Come in," he said as he heard the s

Come in," he said as he heard the sound of someone knocked the door. He still focused both his eyes on his works meanwhile the person came in and then stood in front of him.
Akashi felt someone was seeing him intently and it made him annoyed. He really detested when someone was staring at him while he was trying to focus on his work. So he decided to command the person to stop staring at him, but he stopped when he saw the pink haired woman in front of him.
"Don’t snap at me, Akashi-kun," said Momoi like she understood what he was going to do and then she sat on the chair in front of her fiancé.
"Satsuki," he murmured her name and it sent him something strange to realize that it was been a while since the last time he met her, "What are you doing here?"
"Why you ask me? I won’t come here if you pick up my call," she paused, "Do you know that I called you for 7 times?"
He was in silent for a while. “Oh, I’m sorry. Maybe you called me when I was meeting my colleague.”
She smiled brightly. “No problem, I understand it. So, I guess you’re still dating with these documents, huh?”
"Stop it," he said almost commanding her but it made his fianceé giggled softly. Once again, he felt the warmth inside him when he saw her like that. Perhaps it didn’t sound like him, but he would do anything to make her laughed like this time. Even it meant like let her teasing him.
"O-okay," she still tried to not to giggle, "Do you know that you will look older if you spend your times just for working in the office?"
"What do you mean?" he raised his left eyebrow.
Suddenly Momoi stood up from her position and then he saw her walking towards him. He looked at her confusedly when she grabbed his hands like trying to make him stood up from his position too.
"Come on, Sir," she said as she winked at him, "You need your time to relaxing yourself."
He followed her who taking him to stand near the windows, the moonlight out there was shining on them and it just made everything in the room seemed so romantic. Now she pulled out her I-pod and then playing their favorite song from it.
All out of Love- Air Supply.
"What are you going to do?" he asked as she placed his hand on her waist while the other one was holding her hand. She put one of her hand on his shoulder.
"Well, we are going to comfort yourself, of course.”
She led him to move slowly and enjoying the melody of the song. He hardly to dance like this actually and let himself to follow her move. He never told her that he was suck at this one, but without a word she understood it. Because she knew him very well.

And then Momoi raised their hands as she turned around and dancing with him again. Now she changed the position where she hugged him, she replaced her hand position on his shoulder with her chin. She could feel Akashi’s hands were making their way around her waist. She tighten her hug around his back.
"I miss you, darling," she whispered, "Stop working for a while, you’ll be tired so much."
"I miss you too, love," he made a thin smile on the sly, "I know. I’m just trying to be a good husband for you in the near future."
"Well, you are. But it’s better if you stay beside me than dating those documents," she chuckled and now he followed her, "I need you, not your money."
"Okay, Ma’am," he said, "But I still need money for paying all of the needs for our wedding next week."

She giggled again. “You’re right, bocchama.”
He snorted and then released their hug to look at her. “Stop it.” Suddenly he kissed her on the corner of her lips before kissing her again right on her sweet lips until he felt she kissed him back. And they kept dancing like that until the song was over.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาใน เขากล่าวว่า ตามที่เขาได้ยินเสียงคนโบว์ลิ่งประตู เขายังเน้นตาทั้งสองของเขาในผลงานในขณะเดียวกันบุคคลที่เข้ามา และยืนแล้ว หน้าเขา
Akashi รู้สึกคนเห็นเขา intently และทำให้รำคาญ Detested เขาจริง ๆ เมื่อคนจ้องเขาขณะที่เขาพยายามเน้นการทำงานของเขา ดังนั้น เขาตัดสินใจที่จะสั่งคนหยุดจ้องเขา แต่เขาหยุดเมื่อเขาเห็นผู้หญิง haired สีชมพูหน้าเขา.
