The Superconducting Super ColliderW

The Superconducting Super Collider
When questioned in the British Parliament about the usefulness of experiments about the “thing” called electricity, scientist Michael Faraday was quoted to have said: “One day you will be able to tax it!” Clearly, Faraday was a man who understood the power of politics. But, regardless of potential usefulness, science projects fall within the discretionary part of the United States’ federal budget—the portion that annually requires a yes or no from Congress—in contrast to Social Security, veterans’ benefits, and other entitlements. Science projects only rarely capture public imagination and garner popular support, making them especially vulnerable to political neglect.
The Superconducting Super Collider (SSC) is clearly an example of the above. The objective of the $11 billion SSC was to validate the existence of the “Higgs Boson.” A British theorist named Peter Higgs proposed a mechanism-called a Higgs field-that invisibly pervades all of space. Physicists believe that particles acquire their mass and their individual properties from this field through the Boson (from the Indian scientist, S.N. Bose). The SSC was designed to conduct experiments within a 54-mile underground circular chamber, accelerating subatomic particles to 99.9999 percent the speed of light and smashing them together at combined energies of 40 trillion electron volts. The thought was that this would provide answers to fundamental questions about the formation of the universe. While it is dangerous to predict how much society stood to gain from this research, many believe that the benefits could have been enormous. In their view, past, pure science research, like that of the first atom splitting, led to the discovery of nuclear energy, quantum theory, and most of the electrical and computer technology we take for granted today [17].
But all that will need to remain forever as mere speculation. On October 19, 1993, Congress—after spending more than $2 billion on the SSC project—unceremoniously pulled the plug, ending 11 years of effort and putting 2,000 people out of work [18]. Certainly there were problems with the SSC. Cost had ballooned, largely due to increasing technical requirements, and schedule was slipping correspondingly. But the real problem facing SSC management was not technical, or budgetary, or schedule-related. The real problem, once again, was politics.
Whatever one's view of the merits of the SSC, the budget review process of Congress is a messy affair in which politicians tend to view scientific projects as a type of pork to be parceled around the country. But the SSC seems never to have been understood, either by the public or Congress. It is interesting to note that in the 280 to 150 vote in the House to ax the SSC, not more than 20 percent of Congress had any understanding whatsoever of the technical aspects of the project [19].

In government-funded projects, the public is a powerful stakeholder—Super Collider management ignored this fact, with disastrous results.
Another political problem facing the SSC was the lack of support from the Clinton administration. As Congressman Joe Barton, R-Texas, described what killed the SSC: “If you boil it down to one word, Clinton” [20]. There was never more than a lukewarm acceptance of the SSC from the Clinton administration, and when the going got tough there was only concern for the budget deficit.
Part of successful project management involves managing the project's political interfaces. In this regard, SSC management was somewhat less than successful. SSC managers campaigned for good will at universities, schools, scientific meetings, and the like. This “preaching to the choir” failed to convey the benefits of the project to the real decision makers: the Clinton administration and the members of Congress. Even the few well-conceived PR efforts ran into bad luck. For example, a procession of SSC luminaries assembled in Washington, including several Nobel laureates, for one last major media offensive. But their presentation turned out to be at the same moment as the historic Rabin-Arafat handshake signaling the possibility of peace in the Middle East. Not a single television camera turned up to cover the scientists [21].

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยิ่งยวดซูเปอร์ Collider
เมื่อถามในรัฐสภาอังกฤษเกี่ยวกับประโยชน์ของการทดลองเกี่ยวกับ "สิ่ง" ที่เรียกว่าไฟฟ้า, นักวิทยาศาสตร์ไมเคิลฟาราเดย์อ้างว่าจะมีการกล่าวว่า "วันหนึ่งคุณจะสามารถที่จะเก็บภาษีมันว่า" เห็นได้ชัดว่าเป็นคนที่ฟาราเดย์ ที่เข้าใจอำนาจของการเมือง แต่ไม่คำนึงถึงประโยชน์ที่มีศักยภาพโครงงานวิทยาศาสตร์ตกอยู่ในส่วนที่เกี่ยวกับการตัดสินใจของสหรัฐอเมริกา 'รัฐบาลกลางงบประมาณส่วนที่ต้องใช้เป็นประจำทุกปีใช่หรือไม่จากการมีเพศสัมพันธ์ในทางตรงกันข้ามกับประกันสังคมทหารผ่านศึกผลประโยชน์และสิทธิอื่น ๆ โครงการวิทยาศาสตร์ไม่ค่อยจับจินตนาการของประชาชนและการสนับสนุนที่เป็นที่นิยมสะสมทำให้พวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยงที่จะละเลยทางการเมือง.
