We've all heard this before from ou

We've all heard this before from our English teachers: 'You should always write in the active voice.' But what exactly does this mean? Here are two different ways to construct a similar sentence.

1. Henry threw the ball.

2. The ball was thrown by Henry.

Let's take a look at the first sentence. The subject of the sentence is 'Henry,' and 'ball' is the object, which receives the action of the verb 'threw'.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราได้ทั้งหมดได้ยินนี้ก่อนจากครูภาษาอังกฤษของเรา: 'คุณควรจะเขียนไป ' แต่ตรงนี้หมายถึงอะไร ที่นี่มีสองวิธีสร้างประโยคคล้ายกัน1. เฮนรี่โยนลูก2. ลูกบอลถูกโยน โดยเฮนรีลองมาดูที่ประโยคแรก หัวเรื่องของประโยคคือ 'เฮนรี่' และ 'ลูก' เป็นวัตถุ ซึ่งได้รับการกระทำของกริยา 'โยน'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเคยได้ยินทั้งหมดนี้ก่อนจากครูสอนภาษาอังกฤษของเรา: 'คุณควรเขียนในเสียงที่ใช้งานอยู่. แต่สิ่งที่ว่านี้หมายความว่าอย่างไร ที่นี่สองวิธีที่แตกต่างกันในการสร้างประโยคที่คล้ายกัน. 1 เฮนรี่โยนบอล. 2 ลูกถูกโยนโดยเฮนรี. ลองมาดูที่ประโยคแรก เรื่องของประโยคคือ 'เฮนรี่' และ 'ลูก' เป็นวัตถุซึ่งได้รับการกระทำของคำกริยา 'โยน'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเคยได้ยินมาก่อนจากครูภาษาอังกฤษของเรา คุณควรเขียนในเสียงที่ใช้งานอยู่ แต่จริงแล้วมันหมายถึงอะไร ที่นี่สองวิธีที่แตกต่างกันเพื่อสร้างประโยคที่คล้ายกัน

1 เฮนรี่ โยนบอล

2 ลูกบอลถูกโยนโดยเฮนรี

เรามาดูประโยคแรก ประธานของประโยคคือ ' เฮนรี ' และ ' ลูก ' เป็นวัตถุซึ่งได้รับการกระทำของกริยา ' โยน '