"ไม่ชิดที่ฉัน Akashi-kun โมะโมะอิกล่าวว่าเหมือนเธอเข้าใจสิ่งที่เขากำลังจะทำแล้วเธอนั่งบนเก้าอี้หน้า fiancé เธอ
"ซัตสึกิ เขา murmured ชื่อของเธอ และมันส่งเขาบางสิ่งบางอย่างที่แปลกจะรับรู้ว่า เป็นตั้งแต่ในครั้งล่าสุดเขาได้พบเธอ"จะทำอะไรที่นี่"
"ทำไมคุณถาม ผมจะไม่มาที่นี่ถ้าคุณรับโทรศัพท์ของฉัน เธอหยุดชั่วคราว "คุณ รู้ว่า ฉันเรียกคุณเวลา 7 "
เขาถูกในเงียบในขณะ "โอ้ ขอโทษ บางทีคุณเรียกฉันเมื่อฉันถูกประชุมผู้ร่วมงานของฉัน"
เธอยิ้มสดใส "ไม่มีปัญหา ฉันเข้าใจมัน ดังนั้น ผมคิดว่า คุณกำลังยังเดทกับเอกสาร ฮะ"
"หยุด เขากล่าวว่า เกือบซึ่งเธอ แต่มันทำให้ fianceé เขากระดี๊กระด๊าไปเบา ๆ อีกครั้ง เขารู้สึกอบอุ่นภายในเขาเมื่อเขาเห็นเธอเช่นนั้น บางทีมันไม่ได้ฟังเช่นเขา แต่เขาจะทำอะไรทำให้เธอหัวเราะเช่นเวลานี้ แม้มันหมายถึง เช่นให้เธอล้อเล่นเขา
"O-เค เธอยังพยายามไม่คิก "คุณรู้ว่า คุณจะดูเก่าถ้าคุณใช้เวลาเพียงสำหรับการทำงานในสำนักงานของคุณ "
"ไม่คุณหมายถึงอะไร" เขายกคิ้วซ้ายของเขา
ทันใดนั้นโมะโมะอิยืนจากตำแหน่งของเธอ และจากนั้น เขาเห็นเธอเดินไปยังเขา เขามองเธอ confusedly เมื่อเธอคว้ามือของเขาเหมือนพยายามทำให้เขาลุกขึ้นยืนจากตำแหน่งของเขาเกินไป.
"โธ่ รัก เธอกล่าวว่า เป็นเธอ winked ว่า "คุณต้องการให้เวลาผ่อนคลายตัวเอง"
เขาตามเธอที่ทำให้เขายืนใกล้หน้าต่าง แสงจันทร์ค่ะมีมันได้ และมันเพียงทำทุกอย่างในห้องที่ดูโรแมนติกมาก ตอนนี้เธอดึงเธอฉันฝัก และเล่นเพลงโปรดของพวกเขาจากมันแล้ว
ทั้งหมดจัดหารัก - อากาศ.
"จะทำหรือไม่" เขาถามเป็นเธอวางพระหัตถ์บนเอวของเธอในขณะที่อีกหนึ่งได้จับมือของเธอ เธอใส่มือของเธอหนึ่งบนไหล่เขา.
"ดี เราจะสบายเอง แน่นอน"
เธอนำเขาคลานและเพลิดเพลินกับเมโลดี้ของเพลง เขาแทบจะเต้นเช่นนี้จริง และปล่อยให้ตัวเองไปตามเธอย้าย เขาไม่เคยบอกเธอว่า เขาดูดที่นี้ แต่ไม่คำ เธอเข้าใจมัน เพราะเธอรู้ว่าเขาดีมาก. แล้ว โมะโมะอิยกมือของพวกเขาเธอหันไปรอบ ๆ และเต้นรำกับเขาอีก ตอนนี้เธอเปลี่ยนตำแหน่งที่เธอ hugged เขา เธอแทนตำแหน่งของเธอมือบนไหล่เขา ด้วยคางของเธอ เธออาจรู้สึกมือของ Akashi มีการทำทางของพวกเขารอบเอวของเธอ เธอกระชับฮักเธอรอบ ๆ หลังเขานั้น
"คิดถึงคุณ ดาร์ลิ่ง เธอกระซิบ "หยุดการทำงานในขณะ คุณจะเหนื่อยมาก "
"ฉันก็คิดถึงคุณ รัก เขาทำให้รอยยิ้มบาง ๆ บน sly ที่ "ฉันรู้ว่า ฉันเพียงแค่พยายามที่จะเป็นสามีที่ดีสำหรับคุณในอนาคต"
"ดี คุณจะ แต่ก็ดีกว่าอยู่ข้างฉันกว่านัดนั้น เธอเบา ๆ และตอนนี้เขาตามเธอ "ฉัน ต้องการคุณ เงินไม่"
"เค Ma'am เขากล่าวว่า "แต่ฉันยังคงต้องการเงินสำหรับการชำระเงินต้องสำหรับสัปดาห์ถัดไปของเราแต่งงาน"

เธอกระดี๊กระด๊าไปอีก "คุณขวา bocchama. "
