P. monodon juveniles were sampled f

P. monodon juveniles were sampled from normal and MSGS ponds and were divided into small-negative,
large-negative, small-positive and large-positive groups, depending on the size of the shrimp and
whether they were LSNV-negative or LSNV-positive. Individual shrimp were measured for duration of each
molt stage and molt interval. Levels of MIH1 and CHH1 transcripts were determined from the optic lobe, using
real-time reverse transcriptase–polymerase chain reaction. The results revealed that the small-positive and
the small-negative shrimp did not differ in durations of molt stages or molt intervals, as well as on the levels
of MIH1 transcript in the optic lobe,MIH1 peptide in the optic lobe and hemolymph, or ecdysteroids in the hemolymph.
Differences in molting activities and related transcript and hormones were observed between the small and
large-sized shrimp, but not in the status of LSNV infection.While levels of CHH1 transcript in the optic lobe of
both small-negative and small-positive shrimp did not differ, levels of CHH1 peptide, as well glucose, in the
hemolymph of the small-positive shrimp were significantly lower than those of the small-negative group. Levels
of glycogen in the hepatopancreas of the small-positive shrimp were also significantly higher than that of the
small-negative ones. The results suggest that growth retardation in MSGS shrimp is related to the suppression
of the release of CHH1 peptide by LSNV invasion in the zona fasciculata, consequently causing decreased
hepatopancreatic glycogenolysis and persistent hypoglycemia, resulting in growth stunting

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีความปกติและบ่อ MSGS P. monodon juveniles และถูกแบ่งเล็กลบลบขนาดใหญ่ เล็กบวก และ บวกขนาดใหญ่กลุ่ม ขึ้นอยู่กับขนาดของตัวกุ้ง และว่าพวกเขาได้ LSNV ค่าลบ หรือค่า บวก LSNV กุ้งแต่ละตัวถูกวัดระยะเวลาของแต่ละขั้น molt และช่วง molt ระดับของ MIH1 และ CHH1 ใบแสดงผลถูกกำหนดจากสมองกลีบแสง ใช้ปฏิกิริยาลูกโซ่แบบเรียลไทม์กลับ transcriptase – พอลิเมอเรส เปิดเผยผลลัพธ์ที่เป็นบวกขนาดเล็ก และกุ้งเล็กลบได้ไม่แตกต่างกันในช่วงเวลา ของ molt ระยะหรือช่วง molt รวม ทั้ง ในระดับของเสียงบรรยาย MIH1 ในสมองกลีบใย MIH1 เพปไทด์ในสมองกลีบใย และ hemolymph หรือ ecdysteroids ในการ hemolymphความแตกต่างในกิจกรรม molting เสียงบรรยายที่เกี่ยวข้อง และฮอร์โมนได้สังเกตระหว่างขนาดเล็ก และกุ้งขนาดใหญ่ แต่ไม่ใช่ ในสถานะของการติดเชื้อ LSNVขณะที่ระดับของเสียงบรรยาย CHH1 ในสมองกลีบจักษุของกุ้งเล็กลบ และ บวกขนาดเล็กได้ไม่แตกต่าง ระดับของเพปไทด์ CHH1 เป็นกลูโคสที่ดี การhemolymph ของกุ้งบวกขนาดเล็กต่ำกว่ากลุ่มเล็กลบได้ ระดับของไกลโคเจนใน hepatopancreas ของกุ้งเล็กบวกแนะนำอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าของการคนเล็กลบ ผลแนะนำว่า MSGS กุ้งไม่โตเกี่ยวข้องกับการปราบปรามปล่อยของเพปไทด์ CHH1 โดยการบุกรุก LSNV ใน fasciculata อสุจิ จึง ทำให้ลดลงhepatopancreatic glycogenolysis และแบบ hypoglycemia, stunting เติบโตเป็นผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนุ่มสาวกุ้งกุลาดำตัวอย่างจากบ่อปกติและ MSGS และถูกแบ่งออกเป็นขนาดเล็กลบ
กลุ่มใหญ่ลบขนาดเล็กและขนาดใหญ่บวกบวกขึ้นอยู่กับขนาดของกุ้งและ
ไม่ว่าจะเป็น LSNV ลบหรือ LSNV บวก . กุ้งบุคคลที่มีวัดในช่วงระยะเวลาของแต่ละ
ขั้นตอนลอกคราบและช่วงเวลาการลอกคราบ ระดับของ MIH1 และจิตบำบัด CHH1 ได้รับการพิจารณาจากกลีบแก้วนำแสงที่ใช้
กลับแบบ real-time transcriptase-polymerase ปฏิกิริยาลูกโซ่ ผลการศึกษาพบว่าขนาดเล็กบวกและ
กุ้งขนาดเล็กลบไม่ได้แตกต่างกันในระยะเวลาของขั้นตอนลอกคราบหรือช่วงลอกคราบเช่นเดียวกับในระดับ
ของหลักฐาน MIH1 ในกลีบแก้วนำแสง, เปปไทด์ MIH1 ในกลีบแก้วนำแสงและเลือดหรือ ecdysteroids ในเลือด.