ยิ่งยวดซูเปอร์ Collider (SSC) เห็นได้ชัดว่าเป็นตัวอย่างของการดังกล่าวข้างต้น วัตถุประสงค์ของ 11000000000 $ SSC คือการตรวจสอบการดำรงอยู่ของ "ฮิกส์ boson." ทฤษฎีอังกฤษชื่อปีเตอร์ฮิกส์ที่นำเสนอกลไกที่เรียกว่าสนามฮิกส์ที่ลูกหูลูกตาขจรขจายทั้งหมดของพื้นที่ นักฟิสิกส์เชื่อว่าอนุภาคได้รับมวลของพวกเขาและคุณสมบัติของตนจากข้อมูลนี้ผ่าน Boson (จากนักวิทยาศาสตร์อินเดีย, SN Bose) SSC ได้รับการออกแบบมาเพื่อดำเนินการทดลองภายใน 54 ไมล์ใต้ดินห้องวงกลมเร่งอนุภาคเป็นร้อยละ 99.9999 ความเร็วของแสงและดีด้วยกันที่พลังงานรวมของ 40000000000000 อิเล็กตรอนโวลต์ ความคิดก็คือว่าเรื่องนี้จะให้คำตอบกับคำถามพื้นฐานเกี่ยวกับการก่อตัวของจักรวาล ในขณะที่มันเป็นอันตรายที่จะคาดการณ์ว่าสังคมมากยืนอยู่จะได้รับจากการวิจัยครั้งนี้หลายคนเชื่อว่าผลประโยชน์ที่จะได้รับอย่างมาก ในมุมมองที่ผ่านมาของพวกเขาการวิจัยด้านวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์เช่นที่แยกอะตอมแรกที่นำไปสู่การค้นพบของพลังงานนิวเคลียร์ทฤษฎีควอนตัมและส่วนใหญ่ของไฟฟ้าและเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ที่เราใช้สำหรับการรับวันนี้ [17].
แต่ทั้งหมดที่จะ จำเป็นที่จะต้องยังคงอยู่ตลอดไปเป็นเพียงการเก็งกำไร เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม 1993 สภาคองเกรสหลังการใช้จ่ายมากกว่า $ 2000000000 ใน SSC โครงการกันเองดึงปลั๊กสิ้นสุด 11 ปีของความพยายามและการวาง 2,000 คนออกจากงาน [18] แน่นอนว่ามีปัญหากับ SSC ค่าใช้จ่ายได้ ballooned ส่วนใหญ่เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของความต้องการทางด้านเทคนิคและกำหนดการได้รับการลื่นไถลตามลําดับ แต่ปัญหาที่แท้จริงหันหน้าไปทางจัดการ SSC ไม่ได้ทางเทคนิคหรืองบประมาณหรือกำหนดการที่เกี่ยวข้อง ปัญหาที่แท้จริงอีกครั้งหนึ่งเป็นการเมือง.