เขา snorted และความฮักที่เธอปล่อยออกมาแล้ว "หยุด" ทันใดนั้นเขารั้งเธอในมุมของริมฝีปากของเธอก่อนจูบเธออีกครั้ง บนริมฝีปากของเธอหวานจนเขารู้สึกว่า เธอรั้งเขากลับมา และพวกเขายังคงเต้นรำเช่นนั้นจนกว่าเพลงได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาใน "เขากล่าวในขณะที่เขาได้ยินเสียงคนเคาะประตู. เขายังคงมุ่งเน้นไปที่ดวงตาทั้งสองข้างของเขาในผลงานของเขาในขณะเดียวกันคนที่เดินเข้ามาและจากนั้นก็ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา
Akashi รู้สึกว่าใครบางคนที่ได้เห็นเขาตั้งใจและมันทำให้เขา รำคาญ. เขาเกลียดจริงๆเมื่อใครบางคนกำลังจ้องมองมาที่เขาขณะที่เขากำลังพยายามที่จะมุ่งเน้นไปที่การทำงานของเขา. เพื่อให้เขาตัดสินใจที่จะสั่งคนที่จะหยุดจ้องมองที่เขา แต่เขาหยุดเมื่อเขาเห็นหญิงสาวผมสีชมพูในหน้าของเขา
" ไม่สแน็ปที่ผมกะชิคุง "กล่าวว่า Momoi เช่นเธอเข้าใจสิ่งที่เขากำลังจะทำอะไรแล้วเธอนั่งบนเก้าอี้ที่ด้านหน้าของคู่หมั้นของเธอ
"ซัตสึกิ" เขาพึมพำชื่อของเธอและมันส่งเขาสิ่งที่แปลก ที่จะรู้ว่ามันถูกรับในขณะที่ตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เขาได้พบกับเธอ "คุณกำลังทำอะไรที่นี่?"
"ทำไมคุณถามฉัน? ฉันจะไม่มาที่นี่หากคุณรับสายของฉัน "เธอหยุดชั่วคราว" คุณรู้ไหมว่าผมเรียกคุณสำหรับ 7 ครั้ง "
เขาอยู่ในความเงียบในขณะที่ ". โอ้ฉันขอโทษ. อาจคุณเรียกผมว่า เมื่อผมได้รับการประชุมเพื่อนร่วมงานของฉัน ".
เธอยิ้มสดใส ". ไม่มีปัญหาผมเข้าใจ it. ดังนั้นผมคิดว่าคุณยังคงคบกับเอกสารเหล่านี้ฮะ?"
"หยุดมัน" เขากล่าวว่าเกือบจะเป็นผู้บังคับบัญชาของเธอ แต่มันก็ทำให้เขา fianceéหัวเราะเบา ๆ . อีกครั้งหนึ่งที่เขารู้สึกถึงความอบอุ่นในตัวเขาเมื่อเขาเห็นเธอต้องการที่. บางทีมันอาจจะไม่ได้เสียงเหมือนเขา แต่เขาจะทำอะไรที่จะทำให้เธอหัวเราะเหมือนเวลานี้. แม้มันจะหมายถึงเช่นปล่อยให้เธอล้อเล่นเขา .
"O-โอเค" เธอยังคงพยายามที่จะไม่ขำ "คุณรู้ว่าคุณจะดูเก่าถ้าคุณใช้เวลาของคุณเพียงแค่สำหรับการทำงานในสำนักงานหรือไม่"
"คุณหมายถึงอะไร?" เขายกคิ้วซ้ายของเขา
ทันใดนั้น Momoi ลุกขึ้นยืนจากตำแหน่งของเธอและแล้วเขาก็เห็นเธอเดินไปหาเขา. เขามองไปที่เธอพัลวันเมื่อเธอคว้ามือของเขาเหมือนพยายามที่จะทำให้เขาลุกขึ้นยืนจากตำแหน่งของเขาเกินไป
"Come on, เซอร์" เธอกล่าวขณะที่เธอขยิบตา ที่เขาว่า "คุณต้องใช้เวลาของคุณเพื่อผ่อนคลายตัวเอง".
เขาเดินตามเธอที่พาเขาไปยืนอยู่ใกล้หน้าต่างแสงจันทร์ออกมีได้ส่องแสงกับพวกเขาและมันก็ทำทุกอย่างในห้องที่ดูเหมือนโรแมนติกมาก ตอนนี้เธอดึงออกมาเธอฉันฝักแล้วเล่นเพลงโปรดของพวกเขาจากมัน
ทั้งหมดออกมาจากคนมันรักอากาศ
"สิ่งที่คุณจะทำอะไร" เขาถามขณะที่เธออยู่ในมือของเขาบนเอวของเธอในขณะที่อีกคนหนึ่งกำลังถือมือของเธอ เธอใส่หนึ่งในมือของเธอบนไหล่ของเขา
"ดีเราจะไปปลอบใจตัวเองแน่นอน".
