Dean Chang Kaige noticed that the c

Dean Chang Kaige noticed that the commotion here was too great. It was already affecting the lectures in many classrooms. He could not help but turn gloomy. “Hurry up and disperse! Please disperse!” However, his words were useless.

Su Na leaned her head to the side and whispered, “Say a few words? Or we won’t be able to leave.”

From the eyes of these reporters, one could tell they were willing to grab onto Zhang Ye’s legs, in order to not let him leave.

“Teacher Zhang!”

“Many parents of students are requesting that you be fired!”

“I heard there are students who doubt the contents of your lecture!”

“Now the entire education sector towards you is filled with veiled criticism. What are your thoughts on that?”

The reporters were full of energy. Regardless if Zhang Ye answered, they just kept throwing questions at him.

When he realized that he would not be able to leave if he did not say anything, Zhang Ye calmed his expression and said, “I don’t really think much of it, nor have any thoughts about it.”

The female reporter from Beijing Times said, “How can that be? Almost everyone is doubting you. If it were me, I would also be infuriated!”

“I have nothing to be angry about.” Zhang Ye looked at those reporters and calmly used a very famous Buddhist gatha from his world, as he said softly, “Let the world slander me, cheat me, humiliate me, laugh about me, belittle me, despise me, dislike me, and swindle me.” With a slight pause, he then narrowed his eyes and said, “Only to endure it, let it be, let it have its way, avoid it, beat it, be reverent towards it, and not care for it… Wait for a few years and then have a look at it again!’

With the gatha out, the entire field tuned silent!

Su Na suddenly stared at Zhang Ye’s face!

Chang Kaige and the surrounding reporters were filled with looks of astonishment!

The female reporter from Beijing Times, who was closest to Zhang Ye, gave a look of pleasant surprise. She hurriedly confirmed that the voice recorder had done its job in excitement. It was recorded! She had a feeling that these two lines would definitely become hot! She was not wrong. Zhang Ye was a person who gave polished impromptu speeches the moment he spoke! Every line and poem of his were poetic!

“Is this a poem?”

“No! It’s a Buddhist phrase!”

“It’s a gatha! A Buddhist gatha!”

The students on the field were also stirred up!

Yao Mi shouted, “This saying is so f**king relieving!”

“So empowering! Teacher Zhang Ye is indeed superior to others! He is a person with great spirit!” Li Ying exclaimed, “This is the style of a literary master!”

Zhang Ye smiled. “Reporters, can I leave? I still need to go home to prepare for my class.”

“Ah, alright. Thank you for this interview.” A television station reporter said subconsciously.

The other reporters did not want to let Zhang Ye go, but they had all been stunned by Zhang Ye’s gatha. In their daze, no one dared to stop him.

Zhang Ye drove off.

