายใต้ระดับดังกล่าว อาหารแนะนำไม่สามารถตอบสนองความต้องทางโภชนาการกุลา L.การเจริญเติบโต ดังนั้น ศึกษาอนาคตกับนกชนิดนี้ควรจำกัดอาหารสูงสุดระดับล่างกว่า 75% ของ satiation ชัดเจนน้ำหนักสุดท้ายกุ้ง พัฒนาดัชนี และตัวดึงข้อมูลประสิทธิภาพไม่แตกต่างทางสถิติระหว่างกุ้งเลี้ยง satiation ชัดเจน และ 25% และ50% อาหารกลุ่มที่จำกัดอัตรา อย่างไรก็ตาม ถ้าการศึกษาได้อย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญอาจมีได้พบในกุ้งประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน 50% อัตราจำกัดกลุ่ม อย่างไรก็ตามผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า กุ้งติดตามชัดเจนsatiation ถูก overfed และ ตาม บางคนเลี้ยงจำกัดจะเป็นไปได้ นี้สามารถยืนยันได้จากข้อสังเกตทุกวันอาหารยังคงอยู่ในถาดให้อาหาร บนกลับกัน มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อชี้ให้เห็นว่าปานกลางต้องจำกัดอาหารระยะสั้นของ 28 วันแล้วมีผลบวกกับการลดต้นทุนในการเลี้ยงฟาร์มกุ้งเป็นอาหาร หลักที่ดำเนินงานต้นทุนในการเร่งรัดระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ปัญหาของเกษตรกรจะไม่overfeed สัตว์ (Tan และ Dominy, 1997) ใด ๆลดจำนวนอาหารที่ปันส่วนไปยัง farmraisedกุ้งสามารถนำประหยัดเศรษฐกิจสำคัญในฟาร์มเพื่อการค้า สำรอง มีเสมอข้อสงสัยในระดับการลดลงของราคาอาหารได้ดำเนินโดยไม่สูญเสียประสิทธิภาพการทำงานของกุ้งปัญหาเหล่านี้เป็นสำคัญมากขึ้นตลอดเวลาของผลิตภัณฑ์เสื่อมราคา (Tacon และ Akiyama, 1997)ในการศึกษาปัจจุบัน ถ้ากุ้งเข้าอย่างต่อเนื่องตัวดึงข้อมูล (เช่น ผ่านรอบระยะเวลา 24 h), เป็นจริงได้ทำในดำเนินธุรกิจ (Nunes, 2003, 2004), อาหารยังคงสามารถได้ถึงระดับต่ำสุดในการกลุ่ม satiation ชัดเจน อีกต่อไป เช่นอาหารแสงรอบระยะเวลาจะช่วยให้ข้อจำกัดยิ่งการให้อาหารราคาพิเศษ คำถามนี้ยังคงที่จะตรวจสอบในงานนำเสนอ มีไม่กระทบ L.กุลาประสิทธิภาพการเจริญเติบโตถึง raterestriction ที่ฟีด 28.8%วิเคราะห์สายเสียดังนั้น ในสภาพควบคุม และ สั้น มันสามารถปานกลางลดราคาอาหารทุกวันไม่ มีผลกระทบผลดีใน L. vannamei รอดประสิทธิภาพการเจริญเติบโตหรืออาหาร บนมืออื่น ๆ ผลเป็นสิทธิ์แบบว่าจัดส่งอาหารครั้งเดียววันอาทิตย์เพิ่มเติมมีประโยชน์กว่าอาหารไม่มีเลยอย่างไรก็ตาม จึงควรถนอมตัวข้อจำกัดที่ methodological ของงานนำเสนอ ประการแรกตามที่กล่าวไว้แล้ว มันเป็นข้อจำกัดอาหารระยะสั้นศึกษา ดังนั้น ผลของเราอาจไม่ถูกต้องสำหรับระยะยาวของการจำกัดอาหาร ภายใต้สิ่งแวดล้อมหรือท้าทายโรคแม่เงื่อนไขผลลัพธ์ที่ได้มียังแตกต่างกัน นอกจาก ถ้าได้ฟีดจำกัดดำเนินการในขั้นตอนก่อนหน้านี้ของกุ้งเจริญเติบโต ประสิทธิภาพการทำงานอาจจะรุนแรงโจมตี ดังนั้น เราแนะนำให้ ศึกษาเพิ่มเติม และอ่านรีวิวฟีดจำกัดกับ L. vannamei จะดำเนินเป็นระยะเวลาอีก rearing เริ่ม juveniles 1 g นอกจากนี้อาหารศึกษาจำกัดในระดับฟาร์ม หรือ (และ) ภายใต้นอกจากนี้ยังขอแนะนำเงื่อนไขที่ท้าทายโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์เหล่านี้จะถูกยืนยันโดย L . vannamei ) ให้อาหารอย่างต่อเนื่อง

ทั้งโฆษณาที่ได้รับ . ในการศึกษาชนิด ปริมาณอาหาร
เกิดขึ้นในแฟชั่นอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอกว่า
อาหารการประมาณระยะเวลา เฉลี่ย กินได้
ชั่วโมงถึง 2 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักตัว นูนส์และพาร์สัน ( 2000 ) พบว่าเชื้อสามารถ F .

