Merengue is a type of music and dan

Merengue is a type of music and dance originating in the Dominican Republic which has become one of the most popular genres throughout Latin America and major cities in the United States.[2] The etymology of its name is much disputed. It may derive from the French dessert meringue, but it is also likely to be related to similar West African words related to dance and music.

Merengue was first mentioned around the middle of the 19th century. In the Dominican Republic the genre was promoted by Rafael Trujillo, the dictator from the 1930 to 1961, who turned it into the country's national music and dance style. In the United States it was first popularized by New York-based groups and bandleaders like Rafael Petiton Guzman, beginning in the 1930s, and Angel Viloria y su Conjunto Típico Cibaeño in the 1950s. It was during the Trujillo era that the merengue "Compadre Pedro Juan", by Luis Alberti, became an international hit and standardized the 2-part form of the merengue.[3]

Internationally known merengue singers and groups include Fernando Villalona, Juan Luis Guerra, Eddy Herrera, Toño Rosario & Los Hermanos Rosario, Los Toros Band, Sergio Vargas, Wilfrido Vargas, Johnny Ventura, Bonny Cepeda, Miriam Cruz & Las Chicas Del Can, Joseito Mateo, Luis Ovalles, the aforementioned Angel Viloria, El Cieguito de Nagua, Kinito Mendez, Ravel, Jossie Esteban y la Patrulla 15, Pochy y su Cocoband, Cuco Valoy, The Freddy Kenton Orquestra, Ramón Orlando, Sandy Reyes, July Mateo, Rasputin, Peter Cruz, Alex Bueno, Aramis Camilo, Jochy Hernández, El Zafiro, Dioni Fernandez, The New York Band, Anibal Bravo, Conjunto Quisqueya, Olga Tañón, Gisselle, and Grupomanía. Milly Quezada is known as the Queen of Merengue. The popularity of Merengue is growing fast in Venezuela. Venezuelan merengueros include Roberto Antonio, Miguel Moly, Natusha, Porfi Jiménez, Billo's Caracas Boys, and Los Melodicos. Merengue is also popular in the coastal city of Guayaquil in Ecuador. The merengue produced in New York City has become very popular among the lovers of this rhythm. Some of the New Yorkers who produce this new merengue sound are Mala Fe, Henry Jimenez, Aybar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Merengue คือ ชนิดของเพลงและการเต้นที่มาในสาธารณรัฐโดมินิกันซึ่งได้กลายเป็นหนึ่งในประเภทแห่งทั่วสหรัฐอเมริกาและเมืองใหญ่ ๆ ในสหรัฐอเมริกา [2] ศัพทมูลวิทยาที่ชื่อไม่มากมีข้อโต้แย้ง มันอาจมาจากเมอแรงขนมฝรั่งเศส แต่ก็ยังน่าจะเกี่ยวข้องกับคำที่แอฟริกาตะวันตกคล้ายกับเต้นรำและดนตรีMerengue ได้กล่าวถึงครั้งแรกสถานกลางของศตวรรษที่ 19 ในประเภทมีการเลื่อนขั้น โดย Rafael ทรูจิลโล่ เผด็จจาก 1930 การ 1961 สาธารณรัฐโดมินิกันที่เปิดเป็นเพลงชาติของประเทศและลักษณะการเต้นรำ ในสหรัฐอเมริกา มันถูกแรก popularized นิวยอร์กตามกลุ่ม และ bandleaders เช่น Rafael Petiton Guzman เริ่มต้นในช่วงทศวรรษ 1930 และแองเจิล Viloria y su Conjunto Típico Cibaeño ในช่วงทศวรรษ 1950 มันเป็นช่วงยุคทรูจิลโล่ที่กลายเป็น merengue "Compadre Pedro Juan" โดย Luis Alberti การตี และมาตรฐานแบบ 2 ส่วนของ merengue [3]รู้จักนักร้อง merengue และกลุ่มที่ มี Fernando Villalona, Juan Luis Guerra, Herrera Eddy, Toño โรซาริโอ และ Los Hermanos โรซาริโอ ลอส Toros วง Vargas Sergio, Vargas Wilfrido ทแฮมมิ ลทัลจอห์นนี่ เคเป ดาบอนนี่ มิเรียมครัซ และ Las Chicas Del สามารถ เซาท์อีสท์ Joseito, Luis Ovalles, Viloria เทวดาดังกล่าว El Cieguito de Nagua, Kinito เมนเดส ราเวล Jossie Esteban y ลา Patrulla 15, Pochy y su Cocoband , Cuco Valoy, Freddy Kenton Orquestra, Ramón ออร์แลนโด แซนดี้ Reyes เซาท์อีสท์กรกฎาคม Rasputin ปีเตอร์ครัซ Alex Bueno, Camilo ลูกค้า Hernández Jochy เอล zafiro ลง Dioni เฟอร์นานเด วงนิวยอร์ก บรา Anibal, Conjunto Quisqueya, Tañón โอลกา Gisselle และ Grupomanía Milly Quezada เรียกว่าราชินี Merengue ความนิยมของ Merengue มีการเติบโตอย่างรวดเร็วในประเทศเวเนซุเอลา แส merengueros รวม Roberto Antonio, Miguel โมลี่ Natusha, Porfi Jiménez ของ Billo เด็ก ชายการากัส และ Los Melodicos Merengue ได้รับความนิยมในชายฝั่งเมืองของกัวในเอกวาดอร์ Merengue ผลิตในนิวยอร์กได้กลายเป็นนิยมมากในหมู่ผู้ชื่นชอบจังหวะนี้ ของ Yorkers ใหม่ผู้ผลิตเสียงนี้ merengue ใหม่ได้ Fe มาลา เฮนรี่ Jimenez, Aybar

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Merengue เป็นประเภทของดนตรีและการเต้นรำที่มีต้นกำเนิดในสาธารณรัฐโดมินิกันซึ่งได้กลายเป็นหนึ่งในประเภทที่นิยมมากที่สุดทั่วประเทศในละตินอเมริกาและเมืองใหญ่ ๆ ในประเทศสหรัฐอเมริกา. [2] รากศัพท์ของชื่อของมันคือมากพิพาท มันอาจจะเป็นผลมาจากขนมเมอแรงค์ฝรั่งเศส แต่มันก็ยังมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับคำที่คล้ายกันแอฟริกันตะวันตกที่เกี่ยวข้องกับการเต้นและเพลง. Merengue เป็นครั้งแรกประมาณกลางศตวรรษที่ 19 ในสาธารณรัฐโดมินิกันประเภทได้รับการเลื่อนโดยราฟาเอลตรูฮีโยเผด็จการจาก 1930-1961 ที่กลายเป็นเพลงชาติของประเทศและรูปแบบการเต้นรำ ในสหรัฐอเมริกามันเป็นที่นิยมเป็นครั้งแรกโดยกลุ่มนิวยอร์กตามและ bandleaders เช่นราฟาเอล Petiton Guzman เริ่มต้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 และแองเจิล Viloria วายซู Conjunto típicoCibaeñoในปี 1950 มันเป็นช่วงยุค Trujillo ว่า Merengue "พี่เบิ้มโดรฮวน" โดยหลุยส์อัลเบอร์กลายเป็นตีระหว่างประเทศและมาตรฐานรูปแบบที่ 2 เป็นส่วนหนึ่งของ Merengue ได้. [3] รู้จักในระดับสากลนักร้อง Merengue และกลุ่มรวมถึงเฟอร์นันโด Villalona, ​​Juan Luis Guerra วน Herrera, Toñoโรซาริโอและ Los Hermanos โรซาริโอ, Los Toros Band, เซอร์จิโอวาร์กัส Wilfrido วาร์กัส, จอห์นนี่เวนทูรา, Bonny Cepeda เรียมครูซและลา Chicas Del Can, Joseito แมหลุยส์ Ovalles ที่ดังกล่าวข้างต้นแองเจิล Viloria เอ Cieguito เด Nagua , Kinito เม็นเดส Ravel, Jossie Esteban y ที่ลา Patrulla 15 Pochy Y su Cocoband, Cuco Valoy ที่เฟร็ดดี้เคนตัน Orquestra รามอนออร์แลนโดแซนดี้เรเยสกรกฎาคมแมรัสปูตินปีเตอร์ครูซ, อเล็กซ์ Bueno, Aramis Camilo, Jochy Hernándezเอล Zafiro, Dioni นันเดอะนิวยอร์กวง Anibal ไชโย Conjunto Quisqueya ออลก้าTañón, Gisselle และGrupomanía Milly Quezada เป็นที่รู้จักกันเป็นราชินีของ Merengue ความนิยมของ Merengue ที่มีการเติบโตอย่างรวดเร็วในเวเนซูเอลา merengueros เวเนซุเอลารวมถึงโรแบร์โตอันโตนิโอมิเกล Moly, Natusha, Porfi Jiménez, Billo ของการากัสเด็กและลอ Melodicos Merengue ยังเป็นที่นิยมในเมืองชายฝั่งทะเลของยาในเอกวาดอร์ Merengue ผลิตในนิวยอร์กซิตี้ได้กลายเป็นที่นิยมมากในหมู่คนรักของจังหวะนี้ บางส่วนของชาวนิวยอร์กที่ผลิตเสียง Merengue ใหม่นี้มาลาเฟนเฮนรี่เมเนซ Aybar

