- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Setting is in the March Hare’s Gard
Setting is in the March Hare’s Garden, showing part of the Duchess’ house. On a small platform
there is a tea table, set with many cups, continuing into wings to give impression of limitless
length. The March Hare, Hatter, and Dormouse are crowded at one end. Alice sits on the
ground, where she has been dropped from the sky. Finding herself not bruised, she rises and
approaches the table.
MARCH HARE AND HATTER: No room! No room!
ALICE: There’s plenty of room! (She sits in a large armchair at one end of the table) I don’t
know who you are.
MARCH HARE: I am the March Hare, that’s the Hatter, and this is the Dormouse. Have some
wine?
ALICE: I don’t see any wine.
MARCH HARE: There isn’t any.
ALICE: Then it wasn’t very civil of you to offer it.
MARCH HARE: It wasn’t very civil of you to sit down without being invited.
ALICE: I didn’t know it was your table; it’s laid for a great many more than three.
HATTER: Your hair wants cutting.
ALICE: You should learn not to make personal remarks; it’s very rude.
HATTER: Why is a raven like a writing-desk?
ALICE: Come, we shall have some fun now! I’m glad you’ve begun asking riddles—I believe I
can guess that.
MARCH HARE: So you mean that you think you can find out the answer to it?
ALICE: Exactly so.
MARCH HARE: Then you should say what you mean.www.skits-o-mania.com
ALICE: I do; at least—at least I mean what I say—that’s the same thing, you know.
HATTER: Not the same thing a bit! Why, you might just as well say that, “I see what I eat” is
the same thing as, “I eat what I see!”
MARCH HARE: You might just as well say that, “I like what I get,” is the same thing as, “I get
what I like.”
DORMOUSE: You might just as well say that, “I breathe when I sleep” is the same thing as, “I
sleep when I breathe.”
HATTER: It is the same thing with you. (Takes out his watch, looks at it uneasily, shakes it,
holds it to his ear) What day of the month is it?
ALICE: The fourth.
HATTER: Two days wrong. I told you butter wouldn’t suit the works!
MARCH HARE: It was the best butter.
HATTER: Yes, but some crumbs must have got in as well; you shouldn’t have put it in with the
bread-knife—
MARCH HARE: (Takes the watch, looks at it gloomily, dips it into his cup of tea, and looks at it
again, but doesn’t know what else to say). It was the best butter, you know.
ALICE: What a funny watch! It tells the day of the month, and doesn’t tell what o’clock it is.
HATTER: Why should it? Does your watch tell you what year it is?
ALICE: Of course not, but that’s because it stays the same year for such a long time together.
HATTER: Which is just the case with mine.
ALICE: I don’t quite understand you. What you said had no sort of meaning in it and yet it was
certainly English.
HATTER: (Pouring some hot tea on the Dormouse’s nose). The Dormouse is asleep again.
DORMOUSE: Of course, of course, just what I was going to remark myself.
HATTER: Have you guessed the riddle yet?
ALICE: No, I give it up. What’s the answer?
HATTER: I haven’t the slightest idea.www.skits-o-mania.com
MARCH HARE: Nor I.
ALICE: I think you might do something better with the time, than wasting it in asking riddles
that have no answers
HATTER: If you knew Time as well as I do, you wouldn’t talk about wasting it. It’s him.
ALICE: I don’t know what you mean.
HATTER: Of course you don’t. I dare say you never even spoke of Time.
ALICE: Perhaps not, but I know I have to beat time when I learn music.
HATTER: Ah, that accounts for it. He won’t stand beating. Now, if you only kept on good terms
with him, he’d do almost anything you liked with the clock. For instance, suppose it were nine
o’clock in the morning, just time to begin lessons. You’d only have to whisper a hint to Time,
and round goes the clock in a twinkling! Half past one, time for dinner.
MARCH HARE: I only wish it was.
ALICE: That would be grand, certainly, but then—I shouldn’t be hungry for it, you know.
HATTER: Not at first, perhaps, but you could keep it to half past one as long as you liked.
ALICE: Is that the way you manage?
HATTER: Not I, —we quarreled last March—just before he went mad, you know. It was at the
great concert given by the Queen of Hearts, and I had to sing—
“Twinkle, twinkle, little bat!
How I wonder what you’re at!”
You know the song, perhaps.
ALICE: I’ve heard something like it.
DORMOUSE: Twinkle, twinkle, twinkle—
HATTER: Well, I’d hardly finished the first verse when the Queen bawled out, “He’s murdering
the time! Off with his head!”
ALICE: How dreadfully savage!
HATTER: And ever since that, he won’t do a thing I ask! It’s always six o’clock now.
ALICE: Is that the reason so many tea-things are put out here?
HATTER: Yes, that’s it; it’s always tea time, and we’ve no time to wash the things between
whiles.www.skits-o-mania.com
ALICE: Then you keep moving round, I suppose?
HATTER: Exactly so, as the things get used up.
ALICE: But when you come to the beginning again?
MARCH HARE: Suppose we change the subject. I vote the young lady tells us a story.
ALICE: I’m afraid I don’t know one.
MARCH HARE AND HATTER: Then the Dormouse shall. Wake up, Dormouse. (They pinch
him on both sides at once)
DORMOUSE: (Opens his eyes slowly and says, in a hoarse, feeble voice) I wasn’t asleep; I
heard every word you fellows were saying.
MARCH HARE: Tell us a story.
ALICE: Yes, please do!
HATTER: And be quick about it, or you’ll be asleep again before it’s done.
DORMOUSE: Once upon a time there were three little sisters, and their names were Elsie, Lacie,
and Tillie, and they lived at the bottom of a well—
ALICE: What did they live on?
DORMOUSE: They lived on treacle.
ALICE: They couldn’t have done that, you know, —they’d have been ill.
DORMOUSE: So they were, very ill.
ALICE: But why did they live at the bottom of a well?
MARCH HARE: Take some more tea.
ALICE: I’ve had nothing yet, so I can’t take more.
HATTER: You mean, you can’t take less; it’s very easy to take more than nothing.
ALICE: Nobody asked your opinion.
HATTER: Who’s making personal remarks now?www.skits-o-mania.com
ALICE: (Helps herself to tea and bread and butter) Why did they live at the bottom of a well?
DORMOUSE: (Takes a minute or two to think) It was a treacle-well.
ALICE: There’s no such a thing!
HATTER AND MARCH HARE: Sh! Sh!
DORMOUSE: If you can’t be civil, you’d better finish the story for yourself.
ALICE: (Very humbly) No, please go on. I won’t interrupt you again. I dare say there may be
one.
DORMOUSE: One, indeed! And so these three little sisters—they were learning to draw, you
know—
ALICE: What did they draw?
DORMOUSE: Treacle.
HATTER: I want a clean cup. Let’s all move one place on. (Hatter moves on, Dormouse takes
his place, March Hare takes Dormouse’s place, and Alice unwillingly takes March Hare’s place)
ALICE: I’m worse off than I was before. You’ve upset the milk jug into your plate.
MARCH HARE: It wasn’t very civil of you to sit down without being invited.
ALICE: Where did they draw the treacle from?
HATTER: You can draw water out of a water-well, so I should think you could draw treacle out
of a treacle-well—eh? Stupid?
ALICE: But they were in the well.
DORMOUSE: Of course they were—well in. They were learning to draw, and they drew all
manner of things—everything that begins with an M—
ALICE: Why with an M?
MARCH HARE: Why not? (Alice is silent and confused. Hatter pinches Dormouse to wake him
up)
DORMOUSE: (Wakes with a little shriek and continues) –that begins with an M, such as mousetraps and the moon and memory and muchness—you know you say things are “much of a
muchness” –did you ever see such a thing as a drawing of a muchness?www.skits-o-mania.com
HATTER: Did you?
ALICE: Really, now you ask me, I don’t think—
HATTER: Then you shouldn’t talk.
MARCH HARE: No!
ALICE: (Rises and walks away) You are very rude. It’s the stupidest tea party I ever was at in all
my life—(White Rabbit enters, carrying a huge envelope with a seal and crown on it)
MARCH HARE AND HATTER: No room! No room!
(Rabbit pays no attention to them but goes to the house and raps loudly. A Footman in livery,
with a round face and large eyes like a frog, and powdered hair, opens the door)
WHITE RABBIT: For the Duchess. An invitation from the Queen to play croquet.
