The Greek verb ποιεω [poi้o (= I ma

The Greek verb ποιεω [poi้o (= I make or create)], gave rise to three words: ποιητης [poiet?s (= the one who creates)], ποιησις [poํesis (= the act of creation)] and ποιημα [poํema (= the thing created)]. From these we get three English words: poet (the creator), poesy (the creation) and poem (the created). A poet is therefore one who creates and poetry is what the poet creates. The underlying concept of the poet as creator is not uncommon. For example, in Anglo-Saxon a poet is a scop (shaper or maker) and in Scots makar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ποιεωกริยาภาษากรีก [poi้o (=ฉันทำ หรือสร้าง)], ให้สามคำ: ποιητης [poiet ? s (=เป็นผู้หนึ่งที่สร้าง)], ποιησις [poํesis (=การกระทำของสร้าง)] และποιημα [poํema (=สิ่งสร้าง)] เหล่านี้เราได้รับคำภาษาอังกฤษที่ 3: กวี (ผู้สร้าง), poesy (สร้าง) และบทกวี (สร้าง) กวีจึงเป็นผู้สร้าง และบทกวีเป็นกวีสร้าง แนวคิดต้นแบบของกวีเป็นผู้สร้างไม่ใช่เรื่องแปลก ตัวอย่าง แองโกล-แซ็กซอนกวีเป็น scop (shaper หรือ maker) และสก็อทส์ makar

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำกริยาในภาษากรีกποιεω [ฯลฯ ้ o (= ฉันจะทำให้หรือสร้าง)] ให้สูงขึ้นถึงสามคำ: ποιητης [? poiet s (= หนึ่งที่สร้าง)] ποιησις [โพํ ESIS (= การกระทำของการสร้าง)] และποιημα [โพํ EMA (= สิ่งที่สร้างขึ้น)] จากนี้เราได้รับสามคำภาษาอังกฤษ: กวี (ผู้สร้าง) poesy (สร้าง) และบทกวี (ที่สร้างขึ้น) กวีจึงเป็นหนึ่งในผู้ที่สร้างและบทกวีบทกวีคือสิ่งที่สร้าง แนวคิดพื้นฐานของกวีในฐานะผู้สร้างไม่ได้เป็นเรื่องผิดปกติ ยกตัวอย่างเช่นในแองโกลแซกซอนกวีเป็น Scop (Shaper หรือผู้ผลิต) และสก็อต Makar