Depressive symptoms were assessed w

Depressive symptoms were assessed with the Center for Epidemiological Studies Depression (CES-D) scale (Radloff, 1977). This 20-item self-report instrument is designed to measure depressive symptoms in the general population and has been validated for use in homeless populations (Nyamathi et al., 2005). Each item measures the frequency of a symptom on a 4-point response scale from 0 = rarely or none of the time (less than 1 day per week) to 3 = most of the time (5–7 days per week). After reverse scoring appropriate items, scores were summed, giving an overall scale that could range from 0 to 60. The scale was dichotomized at the customary value of 16 (Radloff, 1977), indicating a need for further evaluation of depressive symptoms. Consequently, all participants who scored 16 or higher on the CES-D depression screener were referred to neighborhood mental health services. The internal reliability of the scale in this sample was .90.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีประเมินอาการ depressive กับศูนย์ศึกษาความซึมเศร้า (CES-D) ขนาด (Radloff, 1977) เครื่องมือรายงานตนเอง 20 รายการนี้ถูกออกแบบมาเพื่อวัดอาการ depressive ในประชากรทั่วไป และได้รับการตรวจสอบสำหรับใช้ในประชากรจรจัด (Nyamathi et al., 2005) สินค้าแต่ละรายการประเมินความถี่ของอาการใน 4 จุดตอบ 0 =ไม่ค่อย หรือไม่มีเวลา (น้อยกว่า 1 วันต่อสัปดาห์) 3 =ส่วนใหญ่แล้ว (5-7 วันต่อสัปดาห์) หลังจากรายการคะแนนที่เหมาะสมย้อนกลับ คะแนนได้บวก ให้มีมาตราส่วนโดยรวมที่สามารถช่วงจาก 0 ถึง 60 มาตราส่วนเป็น dichotomized ค่าจารีตประเพณีของ 16 (Radloff, 1977), ระบุต้องเพิ่มเติมการประเมินอาการ depressive ดังนั้น คนทั้งหมดที่คะแนน 16 หรือสูงกว่าในโปรเจคซึมเศร้า D งาน CES ถูกอ้างอิงถึงพื้นที่ใกล้เคียงบริการสุขภาพจิต ความน่าเชื่อถือภายในสเกลในตัวอย่างนี้คือ .90

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาการซึมเศร้าได้รับการประเมินกับศูนย์การศึกษาทางระบาดวิทยาอาการซึมเศร้า (CES-D) ขนาด (RADLOFF 1977) นี้ 20 รายการที่ใช้ในการรายงานตัวเองถูกออกแบบมาเพื่อวัดอาการซึมเศร้าในประชากรทั่วไปและได้รับการตรวจสอบสำหรับการใช้งานในประชากรไร้ที่อยู่อาศัย (Nyamathi et al., 2005) แต่ละรายการวัดความถี่ของอาการในระดับการตอบสนอง 4 จุดจาก 0 = น้อยมากหรือไม่มีเวลา (น้อยกว่า 1 วันต่อสัปดาห์) 3 = มากที่สุดของเวลา (5-7 วันต่อสัปดาห์) คะแนนหลังจากกลับรายการที่เหมาะสมสรุปผลการแข่งขันที่ได้รับการให้ขนาดโดยรวมที่ได้ตั้งแต่ 0 ถึง 60 ขนาดถูก dichotomized มูลค่าธรรมเนียมที่ 16 (RADLOFF, 1977) แสดงให้เห็นความจำเป็นในการประเมินผลต่อไปของอาการซึมเศร้า ดังนั้นผู้เข้าร่วมทุกคนที่ได้คะแนน 16 หรือสูงกว่าในภาวะซึมเศร้าในงาน CES-D Screener ถูกเรียกว่าบริการสุขภาพจิตใกล้เคียง ความน่าเชื่อถือภายในของระดับในตัวอย่างนี้คือ 0.90

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาการของโรคซึมเศร้าจะถูกประเมินด้วยศูนย์ภาวะซึมเศร้าการศึกษาระบาดวิทยา ( ดี ) ขนาด ( radloff , 1977 ) นี้รายการ รายงานเครื่องมือที่ออกแบบมาเพื่อวัดอาการของโรคซึมเศร้าในประชากรทั่วไป และได้รับการตรวจสอบเพื่อใช้ในประชากรจรจัด ( nyamathi et al . , 2005 )วัดความถี่ของอาการในระดับการตอบสนองจุดจาก 0 = ไม่เคย หรือไม่มีเวลาในแต่ละรายการ ( น้อยกว่า 1 วันต่อสัปดาห์ ) 3 = ส่วนใหญ่ของเวลา ( 5 – 7 วันต่อสัปดาห์ ) หลังจากกลับรายการที่เหมาะสมการให้คะแนน , คะแนนรวม ให้มีขนาดโดยรวมที่สามารถช่วงจาก 0 ถึง 60 ขนาดเป็น dichotomized ที่ค่าจารีตประเพณีของ 16 ( radloff , 1977 )ซึ่งจำเป็นสำหรับการประเมินผลต่อไปอาการของโรคซึมเศร้า ดังนั้น ผู้ที่ได้คะแนน 16 หรือสูงกว่าในทางจิตซึมเศร้าทำงาน หมายถึง การบริการสุขภาพจิตชุมชน และความเที่ยงของแบบวัด ในตัวอย่างนี้คือ 90