FROG: From the Queen. An invitation for the Duchess to play croquet. (White Rabbit bows and
goes out)
MARCH HARE AND HATTER: (To White Rabbit) No room! No room! No room! (The Frog
disappears into the house, but leaves the door open. There is a terrible din, and many saucepans
fly out.)
MARCH HARE: She’s at it again.
HATTER: It’s perfectly disgusting.
MARCH HARE: Let’s move on. (The platform moves off with table, chairs, March Hare,
Hatter, and Dormouse. Meanwhile, the Frog has come out again and is sitting near the closed
door, staring stupidly at the sky. Alice goes to the door timidly and knocks)
FROG: There’s no sort of use in knocking, and that for two reasons: First, because I’m on the
same side of the door as you are; secondly, because they’re making such a noise inside, no one
could possibly hear you.
ALICE: Please then, how am I to get in?
FROG: There might be some sense in your knocking if we had the door between us. For
instance, if you were inside, you might knock, and I could let you out, you know.
ALICE: How am I to get in?www.skits-o-mania.com
FROG: I shall sit here, till tomorrow. (The door opens and a large plate skims out straight at the
Frog’s head; it grazes his nose and breaks into pieces. Frog acts as if nothing had happened)
Our next day, maybe.
ALICE: How am I to get in?
FROG: Are you to get in at all? That’s the first question, you know.
ALICE: It’s really dreadful the way all you creatures argue. It’s enough to drive one crazy.
FROG: I shall sit here, on and off, for days and days.
ALICE: But what am I to do?
FROG: Anything you like. (He begins to whistle)
ALICE: Where’s the servant w
there is a tea table, set with many cups, continuing into wings to give impression of limitless
length. The March Hare, Hatter, and Dormouse are crowded at one end. Alice sits on the
ground, where she has been dropped from the sky. Finding herself not bruised, she rises and
approaches the table.
MARCH HARE AND HATTER: No room! No room!
ALICE: There’s plenty of room! (She sits in a large armchair at one end of the table) I don’t
know who you are.
MARCH HARE: I am the March Hare, that’s the Hatter, and this is the Dormouse. Have some
wine?
ALICE: I don’t see any wine.
MARCH HARE: There isn’t any.
ALICE: Then it wasn’t very civil of you to offer it.
MARCH HARE: It wasn’t very civil of you to sit down without being invited.
ALICE: I didn’t know it was your table; it’s laid for a great many more than three.
HATTER: Your hair wants cutting.
ALICE: You should learn not to make personal remarks; it’s very rude.
HATTER: Why is a raven like a writing-desk?
ALICE: Come, we shall have some fun now! I’m glad you’ve begun asking riddles—I believe I
can guess that.
MARCH HARE: So you mean that you think you can find out the answer to it?
ALICE: Exactly so.
MARCH HARE: Then you should say what you mean.www.skits-o-mania.com
ALICE: I do; at least—at least I mean what I say—that’s the same thing, you know.
HATTER: Not the same thing a bit! Why, you might just as well say that, “I see what I eat” is
the same thing as, “I eat what I see!”
MARCH HARE: You might just as well say that, “I like what I get,” is the same thing as, “I get
what I like.”
DORMOUSE: You might just as well say that, “I breathe when I sleep” is the same thing as, “I
sleep when I breathe.”
HATTER: It is the same thing with you. (Takes out his watch, looks at it uneasily, shakes it,
holds it to his ear) What day of the month is it?
ALICE: The fourth.
HATTER: Two days wrong. I told you butter wouldn’t suit the works!
MARCH HARE: It was the best butter.
HATTER: Yes, but some crumbs must have got in as well; you shouldn’t have put it in with the
bread-knife—
MARCH HARE: (Takes the watch, looks at it gloomily, dips it into his cup of tea, and looks at it
again, but doesn’t know what else to say). It was the best butter, you know.
ALICE: What a funny watch! It tells the day of the month, and doesn’t tell what o’clock it is.
HATTER: Why should it? Does your watch tell you what year it is?
ALICE: Of course not, but that’s because it stays the same year for such a long time together.
HATTER: Which is just the case with mine.
ALICE: I don’t quite understand you. What you said had no sort of meaning in it and yet it was
certainly English.
HATTER: (Pouring some hot tea on the Dormouse’s nose). The Dormouse is asleep again.
DORMOUSE: Of course, of course, just what I was going to remark myself.
HATTER: Have you guessed the riddle yet?
ALICE: No, I give it up. What’s the answer?
HATTER: I haven’t the slightest idea.www.skits-o-mania.com
MARCH HARE: Nor I.
ALICE: I think you might do something better with the time, than wasting it in asking riddles
that have no answers
HATTER: If you knew Time as well as I do, you wouldn’t talk about wasting it. It’s him.
ALICE: I don’t know what you mean.
HATTER: Of course you don’t. I dare say you never even spoke of Time.
ALICE: Perhaps not, but I know I have to beat time when I learn music.
HATTER: Ah, that accounts for it. He won’t stand beating. Now, if you only kept on good terms
with him, he’d do almost anything you liked with the clock. For instance, suppose it were nine
o’clock in the morning, just time to begin lessons. You’d only have to whisper a hint to Time,
and round goes the clock in a twinkling! Half past one, time for dinner.
MARCH HARE: I only wish it was.
ALICE: That would be grand, certainly, but then—I shouldn’t be hungry for it, you know.
HATTER: Not at first, perhaps, but you could keep it to half past one as long as you liked.
ALICE: Is that the way you manage?
HATTER: Not I, —we quarreled last March—just before he went mad, you know. It was at the
great concert given by the Queen of Hearts, and I had to sing—
“Twinkle, twinkle, little bat!
How I wonder what you’re at!”
You know the song, perhaps.
ALICE: I’ve heard something like it.
DORMOUSE: Twinkle, twinkle, twinkle—
HATTER: Well, I’d hardly finished the first verse when the Queen bawled out, “He’s murdering
the time! Off with his head!”
ALICE: How dreadfully savage!
HATTER: And ever since that, he won’t do a thing I ask! It’s always six o’clock now.
ALICE: Is that the reason so many tea-things are put out here?
HATTER: Yes, that’s it; it’s always tea time, and we’ve no time to wash the things between
whiles.www.skits-o-mania.com
ALICE: Then you keep moving round, I suppose?
HATTER: Exactly so, as the things get used up.
ALICE: But when you come to the beginning again?
MARCH HARE: Suppose we change the subject. I vote the young lady tells us a story.
ALICE: I’m afraid I don’t know one.
MARCH HARE AND HATTER: Then the Dormouse shall. Wake up, Dormouse. (They pinch
him on both sides at once)
DORMOUSE: (Opens his eyes slowly and says, in a hoarse, feeble voice) I wasn’t asleep; I
heard every word you fellows were saying.
MARCH HARE: Tell us a story.
ALICE: Yes, please do!
HATTER: And be quick about it, or you’ll be asleep again before it’s done.
DORMOUSE: Once upon a time there were three little sisters, and their names were Elsie, Lacie,
and Tillie, and they lived at the bottom of a well—
ALICE: What did they live on?
DORMOUSE: They lived on treacle.
ALICE: They couldn’t have done that, you know, —they’d have been ill.
DORMOUSE: So they were, very ill.
ALICE: But why did they live at the bottom of a well?
MARCH HARE: Take some more tea.
ALICE: I’ve had nothing yet, so I can’t take more.
HATTER: You mean, you can’t take less; it’s very easy to take more than nothing.
ALICE: Nobody asked your opinion.
HATTER: Who’s making personal remarks now?www.skits-o-mania.com
ALICE: (Helps herself to tea and bread and butter) Why did they live at the bottom of a well?
DORMOUSE: (Takes a minute or two to think) It was a treacle-well.
ALICE: There’s no such a thing!
HATTER AND MARCH HARE: Sh! Sh!
DORMOUSE: If you can’t be civil, you’d better finish the story for yourself.
ALICE: (Very humbly) No, please go on. I won’t interrupt you again. I dare say there may be
one.
DORMOUSE: One, indeed! And so these three little sisters—they were learning to draw, you
know—
ALICE: What did they draw?
DORMOUSE: Treacle.
HATTER: I want a clean cup. Let’s all move one place on. (Hatter moves on, Dormouse takes
his place, March Hare takes Dormouse’s place, and Alice unwillingly takes March Hare’s place)
ALICE: I’m worse off than I was before. You’ve upset the milk jug into your plate.
