The safety requirements and regulat

The safety requirements and regulatory measures relating
to probiotic functional foods should, of course, be proportional
to the anticipated risks. At present, safety data is
available for some traditional starter micro-organisms and
also certain probiotic strains that have been commercially
available for several years, in some cases for decades [8, 9,
5]. Most probiotic foods contain lactobacilli and/or bifidobacteria.
Enterococci are occasionally used. The yeast (Saccharomyces boulardi) is also used as a human probiotic,
although delivered in capsules or powders rather than in food
form [3]. In most cases, the safety of novel strains has been
deduced mainly from the common occurrence of the species
either in foods or as normal commensals in the human gut.
With the notable exception of enterococci, lactic acid
bacteria together with bifidobacteria have only rarely been
associated with human clinical infections (mainly bacteraemia
and myocarditis in patients with a severe underlying
disease) [10, 11]. However, enterococci have in recent years
emerged as opportunistic pathogens in hospital environments
[12] causing endocarditis, bacteraemia, and intra-abdominal,
urinary tract and central nervous system infections [13].
A relatively newer safety aspect that may be associated
with food or intestinal bacteria is that of transmissible
antibiotic resistance. Multiresistant enterococci strains with
transmissible vancomycin resistance [14, 15] have accentuated
this issue, particularly through their ability to transfer this
resistance (at least in in vitro studies) to other species and
genera [16]. While transmissible antibiotic resistance may
not be as common in other genera of lactic acid bacteria, a
number of lactobacilli- and lactococci-borne antibiotic
resistance plasmids are known. Lactobacilli and lactococci
can also receive antibiotic resistance markers from other
bacterial species via conjugative genetic elements [17]. The
antibiotic resistance/sensitivity profiles of most probiotics
appear to be confidential to their respective commercial
interests, although individual studies verifying the absence of
the transmissible vancomycin resistance determinants in an
intrinsically resistant probiotic strain have been published
[18].
As noted above, no formal safety testing guidelines for
food-associated micro-organisms exist. Consequently,
probiotic-producing companies have adopted very different
approaches in ensuring the “harmlessness” of their strains.
Among the tests applied to probiotic candidate strains are
acute oral toxicity studies [19], colonisation and translocations
trials using irradiated or immunocompromised animals
[20, 21] or tests on the degradation of intestinal mucus [19].
However, as no consistent picture of specific virulence
factors has emerged, even with those lactobacilli strains that
have been isolated from human clinical cases, the relevance
of these tests remains to be demonstrated [9].
In practice, the probiotic strains that have been introduced
into the market have proven remarkably safe, even
though consumed by people of variable age, socio-economic
background and health status. In Finland, study of the wellpublicized
Lactobacillus-associated bacteraemia cases has
indicated no increase in frequency since the late 1980’s
despite the considerably increased use of probiotics [22].
There are, however, two case reports of probiotic involvement
in an actual disease, a liver abscess [23] and a
myocarditis [24]. harmonise regulatory practices. Union-wide approval of
genetically modified organisms, novel foods, and food and
feed additives has been based on the interactions between
national competent authorities and the European Commission
itself. In the formal decision making process, the various
standing committees where the member states are represented
play a key role. The scientific committees, consisting of
recognised experts, act as advisory bodies. In the food and
feed area, the most relevant scientific committees have been
the Scientific Committee on Food (SCF), the Scientific
Committee on Animal Nutrition (SCAN) and the Scientific
Committee on Plants (SCP).
