level at the cheese industry by mea

level at the cheese industry by means of technological procedures
(bactofugation or microfiltration of milk, addition of nitrate or
lysozyme). However, the reduction in spore numbers achieved by
bactofugation may be insufficient to impede LBD, microfiltration
can only be applied to skim milk because milk fat globules are too
large to pass through the membrane pores, and the use of chemicals
is precluded by the current increasing demand for additivefree
foods or by sanitary reasons (Garde et al., 2013).
Clostridium tyrobutyricum is considered the primary cause of
LBD, but Clostridium butyricum, Clostridium sporogenes and Clostridium
beijerinckii also contribute to the appearance of this defect
in cheese (Cocolin, Innocente, Biasutti, & Comi, 2004; Garde,
Avila,
Arias, Gaya, & Nu~nez., 2011; Klijn, Nieuwenhof, Hollwerf,
Vanderwaals, & Weerkamp, 1995; Le Bourhis et al., 2005; 2007).
High levels of butyric acid have been found in different cheese
varieties with LBD such as Saint-Nectaire (Mayenobe, Didienne, &
Pradel, 1983), Gouda (Klijn et al., 1995; Mayenobe et al., 1983),
Grana Padano (Cocolin et al., 2004), Emmental, Gruyere, Comt
e,
Beaufort and Ossau-Iraty (Le Bourhis et al., 2005), and Manchego
(Garde,
Avila, et al., 2012) cheeses, the latter also showing high
levels of acetic acid and low levels of citric acid. Although LBD has
generally been associated with high butyric acid concentrations,
exceptions have been reported (Cocolin et al. 2004; Le Bourhis
et al., 2005). Propionic acid can also be found in late blowing
cheeses, and its production by Clostridium in cheese and milk has
been described as strain-dependent (Garde, Arias, Gaya, & Nu~nez,
2011; Le Bourhis et al., 2007). In addition, different sugar profiles
have been described in Manchego cheeses with different LBD degrees,
recording lower levels of lactose and galactose than faultless
cheeses (Garde,
Avila, et al., 2012). However, the volatile fraction of
cheeses with LBD, other than the mentioned organic acids, remains
quite uncharacterized, and so it does the specific contribution of the
different Clostridium species to the production of cheese off-flavors
closely related to LBD. To date, only the volatile fraction of an LBD
ewe milk cheese artificially contaminated with spores of
C. beijerinckii has been investigated (Garde,
Avila, et al., 2011).
Hence, here we evaluate the effect of the addition of
C. tyrobutyricum, C. beijerinckii, C. sporogenes and C. butyricum
spores, isolated from LBD Manchego cheeses, on LBD, physicochemical
characteristics and volatile profile of ewe milk cheese.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับที่อุตสาหกรรมเนยแข็งโดยใช้กระบวนการเทคโนโลยี(bactofugation หรือ microfiltration นม เพิ่มไนเตรต หรือlysozyme) อย่างไรก็ตาม การลดตัวเลขสปอร์ทำได้โดยbactofugation อาจจะไม่เพียงพอเป็นอุปสรรค LBD, microfiltrationสามารถใช้กับการอ่านอย่างคร่าว ๆ นมเนื่องจากนม fat globules เกินไปเท่านั้นขนาดใหญ่ผ่านรูขุมขนเมมเบรน และการใช้สารเคมีprecluded โดยปัจจุบันเพิ่มขึ้นความต้องการ additivefreeอาหารหรือ โดยเหตุผลสุขาภิบาล (Garde et al., 2013)เชื้อ clostridium tyrobutyricum ถือเป็นสาเหตุหลักของLBD เชื้อ Clostridium butyricum เชื้อ Clostridium sporogenes