MARCH HARE: It wasn’t very civil of you to sit down without being invited.
ALICE: Where did they draw the treacle from?
HATTER: You can draw water out of a water-well, so I should think you could draw treacle out
of a treacle-well—eh? Stupid?
ALICE: But they were in the well.
DORMOUSE: Of course they were—well in. They were learning to draw, and they drew all
manner of things—everything that begins with an M—
ALICE: Why with an M?
MARCH HARE: Why not? (Alice is silent and confused. Hatter pinches Dormouse to wake him
up)
DORMOUSE: (Wakes with a little shriek and continues) –that begins with an M, such as mousetraps and the moon and memory and muchness—you know you say things are “much of a
muchness” –did you ever see such a thing as a drawing of a muchness?www.skits-o-mania.com
HATTER: Did you?
ALICE: Really, now you ask me, I don’t think—
HATTER: Then you shouldn’t talk.
MARCH HARE: No!
ALICE: (Rises and walks away) You are very rude. It’s the stupidest tea party I ever was at in all
my life—(White Rabbit enters, carrying a huge envelope with a seal and crown on it)
MARCH HARE AND HATTER: No room! No room!
(Rabbit pays no attention to them but goes to the house and raps loudly. A Footman in livery,
with a round face and large eyes like a frog, and powdered hair, opens the door)
WHITE RABBIT: For the Duchess. An invitation from the Queen to play croquet.
FROG: From the Queen. An invitation for the Duchess to play croquet. (White Rabbit bows and
goes out)
MARCH HARE AND HATTER: (To White Rabbit) No room! No room! No room! (The Frog
disappears into the house, but leaves the door open. There is a terrible din, and many saucepans
fly out.)
MARCH HARE: She’s at it again.
HATTER: It’s perfectly disgusting.
MARCH HARE: Let’s move on. (The platform moves off with table, chairs, March Hare,
Hatter, and Dormouse. Meanwhile, the Frog has come out again and is sitting near the closed
door, staring stupidly at the sky. Alice goes to the door timidly and knocks)
FROG: There’s no sort of use in knocking, and that for two reasons: First, because I’m on the
same side of the door as you are; secondly, because they’re making such a noise inside, no one
could possibly hear you.
ALICE: Please then, how am I to get in?
FROG: There might be some sense in your knocking if we had the door between us. For
instance, if you were inside, you might knock, and I could let you out, you know.
ALICE: How am I to get in?www.skits-o-mania.com
FROG: I shall sit here, till tomorrow. (The door opens and a large plate skims out straight at the
Frog’s head; it grazes his nose and breaks into pieces. Frog acts as if nothing had happened)
Our next day, maybe.
ALICE: How am I to get in?
FROG: Are you to get in at all? That’s the first question, you know.
ALICE: It’s really dreadful the way all you creatures argue. It’s enough to drive one crazy.
FROG: I shall sit here, on and off, for days and days.
ALICE: But what am I to do?
FROG: Anything you like. (He begins to whistle)
ALICE: Where’s the servant w
0/5000
ตั้งอยู่ในสวนของกระต่ายมีนาคม แสดงส่วนหนึ่งของบ้านของดัชเชส บนแพลตฟอร์มเล็ก มีตารางชา ตั้งหลายถ้วย ต่อเป็นปีกให้ความประทับใจของเบื่อ ความยาว กระต่ายมีนาคม Hatter และ Dormouse อยู่หนาแน่นที่ปลายด้านหนึ่ง อลิตั้งอยู่บน พื้นดิน ที่เธอถูกดร็อปจากฟากฟ้า ค้นหาตัวเองไม่ระบม เธอขึ้น และ แจ้งตารางมีนาคม HATTER และกระต่าย: ห้อง ห้องอลิซ: มีห้องพักมากมาย (เธออยู่ในเก้าอี้นวมขนาดใหญ่ที่ปลายด้านหนึ่งของตาราง) ฉันไม่ รู้ว่าคุณเป็นใครกระต่ายมีนาคม: ฉันกระต่ายมีนาคม ที่มี Hatter และนี่คือ Dormouse มีบางส่วน ไวน์อลิซ: มองไม่เห็นใด ๆ ไวน์กระต่ายมีนาคม: มีไม่มีอลิซ: แล้วมันไม่แพ่งมากของคุณให้มันกระต่ายมีนาคม: ไม่แพ่งมากของคุณนั่งลง โดยไม่มีการเชิญอลิซ: ฉันไม่ทราบว่า มันเป็นตารางของคุณ มันได้วางสำหรับหลายดีกว่า 3HATTER: เส้นผมของคุณต้องตัดอลิซ: ที่คุณควรเรียนรู้ไม่ต้องหมายเหตุส่วนบุคคล เป็นครับHATTER: ทำไมเป็น raven เช่นโต๊ะอลิซ: มา เราจะมีความสนุกสนานตอนนี้ ฉันดีใจที่คุณได้เริ่มถามปริศนา-เชื่อฉัน สามารถเดาที่กระต่ายมีนาคม: ดังนั้นคุณหมายถึง ที่ คุณคิดว่า คุณสามารถค้นหาคำตอบได้หรือไม่อลิซ: ตรงนั้นกระต่ายมีนาคม: แล้วคุณควรพูดว่า สิ่งที่คุณหมายความว่าการ www.skits-o-mania.comอลิซ: ฉัน น้อย – น้อย ผมหมายถึง สิ่งที่ฉันพูด — ซึ่งเป็นสิ่งเดียวกัน คุณรู้HATTER: ไม่เหมือนกันเล็กน้อย ทำไม คุณอาจดีเช่นกล่าวว่า "ฉันเห็นฉันกิน" สิ่งเดียวที่เป็น "ฉันกินสิ่งที่เห็น"กระต่ายมีนาคม: คุณอาจดีเช่นพูดว่า "ฉันชอบที่ได้รับ เป็นสิ่งเดียวกัน "ได้รับ สิ่งที่เราชอบ"DORMOUSE: คุณอาจดีเช่นกล่าวว่า "ฉันหายใจเมื่อฉันนอน" เหมือนกับ "ฉัน นอนฉันหายใจ"HATTER: มันเป็นสิ่งเดียวกันกับคุณ (จะหานาฬิกาของเขา ดูได้ uneasily ปั่น เก็บเพื่อหูของเขา) มันเป็นวันอะไรของเดือนหรือไม่อลิซ: สี่HATTER: สองวันไม่ถูกต้อง ฉันบอกคุณเนยไม่เหมาะกับงานกระต่ายมีนาคม: มันเป็นเนยที่ดีที่สุดHATTER: ใช่ แต่เศษบางต้องมีในเช่น คุณไม่ได้ใส่มันด้วยการ ขนมปังมีด-กระต่ายมีนาคม: (ใช้นาฬิกา ดูได้ gloomily ลาดเป็นชาถ้วยของเขา และมีลักษณะที่ อีกครั้ง แต่ไม่รู้ว่าอะไรพูด) มันเนยดีที่สุด คุณรู้ว่าอลิซ: อะไรตลกนาฬิกา มันบอกวันที่ของเดือน และไม่ได้บอกโมงมันคืออะไรHATTER: ทำไมควรจะ ไม่ดูคุณบอกมันเป็นปีอะไรอลิซ: ของหลักสูตรไม่ แต่เนื่องจากมันอยู่ปีเดียวกันเวลานานเข้าด้วยกัน HATTER: ซึ่งเป็นเพียงแค่ในกรณีของฉันอลิซ: ผมไม่ค่อนข้างเข้าใจคุณ สิ่งที่คุณกล่าวว่า มีการเรียงลำดับของความหมายในเรื่อง และยัง เป็น แน่นอนภาษาอังกฤษHATTER: (เทชาร้อนในจมูกของ Dormouse) Dormouse จะหลับอีกครั้งDORMOUSE: ของหลักสูตร แน่นอน เพียงอะไรผมไปหมายเหตุด้วยตัวเองHATTER: มีคุณเดาปัญหาลับสมองยังอลิซ: ไม่มี ฉันให้มันขึ้น