Cytochrome P450 2A13 (CYP2A13) main

Cytochrome P450 2A13 (CYP2A13) mainly expresses in human respiratory system and mediates the metabolic
activation of aflatoxin B1 (AFB1). Our previous study suggested that CYP2A13 could increase the cytotoxic
and apoptotic effects of AFB1 in immortalized human bronchial epithelial cells (BEAS-2B). However, the
role of CYP2A13 in AFB1-induced DNA damage is unclear. Using BEAS-2B cells that stably express CYP2A13
(B-2A13), CYP1A2 (B-1A2), and CYP2A6 (B-2A6), we compared their effects in AFB1-induced DNA adducts,
DNA damage, and cell cycle changes. BEAS-2B cells that were transfected with vector (B-vector) were used
as a control. The results showed that AFB1 (5–80 nM) dose- and time-dependently induced DNA damage
in B-2A13 cells. AFB1 at 10 and 80 nM significantly augmented this effect in B-2A13 and B-1A2 cells, respectively.
B-2A6 cells showed no obvious DNA damage, similar to B-vector cells and the vehicle control. Similarly,
compared with B-vector, B-1A2 or B-2A6 cells, B-2A13 cells showed more sensitivity in AFB1-induced γH2AX
expression, DNA adduct 8-hydroxy-deoxyguanosine formation, and S-phase cell-cycle arrest. Furthermore,
AFB1 activated the proteins related to DNA damage responses, such as ATM, ATR, Chk2, p53, BRCA1, and
H2AX, rather than the proteins related to DNA repair. These effects could be almost completely inhibited by
100 μM nicotine (a substrate of CYP2A13) or 1 μM 8-methoxypsoralen (8-MOP; an inhibitor of CYP enzyme).
Collectively, these findings suggest that CYP2A13 plays an important role in low-concentration AFB1-induced
DNA damage, possibly linking environmental airborne AFB1 to genetic injury in human respiratory system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Cytochrome P450 2A13 (CYP2A13) ส่วนใหญ่แสดงในระบบทางเดินหายใจมนุษย์ และสื่อเผาผลาญงานของนระหว่างกระบวน B1 (AFB1) การศึกษาก่อนหน้านี้ของเราแนะนำว่า CYP2A13 สามารถเพิ่มที่พิษและผลกระทบ apoptotic ของ AFB1 ในอุปรากรหลอดลมเยื่อบุผิวเซลล์มนุษย์ (BEAS-2B) อย่างไรก็ตาม การบทบาทของ CYP2A13 ในความเสียหายของดีเอ็นเอเกิด AFB1 ไม่ชัดเจน ใช้เซลล์ BEAS 2B ที่สามารถ express CYP2A13(B-2A13), CYP1A2 (B-1A2), และ CYP2A6 (B-2A6), เราเปรียบเทียบผลของพวกเขาในดีเอ็นเอเกิด AFB1 adductsความเสียหายของดีเอ็นเอ และการเปลี่ยนแปลงของวัฏจักรเซลล์ ใช้เซลล์ BEAS 2B ที่ถูก transfected กับเวกเตอร์ (B-เวกเตอร์)เป็นตัวควบคุม ผลการศึกษาพบว่า เกิดความเสียหายของดีเอ็นเอ AFB1 (5 – 80 nM) ปริมาณ - และเวลา-dependentlyในเซลล์ B-2A13 AFB1 ที่ 10 และ 80 nM มากเติมเต็มในเซลล์ B 2A13 และ B 1A2 ตามลำดับเซลล์ B 2A6 แสดงให้เห็นว่าไม่ชัดเจนดีเอ็นเอเสียหาย คล้ายกับเวกเตอร์ B เซลล์และการควบคุมยานพาหนะ ในทำนองเดียวกันเมื่อเทียบกับ เวกเตอร์ B, B-1A2 หรือเซลล์ B 2A6, B-2A13 เซลล์แสดงความไวมากขึ้นใน AFB1 เกิด γH2AXนิพจน์ DNA adduct ก่อตัว 8 deoxyguanosine ไฮดร็อกซี่ และ S เฟสวงจรมือถือจับกุม นอกจากนี้AFB1 เรียกโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับคำตอบความเสียหายของดีเอ็นเอ เช่นเอทีเอ็ม เอทีอาร์ Chk2, p53, BRCA1 และH2AX ไม่ใช่โปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการซ่อมแซมดีเอ็นเอ ผลกระทบเหล่านี้อาจจะถูกยับยั้งโดยเกือบสมบูรณ์100 μ m นิโคติน (สารตั้งต้นของ CYP2A13) หรือ 1 Μm 8-methoxypsoralen (8-MOP การยับยั้งเอนไซม์ CYP)โดยรวม ค้นพบเหล่านี้แนะนำว่า CYP2A13 มีบทบาทสำคัญในความเข้มข้นต่ำเกิด AFB1เสียหาย DNA เชื่อมโยง AFB1 อากาศสิ่งแวดล้อมพันธุกรรมได้รับบาดเจ็บในระบบทางเดินหายใจที่มนุษย์อาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Cytochrome P450 2A13 (CYP2A13) ส่วนใหญ่เป็นการแสดงออกในระบบทางเดินหายใจของมนุษย์และการไกล่เกลี่ยการเผาผลาญ
กระตุ้นการทำงานของอะฟลาท็อกซินบี 1 (AFB1) การศึกษาก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่า CYP2A13 สามารถเพิ่มพิษ
และผลกระทบของการเกิด apoptosis AFB1 ใน immortalized มนุษย์เซลล์เยื่อบุผิวหลอดลม (BEAS-2B) อย่างไรก็ตาม
บทบาทของ CYP2A13 ความเสียหายในดีเอ็นเอ AFB1 ที่เกิดขึ้นก็ไม่มีความชัดเจน โดยใช้เซลล์ BEAS-2B ที่เสถียรแสดง CYP2A13
(B-2A13) CYP1A2 (B-1A2) และ CYP2A6 (B-2A6) เราเมื่อเทียบกับผลกระทบของพวกเขาใน AFB1 ที่เกิด adducts ดีเอ็นเอ
เสียหายของดีเอ็นเอและการเปลี่ยนแปลงวงจรมือถือ เซลล์ BEAS-2B ที่ถูก transfected กับเวกเตอร์ (B-เวกเตอร์) ถูกนำมาใช้
เป็นตัวควบคุม ผลการศึกษาพบว่า AFB1 (5-80 NM) dose- และใช้เวลา dependently เหนี่ยวนำให้เกิดการเสียหายของดีเอ็นเอ
ใน B-2A13 เซลล์ AFB1 ที่ 10 และ 80 นิวตันเมตรเติมอย่างมีนัยสำคัญในผลกระทบนี้ B-2A13 และเซลล์ B-1A2 ตามลำดับ.