ต่อปริมาณอาหารหลังจากมื้ออาหารที่เริ่มต้นจะได้รับ ( เช่น 1 ชั่วโมงหลังจากส่วนแรก
ให้ ) ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่า
ชนิดได้รับในขณะที่ย่อยอาหารก่อนหน้านี้
ในการศึกษามีสัดส่วนการบริโภคอาหารกุ้ง
ให้อาหารข่าวสาร น้ำหนักตัว ไม่มีผลต่อขนาด นี้เกิดขึ้นแม้จะมีการสูญเสียเกิดขึ้น

อาหาร attractability ทางกายภาพและเพิ่มระยะเวลาของการแช่
น้ำแม้เมื่อกินเกินปริมาณอาหารกุ้ง
โกหกภายในเกณฑ์ ซึ่งอาจเป็นภาพสะท้อนของ
ชนิดสูงสุดกระเพาะอาหารปริมาณหรือระดับความอิ่มอกอิ่มใจ
.
ขั้นต่ำระยะเวลาของการสัมผัสอาหารในแต่ละวัน
สนับสนุนการเจริญเติบโตที่ดีของ L . vannamei
4 H 55 นาที นี้แสดงให้เห็นว่าต่อเนื่อง
เวลาเบี้ยเลี้ยงที่ใช้ในปฏิบัติการเลี้ยงดู
น้ําใสระบบสามารถลดลงอย่างมากกับไม่พบผลกระทบต่อการเจริญเติบโตหรือใช้กุ้ง
. ผลลัพธ์อยู่ในข้อตกลงกับผู้ได้รับ
โดย Alan R และการศึกษา ( 1992 ) และ
koskela et al . ( 1997 ) ผู้เขียนสรุปว่า
หลังจากการปรับตัวช่วงมันจะเป็นไปได้ที่จะใช้เวลาจำกัดในการกิน

ปลาเรนโบว์เทราต์ และ ตามลำดับ โดยไม่มีความเสียหายในการเจริญเติบโต
.
ในการศึกษาปัจจุบันเพียง 75 % อัตราการป้อนจำกัด
รักษามีผลทำให้การเจริญเติบโตไม่ดี
L . vannamei . ในขณะที่ในการรักษานี้
, การอยู่รอดกุ้งไม่ได้รับผลกระทบ โดยลดอัตราการป้อน

รับน้ำหนักและประสิทธิภาพการใช้อาหารเป็นลบ ผลที่ได้นี้มีการยืนยัน
โดย Bosworth และวอลเทอร์ ( 2005 ) ที่ส่ง
ปลาดุกช่องทางที่แตกต่างกันสามอาหาร :
b( 1 ) อาหารทุกวันเพื่อความอิ่มอกอิ่มใจ ( 2 ) ให้อาหารสัปดาห์ละครั้ง

ความอิ่มอกอิ่มใจ และ ( 3 ) ไม่เฟด หลังจาก 4 สัปดาห์ ผู้เขียนเหล่านั้น
สังเกตว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างระบอบการทดสอบการเลี้ยงรอด
.
รอดความสำคัญทางชีวภาพของสิ่งมีชีวิต .
ดังนั้น ดูดซึมสารอาหารจะจัดสรรแรก
เพื่อให้ชีวิตและกระบวนการทางชีวภาพอื่น ๆทั้งหมด
มาเท่านั้นหลังจากนั้น ( S . kgm et al . ,2004 ) ดังนั้น ,
อาหารลด 75% กว่าของสัตว์ที่ปรากฏความอิ่มอกอิ่มใจ
อย่างรุนแรง ภายใต้ระดับ ขนาดอาหาร
ไม่สามารถตอบสนองความต้องการทางโภชนาการ
L . vannamei สำหรับการเจริญเติบโต ดังนั้นการศึกษาในอนาคตกับสายพันธุ์นี้
ควรพิจารณาอาหารจำกัดสูงสุดที่ระดับล่างกว่า 75% ของความเต็มอิ่ม