A group of people were left behind as they reminisced the two lines!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข่ายเกอช้างคณบดีพบว่า แรมที่นี่มากเกินไป มันแล้วส่งผลต่อการบรรยายในห้องเรียนมากขึ้น นอกจากนี้เขาไม่สามารถช่วยแต่เปิดมืดมน "รีบขึ้น และกระจาย กรุณากระจาย" อย่างไรก็ตาม คำพูดของเขาก็ไร้ประโยชน์นาซูก็เอนหัวของเธอไปด้านข้าง และ กระซิบ "พูดไม่กี่คำ หรือเราจะไม่สามารถปล่อย"ในสายตาของผู้สื่อข่าวเหล่านี้ หนึ่งสามารถบอกพวกเขาก็ยินดีที่คว้าลงบนจางเย่ของขา เพื่อไม่ให้เขาออกจาก"ครูจาง""ผู้ปกครองหลายคนร้องว่า คุณจะยิง""ผมได้ยินมีผู้สงสัยเนื้อหาของการบรรยายของคุณ""ขณะนี้ภาคการศึกษาทั้งต่อคุณเต็มไป ด้วยการวิจารณ์ถูกปกคลุม คือความคิดของคุณว่าอะไร"ข่าวเต็มไปด้วยพลัง ไม่คำนึงถึงถ้าจางเย่ตอบ พวกเขาเพียงเก็บโยนคำถามที่เขาเมื่อรู้ว่า เขาจะไม่สามารถปล่อยถ้าเขาไม่พูดอะไร จางเยสงบนิพจน์ของเขา และกล่าวว่า "ผมไม่คิดว่า มากของมัน หรือมีความคิดใด ๆ เกี่ยวกับมัน"ผู้สื่อข่าวหญิงจากปักกิ่งเวลากล่าว "ที่จะได้อย่างไร เกือบทุกคนจะสงสัยคุณ ถ้าเป็นฉัน ฉันยังจะ infuriated "“I have nothing to be angry about.” Zhang Ye looked at those reporters and calmly used a very famous Buddhist gatha from his world, as he said softly, “Let the world slander me, cheat me, humiliate me, laugh about me, belittle me, despise me, dislike me, and swindle me.” With a slight pause, he then narrowed his eyes and said, “Only to endure it, let it be, let it have its way, avoid it, beat it, be reverent towards it, and not care for it… Wait for a few years and then have a look at it again!’With the gatha out, the entire field tuned silent!Su Na suddenly stared at Zhang Ye’s face!Chang Kaige and the surrounding reporters were filled with looks of astonishment!The female reporter from Beijing Times, who was closest to Zhang Ye, gave a look of pleasant surprise. She hurriedly confirmed that the voice recorder had done its job in excitement. It was recorded! She had a feeling that these two lines would definitely become hot! She was not wrong. Zhang Ye was a person who gave polished impromptu speeches the moment he spoke! Every line and poem of his were poetic!“Is this a poem?”“No! It’s a Buddhist phrase!”“It’s a gatha! A Buddhist gatha!”The students on the field were also stirred up!Yao Mi shouted, “This saying is so f**king relieving!”“So empowering! Teacher Zhang Ye is indeed superior to others! He is a person with great spirit!” Li Ying exclaimed, “This is the style of a literary master!”Zhang Ye smiled. “Reporters, can I leave? I still need to go home to prepare for my class.”“Ah, alright. Thank you for this interview.” A television station reporter said subconsciously.The other reporters did not want to let Zhang Ye go, but they had all been stunned by Zhang Ye’s gatha. In their daze, no one dared to stop him.Zhang Ye drove off.A group of people were left behind as they reminisced the two lines!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดีน ชาง ไค่เก๋อ สังเกตได้ว่า ความปั่นป่วนของที่นี่มาก มันก็มีผลต่อการบรรยายในชั้นเรียนหลาย เขาไม่สามารถช่วย แต่ตาเศร้า " รีบๆไป ! โปรดกระจาย ! " แต่คำพูดของเขาที่ไร้ประโยชน์ซู นา เอนศีรษะไปด้านข้างและกระซิบ " พูดไม่กี่คำ หรือเราไม่สามารถทิ้ง”จากสายตาของนักข่าวเหล่านี้ หนึ่งสามารถบอกพวกเขาเต็มใจที่จะคว้าตัวของจางเยขา เพื่อที่จะไม่ให้เขาไป" อาจารย์จาง ! "" มากของผู้ปกครองนักเรียน ขอให้คุณโดนไล่ออก ! "" ผมได้ยินว่ามีนักเรียนที่สงสัยในเนื้อหาของการบรรยายของคุณ ! "" ตอนนี้ทั้งภาคการศึกษาที่มีต่อคุณมันเต็มไปด้วย veiled การวิจารณ์ คุณคิดยังไงกับเรื่องนี้ "นักข่าวได้เต็มรูปแบบของพลังงาน ไม่ว่าจาง ท่านตอบว่า พวกเขาเอาแต่โยนคำถามใส่เขาเมื่อเขาตระหนักว่าเขาจะไม่ไป ถ้าเขาไม่พูด จาง เย สงบ สีหน้าของเขาและกล่าวว่า " จริงๆ ผมไม่คิดอะไรมาก หรือมีความคิดใด ๆเกี่ยวกับมัน . "นักข่าวหญิงจากปักกิ่งครั้งกล่าวว่า " ได้ยังไง ? เกือบทุกคนจะสงสัยในตัวคุณ ถ้าเป็นผม ผมก็คงจะโกรธ ! "" ผมไม่มีอะไรต้องโกรธ " จางเยมองนักข่าวและใจเย็นใช้คาถาพุทธที่มีชื่อเสียงมากในโลกของเขา เขาพูดเบาๆ " ให้โลกได้ใส่ร้ายฉัน หลอกฉัน ฉันขายหน้า หัวเราะกับผม ดูถูกผม ไม่ชอบผม เกลียดผม และหลอกฉัน กับการหยุดเล็กน้อย จากนั้นเขาก็หดแคบลง ตาของเขาและกล่าวว่า " เท่านั้นที่จะทนให้มัน ให้มันมีวิธีการหลีกเลี่ยงมัน ตีมัน ให้เดินไปต่อ และไม่เอาใจใส่มัน . . . . . . . รออีกไม่กี่ปี แล้วได้มองมันอีกครั้ง 'ด้วยคาถาออก ปรับทั้งสนามเงียบซู นา ก็จ้องหน้าจาง เย !ชาง ข่ายเกอและพื้นที่รอบ ๆเต็มไปด้วยนักข่าวดูน่าหวาดเสียว !นักข่าวหญิงจากปักกิ่งครั้ง คนที่สนิทกับจางเย ให้ลักษณะของความประหลาดใจที่น่ายินดี เธอรีบยืนยันว่า บันทึกเสียง ทำงานในความตื่นเต้น มันถูกบันทึกไว้ ! เธอมีความรู้สึกว่าทั้งสองสายจะกลายเป็นร้อน เธอไม่ได้ผิด จาง ท่านเป็นคนที่ให้ขัดทันควันกล่าวสุนทรพจน์ทันทีที่เขาพูด ! ทุกบรรทัดของบทกวีและบทกวีของเขา !" นี่คือบทกวี "" ไม่ ! ! ! ! ! มันเป็นพุทธวลี ! "" มันเป็นคาถา ! พุทธคาถา ! "นักเรียนบนสนามก็ขยับขึ้นยาวมิตะโกน " นี่พูดดังนั้น F * * กษัตริย์บรรเทา ! "" ดังนั้นการ ! ครูจาง ท่านย่อมเหนือกว่าผู้อื่น เขาเป็นคนที่มีจิตวิญญาณที่ดี ! " Li Ying อุทานว่า " นี่เป็นสไตล์ของต้นแบบวรรณกรรม ! "จาง ท่านยิ้ม " นักข่าว ฉันสามารถไป ? ฉันยังต้องกลับบ้านเพื่อเตรียมตัวสำหรับการเรียนของฉัน " ." อ่า ครับ ขอบคุณสำหรับบทสัมภาษณ์นี้ " สถานีโทรทัศน์ นักข่าวกล่าวจากจิตใต้สำนึกนักข่าวคนอื่น ไม่อยากให้จางเยไป แต่พวกเขาทั้งหมดถูกตะลึงด้วยจางเย คาถา . ในความงุนงงของพวกเขา ไม่มีใครกล้าที่จะหยุดเขาจางเยขับรถหนีไปกลุ่มของคนที่ถูกทิ้งไว้ที่พวกเขานึกถึงสองเส้น