ความแตกต่างในกิจกรรมลอกคราบและหลักฐานที่เกี่ยวข้องและฮอร์โมนถูกตั้งข้อสังเกตระหว่างขนาดเล็กและ
กุ้งขนาดใหญ่ แต่ไม่ได้อยู่ในสถานะของระดับ LSNV infection.While ของหลักฐาน CHH1 ในกลีบแก้วนำแสงของ
ทั้งขนาดเล็กลบและขนาดเล็ก กุ้ง -positive ไม่แตกต่างกันระดับของเปปไทด์ CHH1 เป็นกลูโคสอย่างดีใน
เลือดของกุ้งขนาดเล็กในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่ากลุ่มเล็ก ๆ ลบ ระดับ
ของไกลโคเจนในตับและตับอ่อนของกุ้งขนาดเล็กบวกอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่า
คนเล็กลบ ผลการชี้ให้เห็นว่าชะลอการเจริญเติบโตในกุ้ง MSGS เป็นที่เกี่ยวข้องกับการปราบปราม
ของการเปิดตัวของเปปไทด์ CHH1 โดยบุก LSNV ใน fasciculata Zona จึงก่อให้เกิดการลดลง
glycogenolysis Hepatopancreatic และภาวะน้ำตาลในเลือดถาวรผลในการเจริญเติบโตแคระแกรน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และกุ้งกุลาดำ จำนวน จากปกติ และ msgs บ่อน้ำ และแบ่งออกเป็นขนาดเล็กลบ
ขนาดใหญ่เล็กบวกบวก และลบ กลุ่มใหญ่ ขึ้นอยู่กับขนาดของกุ้งและ
ไม่ว่าพวกเขา lsnv lsnv ลบหรือบวก กุ้งแต่ละตัววัดระยะเวลาของแต่ละขั้นตอนลอกคราบ
ลอกคราบและช่วงระดับของ mih1 chh1 transcripts และวิเคราะห์จากกลีบแสงโดยใช้
แบบ reverse transcriptase –ปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอร์เรส . ผลการศึกษา พบว่า เป็นบวก และค่าลบขนาดเล็กขนาดเล็ก
กุ้งไม่ได้มีระยะเวลาของขั้นตอนลอกคราบหรือลอกคราบครั้ง เช่นเดียวกับระดับของหลักฐานใน mih1
กลีบใยแก้วนํา mih1 เปปไทด์ในกลีบจักษุและเลือดหรือ ecdysteroids ในเลือด .
ความแตกต่างในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องและฮอร์โมนลอกคราบและหลักฐานที่พบระหว่างกุ้งขนาดใหญ่และขนาดเล็ก
แต่ไม่อยู่ในสถานะของการติดเชื้อ lsnv ในขณะที่ระดับของ chh1 หลักฐานในกลีบจักษุของ
ทั้งขนาดเล็กและขนาดเล็ก กุ้ง บวกลบ ไม่แตกต่างกัน ระดับ chh1 เปปไทด์ เช่นกัน กลูโคสใน
เลือดของกุ้งเล็กบวกอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่ากลุ่มลบขนาดเล็ก ระดับไกลโคเจนในตับและตับอ่อนของ
เล็กบวกกุ้งยังสูงกว่าของ
ค่าลบขนาดเล็กที่ ผลการศึกษานี้แสดงว่าการเจริญเติบโตปัญญาอ่อนใน msgs กุ้งจะเกี่ยวข้องกับการปราบปราม
ของการปล่อย chh1 เปปไทด์โดย lsnv รุกรานในลอนดอน fasciculata จึงก่อให้เกิดการสลายไกลโคเจนลดลง
hepatopancreatic และถาวรในการส่งผลในการเจริญเติบโต stunting