The future is never written in ston

The future is never written in stone. I tell myself that every day, but I still seem to find the feet of yesterday, wandering aimlessly. Nothing has changed, but the world is different. My life remains out of reach, and I am the ghost in the crowd. My voice is carried by the wind, and the pen is crying. The door is open, but I still remain half inside, thinking my life is set in stone. I will never live the dream, but to believe that is to surrender. And the future is never written in stone. I tell myself that every day, and I try to break free from yesterday. And I still try.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่เคยมีเขียนในอนาคตในหิน ฉันบอกตัวเองที่ทุกวัน แต่ฉันยังคงดูเหมือนหาเท้าของเมื่อวานนี้ หลงคว้าง ไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่โลกจะแตกต่างกัน ชีวิตของฉันยังคงไม่ถึง และฉันเป็นผีที่อยู่ในฝูงชน เสียงของฉันจะดำเนินการ โดยลม และปากกาจะร้องไห้ ประตูเปิดอยู่ แต่ฉันยังคงครึ่งภายใน คิดชีวิตไว้ในหิน ฉันไม่เคยจะอยู่ฝัน แต่การเชื่อว่า จะยอมแพ้ และไม่เคยมีเขียนในอนาคตในหิน ฉันบอกตัวเองที่ทุกวัน และพยายามทำลายฟรีจากเมื่อวานนี้ และยังคงพยายาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่เคยเขียนในหิน ผมบอกกับตัวเองว่าทุกวัน แต่ผมก็ยังดูเหมือนจะหาเท้าของเมื่อวานนี้, หลงคว้าง มีการเปลี่ยนแปลงอะไร แต่โลกที่แตกต่างกัน ชีวิตของฉันยังคงออกจากการเข้าถึงและผมผีในฝูงชน เสียงของเราจะดำเนินการโดยลมและปากการ้องไห้ ประตูเปิด แต่ฉันยังคงอยู่ครึ่งหนึ่งภายในความคิดของฉันคือการตั้งอยู่ในหิน ฉันจะไม่อยู่ในฝัน แต่เชื่อว่าคือการยอมจำนน และในอนาคตจะไม่เคยเขียนในหิน ผมบอกกับตัวเองว่าทุกวันและผมก็พยายามที่จะทำลายฟรีจากเมื่อวานนี้ และผมยังคงพยายาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนาคตคือไม่ได้เขียนในหิน ฉันบอกตัวเองทุกวัน แต่ฉันก็ยังดูเหมือนจะพบเท้าของเมื่อวาน เดินอย่างไร้จุดหมาย ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่เป็นโลกที่แตกต่างกัน ชีวิตของฉันยังคงออกไปถึง และฉันก็เป็นผีในฝูงชน เสียงของฉันถูกลม และ ปากกา กำลังร้องไห้ ประตูเปิด แต่ฉันยังคงครึ่งภายใน คิดว่าชีวิตของฉันตั้งอยู่ในหินผมไม่เคยอยู่ในความฝัน แต่เชื่อว่าคือการยอมแพ้ และอนาคตคือไม่ได้เขียนในหิน ฉันบอกตัวเองทุกวัน และฉันพยายามที่จะทำลายฟรีจากเมื่อวาน และฉันยังคงพยายาม