ไม่ว่ามุมมองหนึ่งของประโยชน์ของ SSC, กระบวนการตรวจสอบงบประมาณของสภาคองเกรสเป็นเรื่องยุ่งที่นักการเมืองมักจะดูโครงการทางวิทยาศาสตร์เป็นชนิดของเนื้อหมูที่จะได้รับเศษเสี้ยวทั่วประเทศ แต่ SSC ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับการเข้าใจทั้งโดยสาธารณะหรือการมีเพศสัมพันธ์ เป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าใน 280-150 ออกเสียงลงคะแนนในสภาที่จะขวาน SSC ไม่เกินร้อยละ 20 ของสภาคองเกรสมีความเข้าใจใด ๆ ในด้านเทคนิคของโครงการ [19]. ในโครงการที่รัฐบาลสนับสนุนประชาชน คือการจัดการผู้มีส่วนได้เสียหรือ Super Collider ที่มีประสิทธิภาพไม่สนใจความเป็นจริงนี้มีผลร้าย. อีกปัญหาทางการเมืองที่หันหน้าไปทาง SSC คือการขาดการสนับสนุนจากการบริหารงานของคลินตัน ในฐานะที่เป็นสมาชิกสภาคองเกรสโจบาร์ตัน, R-เท็กซัสอธิบายถึงสิ่งที่ฆ่า SSC: "ถ้าคุณต้มมันลงไปหนึ่งคำ, คลินตัน" [20] ไม่เคยมีมากขึ้นกว่าที่ได้รับการยอมรับอุ่นของ SSC จากการบริหารงานของคลินตันและเมื่อกำลังได้ยากมีเพียงความกังวลสำหรับการขาดดุลงบประมาณ. เป็นส่วนหนึ่งของการบริหารจัดการโครงการที่ประสบความสำเร็จเกี่ยวกับการจัดการการเชื่อมต่อทางการเมืองของโครงการ ในการนี้การจัดการ SSC ค่อนข้างน้อยกว่าที่ประสบความสำเร็จ ผู้จัดการ SSC รณรงค์ให้ความปรารถนาดีที่มหาวิทยาลัย, โรงเรียน, การประชุมทางวิทยาศาสตร์และไม่ชอบ นี้ "เทศน์ให้คณะนักร้องประสานเสียง" ล้มเหลวในการถ่ายทอดผลประโยชน์ของโครงการไปยังผู้มีอำนาจตัดสินใจจริง: คลินตันและสมาชิกของสภาคองเกรส แม้ไม่กี่รู้สึกดีความพยายามประชาสัมพันธ์วิ่งเข้าไปในความโชคร้าย ตัวอย่างเช่นขบวนผู้ทรงคุณวุฒิ SSC ประกอบในวอชิงตันรวมทั้งผู้ได้รับรางวัลโนเบลหลายสำหรับหนึ่งล่าสุดที่น่ารังเกียจสื่อหลัก แต่การนำเสนอของพวกเขาจะกลายเป็นช่วงเวลาเดียวกับประวัติศาสตร์การจับมือกันราบิน-อาราฟัตส่งสัญญาณความเป็นไปได้ของความสงบในตะวันออกกลาง ไม่กล้องโทรทัศน์เดียวเปิดขึ้นเพื่อให้ครอบคลุมนักวิทยาศาสตร์ [21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะตอม สุด Collider
เมื่อถามในสภาอังกฤษเกี่ยวกับประโยชน์ของการทดลองเรื่อง " สิ่ง " เรียกว่า กระแสไฟฟ้า นักวิทยาศาสตร์ ไมเคิล ฟาราเดย์ ถูกยกมากล่าวว่า " วันหนึ่งคุณจะสามารถต่อภาษีแล้ว " เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นผู้ชายที่เข้าใจพลังของการเมือง แต่ไม่ว่า ประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นโครงงานวิทยาศาสตร์อยู่ในส่วนที่ดีของสหรัฐอเมริการัฐบาลกลางของงบประมาณส่วนที่เป็นรายปี ต้อง ใช่ หรือ ไม่ใช่จากการมีเพศสัมพันธ์ในทางตรงกันข้ามกับการรักษาความปลอดภัยทางสังคม , ประโยชน์ของทหารผ่านศึก และรองอธิบดี อื่น ๆ โครงงานวิทยาศาสตร์เท่านั้นแทบจับภาพจินตนาการและได้รับการช่วยเหลือประชาชนนิยม ทำให้พวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยงที่จะละเลยการเมือง .
อะตอม สุด Collider ( SSC ) อย่างชัดเจน ตัวอย่างข้างต้น วัตถุประสงค์ของ $ 11 พันล้าน SSC เพื่อตรวจสอบการดำรงอยู่ของ " อนุภาคฮิกส์ " ทฤษฎีชาวอังกฤษ ชื่อ ปีเตอร์ ฮิกส์ได้เสนอกลไกที่เรียกว่าฮิกส์ฟิลด์ที่สุดลูกหูลูกตาขจรขจายทั้งหมดของพื้นที่นักฟิสิกส์เชื่อว่าอนุภาคได้รับของมวลและคุณสมบัติของบุคคลจากสาขานี้ผ่านโบซอน ( จากนักวิทยาศาสตร์อินเดียเลือก Bose ) SSC ถูกออกแบบมาเพื่อการทดลองภายใน 54 ไมล์ใต้ดินวงกลมห้องเร่งอนุภาคให้ 99206 เปอร์เซ็นต์ ความเร็วของแสงและดีไว้ด้วยกัน รวมพลัง 40 ล้านล้านอิเล็กตรอนโวลต์ มันเป็นความคิดที่ว่านี้จะให้คำตอบคำถามพื้นฐานเกี่ยวกับโครงสร้างของจักรวาล ในขณะที่มันเป็นสิ่งที่อันตรายเพื่อพยากรณ์สังคมเท่าไหร่ยืนที่จะได้รับจากงานวิจัยนี้ หลายคนเชื่อว่าผลประโยชน์ได้มหาศาล ในมุมมองของพวกเขาที่ผ่านมาวิจัยวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ เหมือนการแยกอะตอมแรก นำไปสู่การค้นพบพลังงานนิวเคลียร์ ทฤษฎีควอนตัม และที่สุดของไฟฟ้าและคอมพิวเตอร์เทคโนโลยีที่เราได้รับวันนี้ [ 17 ] .