คำตอบคืออะไรHATTER: ฉันไม่ได้คิด www.skits-o-mania.com เพียงน้อยนิดกระต่ายมีนาคม: ไม่ฉันอลิซ: ผมคิดว่า คุณอาจทำสิ่งดี ด้วยเวลา กว่าเสียในถามปริศนา ที่มีคำตอบไม่HATTER: ถ้าคุณรู้เวลาดีกับฉัน คุณจะไม่พูดถึงเสีย มันเป็นเขาอลิซ: ทราบว่าคุณหมายถึงอะไรHATTER: แน่นอนว่าคุณไม่ ผมกล้าบอกว่า คุณไม่เคยแม้แต่เวลาพูดอลิซ: อาจไม่ แต่ฉันรู้ว่า ฉันต้องชนะเวลาเมื่อฉันเรียนดนตรีHATTER: Ah ที่บัญชีสำหรับการ เขาจะยืนตี ตอนนี้ ถ้าคุณอยู่ในเงื่อนไขที่ดี กับเขา เขาต้องทำเกือบทุกอย่างที่คุณชอบกับนาฬิกา ตัวอย่าง สมมตินั้นเก้า โมงในตอนเช้า เพียงเวลาเริ่มต้นบทเรียน คุณจะมีเพียงกระซิบคำแนะนำเวลา และรอบไปนาฬิกาในความแวว ครึ่งหนึ่ง เวลาสำหรับอาหารมื้อเย็นที่ผ่านมากระต่ายมีนาคม: ฉันเพียงต้องไม่อลิซ: ที่จะแก แน่นอน แต่แล้ว — ผมไม่ควรจะหิวมัน คุณรู้HATTER: ด้านแรก อาจจะ แต่คุณสามารถให้มันไปครึ่งหนึ่งเลยตราบใดที่คุณชอบอลิซ: ว่าวิธีคุณจัดการHATTER: ไม่ฉัน, — เรา quarreled เดือนมีนาคม — ก่อนเขาบ้า คุณรู้ มันเป็นที่ คอนเสิร์ตดีที่กำหนด โดยราชินีหัวใจ และผมจะร้องเพลงกัน"Twinkle, twinkle ค้างคาวน้อยอย่างไรไม่ทราบสิ่งที่คุณกำลังที่"บางทีคุณรู้เพลงอลิซ: ผมเคยได้ยินเหมือนมันDORMOUSE: ระยับระยับ ระยับ —HATTER: ดี ฉันมีแทบเสร็จข้อแรกเมื่อราชินีชายคนออก "เขาจะสังหาร เวลา ปิด ด้วยหัว "อลิซ: dreadfully วิธีป่าเถื่อนHATTER: และนับตั้งแต่ที่ จะไม่ทำสิ่งฉันถาม ได้เสมอ 6 โมงตอนนี้อลิซ: คือเหตุผลสิ่งชามากจะดับที่นี่HATTER: ใช่ ใช่ มันเสมอเป็นเวลาชา และเราได้เวลาในการล้างสิ่งระหว่าง whiles. www.skits-o-mania.comอลิซ: แล้วคุณให้เคลื่อนรอบ ฉันคิดว่าHATTER: ตรงนั้น เป็นสิ่งที่ได้รับใช้อลิซ: แต่เมื่อคุณมาถึงจุดเริ่มต้นอีกครั้งหรือไม่กระต่ายมีนาคม: สมมติว่า เราเปลี่ยนเรื่อง เสียงหญิงสาวบอกเราเรื่องราวอลิซ: ฉันกลัวไม่รู้หนึ่งมีนาคม HATTER และกระต่าย: แล้ว Dormouse จะ ปลุก Dormouse (จะหยิก เขาทั้งสองด้านในครั้งเดียว)DORMOUSE: (เปิดตาของเขาอย่างช้า ๆ และกล่าว ว่า ในเครือ เบาเสียง) ค่อยหลับ ฉัน ได้ยินทุกคำที่คุณเฟลโล่ส์ได้พูดกระต่ายมีนาคม: บอกเราเรื่องราวอลิซ: ใช่ กรุณาอย่าHATTER: และรวดเร็วเกี่ยวกับมัน หรือคุณจะหลับอีกครั้งก่อนที่จะทำDORMOUSE: กาลครั้งหนึ่งมีสามสาวน้อยน้องสาว และชื่อของพวกเขาถูก Elsie, Lacie และ Tillie และพวกเขาอาศัยอยู่ที่ก้นบ่อซึ่งอลิซ: อะไรไม่เตะDORMOUSE: พวกเขาอาศัยอยู่ treacleอลิซ: พวกเขาไม่ได้ทำที่ รู้, — พวกเขาจะได้รับไม่ได้DORMOUSE: ดังนั้นพวกเขา มากไม่อลิซ: แต่ทำไมพวกเขาไม่ได้อยู่ที่ด้านล่างของดีกระต่ายมีนาคม: ใช้น้ำชาอีกอลิซ: ฉันเคยไม่ได้ ดังนั้นฉันไม่สามารถใช้เพิ่มเติมHATTER: คุณหมายถึง คุณไม่สามารถใช้น้อย ง่ายต่อใช้มากกว่าไม่ได้อลิซ: ไม่มีใครถามความเห็นของคุณHATTER: ผู้ที่ทำข้อสังเกตส่วนตัวตอนนี้? www.skits-o-mania.comอลิซ: (ช่วยตัวเองชาและขนมปังและเนย) ทำไมพวกเขาไม่ได้อยู่ที่ด้านล่างของดีDORMOUSE: (ใช้เวลาเป็นนาทีหรือสองคิด) ก็ treacle-ดีอลิซ: มีไม่มีสิ่งใดกระต่าย HATTER และมีนาคม: Sh ! ShDORMOUSE: ถ้าคุณไม่แพ่ง คุณจะดีจบเรื่องด้วยตัวคุณเองอลิซ: (น้อมมาก) ไม่ กรุณาไปใน ฉันจะไม่หยุดคุณอีกครั้ง กล้าพูดอาจมี หนึ่งDORMOUSE: หนึ่ง แน่นอน น้องน้อยสามดังนั้นเหล่านี้ — พวกเขาได้เรียนรู้การวาด คุณ รู้ —อลิซ: อะไรไม่ได้จะวาดหรือไม่DORMOUSE: TreacleHATTER: ฉันต้องการถ้วยสะอาด ลองทั้งหมดย้ายหนึ่งใน (ย้าย hatter, Dormouse ใช้ เขาส กระต่ายมีนาคมเกิดของ Dormouse และอลิ unwillingly เกิดกระต่ายมีนาคม)อลิซ: ฉันแย่ออกมากกว่าผมก่อน คุณอารมณ์เหยือกนมในจานของคุณกระต่ายมีนาคม: ไม่แพ่งมากของคุณนั่งลง โดยไม่มีการเชิญอลิซ: ที่ได้พวกเขาวาด treacle จากHATTER: คุณสามารถตักน้ำจากบ่อน้ำ ดังนั้นควรคิดว่า คุณสามารถวาด treacle ออก treacle-ดี – เอ๊ะ โง่อลิซ: แต่พวกดี DORMOUSE: แน่นอนพวกตัวดีในการ พวกเขาได้เรียนรู้การวาด และพวกเขาวาดทั้งหมด ลักษณะของสิ่งต่าง ๆ ซึ่งทุกอย่างที่ขึ้นต้น ด้วยตัว M —อลิซ: ทำไมกับตัว M หรือไม่กระต่ายมีนาคม: ทำไมไม่ (อลิซได้เงียบ และสับสน Hatter pinches Dormouse ปลุกเขา ค่า)DORMOUSE: (Wakes กับน้อย shriek และยังคง) – ที่ขึ้นต้น ด้วยตัว M เช่น mousetraps และดวงจันทร์ และหน่วยความจำ และ muchness — คุณรู้ว่า สิ่ง "มากมี muchness" – ไม่คุณเคยเห็นสิ่งที่เป็นภาพวาดของ muchness เป็น? www.skits-o-mania.comHATTER: ไม่คุณอลิซ: ตอนนี้ คุณถามฉัน ฉันไม่คิดว่า —HATTER: แล้วคุณไม่ควรพูดกระต่ายมีนาคม: ไม่(อลิซ: เพิ่มขึ้นและเดินออกไป) คุณได้ครับ ก็เคยก็ในงานปาร์ตี้ชา stupidest ชีวิตของฉัน — (กระต่ายสีขาวใส่ ซองจดหมายขนาดใหญ่ตราและคราวน์ในการถือครอง)มีนาคม HATTER และกระต่าย: ห้อง ห้อง (กระต่ายไม่ให้ความสำคัญกับพวกเขา ได้ไปยังบ้านและ raps ดัง Footman ในเครื่อง มีใบหน้ากลมและตามีขนาดใหญ่เช่นกบ และผงผม เปิดประตู)ไวท์แรบบิท: สำหรับดัชเชส การเชิญจากราชินีเล่น croquetกบ: จากพระราชินี การเชิญสำหรับดัชเชสเล่น croquet (กระต่ายสีขาวห่อ และ ดับ)มีนาคม HATTER และกระต่าย: ไม่มี (ให้กระต่ายขาว) ห้องพัก ห้อง ห้อง (กบ หายเข้าไปในบ้าน แต่ออกจากประตูเปิด มีดินแย่ และ saucepans มาก ลอยออกไป)กระต่ายมีนาคม: เธออยู่ที่นั้นอีกHATTER: มันเป็นสิ่งน่าขยะแขยงกระต่ายมีนาคม: ลองย้ายบน (แท่นเลื่อนปิดพร้อมโต๊ะ เก้าอี้ กระต่ายมีนาคม Hatter และ Dormouse ในขณะเดียวกัน กบมาได้อีก และนั่งใกล้จะปิดแล้ว ประตู stupidly จ้องฟ้า อลิ timidly ไปยังประตู และ knocks)กบ: มีเรียงลำดับไม่น่าใช้ในเคาะ ที่สองสาเหตุ: ครั้งแรก เพราะฉัน ฝั่งเดียวกับประตูเป็นอยู่ ประการที่สอง เนื่องจากพวกเขาจะทำเสียงดังเช่นภายใน ไม่มีใคร ไม่อาจได้ยินคุณอลิซ: กรุณาแล้ว ว่าฉันจะได้รับในกบ: อาจมีความรู้สึกบางอย่างในการเคาะถ้าเรามีประตูระหว่างเรา สำหรับ ตัวอย่าง ถ้าคุณได้ภายใน คุณอาจเคาะ และฉันสามารถให้คุณออก คุณทราบอลิซ: ว่าฉันต้องได้? www.skits-o-mania.comกบ: ผมจะนั่งที่นี่ จนถึงวันพรุ่งนี้ (เปิดประตูและจานใหญ่ skims ออกตรงที่การ หัวกบ grazes จมูกของเขา และแบ่งเป็นชิ้น กบทำอะไรเกิด)วันถัดไปของเรา ทีอลิซ: ว่าฉันต้องได้กบ: บ้างคุณจะได้รับในทั้งหมด คำถามแรกคือ คุณรู้ว่าอลิซ: ได้จริง ๆ dreadful วิธีทั้งหมดที่คุณสัตว์ทะเลาะ มันจะพอขับบ้าหนึ่งกบ: ผมจะนั่งที่นี่ ใน และปิด วันและวันอลิซ: แต่อะไรฉันจะทำอย่างไรกบ: สิ่งที่คุณต้องการ (เริ่ม whistle)อลิซ: คนใช้ w
