Change in BMI: After an intensive 6

Change in BMI: After an intensive 6-month behavioral (efficacyused enhancing) weight management program, the comprehensive
behavioral intervention resulted in statistically significant differences
in weight and BMI from baseline to 6 months, due largely to the
prevention of weight or BMI gain in the intervention group as shown
in table 2.
Self-Esteem: The intervention affected self-esteem through its
impacts on participants’ self-efficacy beliefs in eating appropriately
and intention to exercise regularly. Thus, this intervention treatment
had overall positive impacts, including the most significant impact on
adolescents’ self-esteem after the intervention (t=3.2, p=0.002) using
the t-test between the pre- and post-tests in the intervention group;whereas there was no statistical significant difference in the self-esteem
of the control group (p=0.273).
Lifestyle behaviours: Although there was no significant difference
in lifestyle behaviors between the two groups, the mean score increased
by 3.04 in the intervention group. The mean score for lifestyle behaviours
decreased by 3.63 in the control group.
Body shape: The intervention group achieved a slight weight loss
from baseline to post-treatment (-0.05kg + 0.61) compared with the
control group (+2.18 kg ± 2.93; t=-1.27; p=0.21). The intervention
group perceived a greater change in body shape from baseline to posttreatment
for the self-judgment of good or excellent (from 57.6% to 78.0%) versus for the self-judgment of bad (from 42.4% to 22.0%). For
the control group, the self-judgment of good or excellent body shape
increased from 62.7% to just 67.8% from baseline to post-treatment,
and there was no change in the self-judgment of bad body shape.
Reach of intervention: Table 2 shows the reach of the intervention
in the short term among baseline overweight and obese adolescents in
the post-test of the intervention group. Self-efficacy scores increased
over time among adolescents in the intervention group, ranging from
0.58 to 0.75, but decreased among those in the control group with
the range from -0.15 to -1.03. Self-efficacy beliefs for physical activity
explained the 0.45 total indirect effect of the weight management
program on BMI change.
This study examined the short-term effect and key learning from
the planned efficacy-enhancing weight management program. These
results were in line with the objectives of the study. Lessons were
learned on how to develop relevant, focused programs that are lowcost,
sustainable and scalable. The programs were evaluated for their
acceptability, feasibility and evidence of benefit. Found to be low-cost
and acceptable, the program (intervention) reached both vulnerable