แต่ทั้งหมดนั่นจะต้องอยู่ตลอดไป เป็นเพียงการคาดเดา บน 19 ตุลาคม 2536 รัฐสภาหลังจากการใช้จ่ายมากกว่า $ 2 พันล้านในโครงการ SSC ปุ๊บดึงปลั๊กออกสิ้นสุด 11 ปีของความพยายามและการวาง 2000 คนตกงาน [ 18 ] แน่นอนมีปัญหากับ ssc . ค่าใช้จ่ายมี ballooned , ส่วนใหญ่เนื่องจากการเพิ่มความต้องการทางด้านเทคนิค และตารางเวลาการลื่นไถลต้องกัน แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นจริงกับการจัดการ SSC ไม่ได้ทางเทคนิค หรืองบประมาณ หรือตารางที่เกี่ยวข้อง ปัญหาที่แท้จริง อีกครั้ง คือ การเมือง .
สิ่งหนึ่งที่เป็นมุมมองของประโยชน์ของ SSC ทบทวนงบประมาณของรัฐสภาคือยุ่งเรื่องที่นักการเมืองมักจะดูโครงการทางวิทยาศาสตร์ที่เป็นประเภทหมูมาเป็น parceled ทั่วประเทศ แต่ SSC ดูเหมือนไม่เคยได้รับรับทราบ โดยประชาชนหรือรัฐสภา เป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าใน 280 150 โหวตในบ้านต้องใช้ขวาน SSCไม่เกิน 20 เปอร์เซ็นต์ของรัฐสภามีความเข้าใจใด ๆใด ๆของลักษณะทางเทคนิคของโครงการ [ 19 ] .

ในรัฐบาลสนับสนุนโครงการ ประชาชนเป็นพลังฝ่ายซูเปอร์ Collider การจัดการปฏิเสธความจริงนี้กับผลร้าย .
การเมืองอื่นหันหน้าไปทางปัญหา SSC คือการขาดการสนับสนุนจากการบริหารคลินตัน เป็น สว. โจ บาร์ตัน r-texas , ,อธิบายสิ่งที่ฆ่า SSC : " ถ้าคุณต้มมันลงไปหนึ่งคำ คลินตัน " [ 20 ] ไม่เคยมีมากกว่าน้ำอุ่น การยอมรับของ SSC จากคลินตัน และเมื่อจะได้ยาก มีปัญหาเดียวสำหรับการขาดดุลงบประมาณ ในส่วนของการบริหารจัดการโครงการที่ประสบความสำเร็จ
เกี่ยวข้องกับการจัดการของโครงการทางการเมือง interfaces . ในการนี้การจัดการ SSC ได้ค่อนข้างน้อยกว่าที่ประสบความสำเร็จ ผู้จัดการ SSC รณรงค์ให้ดีที่มหาวิทยาลัย โรงเรียน การประชุมทางวิทยาศาสตร์และชอบ " สอนหนังสือสังฆราช " ล้มเหลวที่จะนำประโยชน์ของโครงการให้กับผู้ตัดสินใจจริง : คลินตันบริหารและสมาชิกของรัฐสภา แม้ไม่กี่ดี conceived PR ความพยายามเจอโชคร้าย ตัวอย่างเช่นขบวนของ SSC luminaries ประกอบในวอชิงตัน รวมทั้งรางวัลโนเบลหลาย สุดท้าย สาขาสื่อที่ไม่เหมาะสม แต่การนำเสนอของตนกลับกลายเป็นขณะเดียวกับประวัติศาสตร์ระบิลฟัตจับมือสัญญาณความเป็นไปได้ของสันติภาพในตะวันออกกลาง ไม่ใช่กล้องโทรทัศน์เดียวเปิดขึ้นเพื่อให้ครอบคลุมนักวิทยาศาสตร์
[ 21 ]