เธอทำให้เขาย้ายช้าและเพลิดเพลินไปกับความไพเราะของเพลง. เขาแทบจะไม่เต้นเช่นนี้จริงและปล่อยให้ตัวเองที่จะทำตาม เธอย้าย. เขาไม่เคยบอกเธอว่าเขาเป็นดูดที่นี้ แต่ไม่มีคำว่าเธอเข้าใจ it. เพราะเธอรู้จักเขาเป็นอย่างดี. แล้ว Momoi ยกขึ้นมือของพวกเขาในขณะที่เธอหันไปรอบ ๆ และเต้นรำกับเขาอีกครั้ง. ตอนเธอเปลี่ยน ตำแหน่งที่เธอกอดเขาเธอแทนที่ตำแหน่งที่มือของเธอบนไหล่ของเขากับคางของเธอ. เธอรู้สึกว่ามือ Akashi ถูกทำให้ทางของรอบเอวของเธอ. เธอกระชับกอดเธอรอบหลังของเขา
"ผมคิดถึงคุณที่รัก" เธอกระซิบ "หยุดการทำงานในขณะที่คุณจะเหนื่อยมาก".
"ฉันคิดถึงคุณมากเกินไปความรัก" เขาทำให้รอยยิ้มบาง ๆ บนเจ้าเล่ห์ "ฉันรู้ว่า ฉันแค่พยายามที่จะเป็นสามีที่ดีสำหรับคุณในอนาคตอันใกล้ ".
"ดีคุณเป็น แต่มันจะดีกว่าถ้าคุณอยู่ข้างฉันกว่าคบกับเอกสารเหล่านั้น "เธอหัวเราะและตอนนี้เขาตามเธอ" ฉันต้องการให้คุณไม่ได้เงินของคุณ. "
"โอเคแหม่ม" เขากล่าว "แต่ผมก็ยังต้องการเงิน จ่ายเงินทุกความต้องการสำหรับงานแต่งงานของเราในสัปดาห์หน้า. "เธอหัวเราะคิกคักอีกครั้ง". คุณสิทธิ, bocchama ".
เขา snorted แล้วปล่อยกอดของพวกเขาจะมองไปที่เธอ. "หยุดมัน". ทันใดนั้นเขาจูบเธอที่มุมของ ริมฝีปากของเธอก่อนที่จะจูบเธออีกครั้งขวาบนริมฝีปากหวานของเธอจนกว่าเขาจะรู้สึกว่าเธอจูบเขากลับ. และพวกเขายังคงเต้นเช่นนั้นจนกว่าเพลงที่ถูกกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มา " เขากล่าวว่า เขาได้ยินเสียงคนเคาะประตู เขายังเน้นดวงตาทั้งสองข้างของเขาทำงานขณะที่คนเข้ามาแล้วยืนต่อหน้าเขา รู้สึกว่ามีคนเห็น
คาชิเขาอย่างตั้งใจ และมันทำให้เขารำคาญ เขาเกลียด เมื่อมีคนจ้องมาที่เขา ในขณะที่เขากำลังพยายามที่จะมุ่งเน้นไปที่การทำงานของเขา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะสั่งให้บุคคลหยุดจ้องเขาแต่เขาหยุดเมื่อเขาเห็นผู้หญิงผมสีชมพูตรงหน้าเขา .
" อย่าตะคอกใส่ผม คาชิคุง " ว่า โมโมอิ เหมือนเธอจะเข้าใจสิ่งที่เขาจะทำแล้ว เธอนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าเธอ คู่หมั้น . . . .
" รับตำแหน่ง " เขาพึมพำชื่อของเธอ และมันส่ง เขาตระหนักว่ามันแปลกๆตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เขาเจอเธอ " คุณมาทำอะไรที่นี่ ?
" ทำไมคุณถามฉันผมจะไม่มาที่นี่ถ้าคุณรับสายของฉัน " เธอหยุด , " คุณรู้ว่าฉันเรียกคุณมา 7 ครั้ง ?