การแปล กรุณารอสักครู่..
Setting is in the March Hare’s Garden, showing part of the Duchess’ house. On a small platform
there is a tea table, set with many cups, continuing into wings to give impression of limitless
length. The March Hare, Hatter, and Dormouse are crowded at one end. Alice sits on the
ground, where she has been dropped from the sky. Finding herself not bruised, she rises and
approaches the table.
MARCH HARE AND HATTER: No room! No room!
ALICE: There’s plenty of room! (She sits in a large armchair at one end of the table) I don’t
know who you are.
MARCH HARE: I am the March Hare, that’s the Hatter, and this is the Dormouse. Have some
wine?
ALICE: I don’t see any wine.
MARCH HARE: There isn’t any.
ALICE: Then it wasn’t very civil of you to offer it.
MARCH HARE: It wasn’t very civil of you to sit down without being invited.
ALICE: I didn’t know it was your table; it’s laid for a great many more than three.
HATTER: Your hair wants cutting.
ALICE: You should learn not to make personal remarks; it’s very rude.
HATTER: Why is a raven like a writing-desk?
ALICE: Come, we shall have some fun now! I’m glad you’ve begun asking riddles—I believe I
can guess that.
MARCH HARE: So you mean that you think you can find out the answer to it?
ALICE: Exactly so.
MARCH HARE: Then you should say what you mean.www.skits-o-mania.com
ALICE: I do; at least—at least I mean what I say—that’s the same thing, you know.
HATTER: Not the same thing a bit! Why, you might just as well say that, “I see what I eat” is
the same thing as, “I eat what I see!”
MARCH HARE: You might just as well say that, “I like what I get,” is the same thing as, “I get
what I like.”
DORMOUSE: You might just as well say that, “I breathe when I sleep” is the same thing as, “I
sleep when I breathe.”
HATTER: It is the same thing with you. (Takes out his watch, looks at it uneasily, shakes it,
holds it to his ear) What day of the month is it?
ALICE: The fourth.
HATTER: Two days wrong. I told you butter wouldn’t suit the works!
MARCH HARE: It was the best butter.
HATTER: Yes, but some crumbs must have got in as well; you shouldn’t have put it in with the
bread-knife—
MARCH HARE: (Takes the watch, looks at it gloomily, dips it into his cup of tea, and looks at it
again, but doesn’t know what else to say). It was the best butter, you know.
ALICE: What a funny watch! It tells the day of the month, and doesn’t tell what o’clock it is.
HATTER: Why should it? Does your watch tell you what year it is?
ALICE: Of course not, but that’s because it stays the same year for such a long time together.
HATTER: Which is just the case with mine.
ALICE: I don’t quite understand you. What you said had no sort of meaning in it and yet it was
certainly English.
HATTER: (Pouring some hot tea on the Dormouse’s nose). The Dormouse is asleep again.
DORMOUSE: Of course, of course, just what I was going to remark myself.
HATTER: Have you guessed the riddle yet?
ALICE: No, I give it up. What’s the answer?
HATTER: I haven’t the slightest idea.www.skits-o-mania.com
MARCH HARE: Nor I.
ALICE: I think you might do something better with the time, than wasting it in asking riddles
that have no answers
HATTER: If you knew Time as well as I do, you wouldn’t talk about wasting it. It’s him.
ALICE: I don’t know what you mean.
HATTER: Of course you don’t. I dare say you never even spoke of Time.
ALICE: Perhaps not, but I know I have to beat time when I learn music.
HATTER: Ah, that accounts for it. He won’t stand beating. Now, if you only kept on good terms
with him, he’d do almost anything you liked with the clock. For instance, suppose it were nine
o’clock in the morning, just time to begin lessons. You’d only have to whisper a hint to Time,
and round goes the clock in a twinkling! Half past one, time for dinner.
MARCH HARE: I only wish it was.
ALICE: That would be grand, certainly, but then—I shouldn’t be hungry for it, you know.
HATTER: Not at first, perhaps, but you could keep it to half past one as long as you liked.
ALICE: Is that the way you manage?
HATTER: Not I, —we quarreled last March—just before he went mad, you know. It was at the
great concert given by the Queen of Hearts, and I had to sing—
“Twinkle, twinkle, little bat!
How I wonder what you’re at!”
You know the song, perhaps.
ALICE: I’ve heard something like it.
DORMOUSE: Twinkle, twinkle, twinkle—
HATTER: Well, I’d hardly finished the first verse when the Queen bawled out, “He’s murdering
the time! Off with his head!”
ALICE: How dreadfully savage!
HATTER: And ever since that, he won’t do a thing I ask! It’s always six o’clock now.
ALICE: Is that the reason so many tea-things are put out here?
HATTER: Yes, that’s it; it’s always tea time, and we’ve no time to wash the things between
whiles.www.skits-o-mania.com
ALICE: Then you keep moving round, I suppose?
HATTER: Exactly so, as the things get used up.
ALICE: But when you come to the beginning again?
MARCH HARE: Suppose we change the subject. I vote the young lady tells us a story.
ALICE: I’m afraid I don’t know one.
MARCH HARE AND HATTER: Then the Dormouse shall. Wake up, Dormouse. (They pinch
him on both sides at once)
DORMOUSE: (Opens his eyes slowly and says, in a hoarse, feeble voice) I wasn’t asleep; I
heard every word you fellows were saying.
MARCH HARE: Tell us a story.