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพดานแข็งเป็นประเภทของดนตรีและการเต้นรำที่แนะนำในสาธารณรัฐโดมินิกันซึ่งเป็นหนึ่งในประเภทที่นิยมมากที่สุดทั่วละตินอเมริกา และเมืองใหญ่ในสหรัฐอเมริกา . [ 2 ] นิรุกติศาสตร์ของชื่อจะโต้แย้ง มันอาจเกิดขึ้นจากเมอแรงขนมหวานฝรั่งเศส แต่ก็ยังมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับคำพูดของแอฟริกาตะวันตกที่คล้ายกันที่เกี่ยวข้องกับการเต้นรำและดนตรี

เพดานแข็งที่ถูกกล่าวถึงเป็นครั้งแรกรอบกลางของศตวรรษที่ 19 ในสาธารณรัฐโดมินิกันประเภทที่ได้รับการส่งเสริมโดย Rafael Trujillo , เผด็จการจาก 2473 ถึง 2504 ที่กลายเป็นของประเทศชาติ ดนตรี และสไตล์การเต้น ในสหรัฐอเมริกามันเป็นครั้งแรกที่ popularized โดยนิวยอร์กตามกลุ่มและทรัมเป็ตอย่างราฟาเอล petiton Guzman , เริ่มต้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 ,และเทวดา วิโลเรีย conjunto t í y ซูพิโก cibae á o ในทศวรรษ 1950 เป็นยุคใน Trujillo ที่เพดานแข็ง " เพื่อนสนิทเปโดรฮวน " โดย ลูอิส อัลเบอร์ติ กลายเป็นตีระหว่างประเทศและมาตรฐานที่ 2 ส่วนรูปแบบของเพดานแข็ง [ 3 ]

รู้จักในระดับสากลและ Merengue นักร้องรวมถึงกลุ่ม เฟอร์นานโด villalona จวน Luis Guerra , เอ็ดดี้ Herrera , á n โรซา& Los hermanos Rosario , Los Toros วงดนตรีเซอร์จิโอวาร์กัส wilfrido วาร์กัส , จอนนี่ , Ventura , Bonny Cepeda มิเรียม ครูซ& Las Chicas เดล สามารถ joseito แมทธิว ลูอิส ovalles , เทวดา วิโลเรียดังกล่าว เอล cieguito de dominican republic . kgm kinito Mendez , ลูกรัง , เอสเตบัน jossie y la patrulla 15 , pochy Y ซู cocoband cuco , valoy , เฟรดดี้ เคนตั้น orquestra , RAM . kgm ออร์แลนโด แซนดี้ เรเยส , กรกฎาคม มัธเทโอ้ รัสปูติน ปีเตอร์ ครูซ , Alex Camilo Bueno , Aramis ,jochy เอร์นันเดซ . kgm ndez EL Zafiro ดิโอนี่ เฟอร์นานเดซ , นิวยอร์ก , วงดนตรี , Anibal บราโว่ conjunto quisqueya , Olga ทาñó N , gisselle และ grupoman í a . มิลลี่ quezada เป็นที่รู้จักในฐานะพระราชินีของ Merengue . ความนิยมของ Merengue เติบโตอย่างรวดเร็วในเวเนซุเอลา เวเนซุเอลา merengueros รวมถึงโรแบร์โต อันโตนิโอ มิเกล โมลี natusha porfi Jim é nez , , , ของ billo การากัสชาย , และ Los melodicos .