เขาอยู่เงียบสักพัก " โอ้ ผมขอโทษ บางทีคุณอาจเรียกฉัน เมื่อฉันได้พบกับเพื่อนของฉัน "
เธอยิ้มอย่างสดใส " ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูเข้าใจ งั้นฉันเดาว่าคุณยังเดทกับเอกสารพวกนี้เหรอ ? "
" หยุด " เขากล่าวว่า เกือบจะสั่งเธอแต่มันทำให้คู่หมั้นของเขาและหัวเราะคิกคักเบาๆอีกครั้ง เขารู้สึกถึงความอบอุ่นในตัวเขา เมื่อเขาเห็นเธอแบบนั้น บางทีมันก็ไม่เหมือนเขา แต่เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอหัวเราะเหมือนในครั้งนี้ แม้มันหมายถึงชอบให้เธอแกล้งเขา .
" โอเค " เธอยังพยายามที่จะไม่ขำ " คุณรู้ว่าคุณจะดูเก่าถ้าคุณใช้จ่ายเวลาของคุณเพียงสำหรับการทำงานในสำนักงาน ?
" หมายความว่ายังไง ? " เขายกคิ้ว
ทันใดนั้นโมโมอิลุกขึ้นยืนจากตำแหน่งของเธอ และเขาก็เห็นเธอเดินกับเขา เขามองดูเธอพัลวัน เมื่อเธอคว้ามือของเขาเหมือนพยายามจะให้เขาลุกขึ้นยืนจากตำแหน่งด้วย .
" มาเถอะครับ " เธอกล่าวว่า เธอขยิบตาให้เขา คุณต้องใช้เวลาของคุณที่จะผ่อนคลายตัวเอง . "
เค้าตามเธอที่พาเขาไปยืนใกล้หน้าต่างแสงจันทร์นั้นส่องแสงบนพวกเขาและมันทำให้ทุกอย่างในห้องดูโรแมนติกมาก ตอนนี้ เธอดึงออกมา pod ของเธอแล้ว เล่นเพลงโปรดของพวกเขาจากมัน
ทั้งหมดออกมาจากความรักในอากาศ .
" คุณจะทำอะไร ? เขาถามขณะที่เธอวางมือบนเอวของเธอ ส่วนอีกหนึ่งคือ การจับมือของเธอ เธอใส่มือของเธอบนไหล่ของเขา .
" เอ่อเรากำลังปลอบใจตัวเอง แน่นอน "
เธอทำให้เขาเคลื่อนที่อย่างช้า ๆและเพลิดเพลินกับเมโลดี้ของเพลง เขาแทบจะเต้นแบบนี้จริง ๆ แล้วปล่อยให้ตัวเองตามย้ายเธอ เขาไม่เคยบอกเธอว่า เขาเก่งเรื่องนี้ แต่ไม่มีคําว่าเธอเข้าใจมัน เพราะเธอรู้จักเค้าดี 

แล้วโมโมอิ ยกมือของพวกเขาขณะที่เธอหันไปรอบ ๆและเต้นกับเขาอีกครั้งตอนนี้เธอเปลี่ยนตำแหน่งที่เธอกอดเขา เธอเปลี่ยนตำแหน่งมือของเธอบนไหล่ของเขากับคางของเธอ เธออาจรู้สึกว่ามือของคาชิกำลังทำทางของพวกเขาไปรอบ ๆเอวของเธอ เธอกระชับกอดเธอด้านหลังของเขา .
" ฉันคิดถึงเธอ ที่รัก " เธอกระซิบ " หยุดทำงานสักพัก คุณจะเหนื่อยมาก "
" ฉันก็คิดถึงคุณเหมือนกัน ที่รัก " เขายิ้มบางๆกับคนอื่น " ฉันก็รู้ฉันพยายามจะเป็นสามีที่ดีสำหรับคุณในอนาคตอันใกล้ "
" งั้นเหรอ แต่มันจะดีกว่าถ้านายอยู่ข้างฉัน มากกว่าการเดทเอกสารพวกนั้น " เธอหัวเราะและตอนนี้เค้าตามเธอ " ฉันต้องการให้คุณ ไม่ใช่เงินของคุณ . "
" โอเคครับ " เขากล่าว " แต่ฉันก็ยังต้องการเงินเพื่อจ่ายทั้งหมดของความต้องการสำหรับงานแต่งงานของเราในสัปดาห์หน้า " 

เธอหัวเราะคิกคักอีกครั้ง " นายพูดถูก bocchama "
เขาได้กลิ่นแล้วปล่อยกอดของพวกเขาที่จะมองเธอ " หยุดนะ " จู่ๆเขาก็จูบเธอในมุมของริมฝีปากเธอก่อนจูบเธออีกครั้งบนริมฝีปากหวานของเธอจนเขารู้สึกว่าเธอจูบเขา และพวกเขาเก็บเต้นแบบนั้น จนเพลงจบ