Chapter 134: “Thank You Present (3)

Chapter 134: “Thank You Present (3)”

“!!!!!!”

Warmth spread in her mouth, and a rush overcame her as her lips tingled.

Jun Wu Xie wanted to retreat in protest, but within the confines of the wooden tub, she had no room to back into.

Before she could resist further, Jun Wu Yao held the back of her neck in a strong hand, and pulled her face closer tenderly.

“You promised, you can’t back out. And….. remember to breathe through your nose.” Having lightly tasted it, Jun Wu Yao was unable to pull himself away. He was drowning deep within those eyes. He panted lightly as he whispered the reminder, and without waiting for a reply, and dived headlong into another kiss.

Jun Wu Xie’s mind went blank, Jun Wu Yao’s breath tickled her cheek, all her strength seemed to seep out of her, and she was unable to struggle.

Jun Wu Yao went deeper, slowly savouring. In his yearning in the sweetness of the moment, Jun Wu Yao lifted her up from the warm water, and pulled her into an embrace within his strong arms.

The little black cat who sat outside the bath, saw Jun Wu Xie lifted and embraced by the unashamed Jun Wu Yao, and it nearly dropped its jaw in shock.

It knew its mistress was clueless about relationships between a man and a woman, and this scoundrel was taking advantage of that and stealing the pure innocence of its mistress!!

[My Master! You have to resist!]

[Push him away!]

[What kind of gift in thanks is this scoundrel asking for!? ]

[That is an outrage to your modesty!]

[Kill him quick!]

[Stick him with your needles!]

[Make him a hedgehog!]

[Die you lecher!!!!!]

It was no use. Jun Wu Xie brain’s was not functioning and did not receive the little black cat’s thoughts.

The little black cat could only weep the futility and at the loss of its mistress’s first kiss of her two lives stolen, by this shameless and despicable lecher!

The little black cat was about to lose its mind!

And what made it more sad was…..

It was not the lecher’s match in battle!

It could only stare quietly, swallowing back its tears, and mourn for its Mistress’s lost innocence!

After a long while, Jun Wu Yao reluctantly parted his lips from Jun Wu Xie’s.

Jun Wu Xie had not recovered and her eyes were glazed.

Jun Wu Yao smiled and draped a robe around Jun Wu Xie, and carried her out of the bath.

“You are so tempting to eat, a pity…..” Jun Wu Yao carried Jun Wu Xie over to her soft bed, looking at her cheeks, pink from her bath, her lightly closed eyes, and ran his fingers longingly across her face.

Too early. Though delicious, but was not time to pick and savour.

To a connoisseur, he waits till the flowers blossoms, before he picks it in its most beautiful form.

And Jun Wu Xie was still a bud waiting to blossom, it was not time to pick it.

Wait. Will still have to wait.

“Grow up fast.” Jun Wu Yao said in a low voice.

“You!” Jun Wu Xie snapped awake, she lifted her hand and the robe draped upon her slipped off her shoulder.

In that moment, the room was silent.

Jun Wu Yao glanced haltingly, eyebrows raised, and his amusement deepened.

“Get out!” Jun Wu Xie pulled the robe around her, staring murderously at him.

Bring me my needles!

“Sure, I have received my gift of thanks, and sincerely….. It was the best gift I have ever received.” Jun Wu Yao laughed impetuously, his eyes showing joy. We still have a long road ahead, we have time. Isn’t that right?

