Regarding the apparent viscosity of

Regarding the apparent viscosity of non-fermented control (4.4 Pa·s), the apparent viscosity of rice แกนนูด was significantly reduced by the การเปลี่ยนแป้งเป็นน้ำตาล strains, L. plantarum (3.7 Pa·s) and L. fermentum (3.3 Pa·s) and by the probiotic strains L. acidophilus and L. casei (both 3.8 Pa·s), P < 0.05 (Fig. 3A). B. lactis was not able to reduce the viscosity significantly, which can be explained by the poor α-amylase การเกิดปฎิกิริยา in rice แกนนูด without supplementation with l-cysteine (Fig. 1). In all cases, the averages of apparent viscosity of the fermented rice แกนนูด were consistent with the α-amylase การเกิดปฎิกิริยา of the bacteria ( Fig. 1 and Fig. 3A). The area of thixotropic loop (Fig. 3B) is representative of the breakdown and partial recovering of the food structure during the development of up and downwards curves of shear rate and is proportional to the thixotropy of the food ( Fonseca et al., 2013 and Joly and Mehrabian, 1976). In this sense, the fermentation of rice แกนนูด by L. acidophilus, L. plantarum and L. fermentum produced products with lower thixotropy (P < 0.05).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับความหนืดปรากฏไม่ใช่หมักควบคุม (4.4 Pa·s), ความหนืดปรากฏของข้าวแกนนูดมากลดลง โดยสาย พันธุ์การเปลี่ยนแป้งเป็นน้ำตาล L. บาซิลลัส (3.7 Pa·s) และ L. fermentum (3.3 Pa·s) และสายพันธุ์โปรไบโอติก L. acidophilus และ L. บ้าน (ทั้ง 3.8 Pa·s), P < 0.05 (รูปที่ 3A) B. lactis ก็ไม่สามารถลดความหนืดอย่างมาก ซึ่งสามารถอธิบายได้ โดยการเกิดปฎิกิริยาα-อะไมเลสไม่ดีในแกนนูดข้าวโดยไม่ต้องเสริมกับ l-cysteine (รูปที่ 1) ในทุกกรณี ค่าเฉลี่ยของความหนืดที่ชัดเจนของแกนนูดข้าวหมักได้สอดคล้องกับการเกิดปฎิกิริยาα-อะไมเลสของแบคทีเรีย (รูปที่ 1 และรูปที่ 3A) พื้นที่วน thixotropic (รูปที่ 3B) เป็นตัวแทนของการแบ่ง และการกู้คืนในระหว่างการพัฒนาขึ้นของโครงสร้างอาหารบางส่วน และลงเส้นโค้งของแรงเฉือนอัตรา และเป็นสัดส่วนกับ thixotropy ของอาหาร (Fonseca et al. 2013 และเคล และ Mehrabian, 1976) ในแง่นี้ การหมักข้าวแกนนูด L. acidophilus, L. บาซิลลัส และ L. fermentum ผลิตผลิตภัณฑ์ มี thixotropy ต่ำ (P < 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับความหนืดของการไม่หมักควบคุม (4.4 ป่า· s), ความหนืดที่ชัดเจนของข้าวแกนนูดก็ลดลงอย่างมีนัยสำคัญโดยการเปลี่ยนแป้งเป็นน้ำตาลสายพันธุ์ L. plantarum (3.7 ป่า· s) และ L. fermentum ( 3.3 ป่า· s) และสายพันธุ์โปรไบโอติก L. acidophilus และ L. casei (ทั้ง 3.8 ป่า· s), p <0.05 (รูป. 3A) B. lactis ไม่สามารถที่จะลดความหนืดอย่างมีนัยสำคัญซึ่งสามารถอธิบายได้ด้วยคนยากจนαอะไมเลสการเกิดปฎิกิริยาในข้าวแกนนูดโดยไม่ต้องเสริมด้วย L-cysteine ​​(รูปที่ 1). ในทุกกรณีค่าเฉลี่ยของความหนืดของข้าวหมักแกนนูดมีความสอดคล้องกับαอะไมเลสการเกิดปฎิกิริยาของเชื้อแบคทีเรีย (รูป. 1 และรูปที่. 3A) พื้นที่ของวง thixotropic (รูป. 3B) เป็นตัวแทนของการสลายและบางส่วนฟื้นตัวของโครงสร้างอาหารในระหว่างการพัฒนาขึ้นและลงเส้นโค้งของอัตราแรงเฉือนและเป็นสัดส่วนกับ thixotropy ของอาหาร (Fonseca et al., 2013 Joly และ Mehrabian, 1976) ในแง่นี้การหมักข้าวแกนนูดโดยแอล acidophilus, L. plantarum และ L. fermentum ผลิตผลิตภัณฑ์ที่มีต่ำ thixotropy (P <0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับความหนืดของไม่ใช่ดองควบคุม ( 4.4 PA ด้วย S ) , ความหนืดปรากฏของข้าวแกนนูดถูกลดลงอย่างมาก โดยการเปลี่ยนแป้งเป็นน้ำตาลสายพันธุ์ , L . plantarum ( 3.7 PA ด้วย S และ L . fermentum ( 3.3 PA ด้วยด้วย ) และด้วยโปรไบโอติก และ L . casei สายพันธุ์ L . acidophilus ( 3.8 PA ด้วย s ) p < 0.05 ( รูปที่ 3 ) B . lactis ไม่สามารถลดความหนืดอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งสามารถอธิบายได้โดยแอลฟาอะไมเลส การเกิดปฎิกิริยายากจนในข้าวแกนนูดการเสริมแอลซิสเตอีน ( รูปที่ 1 ) ในทุกกรณี , ค่าเฉลี่ยความหนืดของข้าวหมากแกนนูดสอดคล้องกับแอลฟาอะไมเลสการเกิดปฎิกิริยาของแบคทีเรีย ( ภาพที่ 1 และภาพที่ 3 ) พื้นที่ของทิกโซทรอปปิกห่วง ( รูปที่ 3B ) เป็นตัวแทนของการสลายและบางส่วนกู้คืนโครงสร้างของอาหารในระหว่างการพัฒนาขึ้นและลงเป็นเส้นโค้งของอัตราเฉือนและเป็นปฏิภาคกับไทโซโทรพีของอาหาร ( ฟอนเซคา et al . , 2013 และโจลี่ และ เมห์ราเบียน , 1976 ) ในความรู้สึกนี้ , หมักข้าวแกนนูดโดย L . acidophilus L . plantarum และ fermentum ผลิตผลิตภัณฑ์กับไทโซโทรพีลดลง ( P < 0.05 )