With the establishment of the European Food Safety
Authority (EFSA) by Regulation 178/2002, the current
system briefly outlined above is going to change. The aim of
EFSA is “to form a common basis of measures governing
food and feed taken in the Member States and at Community
level”. The Authority should provide independent scientific
advise, risk assessment and risk communication. While the
risk management will still be the task of the Commission, the
intention is to strengthen the link between the risk assessment
and the risk managers. EFSA will also take over the
functions of the scientific committees previously attached to
the commission, and create its own scientific panels coordinated
by a scientific committee. The eight panels to be established
are the: Panel on

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องความปลอดภัยและมาตรการกำกับดูแลโปรไบโอติกอาหารทำงานควร แน่นอน เป็นสัดส่วนกับความเสี่ยงที่คาดการณ์ไว้ ปัจจุบัน ข้อมูลด้านความปลอดภัยอยู่สำหรับบางแบบสตาร์ทจุลินทรีย์ และนอกจากนี้บางโปรไบโอติกสายพันธุ์ที่มีจำหน่ายสำหรับหลายปี ในบางกรณีสำหรับทศวรรษ [8, 95] โปรไบโอติกอาหารประกอบด้วย lactobacilli หรือ bifidobacteriaบางครั้งใช้ enterococci ยีสต์ (Saccharomyces boulardi) ใช้เป็นโปรไบโอติกมนุษย์แม้ว่า ในแคปซูลหรือผง แทนอาหารในการจัดส่งแบบฟอร์ม [3] ในกรณีส่วนใหญ่ ความปลอดภัยของสายพันธุ์ใหม่ได้deduced จากเหตุการณ์ทั่วไปของสายพันธุ์ทั้ง ในอาหาร หรือ เป็น commensals ปกติในลำไส้ของมนุษย์มีข้อยกเว้นที่โดดเด่นของ enterococci กรดแบคทีเรียพร้อมกับ bifidobacteria เท่านั้นไม่ค่อยได้เกี่ยวข้องกับมนุษย์ติดเชื้อทางการแพทย์ (ส่วนใหญ่ bacteraemiaและ myocarditis ในผู้ป่วยรุนแรงเป็นต้นโรค) [10, 11] อย่างไรก็ตาม enterococci มีในปีที่ผ่านมากลายเป็นเชื้อฉวยโอกาสในสภาพแวดล้อมของโรงพยาบาล[12] สาเหตุ endocarditis, bacteraemia และช่อง ท้องระบบประสาทและระบบทางเดินปัสสาวะเชื้อ [13]ด้านความปลอดภัยค่อนข้างใหม่ที่อาจเกี่ยวข้องอาหารหรือแบคทีเรียในลำไส้ที่เป็นของทอดต้านทานยาปฏิชีวนะ สายพันธุ์ multiresistant enterococci มีมีเน้นความต้านทานต่อ vancomycin ทอด [14, 15]this issue, particularly through their ability to transfer thisresistance (at least in in vitro studies) to other species andgenera [16]. While transmissible antibiotic resistance maynot be as common in other genera of lactic acid bacteria, anumber of lactobacilli- and lactococci-borne antibioticresistance plasmids are known. Lactobacilli and lactococcican also receive antibiotic resistance markers from otherbacterial species via conjugative genetic elements [17]. Theantibiotic resistance/sensitivity profiles of most probioticsappear to be confidential to their respective commercialinterests, although individual studies verifying the absence ofthe transmissible vancomycin resistance determinants in anintrinsically resistant probiotic strain have been published[18].As noted above, no formal safety testing guidelines forfood-associated micro-organisms exist. Consequently,probiotic-producing companies have adopted very differentapproaches in ensuring the “harmlessness” of their strains.Among the tests applied to probiotic candidate strains areacute oral toxicity studies [19], colonisation and translocationstrials using irradiated or immunocompromised animals[20, 21] or tests on the degradation of intestinal mucus [19].However, as no consistent picture of specific virulencefactors has emerged, even with those lactobacilli strains thathave been isolated from human clinical cases, the relevanceof these tests remains to be demonstrated [9].In practice, the probiotic strains that have been introducedinto the market have proven remarkably safe, eventhough consumed by people of variable age, socio-economicbackground and health status. In Finland, study of the wellpublicizedLactobacillus-associated bacteraemia cases hasindicated no increase in frequency since the late 1980’sdespite the considerably increased use of probiotics [22].There are, however, two case reports of probiotic involvementin an actual disease, a liver abscess [23] and amyocarditis [24]. harmonise regulatory practices. Union-wide approval ofgenetically modified organisms, novel foods, and food andfeed additives has been based on the interactions betweennational competent authorities and the European Commissionitself. In the formal decision making process, the variousstanding committees where the member states are representedplay a key role. The scientific committees, consisting ofrecognised experts, act as advisory bodies. In the food andfeed area, the most relevant scientific committees have beenthe Scientific Committee on Food (SCF), the ScientificCommittee on Animal Nutrition (SCAN) and the ScientificCommittee on Plants (SCP).With the establishment of the European Food SafetyAuthority (EFSA) by Regulation 178/2002, the currentsystem briefly outlined above is going to change. The aim ofEFSA is “to form a common basis of measures governingfood and feed taken in the Member States and at Communitylevel”. The Authority should provide independent scientificadvise, risk assessment and risk communication. While therisk management will still be the task of the Commission, theintention is to strengthen the link between the risk assessmentand the risk managers. EFSA will also take over thefunctions of the scientific committees previously attached tothe commission, and create its own scientific panels coordinatedby a scientific committee. The eight panels to be establishedare the: Panel on

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อกำหนดด้านความปลอดภัยและมาตรการกำกับดูแลที่เกี่ยวข้อง
กับอาหารโปรไบโอติกทำงานควรของหลักสูตรจะเป็นสัดส่วน
กับความเสี่ยงที่คาดว่า ในปัจจุบันข้อมูลด้านความปลอดภัยเป็น
ใช้ได้สำหรับบางแบบดั้งเดิมเริ่มต้นจุลินทรีย์และ
ยังสายพันธุ์โปรไบโอติกบางอย่างที่ได้รับในเชิงพาณิชย์
ที่มีอยู่เป็นเวลาหลายปีในบางกรณีมานานหลายทศวรรษ [8, 9,
5] อาหารโปรไบโอติกส่วนใหญ่มีแลคโตและ / หรือ bifidobacteria.