His first taste of the flower left a lingering fragrance in his mouth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 134: "ขอบคุณปัจจุบัน (3)"“!!!!!!”ความอบอุ่นแพร่กระจายในปากของเธอ และเร่งเอาชนะเธอริมฝีปากของเธอ tingledมิ.ย. Wu Xie อยากถอยให้ประท้วง แต่ภายในขอบเขตของอ่างอาบน้ำไม้ เธอมีการกลับเข้าไปในก่อนที่เธอสามารถต้านทานต่อ มิ.ย.วูยาวด้านหลังของคอของเธอในมือ และดึงใบหน้าของเธอใกล้นุ่มด้วย"คุณสัญญา คุณไม่สามารถสำรองออกมา เกราะ อย่าลืมหายใจผ่านจมูกของคุณ" มีเบา ๆ ลิ้มรส มิ.ย.วูยาวไม่สามารถดึงตัวเองไป เขาถูกจมลึกภายในตาคู่นั้น เขา panted เบา ๆ ขณะที่เขากระซิบเตือน และไม่ ต้องรอการตอบกลับ และ headlong ไพร่จูบอีกด้วยมิ.ย. Wu Xie ใจไปเปล่า มิ.ย.วูยาวหายใจโดนจับแก้ม ดูเหมือนแรงของเธอซึมออกจากเธอ และเธอไม่สามารถต่อสู้มิ.ย.วูยาวไปลึก ช้าเนื่องจากท่าน โหยของเขาในความหวานของช่วงเวลา มิ.ย.วูยาวยกเธอขึ้นจากน้ำอุ่น และดึงเธอเข้าสัมผัสภายในแขนของเขาแข็งแกร่งแมวดำน้อยที่นั่งอยู่นอกห้องอาบน้ำ เห็น Wu Xie มิ.ย.ยก และน้อมนำวูยาวมาของมิ.ย. และเกือบหลุดของขากรรไกรในช็อตมันรู้ว่า ชู้ของ clueless เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิง และ scoundrel นี้คือประโยชน์ของที่ และขโมยความไร้เดียงสาบริสุทธิ์ของชู้ของ!![หลักของฉัน คุณจะต้องต่อต้าน] [ไสเขา][ชนิดของของที่ระลึกในขอบคุณกำลัง scoundrel นี้ขอ][ที่เป็นความชั่วร้ายการให้ของคุณโมเดสตี้][ฆ่าด่วน][ติดเขากับเข็มของคุณ][ทำให้เขาเป็นเม่น][ตาย คุณ lecher !!!]ใช้ไม่ได้ มิ.ย. Wu Xie สมองไม่ทำงาน และไม่ได้รับความคิดของแมวดำน้อยแมวดำน้อยอาจเพียงร้องความหมาย และการสูญเสียของชู้ของจูบแรกของเธอสองชีวิตถูกขโมย โดย lecher นี้น่าชัง และไร้ยางอายแมวดำน้อยถูกจะ สูญเสียความคิดของมันและสิ่งที่ทำมันเศร้ามากคือ...ก็ไม่ตรงของ lecher ในการรบมันอาจจ้องมองอย่างเงียบ ๆ กลืนกลับน้ำตาของมัน และร่ำไห้ที่ชู้ของความไร้เดียงสาที่สูญหายเท่าหลังจากเป็นเวลานาน มิ.ย.วูยาวแยกริมฝีปากของเขาจากมิ.ย. Wu Xie ฝืนใจมิ.ย. Wu Xie ได้ไม่หาย และดวงตาของเธอถูกเคลือบมิ.ย.วูยาวยิ้มคลุมมีตะรอบมิ.ย. Wu Xie ใช้ และเธอจากการอาบน้ำ"คุณมีเพื่อดึงดูดการกิน สงสาร..." มิ.ย.วูยาวมามิ.ย. Wu Xie เตียงนุ่มของหล่อน กำลังดูแก้มของเธอ สีชมพูจากห้องอาบน้ำของเธอ เธอเบา ๆ ปิดตา และวิ่งนิ้วมือของเขา longingly ในใบหน้าของเธอเร็วเกินไป ว่าอร่อย แต่ไม่ได้จะได้รับ และสัมผัสการนักเลง เขารอจนดอกดอกไม้ ก่อนเขารับในรูปแบบที่สวยงามที่สุดและ Wu Xie มิ.ย.ก็มีรอหน่อจะออกดอก ก็ไม่เวลาจะรับได้รอ จะยังคงต้องรอ"เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว" มิ.ย.วูยาวกล่าวว่า เสียงต่ำ"คุณ" มิ.ย. Wu Xie จัดชิดตื่น เธอยกมือของเธอและเสื้อคลุมที่คลุมเมื่อเธอเล็ดรอดออกจากไหล่ของเธอในช่วงเวลานั้น เสร็จเงียบมิ.ย.วูยาว glanced haltingly ยกคิ้ว และสวนสนุกของเขากราว"ออกไป" มิ.ย. Wu Xie ดึงเสื้อคลุมรอบ ๆ เธอ murderously จ้องเขานำเข็มของฉัน"แน่นอน ได้รับของขวัญของฉันขอบคุณ และจริงใจ... มันเป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่เคยได้รับ" มิ.ย.วูยาวหัวเราะ impetuously ตาของเขาแสดงความสุข เรายังคงมีถนนยาวข้างหน้า เรามีเวลา ไม่ใช่ของเขารสชาติของดอกไม้เหลือ lingering กลิ่นหอมในปากของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 134: "ขอบคุณที่คุณนำเสนอ (3)"

