If you are asked to list some place

If you are asked to list some places you love most, I bet most of you will mention your high schools. The time we spend in our high schools is thought to be the happiest stage of life. I do think so. I can count the days I was there but I cannot count the peaceful memories I had. No matter far I go, I still bear in mind the images of my beloved high school, especially the most beautiful yard I’ve ever seen.

My school is one of the biggest schools in Ho Chi Minh City, located in the center of Tan Binh district. It covers a large area with 4 blocks and a wide school yard. My school has three gates, each of which leads to different roads. Entering the main gate, you will find a yellow U-shaped two-storey classroom block. Keep walking forward, you’ll catch sight of a white building behind a big green tree which includes a very huge library, teachers’ room and a hall where seminars and events are held. Behind this lies a modern sports house which has been built recently. The workplace of Heads of the school is opposite teachers’ room. There are bushes around this area and in front of it stands the memorial of a famous poet whom my school was named after. From the hall, we can have a panoramic view to which I’ve always been attracted. I love the yellow of the classroom blocks as well as the walls surrounding my school. It makes the school brighter in sunshine and brings an ancient feeling.

However, it must be a deficiency if I don’t mention the most beautiful spot - the yard. On the first day I came here, I was impressed by the width, the beauty of it. The school yard is divided into two parts by a small path which connects the canteen and teacher’s room. There are many trees in the yard, some of them have been living for more than 30 years, decorating this yard and providing shade for lots of generations of students. The big trees look like huge green umbrellas from afar with colorful bunches of flower on them. Every time a wind goes through the umbrellas, a rain of small leaves pours down onto the white aodai of girl students who are busy collecting some flowers. One special tree that I’ll never forget is called “Yellow Scorpion” which doesn’t have green leaves. All the leaves and flowers are yellow. This tree is quite small but its color brightens up the whole school yard along with other green trees. In the corner of the yard lies a small flower garden which I really like. Although it is small, it has many kinds of wild orchid in purple, pink, yellow, white and so on. Yet, the most significant mark of the garden is bunches of banana flowers hanging by its tree. The red flowers are just like fire burning in the corner. Sometimes when I was sad, I went to that garden to watch kittens catching the butterflies and beautiful flowers, it made me feel relaxed. There are also plenty of benches along the path and beside each tree, which are never empty every recess. On some benches, my close friends and I had a good time together, we chatted and laughed, shared food, reviewed lessons and even argued. We were so happy to be there, under the shade of the trees, to enjoy the beautiful view of the yard and to recognize a landscape right in my school.

