2.5.2 Crucifer vegetablesJust as th

2.5.2 Crucifer vegetables
Just as the Allium family, Cruciferae is rich in vegetables with several nutraceuticals showing
wide-ranging health benefits. Some of the commonly used crucifer vegetables include
turnip (Brassica rapa), radish (Raphanus sativus), rutabaga (Brassica napus var. napobrassica),
cabbage (Brassica oleracea), kohlrabi (B. oleracea), cauliflower (B. oleracea
var. botrytis), and broccoli (B. oleracea var. italica). Most of the crucifer vegetables appear
to have originated in the Mediterranean and was consumed over 4,000 years ago
by the Egyptians and Babylonians. There are several types of radishes that include the
red, black, and white radish. The radish stores the essential oil in the surface cell layers
of the tuber, which provides the pungency to the vegetable. The radishes are best stored
unwashed in perforated plastic bags around 4◦C after removal of the leaves and usually
stores for a week to 10 days. Turnips have a better storage life. Rutabaga (rotabaggar in
Swedish) originated as a cross between savoy cabbage and turnip in Scandinavia and was
used as a staple food source during food scarcity. It is more pungent than turnip, and can
be stored in a perforated plastic bag at 4◦C or for months if waxed. Cabbages, cauliflower,
and broccoli are potentially the most widely used crucifer vegetables today, leaves being
the nutritional source in cabbage and florets being the nutritional source in cauliflower and
broccoli. Cauliflower can be stored unwashed in a perforated plastic bag at 4◦C for a week to
10 days. Broccoli is highly perishable, and the quality deteriorates rapidly even at low temperatures
within days. Controlled atmosphere storage can extend the shelf life of broccoli
over 2 months.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.5.2 ผัก cruciferเป็นครอบครัว Allium ไร Cruciferae มีอุดมไปด้วยผักหลายสินแสดงหลากหลายประโยชน์ ผัก crucifer ที่ใช้กันทั่วไปประกอบด้วยผักกาด (ราปาผัก), หัวไชเท้า (Raphanus sativus) rutabaga (ผัก napus var. napobrassica),กะหล่ำปลี (ผักตื่นสาย), kohlrabi (B. ตื่นสาย) กะหล่ำ B. (ตื่นสายเครื่องดื่ม var.), และบรอกโคลี (ตื่นสาย B. var. italica) ส่วนใหญ่ผัก crucifer ปรากฏมีถิ่นกำเนิดในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และใช้มานานกว่า 4,000 ปีโดยชาวอียิปต์และชาวบาบิโลน มีหลายประเภทของ radishes ที่มีการหัวผักกาดแดง ดำ และสีขาว หัวไชเท้าเก็บน้ำมันหอมระเหยในชั้นเซลล์ผิวของหัว ซึ่งมี pungency กับผัก Radishes ดีที่สุดเก็บเคยอาบน้ำในถุงพลาสติกที่เจาะรูรอบ 4◦C หลังจากการกำจัด ของใบ และมักจะร้านค้าสำหรับสัปดาห์กับ 10 วัน Turnips มีชีวิตเก็บดีกว่า Rutabaga (rotabaggar ในมาเป็นผสมระหว่างวอกะหล่ำปลีและหัวผักกาดในสแกนดิเนเวียสวีเดน) และแก้ไขใช้เป็นแหล่งอาหารหลักในช่วงขาดแคลนอาหาร ก็ฉุนยิ่งกว่าหัวผักกาด และสามารถเก็บในถุงพลาสติกเจาะรู ที่ 4◦C หรือเดือนถ้าแว๊กซ์ กะหล่ำปลี กะหล่ำดอกบรอกโคลีมีอาจ มากสุดอย่างกว้างขวางใช้ผัก crucifer วันนี้ ใบเป็นแหล่งที่มาโภชนาการ florets เป็นแหล่งโภชนาการในกะหล่ำดอกและกะหล่ำปลี และผักชนิดหนึ่ง สามารถเก็บกะหล่ำผดในถุงพลาสติกเจาะรูที่ 4◦C สำหรับสัปดาห์การ10 วัน บรอกโคลีเป็นเน่าสูง และคุณภาพเสื่อมอย่างรวดเร็วแม้ในอุณหภูมิต่ำภายในวันนั้น เก็บบรรยากาศควบคุมสามารถขยายอายุการใช้งานของคะน้ากว่า 2 เดือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.5.2 ผัก Crucifer