"!!!!!!"

ความอบอุ่นการแพร่กระจายในปากของเธอและวิ่งเอาชนะเธอขณะที่ริมฝีปากของเธอ tingled.

มิถุนายนวู Xie อยากจะล่าถอยในการประท้วง แต่ภายในขอบเขตของ อ่างไม้ที่เธอได้มีห้องพักที่จะกลับเข้ามา. ไม่มี

ก่อนที่เธอจะสามารถต้านทานต่อจุนวูยาวจัดขึ้นที่ด้านหลังของลำคอของเธอในมือที่แข็งแกร่งและดึงใบหน้าของเธออย่างใกล้ชิดละม่อม.

"คุณสัญญาว่าคุณจะไม่สามารถกลับออกมา และ ... .. จำไว้ว่าให้หายใจผ่านจมูกของคุณ. "ต้องลิ้มรสเบา ๆ มันจุนวูยาวก็ไม่สามารถที่จะดึงตัวเองออกไป เขาเป็นคนที่จมน้ำลึกภายในดวงตา เขา panted เบา ๆ ในขณะที่เขากระซิบแจ้งเตือนและโดยไม่ต้องรอการตอบกลับและพุ่งหัวทิ่มลงไปจูบอีก.

ใจมิถุนายนวู Xie ของก็ว่างเปล่าลมหายใจมิถุนายนวูยาวของ tickled แก้มของเธอทุกความแรงของเธอดูเหมือนจะซึมออกของเธอและเธอ ก็ไม่สามารถที่จะต่อสู้.

มิถุนายนวูยาวไปลึกช้า savoring ในความปรารถนาของเขาในความหวานของช่วงเวลาที่จุนวูยาวยกเธอขึ้นมาจากน้ำอุ่นและดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอดภายในอ้อมแขนที่แข็งแกร่งของเขา.

แมวดำเล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งนั่งอยู่นอกห้องอาบน้ำที่เห็นจุนวู Xie ยกและกอด ไม่มียางอายมิถุนายนวูยาวและมันเกือบจะลดลงขากรรไกรของมันในช็อต.

มันรู้ว่าผู้เป็นที่รักของมันคือ clueless เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิงและตัวโกงนี้ที่การใช้ประโยชน์จากที่และขโมยความไร้เดียงสาบริสุทธิ์ของผู้เป็นที่รักของมัน !!

[My ปริญญาโท! คุณต้องต้านทาน!]

[ผลักดันให้เขาออกไป!]

[สิ่งที่ชนิดของที่ระลึกขอบคุณเป็นตัวโกงนี้ขอ !? ]

[ว่าเป็นความชั่วร้ายที่จะเจียมเนื้อเจียมตัวคุณ!]