ALICE: Yes, please do!
HATTER: And be quick about it, or you’ll be asleep again before it’s done.
DORMOUSE: Once upon a time there were three little sisters, and their names were Elsie, Lacie,
and Tillie, and they lived at the bottom of a well—
ALICE: What did they live on?
DORMOUSE: They lived on treacle.
ALICE: They couldn’t have done that, you know, —they’d have been ill.
DORMOUSE: So they were, very ill.
ALICE: But why did they live at the bottom of a well?
MARCH HARE: Take some more tea.
ALICE: I’ve had nothing yet, so I can’t take more.
HATTER: You mean, you can’t take less; it’s very easy to take more than nothing.
ALICE: Nobody asked your opinion.
HATTER: Who’s making personal remarks now?www.skits-o-mania.com
ALICE: (Helps herself to tea and bread and butter) Why did they live at the bottom of a well?
DORMOUSE: (Takes a minute or two to think) It was a treacle-well.
ALICE: There’s no such a thing!
HATTER AND MARCH HARE: Sh! Sh!
DORMOUSE: If you can’t be civil, you’d better finish the story for yourself.
ALICE: (Very humbly) No, please go on. I won’t interrupt you again. I dare say there may be
one.
DORMOUSE: One, indeed! And so these three little sisters—they were learning to draw, you
know—
ALICE: What did they draw?
DORMOUSE: Treacle.
HATTER: I want a clean cup. Let’s all move one place on. (Hatter moves on, Dormouse takes
his place, March Hare takes Dormouse’s place, and Alice unwillingly takes March Hare’s place)
ALICE: I’m worse off than I was before. You’ve upset the milk jug into your plate.
MARCH HARE: It wasn’t very civil of you to sit down without being invited.
ALICE: Where did they draw the treacle from?
HATTER: You can draw water out of a water-well, so I should think you could draw treacle out
of a treacle-well—eh? Stupid?
ALICE: But they were in the well.
DORMOUSE: Of course they were—well in. They were learning to draw, and they drew all
manner of things—everything that begins with an M—
ALICE: Why with an M?
MARCH HARE: Why not? (Alice is silent and confused. Hatter pinches Dormouse to wake him
up)
DORMOUSE: (Wakes with a little shriek and continues) –that begins with an M, such as mousetraps and the moon and memory and muchness—you know you say things are “much of a
muchness” –did you ever see such a thing as a drawing of a muchness?www.skits-o-mania.com
HATTER: Did you?
ALICE: Really, now you ask me, I don’t think—
HATTER: Then you shouldn’t talk.
MARCH HARE: No!
ALICE: (Rises and walks away) You are very rude. It’s the stupidest tea party I ever was at in all
my life—(White Rabbit enters, carrying a huge envelope with a seal and crown on it)
MARCH HARE AND HATTER: No room! No room!
(Rabbit pays no attention to them but goes to the house and raps loudly. A Footman in livery,
with a round face and large eyes like a frog, and powdered hair, opens the door)
WHITE RABBIT: For the Duchess. An invitation from the Queen to play croquet.
FROG: From the Queen. An invitation for the Duchess to play croquet. (White Rabbit bows and
goes out)
MARCH HARE AND HATTER: (To White Rabbit) No room! No room! No room! (The Frog
disappears into the house, but leaves the door open. There is a terrible din, and many saucepans
fly out.)
MARCH HARE: She’s at it again.
HATTER: It’s perfectly disgusting.
MARCH HARE: Let’s move on. (The platform moves off with table, chairs, March Hare,
Hatter, and Dormouse. Meanwhile, the Frog has come out again and is sitting near the closed
door, staring stupidly at the sky. Alice goes to the door timidly and knocks)
FROG: There’s no sort of use in knocking, and that for two reasons: First, because I’m on the
same side of the door as you are; secondly, because they’re making such a noise inside, no one
could possibly hear you.
ALICE: Please then, how am I to get in?
FROG: There might be some sense in your knocking if we had the door between us. For
instance, if you were inside, you might knock, and I could let you out, you know.
ALICE: How am I to get in?www.skits-o-mania.com
FROG: I shall sit here, till tomorrow. (The door opens and a large plate skims out straight at the
Frog’s head; it grazes his nose and breaks into pieces. Frog acts as if nothing had happened)
Our next day, maybe.
ALICE: How am I to get in?
FROG: Are you to get in at all? That’s the first question, you know.
ALICE: It’s really dreadful the way all you creatures argue. It’s enough to drive one crazy.
FROG: I shall sit here, on and off, for days and days.
ALICE: But what am I to do?
FROG: Anything you like. (He begins to whistle)
ALICE: Where’s the servant w
there is a tea table, set with many cups, continuing into wings to give impression of limitless
length. The March Hare, Hatter, and Dormouse are crowded at one end. Alice sits on the
ground, where she has been dropped from the sky. Finding herself not bruised, she rises and
approaches the table.
MARCH HARE AND HATTER: No room! No room!
ALICE: There’s plenty of room! (She sits in a large armchair at one end of the table) I don’t
know who you are.
MARCH HARE: I am the March Hare, that’s the Hatter, and this is the Dormouse. Have some
wine?
ALICE: I don’t see any wine.
MARCH HARE: There isn’t any.
ALICE: Then it wasn’t very civil of you to offer it.
MARCH HARE: It wasn’t very civil of you to sit down without being invited.
ALICE: I didn’t know it was your table; it’s laid for a great many more than three.
HATTER: Your hair wants cutting.
ALICE: You should learn not to make personal remarks; it’s very rude.
HATTER: Why is a raven like a writing-desk?
ALICE: Come, we shall have some fun now! I’m glad you’ve begun asking riddles—I believe I
can guess that.
MARCH HARE: So you mean that you think you can find out the answer to it?
ALICE: Exactly so.
MARCH HARE: Then you should say what you mean.www.skits-o-mania.com
ALICE: I do; at least—at least I mean what I say—that’s the same thing, you know.
HATTER: Not the same thing a bit! Why, you might just as well say that, “I see what I eat” is
the same thing as, “I eat what I see!”
MARCH HARE: You might just as well say that, “I like what I get,” is the same thing as, “I get
what I like.”
DORMOUSE: You might just as well say that, “I breathe when I sleep” is the same thing as, “I
sleep when I breathe.”
HATTER: It is the same thing with you. (Takes out his watch, looks at it uneasily, shakes it,
holds it to his ear) What day of the month is it?
ALICE: The fourth.
HATTER: Two days wrong. I told you butter wouldn’t suit the works!
MARCH HARE: It was the best butter.
HATTER: Yes, but some crumbs must have got in as well; you shouldn’t have put it in with the
bread-knife—
MARCH HARE: (Takes the watch, looks at it gloomily, dips it into his cup of tea, and looks at it
again, but doesn’t know what else to say). It was the best butter, you know.
ALICE: What a funny watch! It tells the day of the month, and doesn’t tell what o’clock it is.
HATTER: Why should it? Does your watch tell you what year it is?
ALICE: Of course not, but that’s because it stays the same year for such a long time together.
HATTER: Which is just the case with mine.
ALICE: I don’t quite understand you. What you said had no sort of meaning in it and yet it was
certainly English.
HATTER: (Pouring some hot tea on the Dormouse’s nose). The Dormouse is asleep again.
DORMOUSE: Of course, of course, just what I was going to remark myself.
HATTER: Have you guessed the riddle yet?
ALICE: No, I give it up. What’s the answer?
HATTER: I haven’t the slightest idea.www.skits-o-mania.com
MARCH HARE: Nor I.
ALICE: I think you might do something better with the time, than wasting it in asking riddles
that have no answers
HATTER: If you knew Time as well as I do, you wouldn’t talk about wasting it. It’s him.
ALICE: I don’t know what you mean.
HATTER: Of course you don’t. I dare say you never even spoke of Time.
ALICE: Perhaps not, but I know I have to beat time when I learn music.
HATTER: Ah, that accounts for it. He won’t stand beating. Now, if you only kept on good terms
with him, he’d do almost anything you liked with the clock. For instance, suppose it were nine
o’clock in the morning, just time to begin lessons. You’d only have to whisper a hint to Time,
and round goes the clock in a twinkling! Half past one, time for dinner.
MARCH HARE: I only wish it was.
ALICE: That would be grand, certainly, but then—I shouldn’t be hungry for it, you know.
HATTER: Not at first, perhaps, but you could keep it to half past one as long as you liked.
ALICE: Is that the way you manage?
HATTER: Not I, —we quarreled last March—just before he went mad, you know. It was at the
great concert given by the Queen of Hearts, and I had to sing—
“Twinkle, twinkle, little bat!
How I wonder what you’re at!”
You know the song, perhaps.
ALICE: I’ve heard something like it.
DORMOUSE: Twinkle, twinkle, twinkle—
HATTER: Well, I’d hardly finished the first verse when the Queen bawled out, “He’s murdering
the time! Off with his head!”
ALICE: How dreadfully savage!
HATTER: And ever since that, he won’t do a thing I ask! It’s always six o’clock now.
ALICE: Is that the reason so many tea-things are put out here?
HATTER: Yes, that’s it; it’s always tea time, and we’ve no time to wash the things between
whiles.www.skits-o-mania.com
ALICE: Then you keep moving round, I suppose?
HATTER: Exactly so, as the things get used up.
ALICE: But when you come to the beginning again?
MARCH HARE: Suppose we change the subject. I vote the young lady tells us a story.
ALICE: I’m afraid I don’t know one.
MARCH HARE AND HATTER: Then the Dormouse shall. Wake up, Dormouse. (They pinch
him on both sides at once)
DORMOUSE: (Opens his eyes slowly and says, in a hoarse, feeble voice) I wasn’t asleep; I
heard every word you fellows were saying.
MARCH HARE: Tell us a story.
ALICE: Yes, please do!
HATTER: And be quick about it, or you’ll be asleep again before it’s done.
DORMOUSE: Once upon a time there were three little sisters, and their names were Elsie, Lacie,
and Tillie, and they lived at the bottom of a well—
ALICE: What did they live on?
DORMOUSE: They lived on treacle.
ALICE: They couldn’t have done that, you know, —they’d have been ill.
DORMOUSE: So they were, very ill.
ALICE: But why did they live at the bottom of a well?
MARCH HARE: Take some more tea.
ALICE: I’ve had nothing yet, so I can’t take more.
HATTER: You mean, you can’t take less; it’s very easy to take more than nothing.
ALICE: Nobody asked your opinion.
HATTER: Who’s making personal remarks now?www.skits-o-mania.com
ALICE: (Helps herself to tea and bread and butter) Why did they live at the bottom of a well?
DORMOUSE: (Takes a minute or two to think) It was a treacle-well.
ALICE: There’s no such a thing!
HATTER AND MARCH HARE: Sh! Sh!
DORMOUSE: If you can’t be civil, you’d better finish the story for yourself.
ALICE: (Very humbly) No, please go on. I won’t interrupt you again. I dare say there may be
one.
DORMOUSE: One, indeed! And so these three little sisters—they were learning to draw, you
know—
ALICE: What did they draw?
DORMOUSE: Treacle.
HATTER: I want a clean cup. Let’s all move one place on. (Hatter moves on, Dormouse takes
his place, March Hare takes Dormouse’s place, and Alice unwillingly takes March Hare’s place)
ALICE: I’m worse off than I was before. You’ve upset the milk jug into your plate.
MARCH HARE: It wasn’t very civil of you to sit down without being invited.
ALICE: Where did they draw the treacle from?
HATTER: You can draw water out of a water-well, so I should think you could draw treacle out
of a treacle-well—eh? Stupid?
ALICE: But they were in the well.
DORMOUSE: Of course they were—well in. They were learning to draw, and they drew all
manner of things—everything that begins with an M—
ALICE: Why with an M?
MARCH HARE: Why not? (Alice is silent and confused. Hatter pinches Dormouse to wake him
up)
DORMOUSE: (Wakes with a little shriek and continues) –that begins with an M, such as mousetraps and the moon and memory and muchness—you know you say things are “much of a
muchness” –did you ever see such a thing as a drawing of a muchness?www.skits-o-mania.com
HATTER: Did you?
ALICE: Really, now you ask me, I don’t think—
HATTER: Then you shouldn’t talk.
MARCH HARE: No!
ALICE: (Rises and walks away) You are very rude. It’s the stupidest tea party I ever was at in all
my life—(White Rabbit enters, carrying a huge envelope with a seal and crown on it)
MARCH HARE AND HATTER: No room! No room!
(Rabbit pays no attention to them but goes to the house and raps loudly. A Footman in livery,
with a round face and large eyes like a frog, and powdered hair, opens the door)
WHITE RABBIT: For the Duchess. An invitation from the Queen to play croquet.
FROG: From the Queen. An invitation for the Duchess to play croquet. (White Rabbit bows and
goes out)
MARCH HARE AND HATTER: (To White Rabbit) No room! No room! No room! (The Frog
disappears into the house, but leaves the door open. There is a terrible din, and many saucepans
fly out.)
MARCH HARE: She’s at it again.
HATTER: It’s perfectly disgusting.
MARCH HARE: Let’s move on. (The platform moves off with table, chairs, March Hare,
Hatter, and Dormouse. Meanwhile, the Frog has come out again and is sitting near the closed
door, staring stupidly at the sky. Alice goes to the door timidly and knocks)
FROG: There’s no sort of use in knocking, and that for two reasons: First, because I’m on the
same side of the door as you are; secondly, because they’re making such a noise inside, no one
could possibly hear you.
ALICE: Please then, how am I to get in?
FROG: There might be some sense in your knocking if we had the door between us. For
instance, if you were inside, you might knock, and I could let you out, you know.
ALICE: How am I to get in?www.skits-o-mania.com
FROG: I shall sit here, till tomorrow. (The door opens and a large plate skims out straight at the
Frog’s head; it grazes his nose and breaks into pieces. Frog acts as if nothing had happened)
Our next day, maybe.
ALICE: How am I to get in?
FROG: Are you to get in at all? That’s the first question, you know.
ALICE: It’s really dreadful the way all you creatures argue. It’s enough to drive one crazy.
FROG: I shall sit here, on and off, for days and days.
ALICE: But what am I to do?
FROG: Anything you like. (He begins to whistle)
ALICE: Where’s the servant w
การแปล กรุณารอสักครู่..
การตั้งค่าเป็นกระต่ายป่าที่เดินขบวน สวนแสดงส่วนหนึ่งของบ้านดัชเชส ' บนแพลตฟอร์มขนาดเล็ก
มีโต๊ะชุดน้ำชาถ้วยมาก ต่อเป็นปีกให้ความประทับใจของความยาวไม่จำกัด
กระต่ายป่าที่เดินขบวน แฮทเทอร์ , และ , หนูดอร์เมาส์จะแออัดที่ปลายด้านหนึ่ง อลิซนั่ง
พื้นดิน , ซึ่งเธอได้หล่นลงมาจากท้องฟ้า ค้นหาตัวเองไม่ช้ำ เธอลุกขึ้นและ
แนวตารางมีนาคม : กระต่ายและหมวกไม่มีห้อง ไม่มีห้อง
อลิซ : มีมากมายของห้อง ( เธอนั่งอยู่ในเก้าอี้ขนาดใหญ่ที่ปลายด้านหนึ่งของโต๊ะ ) ฉันไม่
รู้ว่าคุณเป็นใคร .
กระต่ายเดือนสาม : ฉันเป็นกระต่ายเดือนสาม นั่นคือหมวก และนี้คือ หนูดอร์เมาส์ . มีบาง
ไวน์ ?
อลิซ : ฉันไม่เห็นใด ๆ ไวน์
กระต่ายเดือนสาม : ไม่มี
อลิซ : แล้วมันไม่ได้เป็นพลเมืองของคุณให้มัน .
กระต่ายเดือนสาม :มันไม่ได้เป็นพลเมืองของคุณนั่งลงโดยไม่ได้รับเชิญ
อลิซ : ฉันไม่รู้ว่ามันคือโต๊ะของคุณ มันวางไว้มากมายกว่า 3 .
แฮทเทอร์ : ผมต้องการตัด
อลิซ : คุณควรเรียนรู้ที่จะไม่ทำให้ข้อสังเกตส่วนตัว มันหยาบคายมาก .
แฮทเทอร์ : ทำไมดำขลับเช่นโต๊ะเขียนหนังสือ ?