เช่นเดียวกับครอบครัว Allium, Cruciferae อุดมไปด้วยผักที่มีหลายผลิตภัณฑ์เสริมอาหารแสดง
ที่หลากหลายประโยชน์ต่อสุขภาพ บางส่วนของผักกะหล่ำที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่
ผักกาด (Brassica rapa), หัวไชเท้า (Raphanus sativus) rutabaga (Brassica napus var. napobrassica),
กะหล่ำปลี (Brassica oleracea) พืชชนิดหนึ่งที่กินได้ ( B. oleracea), กะหล่ำ ( B. oleracea
var. Botrytis ) และบรอกโคลี ( B. oleracea var. Italica) ส่วนใหญ่ของผักกะหล่ำปรากฏ
ว่ามีต้นกำเนิดในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและบริโภคกว่า 4,000 ปีที่ผ่านมา
โดยชาวอียิปต์และชาวบาบิโลน มีหลายประเภทของหัวไชเท้าที่มีที่มี
สีแดงสีดำและสีขาวหัวไชเท้า หัวไชเท้าเก็บน้ำมันหอมระเหยในชั้นเซลล์ผิว
ของหัวซึ่งมีความเผ็ดเพื่อผัก หัวไชเท้าจะถูกเก็บไว้ที่ดีที่สุด
ไม่เคยอาบน้ำในถุงพลาสติกเจาะรูรอบ4◦Cหลังจากการกำจัดของใบและมักจะ
ร้านค้าสำหรับสัปดาห์ถึง 10 วัน ผักกาดมีชีวิตที่ดีกว่าการจัดเก็บข้อมูล Rutabaga (rotabaggar ใน
สวีเดน) มาเป็นลูกผสมระหว่างกะหล่ำปลี Savoy และหัวผักกาดในสแกนดิเนเวีและถูก
ใช้เป็นแหล่งอาหารหลักในช่วงการขาดแคลนอาหาร มันเป็นฉุนกว่าหัวผักกาดและสามารถ
เก็บไว้ในถุงพลาสติกเจาะรูที่4◦Cหรือเดือนในกรณีที่แว็กซ์ กะหล่ำปลีกะหล่ำดอก
และผักชนิดหนึ่งอาจใช้กันอย่างแพร่หลายผักกะหล่ำวันนี้ออกจากการเป็น
แหล่งที่มาเสริมในกะหล่ำปลีและดอกย่อยเป็นแหล่งที่มาเสริมในกะหล่ำและ
ผักชนิดหนึ่ง กะหล่ำสามารถเก็บไว้ได้ไม่เคยอาบน้ำในถุงพลาสติกเจาะรูที่4◦Cสำหรับสัปดาห์ไป
10 วัน บร็อคเป็นที่เน่าเสียง่ายมากและมีคุณภาพเสื่อมลงอย่างรวดเร็วแม้ในอุณหภูมิต่ำ
ภายในวัน การจัดเก็บควบคุมบรรยากาศสามารถยืดอายุการเก็บรักษาของผักชนิดหนึ่ง
กว่า 2 เดือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานวางผักวงศ์กะหล่ำเช่นเดียวกับครอบครัวครูซิเฟอรี่ย์อุดมไปด้วยผัก , nutraceuticals หลายแสดงประโยชน์ต่อสุขภาพมากมาย . บางส่วนของที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ ผักวงศ์กะหล่ำหัวผักกาด ( Brassica rapa ) หัวไชเท้า ( ผักกาดหัว ) , รูทาเบกา ( ผักกาดก้านขาว var napobrassica )กะหล่ำ ( Brassica oleracea ) , พืชชนิดหนึ่งที่กินได้ ( B . oleracea ) , กะหล่ํา ( ต่อ .var . Botrytis ) , และผักชนิดหนึ่ง ( B . oleracea var italica ) มากที่สุดในผักวงศ์กะหล่ำ ปรากฏมีต้นกำเนิดในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและถูกบริโภคมากกว่า 4000 ปีที่แล้วโดยชาวอียิปต์และบาบิโลน . มีหลายประเภทของหัวไชเท้าที่ประกอบด้วยแดง ดำ และ หัวผักกาดขาว หัวไชเท้าร้านค้าน้ำมันหอมระเหยในเซลล์ผิวชั้นของหัว ซึ่งมีความฉุนกับผัก หัวไชเท้าที่ดีที่สุดเก็บไว้ที่ผ่านการปรุถุงพลาสติกในรอบ 4 ◦ C หลังจากการกำจัดของใบ และมักจะร้านค้าสำหรับสัปดาห์ถึง 10 วัน ผักกาดมีกระเป๋าดีกว่าชีวิต รูทาเบกา ( rotabaggar ในสวีเดน ) มาเป็นข้ามระหว่างซาวอย กะหล่ำปลี และผักกาดในสแกนดิเนเวีและใช้เป็นอาหารหลักในการหาแหล่งอาหาร มันฉุนมากกว่าหัวผักกาด , และสามารถถูกเก็บไว้ในถุงพลาสติกเจาะรูที่ 4 ◦ C หรือเดือนถ้าแว็กซ์ ผักกาด กะหล่ำปลีและคะน้าเป็นผักวงศ์กะหล่ำอาจใช้กันอย่างกว้างขวางมากที่สุดวันนี้ ใบเป็นแหล่งโภชนาการในกะหล่ำปลีและดอกกะหล่ำและเป็นแหล่งโภชนาการในผักชนิดหนึ่ง กะหล่ําสามารถเก็บไว้ในถุงพลาสติกเจาะรู ซัก 4 ◦ C เป็นเวลา 1 สัปดาห์10 วัน ผักชนิดหนึ่งเป็นอย่างสูงที่เน่าเสียง่าย และคุณภาพ เสื่อมลงอย่างรวดเร็ว แม้ที่อุณหภูมิต่ำภายในวันที่ กระเป๋าสภาพบรรยากาศควบคุม สามารถยืดอายุการเก็บรักษาของผักชนิดหนึ่งกว่า 2 เดือน