[ฆ่าเขาด่วน!]

[ติดเขาด้วยเข็มของคุณ!]

[ทำให้เขาเป็นเม่น!]

[Die คุณมักมากในกามตัณหา !!!!!]

มันไม่มีประโยชน์ มิถุนายนวู Xie สมองไม่ได้ทำงานและไม่ได้รับความคิดของแมวดำน้อย.

แมวดำเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นที่สามารถร้องไห้ไม่ได้ผลและที่สูญเสียจูบแรกเป็นที่รักของของสองชีวิตของเธอถูกขโมยโดยผู้มักมากในกามตัณหาไร้ยางอายและน่ารังเกียจนี้!

เล็ก ๆ น้อย ๆ แมวดำได้เกี่ยวกับการสูญเสียความคิดของตน!

และสิ่งที่ทำให้มันน่าเศร้ามากขึ้น ... ..

มันก็ไม่ตรงกับผู้มักมากในกามตัณหาในการต่อสู้!

มันจะจ้องมองอย่างเงียบ ๆ กลืนน้ำตาและเสียใจกับความไร้เดียงสาหายไปนายของมัน!

หลังจากที่มีความยาว ในขณะที่จุนวูยาวอย่างไม่เต็มใจแยกริมฝีปากของเขาตั้งแต่ มิ.ย. วู Xie ของ.

มิถุนายนวู Xie ได้ไม่หายและดวงตาของเธอถูกเคลือบ.

มิถุนายนวูยาวยิ้มและพาดเสื้อคลุมรอบมิถุนายนวู Xie และดำเนินการของเธอออกจากห้องอาบน้ำ.

"คุณเป็น เพื่อดึงดูดให้กินสงสาร ... .. "จุนวูยาวดำเนินจุนวู Xie ไปยังเตียงนุ่มของเธอมองไปที่แก้มของเธอ, ชมพูจากห้องอาบน้ำของเธอเบา ๆ ปิดตาและวิ่งนิ้วมือของเขาโหยทั่วใบหน้าของเธอ.

เร็วเกินไป . แม้ว่าจะอร่อย แต่ก็ไม่ถึงเวลาที่จะเลือกและลิ้มรส.

เพื่อนักเลงเขารอจนถึงดอกดอกไม้ก่อนที่เขาจะหยิบมันในรูปแบบที่สวยงามมากที่สุด.

จุนวู Xie ยังคงเป็นตารอคอยที่จะเบ่งบานมันก็ไม่มีเวลาที่จะ รับมัน.

รอสักครู่ จะยังคงต้องรอ.

"เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว." มิถุนายนวูยาวพูดด้วยเสียงต่ำ.

"คุณ!" มิถุนายนวู Xie snapped ตื่นเธอยกมือและเสื้อคลุมพาดเหนือเธอเล็ดรอดออกจากไหล่ของเธอ.

ในขณะนั้น ห้องพักก็เงียบ.

มิถุนายนวูยาวชำเลืองมองอย่างลังเลคิ้วยกขึ้นและสวนสนุกของเขาลึก.

"ออกไป!" มิถุนายนวู Xie ดึงเสื้อคลุมรอบตัวเธอจ้องมองฆาตกรรมที่เขา.

นำฉันเข็มของฉัน!

"แน่นอนว่าผมได้รับของฉัน ของที่ระลึกขอบคุณและขอแสดงความนับถือ ... .. มันเป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่ฉันเคยได้รับ. "มิถุนายนวูยาวหัวเราะคะนองดวงตาของเขาแสดงให้เห็นถึงความสุข เรายังมีถนนยาวไปข้างหน้าเรามีเวลา ไม่ถูกต้องหรือไม่?

รสชาติแรกของดอกไม้ที่เหลือกลิ่นหอมเอ้อระเหยในปากของเขา