อลิซ : มา เรา จะ มีความสนุก ! ผมดีใจที่คุณได้เริ่มถาม riddles-i เชื่อผม
ขอทายว่า
มีนาคมกระต่าย : คุณหมายความว่า คุณคิดว่า คุณสามารถหา ตอบ
-
มีนาคมแน่นอนดังนั้น กระต่าย : แล้วคุณควรพูดในสิ่งที่คุณหมายถึง www.skits-o-mania . com
ฉันทำ อย่างน้อย อย่างน้อย ฉันหมายความอย่างที่ฉันพูดนั่นแหละ เหมือนกัน
แฮทเทอร์ : ไม่เหมือนกันซักนิด ทำไมคุณอาจจะเช่นกันว่า " ผมเห็นสิ่งที่ผมกิน "
เหมือนกับว่า " ฉันกินสิ่งที่ฉันได้เห็น"
มีนาคมกระต่าย : คุณอาจจะเช่นกันว่า " ผมชอบสิ่งที่ฉันได้รับ คือเหมือนกับว่า ฉันได้รับสิ่งที่ฉันชอบ
.
หนูดอร์เมาส์ : คุณอาจจะเช่นกันว่า " ผมหายใจเมื่อฉันนอน " เป็นเหมือน "
นอน เมื่อฉันหายใจ . "
แฮทเทอร์ : มันเป็นสิ่งเดียวกันกับคุณ ( ใช้เวลาของเขาออกมาดู ดู มันกระสับกระส่าย สะบัดมัน
ถือมันไว้ที่หู แล้ววันนี่
อลิซ :4 .
ตัวละครจากสองวันผิด ฉันบอกคุณเนยคงไม่เหมาะกับงาน !
มีนาคมกระต่าย : มันเป็นเนยดีที่สุด .
แฮทเทอร์ : ใช่ แต่บาง crumbs ต้องได้เช่นกัน คุณไม่ควรใส่ในขนมปังด้วย
-
มีดกระต่ายเดือนสาม ( ใช้ดู เห็นมันอับเฉา จุ่มลงในถ้วยของชา และดูมัน
อีกครั้ง แต่ไม่รู้จะพูดยังไง ) มันเป็นเนยที่ดีที่สุดคุณรู้
อลิซที่ดูตลก มันบอกวัน เดือน และยังไม่สามารถบอกได้ว่านาฬิกามัน .
แฮทเทอร์ : ทำไม ? ไม่ของคุณดูบอกปีอะไรมันคืออะไร ?
อลิซ : แน่นอน แต่เป็นเพราะมันอยู่ปีเดียวกันนานด้วยกัน
แฮทเทอร์ : ซึ่งเป็นเพียงกรณีของเหมือง .
ฉันไม่เข้าใจเธอ
มีโต๊ะชุดน้ำชาถ้วยมาก ต่อเป็นปีกให้ความประทับใจของความยาวไม่จำกัด
กระต่ายป่าที่เดินขบวน แฮทเทอร์ , และ , หนูดอร์เมาส์จะแออัดที่ปลายด้านหนึ่ง อลิซนั่ง
พื้นดิน , ซึ่งเธอได้หล่นลงมาจากท้องฟ้า ค้นหาตัวเองไม่ช้ำ เธอลุกขึ้นและ
แนวตารางมีนาคม : กระต่ายและหมวกไม่มีห้อง ไม่มีห้อง
อลิซ : มีมากมายของห้อง ( เธอนั่งอยู่ในเก้าอี้ขนาดใหญ่ที่ปลายด้านหนึ่งของโต๊ะ ) ฉันไม่
รู้ว่าคุณเป็นใคร .
กระต่ายเดือนสาม : ฉันเป็นกระต่ายเดือนสาม นั่นคือหมวก และนี้คือ หนูดอร์เมาส์ . มีบาง
ไวน์ ?
อลิซ : ฉันไม่เห็นใด ๆ ไวน์
กระต่ายเดือนสาม : ไม่มี
อลิซ : แล้วมันไม่ได้เป็นพลเมืองของคุณให้มัน .
กระต่ายเดือนสาม :มันไม่ได้เป็นพลเมืองของคุณนั่งลงโดยไม่ได้รับเชิญ
อลิซ : ฉันไม่รู้ว่ามันคือโต๊ะของคุณ มันวางไว้มากมายกว่า 3 .
แฮทเทอร์ : ผมต้องการตัด
อลิซ : คุณควรเรียนรู้ที่จะไม่ทำให้ข้อสังเกตส่วนตัว มันหยาบคายมาก .
แฮทเทอร์ : ทำไมดำขลับเช่นโต๊ะเขียนหนังสือ ?
อลิซ : มา เรา จะ มีความสนุก ! ผมดีใจที่คุณได้เริ่มถาม riddles-i เชื่อผม
ขอทายว่า
มีนาคมกระต่าย : คุณหมายความว่า คุณคิดว่า คุณสามารถหา ตอบ
-
มีนาคมแน่นอนดังนั้น กระต่าย : แล้วคุณควรพูดในสิ่งที่คุณหมายถึง www.skits-o-mania . com
ฉันทำ อย่างน้อย อย่างน้อย ฉันหมายความอย่างที่ฉันพูดนั่นแหละ เหมือนกัน
แฮทเทอร์ : ไม่เหมือนกันซักนิด ทำไมคุณอาจจะเช่นกันว่า " ผมเห็นสิ่งที่ผมกิน "
เหมือนกับว่า " ฉันกินสิ่งที่ฉันได้เห็น"
มีนาคมกระต่าย : คุณอาจจะเช่นกันว่า " ผมชอบสิ่งที่ฉันได้รับ คือเหมือนกับว่า ฉันได้รับสิ่งที่ฉันชอบ
.
หนูดอร์เมาส์ : คุณอาจจะเช่นกันว่า " ผมหายใจเมื่อฉันนอน " เป็นเหมือน "
นอน เมื่อฉันหายใจ . "
แฮทเทอร์ : มันเป็นสิ่งเดียวกันกับคุณ ( ใช้เวลาของเขาออกมาดู ดู มันกระสับกระส่าย สะบัดมัน
ถือมันไว้ที่หู แล้ววันนี่
อลิซ :4 .
ตัวละครจากสองวันผิด ฉันบอกคุณเนยคงไม่เหมาะกับงาน !
มีนาคมกระต่าย : มันเป็นเนยดีที่สุด .
แฮทเทอร์ : ใช่ แต่บาง crumbs ต้องได้เช่นกัน คุณไม่ควรใส่ในขนมปังด้วย
-
มีดกระต่ายเดือนสาม ( ใช้ดู เห็นมันอับเฉา จุ่มลงในถ้วยของชา และดูมัน
อีกครั้ง แต่ไม่รู้จะพูดยังไง ) มันเป็นเนยที่ดีที่สุดคุณรู้
อลิซที่ดูตลก มันบอกวัน เดือน และยังไม่สามารถบอกได้ว่านาฬิกามัน .
แฮทเทอร์ : ทำไม ? ไม่ของคุณดูบอกปีอะไรมันคืออะไร ?
อลิซ : แน่นอน แต่เป็นเพราะมันอยู่ปีเดียวกันนานด้วยกัน
แฮทเทอร์ : ซึ่งเป็นเพียงกรณีของเหมือง .
ฉันไม่เข้าใจเธอ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- the car is spin like the car to flip
- together
- The sky probably disappointed. That make
- เล็กน้อย
- 'I majored in Human Resources because I
- ฉันรู้ว่าใครมีปัญหา และเขา คือ แม่ของฉัน
- แต่มันเป็นเรื่องที่ยากมากเพราะเราไม่ได้ล
- she like to play badminton and swlm
- Memories of us.
- อุ๋มอิ๋ม
- การอาบน้ำในฤดูหนาวเพราะน้ำมันเย็นมาก
- เค้าเป็นคนอัจฉริยะ
- Attribute
- คิดอยากไปประเทศจีนเพื่อเรียนภาษาจีนเพิ่ม
- ฉันชอบมานั่งที่นี่เพราะที่นี่มีคนน้อย แล
- Built is
- ลักษณะภูมิประเทศและภูมิอากาศแม้ฟิลิปปินส
- You've been worst with her?
- หิมะถล่มในพื้นที่เล่นสกีของญี่ปุ่น นักท่
- Crushing Needs Pakistani women struggle
- ไม่มีปัญหา
- เล็กน้อย
- 5 นาที
- ไม่ได้ทำอะไรchat with youงานคุณเป็นไงบ้า
