Frictional resistance to the relati

Frictional resistance to the relative motion of two solid objects is usually proportional to the force which presses the surfaces together as well as the roughness of the surfaces. Since it is the force perpendicular or "normal" to the surfaces which affects the frictional resistance, this force is typically called the "normal force" and designated by N. The frictional resistance force may then be written:

ffriction = μN
μ = coefficient of friction
μk = coefficient of kinetic friction
μs = coefficient of static friction
Standard model
of friction

The frictional force is also presumed to be proportional to the coefficient of friction. However, the amount of force required to move an object starting from rest is usually greater than the force required to keep it moving at constant velocity once it is started. Therefore two coefficients of friction are sometimes quoted for a given pair of surfaces - a coefficient of static friction and a coefficent of kinetic friction. The force expression above can be called the standard model of surface friction and is dependent upon several assumptions about friction.

While this general description of friction (which I will refer to as the standard model) has practical utility, it is by no means a precise description of friction. Friction is in fact a very complex phenomenon which cannot be represented by a simple model. Almost every simple statement you make about friction can be countered with specific examples to the contrary. Saying that rougher surfaces experience more friction sounds safe enough - two pieces of coarse sandpaper will obviously be harder to move relative to each other than two pieces of fine sandpaper. But if two pieces of flat metal are made progressively smoother, you will reach a point where the resistance to relative movement increases. If you make them very flat and smooth, and remove all surface contaminants in a vacuum, the smooth flat surfaces will actually adhere to each other, making what is called a "cold weld".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Frictional ต้านทานการเคลื่อนที่สัมพัทธ์ของวัตถุแข็งสองมักจะเป็นสัดส่วนกับแรงที่กดกันพื้นผิวและความหยาบของพื้นผิว ได้ เนื่องจากเป็นแรงตั้งฉาก หรือ "ปกติ" ที่พื้นผิวซึ่งมีผลต่อต้าน frictional แรงนี้โดยทั่วไปเรียกว่า "กองทัพปกติ" และกำหนด โดย N. แล้วจะเขียนแรงต้านทาน frictional:ffriction = μNΜ =สัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานΜk =สัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานการเคลื่อนไหวΜs =สัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานคงที่ รุ่นมาตรฐานของแรงเสียดทานแรง frictional คือ presumed ยังเป็นสัดส่วนกับแรงเสียดทานของสัมประสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม จำนวนแรงที่ใช้ในการย้ายวัตถุเริ่มต้นจากส่วนที่เหลือเป็นมักจะมากกว่าแรงที่จำเป็นเพื่อให้มันเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงเมื่อมันเริ่มต้น ดังนั้น สองสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานเป็นบางครั้งเสนอราคาสำหรับคู่กำหนดพื้นผิว - coefficent ของเดิม ๆ แรงเสียดทานและสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานคงที่ นิพจน์แรงข้างต้นสามารถเรียกใช้รูปแบบมาตรฐานของแรงเสียดทานพื้นผิว และเป็นสมมติฐานต่าง ๆ เกี่ยวกับแรงเสียดทานขึ้นขณะนี้คำอธิบายทั่วไปของแรงเสียดทาน (ซึ่งผมจะอ้างอิงถึงเป็นรูปแบบมาตรฐาน) มีโปรแกรมอรรถประโยชน์การปฏิบัติ มันไม่ได้เป็นคำอธิบายที่ชัดเจนของแรงเสียดทาน แรงเสียดทานเป็นจริงเป็นปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนมากซึ่งไม่สามารถแทนได้ ด้วยแบบง่าย ๆ คำสั่งเกือบทุกอย่างที่คุณทำเกี่ยวกับแรงเสียดทานสามารถเป็น countered ตัวอย่างเฉพาะขัด พูดว่า พื้นผิวหยาบพบแรงเสียดทานมากกว่าเสียงปลอดภัยเพียงพอ - สองชิ้นของกระดาษทรายหยาบชัดจะหนักย้ายซึ่งกันและกันมากกว่าสองชิ้นของกระดาษทรายละเอียด แต่ถ้าสองชิ้นโลหะแบนจะเรียบความก้าวหน้า คุณจะถึงจุดที่การเพิ่มขึ้นของความต้านทานการเคลื่อนที่สัมพัทธ์ ถ้าคุณทำให้แบน และเรียบมาก เอาสารปนเปื้อนทั้งหมดพื้นผิวในสุญญากาศ พื้นผิวแบนเรียบจะจริงยึดติดกัน ทำให้เรียกว่าอะไร "เชื่อมเย็น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรงเสียดทานในการเคลื่อนที่สัมพัทธ์ของทั้งสองวัตถุที่เป็นของแข็งมักจะเป็นสัดส่วนกับแรงที่กดพื้นผิวร่วมกันเช่นเดียวกับความขรุขระของพื้นผิว เพราะมันเป็นแรงตั้งฉากหรือ "ปกติ" กับพื้นผิวที่มีผลต่อแรงเสียดทานแรงนี้จะเรียกว่ามักจะ "แรงปกติ" และกำหนดโดยสหประชาชาติแรงแรงเสียดทานแล้วอาจจะเขียน: ffriction = μN μ = ค่าสัมประสิทธิ์ของ แรงเสียดทานμk = ค่าสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานจลน์ไมโครวินาที = ค่าสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานสถิตรุ่นมาตรฐานของแรงเสียดทานแรงเสียดทานนอกจากนี้ยังเชื่อว่าจะเป็นสัดส่วนกับค่าสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทาน อย่างไรก็ตามปริมาณของแรงที่จำเป็นในการย้ายวัตถุเริ่มต้นจากส่วนที่เหลือมักจะมีค่ามากกว่าแรงที่จำเป็นในการให้มันเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่เมื่อมีการเริ่มต้น ดังนั้นสองค่าสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานจะถูกยกมาบางครั้งสำหรับคู่ที่กำหนดของพื้นผิว - ค่าสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานสถิตและ coefficent ของแรงเสียดทานจลน์ การแสดงออกดังกล่าวข้างต้นมีผลบังคับใช้สามารถเรียกว่าแบบจำลองมาตรฐานของแรงเสียดทานพื้นผิวและขึ้นอยู่กับสมมติฐานหลายประการเกี่ยวกับแรงเสียดทาน. ในขณะนี้รายละเอียดทั่วไปของแรงเสียดทาน (ซึ่งผมจะอ้างถึงเป็นแบบมาตรฐาน) มียูทิลิตี้ในทางปฏิบัติมันเป็นไม่ได้หมายความว่าที่แม่นยำ คำอธิบายของแรงเสียดทาน แรงเสียดทานในความเป็นจริงเป็นปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนมากซึ่งไม่สามารถแทนด้วยรูปแบบที่เรียบง่าย เกือบทุกคำสั่งง่ายๆที่คุณทำเกี่ยวกับแรงเสียดทานสามารถตอบโต้กับตัวอย่างที่เฉพาะเจาะจงไปในทางตรงกันข้าม บอกว่าพื้นผิวที่ขรุขระได้สัมผัสกับแรงเสียดทานมากขึ้นเสียงที่ปลอดภัยพอ - สองชิ้นของกระดาษทรายหยาบอย่างเห็นได้ชัดจะยากที่จะย้ายเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ กว่าสองชิ้นของกระดาษทรายละเอียด แต่ถ้าทั้งสองชิ้นที่ทำจากโลหะแบนที่ทำก้าวหน้าราบรื่นคุณจะไปถึงจุดที่ความต้านทานต่อการเพิ่มขึ้นของการเคลื่อนไหวของญาติ ถ้าคุณทำให้พวกเขามากแบนและเรียบและลบสิ่งปนเปื้อนพื้นผิวทั้งหมดในสูญญากาศ, พื้นผิวเรียบเรียบจริงจะเป็นไปตามแต่ละอื่น ๆ ทำให้สิ่งที่เรียกว่า "การเชื่อมเย็น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงเสียดทานต่อต้านการเคลื่อนไหวของญาติของทั้งสองวัตถุที่เป็นของแข็งโดยปกติจะเป็นสัดส่วนกับแรงที่กดบนพื้นผิวด้วยกันตลอดจนความขรุขระของพื้นผิว เพราะแรงตั้งฉากกับพื้นผิว หรือ " ปกติ " ซึ่งมีผลต่อแรงเสียดทาน แรงนี้มักจะเรียกว่า " แรง " ปกติและเขตโดยแรงเสียดทานแล้วอาจจะเขียน :