กุ้งชัดเจน สุดท้ายน้ำหนักดัชนีการพัฒนาและอาหาร
ประสิทธิภาพไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง
กุ้งที่เลี้ยงเพื่อความอิ่มอกอิ่มใจ ปรากฏ และถึง 25% และ 50% อัตราการป้อน
จำกัดกลุ่ม แต่ถ้าศึกษา
ได้ต่อเนื่องเป็นระยะยาว แตกต่างกัน อาจจะได้พบในงาน

โดยเฉพาะกุ้งในอัตรา 50% จำกัดกลุ่ม โดย
ผลการวิจัยนี้ชี้ให้เห็นว่ากุ้งที่ได้รับการเห็นได้ชัด
จำนวนที่น่าพอใจและตามบางฟีดจำกัด
ถึงจะเป็นไปได้ นี้สามารถยืนยันโดย
ทุกวัน สังเกตอาหารยังคงอยู่ในอาหารถาด บน
มืออื่น ๆ , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะชี้ให้เห็นว่าปานกลาง
ระยะสั้นฟีดจำกัด 28 วันแล้ว
มีบวกในการลดต้นทุนค่าอาหารในการเลี้ยงกุ้ง
.
เป็นอาหารคือ ต้นทุนการดำเนินงานหลักในเข้มข้น
ระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ปัญหาของเกษตรกรไม่้ให้อาหารมากไป

สัตว์ ( tan และ dominy , 1997 ) การลดใด ๆ
ในปริมาณของอาหารที่จัดสรรให้ farmraised
กุ้งสามารถนำที่สำคัญประหยัดเศรษฐกิจ
ในฟาร์มเชิงพาณิชย์ นอกจากนี้ มีเสมอสงสัย
ในสิ่งที่ระดับของการลดลงของอัตราการให้อาหารที่สามารถดำเนินการโดยไม่สูญเสียประสิทธิภาพ

กุ้ง .ปัญหาเหล่านี้กลายเป็นที่สำคัญมากขึ้นในช่วงเวลาของค่าเสื่อมราคาราคาผลิตภัณฑ์
( tacon อากิยามะ , 1997 ) .
ในการศึกษา ถ้ากุ้งมีอย่างต่อเนื่องการเข้าถึง
ให้อาหาร ( เช่นในช่วงเวลาที่ 24-h ) , มันเป็นจริงทำใน
ธุรกิจ ( นูนส์ , 2003 , 2004 ) , อาหาร
ยังคงสามารถ มีถึงระดับต่ำสุดในกลุ่ม
กรอบข้อความชัดเจน เช่น ดึงแสง
อีกต่อไประยะเวลาจะช่วยให้ข้อ จำกัด มากขึ้นในอาหาร
อัตรา คำถามนี้ยังคงที่จะตรวจสอบ .
ในงานปัจจุบัน ไม่มีอะไรขัดขวางของ L .
vannamei การเจริญเติบโตขึ้น raterestriction ฟีด 28.8 %
ตามที่กำหนดโดยการวิเคราะห์เส้นแตก
ดังนั้น ในเงื่อนไขที่ควบคุม และระยะสั้น , มันเป็นไปได้ที่จะมีทุกวัน

ลดอัตราการให้อาหารโดยไม่มีผลใน L . vannamei รอด
การเจริญเติบโตหรือประสิทธิภาพของอาหาร . บนมืออื่น ๆ , ผล
บ่งบอกว่าจัดส่งอาหารเพียงครั้งเดียวในวันอาทิตย์เป็นประโยชน์กว่าไม่กินเลย
.
แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจถึงข้อจำกัดของ
ในงานปัจจุบัน ประการแรก
ดังกล่าวแล้วมันระยะสั้นฟีดจำกัด
ศึกษา ดังนั้นผลของเราไม่สามารถใช้ได้สำหรับ
ระยะเวลานานของข้อ จำกัด อาหาร ภายใต้สิ่งแวดล้อมที่ท้าทายภาวะหรือโรคที่มีผล

ยังได้ผล นอกจากนี้ หากข้อ จำกัด อาหารได้ดำเนินการในขั้นตอนก่อนหน้านี้

การเจริญเติบโตของกุ้ง ประสิทธิภาพอาจจะรุนแรง เป็นอันตราย ดังนั้นเราจึงแนะนำให้ศึกษาเพิ่มเติม

และกว้างขวางของอาหารจำกัดด้วย .vannamei ได้สำหรับนานกว่าระยะเวลาที่เริ่มต้นด้วยการเลี้ยง 1-g เยาวชน . โดย
ฟีดจำกัดการศึกษาในระดับฟาร์ม หรือ ( และ ) ภายใต้เงื่อนไขที่ท้าทาย
โรคควรมี .