Consideration of the relative water

Consideration of the relative water content in the leaves is probably the most appropriate measure of plant water status for the physiological consequences of cellular water deficit. As shown in Table 2, PBZ kept relative leaf water content higher than the non-treated plants when subjected to water stress for 30 days. This is in agreement with the findings of Jungklang and Saengnil (2012) who reported that PBZ had the ability to maintain leaf water content for 30–40 days of water-deficit stress. In many plant species, relative water content in the leaves ranged from between 88% and 95% in fully turgid transpiring leaves and to about 30–40% in severely desiccated and dying leaves, depending on the species (Trouhton, 1969, Gonzalez and Gonzalez-Vilar, 2001 and Schlemmer et al., 2005). In most crop species, typical leaf RWC at around the initial wilting is at about 60–70%. PBZ kept water turgidity in our leaves during drought stress conditions and indicates that this substance enhances cell turgidity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาเนื้อหาที่สัมพันธ์กับน้ำในใบอาจจะเป็นวัดที่เหมาะสมของพืชน้ำสถานะสำหรับผลทางสรีรวิทยาของเซลล์น้ำขาด ดังแสดงในตารางที่ 2, PBZ เก็บปริมาณน้ำใบสัมพัทธ์สูงกว่าพืชไม่ได้รับการรักษาเมื่อน้ำความเครียดสำหรับ 30 วัน นี้คือข้อตกลงผลการวิจัยของ Jungklang และ Saengnil (2012) ที่รายงานว่า PBZ มีความสามารถในการรักษาน้ำใบ เนื้อหา 30 – 40 วันเครียดขาดน้ำ ในพืชหลายชนิด ปริมาณน้ำญาติในใบที่อยู่ในช่วงระหว่าง 88% และ 95% ในใบ transpiring turgid เต็ม และประมาณ 30-40% ใน desiccated รุนแรง และกำลังตายใบ ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ (Trouhton, 1969 กอนซาเลซ และกี Vilar, 2001 และ Schlemmer et al. 2005) ในสายพันธุ์ส่วนใหญ่ในพืช ทั่วไปใบ RWC ที่รอบเหี่ยวแห้งเริ่มต้นเป็นเวลาประมาณ 60-70% PBZ เก็บน้ำ turgidity ใบของเราในระหว่างเงื่อนไขของปัญหาภัยแล้ง และบ่งชี้ว่า สารนี้ช่วยเพิ่มเซลล์ turgidity

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพิจารณาของปริมาณน้ำเมื่อเทียบกับในใบน่าจะเป็นตัวชี้วัดที่เหมาะสมที่สุดของสถานะน้ำพืชสำหรับผลกระทบทางสรีรวิทยาของการขาดน้ำโทรศัพท์มือถือ ดังแสดงในตารางที่ 2 PBZ เก็บไว้ปริมาณน้ำใบญาติสูงกว่าพืชที่ไม่ได้รับการรักษาเมื่ออยู่ภายใต้แรงดันน้ำเป็นเวลา 30 วัน นี้อยู่ในข้อตกลงกับผลการวิจัยของ Jungklang และ Saengnil (2012) ที่รายงานว่า PBZ มีความสามารถในการรักษาปริมาณน้ำใบสำหรับวันที่ 30-40 ของความเครียดน้ำขาดดุล ในพืชหลายชนิดปริมาณน้ำเมื่อเทียบกับในใบตั้งแต่ระหว่าง 88% และ 95% ในใบ transpiring ครึกโครมอย่างเต็มที่และประมาณ 30-40% ในใบแห้งอย่างรุนแรงและความตายขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ (Trouhton 1969 อนซาเลซและกอนซาเล -Vilar 2001 และ Schlemmer et al., 2005) ในสายพันธุ์พืชมากที่สุด RWC ใบปกติที่รอบเหี่ยวแห้งเริ่มต้นอยู่ที่ประมาณ 60-70% PBZ เก็บไว้ turgidity น้ำในใบของเราในสภาวะความเครียดภัยแล้งและแสดงให้เห็นว่าสารชนิดนี้ช่วยเพิ่ม turgidity เซลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิจารณาจากปริมาณน้ำสัมพัทธ์ในใบน่าจะเหมาะสมที่สุด วัดน้ำพืชผลทางสรีรวิทยาของภาวะการขาดน้ำของเซลล์ . ดังแสดงในตารางที่ 2 pbz เก็บน้ำสัมพัทธ์สูงกว่าใบเนื้อหาไม่ถือว่าพืชเมื่อถูกน้ำความเครียดเป็นเวลา 30 วัน นี้สอดคล้องกับผลการวิจัยของ jungklang และนิตยา สุวรรณรัตน์ ( 2012 ) ที่รายงานว่า pbz มีความสามารถในการรักษาใบปริมาณน้ำ 30 – 40 วันของการขาดน้ำ ความเครียด ในชนิดของพืชมาก ปริมาณน้ำสัมพัทธ์ในใบมีค่าระหว่างร้อยละ 88 และ 95 เปอร์เซ็นต์ในเต็มบวม transpiring ใบและประมาณ 30 – 40 % ในอย่างรุนแรงและใบแห้งตาย ขึ้นอยู่กับพันธุ์ ( trouhton 1969 และ กอนซาเลซกอนซาเลซ Vilar , 2001 และชเลมเมอร์ et al . , 2005 ) ชนิดพืชมากที่สุด ทั่วไป ทั้งใบที่เหี่ยวๆเริ่มต้นที่ประมาณ 60 – 70 % pbz เก็บน้ำบวมในใบของเราในระหว่างที่เงื่อนไขภาวะแล้ง และบ่งชี้ว่า สารนี้ช่วยเพิ่มเซลล์การบวม