เซลล์ B-2A6 พบว่าไม่มีความเสียหายของดีเอ็นเอที่ชัดเจนคล้ายกับเซลล์ B-เวกเตอร์และการควบคุมรถ ในทำนองเดียวกัน
เมื่อเทียบกับ B-เวกเตอร์, B-1A2 หรือเซลล์ B-2A6, B-2A13 เซลล์พบว่ามีความไวมากขึ้นในการเหนี่ยวนำให้เกิด AFB1 γH2AX
แสดงออกดึงเข้าหาดีเอ็นเอก่อ 8 ไฮดรอกซี-deoxyguanosine และ S-เฟสเซลล์วงจรการจับกุม นอกจากนี้
AFB1 เปิดใช้โปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการตอบสนองความเสียหายดีเอ็นเอเช่น ATM, ATR, Chk2, p53, BRCA 1 และ
H2AX มากกว่าโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการซ่อมแซมดีเอ็นเอ ผลกระทบเหล่านี้อาจจะยับยั้งเกือบทั้งหมด
100 ไมครอนนิโคติน (สารตั้งต้นของ CYP2A13) หรือ 1 ไมครอน 8 methoxypsoralen (8-MOP; ยับยั้งเอนไซม์ CYP).
เรียกรวมกันว่าการค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่า CYP2A13 มีบทบาทสำคัญในการต่ำเข้มข้น AFB1 เหนี่ยวนำให้เกิด
การเสียหายของดีเอ็นเออาจเชื่อมโยง AFB1 อากาศสิ่งแวดล้อมจะได้รับบาดเจ็บทางพันธุกรรมในระบบทางเดินหายใจของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไซโตโครมพี 2a13 ( cyp2a13 ) ส่วนใหญ่แสดงในระบบทางเดินหายใจของมนุษย์และ mediates การเผาผลาญการเปิดใช้งานขีดคั่น ( สาร ) การศึกษาก่อนหน้าของเรา แนะนำว่า cyp2a13 อาจเพิ่มความเป็นพิษต่อและผลของสารในกลุ่มที่มีความมนุษย์เซลล์เยื่อหลอดลม ( beas-2b ) อย่างไรก็ตามบทบาทในการ cyp2a13 สาร DNA ความเสียหายไม่ชัดเจน การใช้ beas-2b เซลล์ที่บริการ cyp2a13 อย่างถาวร( b-2a13 ) , CYP1A2 ( b-1a2 ) และ 1.14% ( b-2a6 ) เปรียบเทียบผลของการสูงกว่าสาร ,ความเสียหายของดีเอ็นเอและเซลล์การเปลี่ยนแปลงวงจร beas-2b เซลล์ที่ถูก transfected ( b-vector ) ใช้กับเวกเตอร์เป็นตัวควบคุม ผลการศึกษาพบว่า สาร ( 5 – 80 nm ) ปริมาณและเวลา dependently เกิดความเสียหายของดีเอ็นเอใน b-2a13 เซลล์ สาร ที่ 10 และ 80 nm ( augmented ผลนี้ใน b-2a13 และ b-1a2 เซลล์ ตามลำดับb-2a6 เซลล์ไม่พบความเสียหายของดีเอ็นเอที่ชัดเจน คล้ายกับ b-vector เซลล์และการควบคุมยานพาหนะ ในทํานองเดียวกันเมื่อเทียบกับ b-vector b-1a2 หรือ b-2a6 , เซลล์ , เซลล์ b-2a13 แสดงความไวมากขึ้นในการγ h2ax สารการแสดงออกของดีเอ็นเอ 8-hydroxy-deoxyguanosine ปุ่มตัวเลือกการ s-phase วัฏจักรของเซลล์และการจับกุม นอกจากนี้สารโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการใช้ DNA ความเสียหาย เช่น ATM , ATR chk2 มะเร็ง BRCA1 , และ , ,h2ax มากกว่าโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการซ่อมแซมดีเอ็นเอ ผลเหล่านี้สามารถถูกยับยั้งได้โดยเกือบ100 μ M นิโคติน ( พื้นผิวของ cyp2a13 ) หรือ 1 μ M 8-methoxypsoralen ( 8-mop ; ตัวยับยั้งของเอนไซม์ CYP )โดยรวม จึงมีข้อเสนอแนะว่า cyp2a13 มีบทบาทสำคัญในสารที่มีความเข้มข้นต่ำความเสียหายของดีเอ็นเอ อาจเชื่อมโยงทางพันธุกรรมสิ่งแวดล้อมสารได้รับบาดเจ็บในระบบทางเดินหายใจของมนุษย์