It’s been two years since I graduated from high school but every time I come back and sit on a bench with my friends, I still have the same feeling as the old days. Looking at the trees, the small garden, I wish I had more chances to spend my time at school. Though I have to grow up and fly away, I’ll always remember my beloved school and its yard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าคุณถูกขอให้แสดงรายการบางสถานคุณรักมากที่สุด ฉันเดิมพันที่สุดของคุณจะพูดถึงโรงเรียนของคุณสูง เวลาที่เราใช้ในโรงเรียนของเราสูงเป็นความคิดที่เป็นขั้นตอนมีความสุขของชีวิต ฉันคิดอย่างนั้น ฉันสามารถนับวันที่ผมมี แต่ความทรงจำที่ดีที่ผมไม่สามารถนับ ไม่ ว่ามากไป ฉันยังคงใส่ใจภาพของฉันรักโรงเรียนมัธยมปลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งบ้านสวยที่สุดที่ฉันเคยเห็นโรงเรียนของฉันเป็นโรงเรียนที่ใหญ่ที่สุดในโฮจิมินห์ซิตี้ ตั้งอยู่ในย่านศูนย์เตินบิ่งอย่างใดอย่างหนึ่ง ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ มี 4 บล็อกและลานโรงเรียนกว้าง โรงเรียนของฉันมีสามประตู ซึ่งนำไปสู่ถนนที่แตกต่างกัน เข้าประตูหลัก คุณจะพบบล็อกสีเหลืองรูปตัวยู 2 ชั้นเรียน เดินต่อไปข้างหน้า คุณจะเห็นสีขาวอาคารหลังต้นไม้สีเขียวขนาดใหญ่ที่มีห้องสมุดใหญ่มาก ห้องพักครู และห้องโถงที่จัดสัมมนาและกิจกรรม หลังนี้อยู่บ้านกีฬาทันสมัยซึ่งถูกสร้างเมื่อเร็ว ๆ นี้ การทำงานของหัวหน้าของโรงเรียนอยู่ตรงข้ามห้องพักครู มีพุ่มไม้ รอบ ๆ บริเวณนี้ และด้านหน้าของมันหมายถึงการระลึกถึงกวีมีชื่อเสียงที่โรงเรียนของฉันชื่อ จากฮอลล์ เราสามารถมีทิวทัศน์ที่ฉันได้รับเสมอดึงดูด ฉันรักสีเหลืองของบล็อกห้องเรียนเช่นเดียวกับผนังโดยรอบโรงเรียนของฉัน มันทำให้โรงเรียนสดใสในแสงแดด และให้ความรู้สึกโบราณอย่างไรก็ตาม จะต้องมีการขาดถ้าผมไม่พูดถึงจุดสวยที่สุด - ลาน วันแรกที่มาที่นี่ ผมได้ประทับใจกับความกว้าง ความงามของมัน บ้านโรงเรียนจะแบ่งออกเป็นสองส่วน โดยเส้นทางขนาดเล็กซึ่งเชื่อมต่อโรงอาหารและห้องพักครู มีต้นไม้ในบ้าน บางส่วนของพวกเขาได้อาศัยอยู่มากกว่า 30 ปี ตกแต่งบ้าง และให้ร่มเงาสำหรับจำนวนมากของนักเรียน ร่มสีเขียวขนาดใหญ่จากระยะไกลด้วยสีสันเหมือนต้นไม้ช่อดอกไม้ที่พวกเขา ทุกครั้งลมผ่านร่ม ฝนใบเล็กเทลงลงบนชุด aodai ขาวของนักเรียนสาวไม่ว่างเก็บดอกไม้บาง ต้นไม้พิเศษหนึ่งที่ฉันจะลืมเรียกว่า "สีเหลืองแมงป่อง" ที่ไม่มีใบสีเขียว ใบและดอกมีสีเหลือง ต้นไม้นี้จะค่อนข้างเล็ก แต่สีสดใสขึ้นลานทั้งโรงเรียนพร้อมกับต้นไม้อื่น ๆ มุมของลานอยู่สวนดอกไม้เล็ก ๆ ที่ผมชอบ แม้ว่าจะเป็นขนาดเล็ก มีหลายชนิดของกล้วยไม้ป่าในสีม่วง สีชมพู สีเหลือง ขาว และอื่น ๆ เครื่องหมายที่สำคัญที่สุดของสวนเป็นช่อดอกไม้กล้วยแขวน โดยแผนภูมิ ดอกไม้สีแดงเหมือนไฟมุมได้ บางครั้งเมื่อผมเศร้า ฉันไปที่สวนจะดูลูกแมวที่จับผีเสื้อและดอกไม้สวยงาม มันทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลาย มียัง ม้านั่ง ตลอดเส้นทาง และต้นไม้แต่ละ ต้น ซึ่งไม่เคยมากมายล้างทุกย่อมุม ในม้า เพื่อนของฉันและฉันมีเวลาดีร่วมกัน เราคุย และหัวเราะ ห้องอาหาร ทบทวนบทเรียน และโต้เถียงแม้ เรามีความสุขดังนั้นจะมี ใต้ร่มเงาของต้นไม้ เพื่อชมความงามของลาน และรู้จักภูมิทัศน์ในโรงเรียนของฉันจะได้รับสองปีตั้งแต่จบศึกษาจากโรงเรียนมัธยม แต่ทุกครั้งที่ผมกลับ มานั่งบนม้านั่งกับเพื่อนของฉัน ฉันยังคงมีความรู้สึกเดียวกันเหมือนวันเก่า ฉันต้องการกำลังดูต้นไม้ สวนขนาดเล็ก มีโอกาสมากขึ้นจะใช้เวลาของฉันที่โรงเรียน แม้ว่าจะต้องเติบโตขึ้น และบินหนี ฉันมักจะจำโรงเรียนอันเป็นที่รักของฉันและของบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าคุณจะขอให้รายชื่อสถานที่ที่คุณรักมากที่สุดฉันเดิมพันของคุณส่วนใหญ่จะพูดถึงโรงเรียนมัธยมของคุณ เวลาที่เราใช้จ่ายในโรงเรียนมัธยมของเราคิดว่าจะเป็นขั้นตอนที่มีความสุขที่สุดของชีวิต ผมไม่คิดอย่างนั้น ฉันสามารถนับวันผมมี แต่ฉันไม่สามารถนับความทรงจำที่ผมมีความสงบสุข ไม่ว่าไกลฉันไปฉันยังคงจำภาพของโรงเรียนมัธยมของฉันรักโดยเฉพาะอย่างยิ่งบ้านที่สวยที่สุดที่ฉันเคยเห็น.

