Thai boxing originated as a self de

Thai boxing originated as a self defence and developed to become a sport. It is well-known for its various types of forward and backward elbow strikes, Knee strikes, swing and reversing kicks, foot jabbing and all types of fist blows. A great deal of training and coaching is required to develop this skill.

In the old days, Thai traditional boxers 'had their fists and the lower arms wrapped in strings and then soaked in a starchy liquid, granulated glassy material was sprinkled on to lend additional devastating effects. When dry and hard, the pair of dress fists becomes a deadly lethal weapon.' (Chaleo Manilerd 1980 : 23)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มวยไทยสร้างขึ้นเพื่อเป็นการป้องกันตนเอง และพัฒนาให้เป็น กีฬา เป็นที่รู้จักสำหรับชนิดต่าง ๆ ของนัดข้อศอกไปข้างหน้า และย้อนหลัง เข่านัด การแกว่ง และกลับเตะ jabbing เท้า และหมัดกำปั้นทุกชนิด จำเป็นต้องมีการจัดการดีของการฝึกอบรม และการฝึกเพื่อพัฒนาทักษะนี้ ในอดีต ไทย boxers ' fists และลดอาวุธในสายอักขระ และจากนั้น แช่ในแป้งของเหลว ทรายคือ sprinkled บนให้ผลกระทบเพิ่มเติม เมื่อแห้ง และแข็ง คู่ของหมัดชุดกลายเป็น อาวุธร้ายแรงตายด้วย ' (Chaleo Manilerd 1980:23)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มวยไทยมาเป็นการป้องกันตนเองและการพัฒนาให้กลายเป็นกีฬา มันเป็นที่รู้จักกันดีหลากหลายชนิดของการนัดหยุดงานไปข้างหน้าและข้างหลังข้อศอก, เข่า, วงสวิงและการย้อนกลับเตะ jabbing เท้าและทุกประเภทของพัดกำปั้น การจัดการที่ดีของการฝึกอบรมและการฝึกจะต้องพัฒนาทักษะนี้. ในวันเก่านักมวยแบบไทย "มีหมัดและแขนท่อนล่างห่อสตริงและแช่ในของเหลวแป้งแล้วของพวกเขาทรายวัสดุเหลือบถูกโรยบนที่จะให้ยืมเพิ่มเติม ผลกระทบ เมื่อแห้งและแข็งคู่หมัดชุดจะกลายเป็นอาวุธร้ายแรงร้ายแรง. (Chaleo Manilerd 1980: 23)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มวยไทยมาเป็นการป้องกันตนเอง และพัฒนาเป็นกีฬา มันเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับประเภทต่างๆของไปข้างหน้าและข้างหลัง ศอก เข่า นัดนัดสวิง และกลับหลังเตะเท้า และทุกประเภท ของหมัดระเบิด การจัดการที่ดีของการฝึกอบรมและการฝึกจะต้องพัฒนาทักษะนี้
ในวันเก่า , นักมวย " ไทยมีหมัดและแขนส่วนล่างสายห่อแล้วแช่น้ำนาน เหลือบ ทรายโรยบนให้ยืมวัสดุลักษณะพิเศษเพิ่มเติม เมื่อแห้งและแข็ง , เสื้อคู่หมัดเป็นอาวุธร้ายแรงมฤตยู " ( เฉลียว manilerd 1980 : 23 )