และเชื้อ Clostridiumbeijerinckii ร่วมกับลักษณะของความบกพร่องนี้ในชีส (Cocolin, Innocente, Biasutti และ Comi, 2004 Garde หมู่Arias กาย่า และ Nu ~ nez. 2011 Klijn, Nieuwenhof, HollwerfVanderwaals, & Weerkamp, 1995 เลอ Bourhis et al., 2005 2007)ระดับสูงของกรด butyric พบในเนยแข็งที่แตกต่างกันพันธุ์กับ LBD เช่นเซนต์ Nectaire (Mayenobe, Didienne, &Pradel, 1983) สเกาดา (Klijn และ al., 1995 Mayenobe และ al., 1983),Padano grana (Cocolin et al., 2004), สเอ็ม Gruy โบราณ Comt eโบฟอร์ต และ Ossau-Iraty (เลอ Bourhis et al., 2005), และ Manchego(Garde หมู่ et al., 2012) cheeses หลังยัง แสดงสูงระดับของระดับต่ำสุดของกรดซิตริกและกรดอะซิติก แม้ว่า LBD มีโดยทั่วไปแล้วเกี่ยวข้องกับความเข้มข้นของกรด butyric สูงข้อยกเว้นได้รับรายงาน (Cocolin et al. 2004 เลอ Bourhisร้อยเอ็ด al., 2005) ยังสามารถพบกรด propionic ในสายเป่าเนยแข็ง และการผลิต โดยเชื้อ Clostridium ในชีสและนมได้การอธิบายเป็นต้องใช้ขึ้นอยู่กับ (Garde, Arias กาย่า และ Nu ~ nez2011 เลอ Bourhis et al., 2007) นอกจากนี้ ค่าน้ำตาลที่แตกต่างกันได้อธิบายไว้ในเนยแข็ง Manchego กับอื่น LBD องศาบันทึกระดับต่ำย่อยแลคโตสและกาแล็กโทสมากกว่า faultlessเนยแข็ง (Garde หมู่ et al., 2012) อย่างไรก็ตาม ส่วนระเหยของเนยแข็งกับ LBD นอกเหนือจากกรดอินทรีย์กล่าว ยังคงอยู่ค่อนข้าง uncharacterized และดัง นั้นไม่เฉพาะสัดส่วนของการสายพันธุ์เชื้อ Clostridium ต่าง ๆ เพื่อการผลิตชีสออกรสสัมพันธ์กับ LBD วันที่ เฉพาะตัวระเหยเศษ LBD เป็นชีนม ewe เหือดปนเพาะเฟิร์นของC. beijerinckii ได้รับการตรวจสอบ (Garde หมู่ et al., 2011)ดังนั้น นี่เราประเมินผลของการเพิ่มC. tyrobutyricum, C. beijerinckii, C. sporogenes และ C. butyricumเพาะเฟิร์น แยกต่างหากจากเนยแข็ง LBD Manchego บน LBD, physicochemicalลักษณะและประวัติระเหยของ ewe นมชีส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับอุตสาหกรรมชีสโดยใช้วิธีการขั้นตอนทางเทคโนโลยี
(bactofugation หรือ microfiltration
นมนอกเหนือจากไนเตรตหรือไลโซไซม์) อย่างไรก็ตามการลดลงของจำนวนสปอร์ประสบความสำเร็จโดย
bactofugation อาจจะไม่เพียงพอที่จะเป็นอุปสรรคต่อการ LBD, microfiltration เท่านั้นที่สามารถนำไปใช้กับหางนมเพราะข้นไขมันนมมีมากเกินไปขนาดใหญ่ที่จะผ่านรูขุมขนเมมเบรนและการใช้สารเคมีที่เป็นจรรยาบรรณโดยในปัจจุบันที่เพิ่มขึ้นความต้องการสำหรับ additivefree อาหารหรือจากสาเหตุสุขาภิบาล (จี๊ด et al., 2013). Clostridium tyrobutyricum ถือเป็นสาเหตุหลักของการLBD แต่ Clostridium butyricum, Clostridium sporogenes และ Clostridium beijerinckii ยังนำไปสู่ลักษณะของข้อบกพร่องนี้ในชีส(Cocolin, Innocente , Biasutti และ Comi 2004; Garde, Avila? เรียส, ยาและ Nu ~ หนีบ, 2011. Klijn, Nieuwenhof, Hollwerf, Vanderwaals และ Weerkamp, ​​1995; Le Bourhis et al, 2005;.. 2007) สูง ระดับของกรดบิวทิริกได้ถูกพบในเนยแข็งที่แตกต่างกันพันธุ์ที่มีLBD เช่น Saint-Nectaire (Mayenobe, Didienne และPradel, 1983), เกาดา (Klijn, et al, 1995;. Mayenobe et al, 1983.) Grana Padano (Cocolin et al., 2004), Emmental, Gruy? ก่อน, COMT? อีโบฟอร์ตและOssau-Iraty (Le Bourhis et al., 2005) และ Manchego (จี๊ด? Avila, et al., 2012) ชีสหลัง ยังมีการแสดงสูงระดับของกรดอะซิติกและระดับต่ำของกรดซิตริก แม้ว่า LBD ได้รับโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับความเข้มข้นของกรดบิวทิริกสูงข้อยกเว้นได้รับการรายงาน(Cocolin et al, 2004;. Le Bourhis. et al, 2005) กรดโพรพิโอนิยังสามารถพบได้ในช่วงปลายเป่าชีสและการผลิตโดย Clostridium ในชีสและนมได้รับการอธิบายเป็นสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับ(จี๊ด, เรียส, ยาและ Nu ~ หนีบ, 2011. Le Bourhis et al, 2007) นอกจากนี้ยังมีรูปแบบที่แตกต่างกันน้ำตาลได้รับการอธิบายไว้ในชีส Manchego ที่มีองศาที่แตกต่างกัน LBD, บันทึกระดับล่างของแลคโตสและกาแลคโตกว่าไม่ผิดพลาดชีส (จี๊ด? Avila, et al., 2012) อย่างไรก็ตามในส่วนที่มีความผันผวนของชีสกับ LBD อื่น ๆ นอกเหนือจากที่กล่าวถึงกรดอินทรีย์ยังคง uncharacterized มากและดังนั้นจึงไม่ผลงานที่เฉพาะเจาะจงของสายพันธุ์ที่แตกต่างกันClostridium การผลิตชีสรสชาติปิดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับLBD ในวันที่มีเพียงส่วนความผันผวนของ LBD ชีสนมแกะที่ปนเปื้อนเทียมกับสปอร์ของซี beijerinckii ได้รับการตรวจสอบ (จี๊ด? Avila, et al., 2011). ดังนั้นที่นี่เราประเมินผลกระทบของการเพิ่มขึ้นของซี tyrobutyricum ซี beijerinckii, sporogenes ซีและซี butyricum สปอร์ที่แยกได้จากชีส LBD Manchego ใน LBD, เคมีกายภาพลักษณะและรายละเอียดของความผันผวนของชีสนมแกะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับอุตสาหกรรมเนยแข็ง โดยกระบวนการทางเทคโนโลยี
( แบคโตฟิวเกชั่นหรือไมโครฟิลเตรชันของนม และไนเตรทหรือ
ไลโซไซม์ ) อย่างไรก็ตาม การลดจำนวนสปอร์โดย
แบคโตฟิวเกชั่นอาจจะไม่เพียงพอที่จะขัดขวาง lbd อ้อยอิ่ง
, สามารถใช้นมพร่องมันเนย เพราะเม็ดไขมันนมด้วย
ขนาดใหญ่ผ่านเยื่อรูขุมขนได้ และการใช้สารเคมี
เป็นลบ โดยปัจจุบันความต้องการเพิ่มขึ้นสำหรับ additivefree
อาหาร หรือ ด้วยเหตุผลสุขาภิบาล ( Garde et al . , 2013 ) .
Clostridium tyrobutyricum ถือเป็นสาเหตุหลักของ
lbd แต่ Clostridium butyricum , Clostridium sporogenes และ Clostridium
beijerinckii ยังนำไปสู่ลักษณะของข้อบกพร่อง
ในชีส ( cocolin innocente biasutti , , , & Comi , 2004 ; Garde
Avila
Arias , กายา& Nu ~ เนซ , 2011 ; klijn nieuwenhof hollwerf
, , , vanderwaals & weerkamp , 1995 ; เลอ bourhis et al . , 2005 ; 2550 ) .
ระดับสูงของกรด butyric ถูกพบในพันธุ์ที่แตกต่างกันด้วย เช่น ชีส
lbd แซงก์ เนกแตร์ ( mayenobe didienne & , ,
pradel , 1983 ) ( klijn Gouda , et al . , 1995 ; mayenobe et al . , 1983 ) ,
กรานา padano ( cocolin et al . , 2004 ) , Emmental gruy  , ยัง , comt

Eโบฟอร์ต และ ossau iraty ( เลอ bourhis et al . , 2005 ) และแมนเชโก
( Garde
Avila , et al . , 2012 ) ชีส หลังยังแสดงสูง
ระดับกรดและระดับต่ำของกรดซิตริก แม้ว่า lbd ได้
โดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับสูง butyric acid ความเข้มข้น
ข้อยกเว้นได้รับการรายงาน ( cocolin et al . 2004 ; เลอ bourhis
et al . , 2005 ) กรดโพรพิออนิก ยังสามารถพบได้ในปลายพัด
เนยแข็งและการผลิตโดย Clostridium ในชีสและนมมี
ถูกอธิบายเป็นสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับ ( Garde Arias กายา & Nu ~ เนส
2011 , LE bourhis et al . , 2007 ) นอกจากนี้ที่แตกต่างกันโปรไฟล์ตาล
ได้ถูกอธิบายไว้ในแมนเชโก้ชีสด้วยองศาที่ lbd แตกต่างกัน
บันทึกระดับล่างของแล็กโทสน้ำตาลกาแล็กโตสกว่าชีส faultless
( Garde
Avila , et al . , 2012 ) อย่างไรก็ตามส่วนความผันผวนของ lbd
ชีสด้วย นอกจากกล่าวถึงกรดอินทรีย์ยังคง
ค่อนข้าง uncharacterized , และดังนั้นจึงไม่เฉพาะส่วนของ
ชนิด Clostridium แตกต่างกันเพื่อการผลิตชีสออกรสชาติ
ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ lbd . เพื่อวันที่เพียงเศษส่วนของ lbd ระเหยนมเนยแข็งเทียม
อุราที่ปนเปื้อนสปอร์ของ
Cbeijerinckii ถูกสอบสวน ( Garde
Avila , et al . , 2011 ) .
ดังนั้นที่นี่เราได้ศึกษาผลของการเพิ่ม tyrobutyricum
C , C . beijerinckii , C . sporogenes . butyricum
สปอร์ที่แยกได้จาก lbd แมนเชโก้ชีส บน lbd ลักษณะทางกายภาพและเคมีและสารระเหยของโปรไฟล์
ชีสนมแกะตัวเมีย