Enterococci ถูกนำมาใช้เป็นครั้งคราว ยีสต์ (Saccharomyces boulardi) นอกจากนี้ยังจะใช้เป็นโปรไบโอติกของมนุษย์
แม้จะส่งมอบในแคปซูลผงหรือมากกว่าในอาหาร
รูปแบบ [3] ในกรณีส่วนใหญ่ความปลอดภัยของสายพันธุ์ที่นวนิยายเรื่องนี้ได้รับการ
อนุมานได้ส่วนใหญ่มาจากธรรมดาที่เกิดขึ้นของสายพันธุ์
ทั้งในอาหารหรือเป็น commensals ปกติในลำไส้ของมนุษย์.
ด้วยความทึ่งยกเว้น enterococci กรดแลคติก
แบคทีเรียร่วมกับ bifidobacteria ได้รับไม่ค่อย
เกี่ยวข้อง มีการติดเชื้อทางคลินิกของมนุษย์ (ส่วนใหญ่ bacteraemia
และ myocarditis ในผู้ป่วยที่มีพื้นฐานอย่างรุนแรง
โรค) [10, 11] อย่างไรก็ตาม enterococci มีในปีที่ผ่านมา
โผล่เชื้อโรคเป็นฉวยโอกาสในสภาพแวดล้อมที่โรงพยาบาล
[12] ทำให้เกิดเยื่อบุหัวใจอักเสบ, bacteraemia และภายในช่องท้อง
ระบบทางเดินปัสสาวะและภาคกลางของการติดเชื้อในระบบประสาท [13].
ด้านความปลอดภัยที่ค่อนข้างใหม่ที่อาจจะเกี่ยวข้อง
กับอาหารหรือ แบคทีเรียในลำไส้คือการถ่ายทอด
ความต้านทานยาปฏิชีวนะ สายพันธุ์ enterococci ต่อต้านหลายเพราะว่ามี
ความต้านทาน vancomycin ถ่ายทอด [14, 15] ได้เน้น
ปัญหานี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสามารถในการถ่ายโอนนี้
ต้านทาน (อย่างน้อยในการศึกษาในหลอดทดลอง) สายพันธุ์อื่น ๆ และ
จำพวก [16] ในขณะที่การถ่ายทอดความต้านทานยาปฏิชีวนะอาจ
จะไม่เป็นเรื่องธรรมดาในจำพวกอื่น ๆ ของแบคทีเรียกรดแลคติกเป็น
จำนวน lactobacilli- และ lactococci-borne ยาปฏิชีวนะ
พลาสมิดต้านทานเป็นที่รู้จักกัน Lactobacilli และ lactococci
ยังสามารถรับเครื่องหมายความต้านทานยาปฏิชีวนะอื่น ๆ จาก
แบคทีเรียชนิดผ่านองค์ประกอบทางพันธุกรรม conjugative [17]
ยาปฏิชีวนะโปรไฟล์ต้านทาน / ความไวของโปรไบโอติกมากที่สุด
ดูเหมือนจะเป็นความลับทางการค้าของตน
สนใจถึงแม้ว่าการศึกษาของแต่ละบุคคลในการยืนยันตัวตนของ
ถ่ายทอดปัจจัยต้านทาน vancomycin ใน
สายพันธุ์โปรไบโอติกทนยิ่งได้รับการตีพิมพ์
[18].
ตามที่ระบุไว้ข้างต้นไม่เป็นทางการ แนวทางการทดสอบความปลอดภัยสำหรับ
อาหารที่เกี่ยวข้องจุลินทรีย์ที่มีอยู่ ดังนั้น
บริษัท โปรไบโอติกที่ผลิตได้นำแตกต่างกันมาก
วิธีการในการสร้างความมั่นใจ "ไม่เป็นอันตราย" ของสายพันธุ์ของพวกเขา.
