The actual relapse rates were 24.0%

The actual relapse rates were 24.0%, 15.8%, and 7.8% in the 4-week, 26-week, and no-dose-reduction groups, respectively. Except for the favorable relapse rate in the no-dose-reduction group, the other two are in the range of the rates for schizophrenia patients receiving risperidone (12%–25%) found in earlier studies (11, 40, 41). In this study, our hypothesis was supported by the finding that the no-dose-reduction group was associated with the lowest relapse risk, followed by the 26-week and 4-week groups, and there was also a significantly longer estimated time to relapse for the no-dose-reduction group than for the other two groups. This advantage for the no-dose-reduction group in the estimated time to relapse remained even after the covariates were controlled, supporting the notion that the maintenance dose for risperidone should be the dose found to be effective in the acute phase of treatment (4). We cannot compare these results with earlier findings because we know of no similar published study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ราคาจริงการกลับไปเสพได้ 24.0%, 15.8% และ 7.8% ในกลุ่ม 4 สัปดาห์ สัปดาห์ 26 และไม่มียาลด ตามลำดับ ยกเว้นการกลับไปเสพดีอัตราในกลุ่มไม่มียาลด อีกสองอยู่ในช่วงของราคาพิเศษสำหรับผู้ป่วยโรคจิตเภทที่รับ risperidone (12%-25%) พบในการศึกษาก่อนหน้า (11, 40, 41) ในการศึกษานี้ สมมติฐานของเราได้รับการสนับสนุน โดยพบว่ากลุ่มไม่มียาลดเกี่ยวข้องกับราคาการกลับไปเสพความเสี่ยง ตามกลุ่ม 26 สัปดาห์ และ 4 สัปดาห์ และยังมีอีกมากประเมินเวลาที่จะกลับไปเสพสำหรับกลุ่มไม่มียาลดกว่าสำหรับกลุ่มสองอื่น ๆ ประโยชน์นี้สำหรับกลุ่มไม่มียาลดเวลาประเมินการกลับไปเสพยังคงแม้หลังจากที่ covariates ถูกควบคุม สนับสนุนแนวคิดที่ว่า ยาบำรุงสำหรับ risperidone ควรเป็นยาที่พบว่ามีผลในระยะเฉียบพลันของการรักษา (4) เราไม่สามารถเปรียบเทียบผลลัพธ์เหล่านี้กับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ เพราะเรารู้ว่าการศึกษาการเผยแพร่ไม่คล้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการกำเริบของโรคที่เกิดขึ้นจริงเป็น 24.0%, 15.8% และ 7.8% ในช่วง 4 สัปดาห์ที่ 26 สัปดาห์และกลุ่มที่ไม่มียาลดตามลำดับ ยกเว้นอัตราการกำเริบดีในกลุ่มที่ไม่มียาลดอีกสองคนอยู่ในช่วงของอัตราสำหรับผู้ป่วยจิตเภทที่ได้รับ risperidone (12% -25%) ที่พบในการศึกษาก่อนหน้า (11, 40, 41) ในการศึกษานี้สมมติฐานของเราได้รับการสนับสนุนโดยพบว่ากลุ่มที่ไม่มียาลดที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงการกำเริบของโรคต่ำสุดตามด้วย 26 สัปดาห์และกลุ่ม 4 สัปดาห์และยังมีเวลาโดยประมาณอย่างมีนัยสำคัญอีกต่อไปอาการของโรคกำเริบ สำหรับกลุ่มที่ไม่มียาลดกว่าอีกสองกลุ่ม ข้อได้เปรียบนี้สำหรับกลุ่มที่ไม่มียาลดในเวลาที่คาดว่าจะยังคงกำเริบแม้หลังจากตัวแปรถูกควบคุมให้การสนับสนุนความคิดที่ว่าปริมาณการบำรุงรักษาสำหรับ risperidone ควรจะเป็นยาที่พบว่ามีประสิทธิภาพในระยะเฉียบพลันของการรักษา (4) . เราไม่สามารถเปรียบเทียบผลลัพธ์เหล่านี้กับผลการวิจัยก่อนหน้านี้เพราะเรารู้ว่าไม่มีการศึกษาที่ตีพิมพ์ที่คล้ายกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราการกำเริบของโรคที่แท้จริงได้ 24.0 % 15.8 % และ 7.8 เปอร์เซ็นต์ในสัปดาห์ที่ 4 , 26 สัปดาห์ และไม่มีการลดขนาดกลุ่ม ตามลำดับ ยกเว้นอัตราการกำเริบของโรคที่ดีในการลดขนาดยาไม่กลุ่ม อีกสองคนกำลังอยู่ในช่วงของราคาสำหรับผู้ป่วยจิตเภทที่ได้รับริสเพอริโดน ( 12 % และ 25 % ) ที่พบในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( 11 , 40 , 41 ) ในการศึกษานี้สมมติฐานของเราคือการสนับสนุนโดยเห็นว่าไม่ลดขนาดกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับเสี่ยงทรุดต่ำสุด ตามด้วย 26 สัปดาห์ และสัปดาห์ที่ 4 กลุ่ม และยังมีความยาวประมาณเวลากำเริบ สำหรับขนาดยาไม่ลดกลุ่มสูงกว่ากลุ่มอื่น ๆนี้ประโยชน์ที่ไม่มียาในกลุ่มลดเวลาโดยประมาณที่จะกำเริบยังคงอยู่แม้หลังจากความรู้ ถูกควบคุมที่สนับสนุนความคิดที่ว่า ปริมาณการบำรุงรักษาสำหรับรับประทาน ควรได้รับพบว่ามีประสิทธิภาพในการรักษาในระยะเฉียบพลันของ ( 4 ) เราไม่สามารถเปรียบเทียบผลลัพธ์เหล่านี้ด้วย ก่อนหน้านี้พบ เพราะเราไม่รู้จักกันเผยแพร่การศึกษา