ffriction = μ n
μ = สัมประสิทธิ์ของความเสียดทาน
μ K = สัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานจลน์
μ S = สัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานสถิตแรงเสียดทานแบบมาตรฐาน



แรงเสียดทานยังสันนิษฐานว่าได้สัดส่วนกับค่าสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทาน อย่างไรก็ตามปริมาณของแรงต้องย้ายวัตถุที่เริ่มต้นจากส่วนที่เหลือมักจะเป็นมากกว่าแรงที่จำเป็นเพื่อให้มันเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่ เมื่อมีการเริ่มต้น ดังนั้นสัมประสิทธิ์แรงเสียดทาน 2 บางครั้งยกมาให้คู่ของพื้นผิว - สัมประสิทธิ์ของความเสียดทานสถิต และ coefficent แรงเสียดทานจลน์พลังการแสดงออกข้างต้นสามารถเรียกรุ่นมาตรฐานของแรงเสียดทานผิวและขึ้นอยู่กับสมมติฐานหลายประการเกี่ยวกับแรงเสียดทาน

ในขณะที่รายละเอียดทั่วไปของแรงเสียดทาน ( ซึ่งผมจะเรียกว่า รุ่นมาตรฐาน ) ได้ปฏิบัติยูทิลิตี้ มันไม่มีทางได้แม่นยําของแรงเสียดทาน แรงเสียดทานในความเป็นจริงซับซ้อนปรากฏการณ์ที่ไม่สามารถแทนด้วยแบบง่ายๆเกือบทุกคําง่ายๆให้คุณเกี่ยวกับแรงเสียดทานสามารถตอบโต้กับตัวอย่างที่เฉพาะเจาะจงที่ตรงกันข้ามกัน บอกว่าขรุขระพื้นผิวสัมผัสแรงเสียดทานมากกว่าเสียงปลอดภัยพอสองชิ้นส่วนของกระดาษทรายหยาบเห็นได้ชัดจะยากที่จะย้ายเมื่อเทียบกับแต่ละอื่น ๆที่ดีกว่าสองชิ้นส่วนของกระดาษทราย แต่ถ้าสองชิ้นของโลหะแบนจะทำให้ผู้เรียบคุณจะมาถึงจุดที่ต่อเพิ่มการเคลื่อนที่สัมพัทธ์ ถ้าคุณให้แบนมาก และเรียบเนียน และลบสิ่งปนเปื้อนพื้นผิวทั้งหมดในสูญญากาศ เรียบ พื้นผิวเรียบๆแล้วจะยึดติดกับแต่ละอื่น ๆ การทำสิ่งที่เรียกว่า " เชื่อม " เย็น