ท่ามกลางการทดสอบที่ใช้กับสายพันธุ์ที่ผู้สมัครโปรไบโอติกเป็น
เฉียบพลันศึกษาความเป็นพิษในช่องปาก [19], การล่าอาณานิคมและ translocations
ทดลองใช้สัตว์ฉายรังสีหรือมีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง
[20 21] หรือการทดสอบในการย่อยสลายของเมือกในลำไส้ [19].
อย่างไรก็ตามในขณะที่ไม่มีภาพที่สอดคล้องกันของความรุนแรงโดยเฉพาะ
ปัจจัยที่ได้โผล่ออกมาแม้จะมีสายพันธุ์แลคโตผู้ที่
ได้รับการแยกออกจากกรณีที่ทางคลินิกของมนุษย์, ความเกี่ยวข้อง
ของการทดสอบเหล่านี้ยังคงที่จะแสดงให้เห็นถึง [9].
ในทางปฏิบัติสายพันธุ์โปรไบโอติกที่ได้รับการแนะนำ
เข้าสู่ตลาดได้พิสูจน์ความปลอดภัยอย่างน่าทึ่งแม้
แม้ว่าการบริโภคโดยคนในวัยตัวแปรทางสังคมและเศรษฐกิจ
พื้นหลังและสถานะสุขภาพ ในฟินแลนด์, การศึกษาของ wellpublicized
แลคโตบาซิลลัสที่เกี่ยวข้องกรณี bacteraemia ได้
ชี้ให้เห็นเพิ่มขึ้นในความถี่ตั้งแต่ช่วงปลายปี 1980
แม้จะมีการใช้งานเพิ่มขึ้นอย่างมากของโปรไบโอติก [22].
มี แต่สองรายงานกรณีของการมีส่วนร่วมของโปรไบโอติก
ในโรคที่เกิดขึ้นจริง ตับฝี [23] และ
myocarditis [24] ประสานการปฏิบัติตามกฎระเบียบ อนุมัติสหภาพกว้างของ
สิ่งมีชีวิตดัดแปลงพันธุกรรมอาหารนวนิยายเรื่องอาหารและ
สารอาหารที่ได้รับการขึ้นอยู่กับปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
เจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจของชาติและคณะกรรมาธิการยุโรป
เอง ในกระบวนการอย่างเป็นทางการในการตัดสินใจต่าง ๆ
คณะกรรมการยืนอยู่ที่ประเทศสมาชิกจะแสดง
บทบาทสำคัญ คณะกรรมการทางวิทยาศาสตร์ประกอบด้วย
ผู้เชี่ยวชาญด้านการได้รับการยอมรับทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาทางร่างกาย อาหารและ
พื้นที่ฟีด, คณะกรรมการทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องมากที่สุดได้รับการ
คณะกรรมการทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับอาหาร (SCF) วิทยาศาสตร์
คณะกรรมการเกี่ยวกับโภชนาการสัตว์ (SCAN) และวิทยาศาสตร์
คณะกรรมการเกี่ยวกับพืช (SCP).
ที่ตั้งของความปลอดภัยด้านอาหารยุโรป
Authority (EFSA) โดยระเบียบ 178/2002 ในปัจจุบัน
ระบบการระบุไว้ในเวลาสั้น ๆ ดังกล่าวข้างต้นจะเปลี่ยน จุดมุ่งหมายของการ
EFSA คือ "ในรูปแบบพื้นฐานทั่วไปของมาตรการกำกับดูแล
อาหารและอาหารสัตว์นำในประเทศสมาชิกและในชุมชน
ระดับ" ผู้มีอำนาจควรให้อิสระทางวิทยาศาสตร์
ให้คำแนะนำการประเมินความเสี่ยงและการสื่อสารความเสี่ยง ในขณะที่
การบริหารความเสี่ยงจะยังคงเป็นงานของคณะกรรมการที่
ความตั้งใจที่จะเสริมสร้างความเชื่อมโยงระหว่างการประเมินความเสี่ยง
และผู้จัดการความเสี่ยง EFSA ยังจะใช้เวลามากกว่า
การทำงานของคณะกรรมการทางวิทยาศาสตร์ที่แนบมาก่อนหน้านี้
สำนักงานคณะกรรมการกำกับและสร้างแผงทางวิทยาศาสตร์ของตัวเองการประสานงาน
โดยคณะกรรมการทางวิทยาศาสตร์ แปดแผงที่จะจัดตั้งขึ้น
เป็น: แผง