โรงเรียนของฉันเป็นหนึ่งในโรงเรียนที่ใหญ่ที่สุดในโฮจิมินห์ซิตี้ตั้งอยู่ในใจกลางของตาล อำเภอ Binh มันครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่มี 4 บล็อกและลานกว้างโรงเรียน โรงเรียนของฉันมีสามประตูของแต่ละคนซึ่งนำไปสู่ถนนที่แตกต่างกัน เข้าสู่ประตูใหญ่คุณจะพบสีเหลืองรูปตัวยูห้องเรียนบล็อกสองชั้น ให้เดินไปข้างหน้าคุณจะจับสายตาของอาคารสีขาวหลังต้นไม้ใหญ่สีเขียวซึ่งรวมถึงห้องสมุดใหญ่มากห้องพักครูและห้องโถงที่สัมมนาและกิจกรรมที่จัดขึ้น หลังนี้ตั้งอยู่บ้านกีฬาที่ทันสมัยซึ่งได้รับการสร้างขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ สถานที่ทำงานของหัวหน้าของโรงเรียนเป็นห้องพักครูตรงข้าม ' มีพุ่มไม้รอบ ๆ บริเวณนี้และในด้านหน้าของมันย่อมาจากความทรงจำของกวีที่มีชื่อเสียงซึ่งโรงเรียนของฉันได้รับการตั้งชื่อตาม จากฮอลล์ที่เราสามารถมีมุมมองแบบพาโนรามาที่ฉันได้รับเสมอดึงดูด ฉันรักสีเหลืองของบล็อกสอนในชั้นเรียนเช่นเดียวกับผนังโดยรอบโรงเรียนของฉัน มันทำให้โรงเรียนที่สดใสในแสงแดดและนำความรู้สึกโบราณ.

แต่ก็ต้องมีการขาดถ้าฉันไม่ได้พูดถึงจุดที่สวยงามที่สุด - ลาน ในวันแรกที่ผมมาที่นี่ผมรู้สึกประทับใจกับความกว้างความงามของมัน ลานโรงเรียนแบ่งออกเป็นสองส่วนโดยเส้นทางเล็ก ๆ ที่เชื่อมต่อกับโรงอาหารและห้องพักครู มีต้นไม้มากมายในบ้านที่มีบางส่วนของพวกเขาได้รับการอาศัยอยู่มานานกว่า 30 ปีที่ผ่านมาตกแต่งลานนี้และให้ร่มเงาสำหรับจำนวนมากรุ่นของนักเรียน ต้นไม้ใหญ่มีลักษณะเหมือนร่มสีเขียวขนาดใหญ่จากระยะไกลด้วยช่อดอกไม้ที่มีสีสันของพวกเขา เวลาผ่านไปลมร่มทุกฝนของใบเล็ก ๆ เทลงบน aodai สีขาวของนักเรียนสาวที่กำลังยุ่งเก็บรวบรวมดอกไม้บาง ต้นไม้ต้นหนึ่งพิเศษที่ฉันจะไม่ลืมที่เรียกว่า "สีเหลืองแมงป่อง" ซึ่งไม่ได้มีใบสีเขียว ทุกใบและดอกมีสีเหลือง ต้นไม้ต้นนี้มีขนาดเล็กมาก แต่สีสดใสขึ้นหลาทั้งโรงเรียนพร้อมกับต้นไม้สีเขียวอื่น ๆ ในมุมของบ้านอยู่สวนดอกไม้เล็ก ๆ ที่ผมชอบ แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็ก แต่ก็มีหลายชนิดของกล้วยไม้ป่าในสีม่วง, สีชมพู, สีเหลือง, สีขาวและสีอื่น ๆ แต่เครื่องหมายที่สำคัญที่สุดของสวนเป็นช่อดอกห้อยกล้วยต้นไม้ ดอกไม้สีแดงก็เป็นเหมือนไฟที่ไหม้ในมุม บางครั้งเมื่อฉันเสียใจฉันไปสวนที่จะดูลูกแมวจับผีเสื้อและดอกไม้สวยงามก็ทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลาย นอกจากนี้ยังมีความอุดมสมบูรณ์ของม้านั่งตามเส้นทางและด้านข้างต้นไม้แต่ละต้นซึ่งไม่เคยว่างเปล่าทุกภาคเรียน บนม้านั่งเพื่อนสนิทของฉันและฉันมีช่วงเวลาที่ดีร่วมกันเราพูดคุยและหัวเราะอาหารร่วมกันตรวจสอบและบทเรียนที่ถกเถียงกันอยู่แม้กระทั่ง เรามีความสุขมากที่จะได้มีอยู่ภายใต้ร่มเงาของต้นไม้ที่จะเพลิดเพลินไปกับวิวที่สวยงามของสนามและการรับรู้แก่ภูมิทัศน์ในโรงเรียนของฉัน.

มันเป็นสองปีนับตั้งแต่ผมจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม แต่ทุกครั้งที่ผมกลับมาและ นั่งอยู่บนม้านั่งกับเพื่อน ๆ ของฉันฉันยังคงมีความรู้สึกเช่นเดียวกับวันเก่า มองไปที่ต้นไม้สวนเล็ก ๆ ผมหวังว่าผมจะมีโอกาสมากขึ้นในการใช้เวลาของฉันที่โรงเรียน แม้ว่าฉันจะเติบโตขึ้นและบินออกไปผมมักจะจำโรงเรียนอันเป็นที่รักของฉันและลานมัน