obese and overweight students and those with low household incomes. It
was well received; with high attendance levels (over 90% of participants
attended all planned activities). In addition, typical evaluations given
by the participating adolescents in a support meeting included “I liked
the program”, “The program was useful”, and “I felt very good after I
had lost some weight and could put those pants back on”. In the area of
feasibility, the planned program was able to recruit successfully (90%
of the target).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลี่ยนแปลงใน BMI: หลังจากการเร่งรัด 6 เดือนพฤติกรรม (เพิ่ม efficacyused) น้ำหนักโปรแกรม ครบวงจรการแทรกแซงพฤติกรรมทำให้เกิดความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติน้ำหนักและ BMI จากพื้นฐาน 6 เดือน อิ่มเอมกับการป้องกันน้ำหนักหรือ BMI เพื่อในกลุ่มแทรกแซงมากในตาราง 2นับถือตนเอง: นับถือตนเองผ่านผลกระทบการแทรกแซงของส่งผลกระทบต่อความเชื่อตนเองประสิทธิภาพของผู้เข้าร่วมในการรับประทานอาหารอย่างเหมาะสมและความตั้งใจที่จะออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ดังนั้น นี้รักษาแทรกแซงมีคำบวกผลกระทบ ผลกระทบที่สำคัญรวมทั้งในนับถือตนเองของวัยรุ่นหลังจากแทรกแซง (t = 3.2, p = 0.002) ใช้t-ทดสอบระหว่างก่อน และหลังทดสอบในกลุ่มแทรกแซง ในขณะที่มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการนับถือตนเองกลุ่มควบคุม (p = 0.273)พฤติกรรมวิถีชีวิต: แม้จะไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในพฤติกรรมการดำเนินชีวิตระหว่างสองกลุ่ม คะแนนเฉลี่ยเพิ่มขึ้นโดย 3.04 ในกลุ่มแทรกแซง คะแนนเฉลี่ยสำหรับพฤติกรรมวิถีชีวิตลดลง โดย 3.63 ในกลุ่มควบคุมรูปร่างร่างกาย: กลุ่มแทรกแซงรับน้ำหนักเล็กน้อยจากพื้นฐานการรักษาหลัง (-0.05 kg + 0.61) เปรียบเทียบกับการกลุ่มควบคุม (+2.18 กก.± 2.93; t =-1.27; p = 0.21) แทรกแซงกลุ่มการรับรู้การเปลี่ยนแปลงมากขึ้นในร่างกายรูปร่างจากพื้นฐาน posttreatmentการพิพากษาตนเองดี หรือยอดเยี่ยม (จาก 57.6% 78.0%) เมื่อเทียบกับการพิพากษาตนเองของไม่ดี (จาก 42.4% 22.0%) สำหรับกลุ่มควบคุม พิพากษาตนเองรูปร่างร่างกายดี หรือดีเยี่ยมเพิ่มขึ้นจาก 62.7% เพียง 67.8% จากพื้นฐานการรักษาหลังและมีการเปลี่ยนแปลงพิพากษาตนเองร่างกายดีรูปร่างถึงของการแทรกแซง: ตารางที่ 2 แสดงถึงการแทรกแซงในระยะสั้นระหว่างภาวะพื้นฐานและอ้วนวัยรุ่นในการทดสอบหลังการแทรกแซงของกลุ่ม คะแนนประสิทธิภาพตนเองเพิ่มขึ้นช่วงเวลาระหว่างวัยรุ่นในกลุ่มแทรกแซง ตั้งแต่0.58 ถึง 0.75 ลดลงแต่อยู่ในกลุ่มควบคุมมีช่วงจาก-0.15 เพื่อ-1.03 ความเชื่อในตนเองประสิทธิภาพสำหรับกิจกรรมทางกายภาพอธิบาย 0.45 รวมทางอ้อมผลกระทบของการลดน้ำหนักโปรแกรมการเปลี่ยนแปลงของ BMIการศึกษานี้ตรวจสอบผลกระทบระยะสั้นและคีย์ที่เรียนรู้จากการวางแผนเพิ่มประสิทธิภาพโปรแกรมควบคุมน้ำหนัก เหล่านี้ผลลัพธ์ตามวัตถุประสงค์ของการศึกษาได้ บทเรียนได้ได้เรียนรู้เกี่ยวกับ วิธีการพัฒนาที่เกี่ยวข้อง เน้นโปรแกรมที่ไลเซอร์ขนาดอย่างยั่งยืน และสามารถปรับ ถูกประเมินโปรแกรมของพวกเขาacceptability ความเป็นไปได้ และหลักฐานของสวัสดิการ ต้องมีต้นทุนต่ำและยอมรับได้ โปรแกรม (แทรกแซง) ครบทั้งสองเสี่ยงอ้วน และภาวะนักศึกษาและผู้ที่ มีรายได้ต่ำในครัวเรือน มันดีรับ ระดับสูงเข้าร่วมประชุม (กว่า 90% ของผู้เรียนเข้าร่วมกิจกรรมที่วางแผนไว้ทั้งหมด) นอกจากนี้ การประเมินโดยทั่วไปที่กำหนดให้โดยวัยรุ่นที่เข้าร่วมในการสนับสนุน การประชุมรวม "เสียดายโปรแกรม" "โปรแกรมมีประโยชน์" และ"ฉันรู้สึกดีมากหลังจากมีการสูญเสียน้ำหนักบาง และสามารถใส่กางเกงเหล่านั้นกลับมา" ในพื้นที่ของความเป็นไปได้ โปรแกรมวางแผนได้รับสมัครเรียบร้อยแล้ว (90%ของเป้าหมาย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงในค่าดัชนีมวลกาย: หลังจากที่เข้มข้นพฤติกรรม 6 เดือน (efficacyused เสริมสร้าง) โปรแกรมการจัดการน้ำหนักที่ครอบคลุม
พฤติกรรมส่งผลให้ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ในน้ำหนักและดัชนีมวลกายจาก baseline ถึง 6 เดือนเนื่องจากส่วนใหญ่จะ
ป้องกันน้ำหนักดัชนีมวลกายหรือได้รับใน กลุ่มแทรกแซงดังแสดง
ในตารางที่ 2
ความนับถือตนเอง: การแทรกแซงได้รับผลกระทบภาคภูมิใจในตนเองผ่าน
ผลกระทบต่อผู้เข้าร่วมความเชื่อของตนเองประสิทธิภาพในการรับประทานอาหารที่เหมาะสม
และความตั้งใจที่จะออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ดังนั้นการรักษาแทรกแซงนี้
มีผลกระทบในเชิงบวกโดยรวมรวมทั้งผลกระทบที่สำคัญที่สุดใน
ภาคภูมิใจในตนเองของวัยรุ่นหลังจากการแทรกแซง (t = 3.2, p = 0.002) โดยใช้
t-test ระหว่างการทดสอบการโพสต์ก่อนและในกลุ่มแทรกแซง ; ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในความนับถือตนเอง
ของกลุ่มควบคุม (p = 0.273).
พฤติกรรมไลฟ์สไตล์: แม้ว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ในการดำเนินชีวิตพฤติกรรมระหว่างทั้งสองกลุ่มมีคะแนนเฉลี่ยเพิ่มขึ้น
จาก 3.04 ในกลุ่มแทรกแซง . คะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการดำเนินชีวิต
ลดลงจาก 3.63 ในกลุ่มควบคุม.
รูปร่าง: กลุ่มทดลองประสบความสำเร็จในการลดน้ำหนักเล็กน้อย
จาก baseline การโพสต์การรักษา (-0.05kg + 0.61) เมื่อเทียบกับ
กลุ่มควบคุม (2.18 กก. ± 2.93; t = -1.27; p = 0.21) การแทรกแซงของ
กลุ่มที่รับรู้มากขึ้นในการเปลี่ยนแปลงรูปร่างจาก baseline ถึง posttreatment
สำหรับตัวเองตัดสินของดีหรือดีเยี่ยม (จาก 57.6% เป็น 78.0%) เมื่อเทียบกับสำหรับตัวเองตัดสินของที่ไม่ดี (จาก 42.4% เป็น 22.0%) สำหรับ
กลุ่มควบคุมการตัดสินตนเองของรูปร่างที่ดีหรือดีเยี่ยม
เพิ่มขึ้นจาก 62.7% เป็น 67.8% เพียงจาก baseline ในการโพสต์การรักษา
และมีการเปลี่ยนแปลงในการตัดสินใจของตัวเองรูปร่างไม่ดี.
Reach ของการแทรกแซงของตาราง 2 แสดงให้เห็นถึงการเข้าถึงของการแทรกแซง
ในระยะสั้นของเด็กวัยรุ่นที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนพื้นฐานใน
การโพสต์การทดสอบของกลุ่มแทรกแซง คะแนนการรับรู้ความสามารถตนเองเพิ่มขึ้น
เมื่อเวลาผ่านไปในหมู่วัยรุ่นในกลุ่มแทรกแซงตั้งแต่
0.58 0.75 แต่ลดลงในหมู่ผู้ที่อยู่ในกลุ่มควบคุมที่มี
ช่วงจาก -0.15 -1.03 ไป ความเชื่อของตนเองประสิทธิภาพสำหรับการออกกำลังกาย
0.45 อธิบายผลทางอ้อมรวมของการจัดการน้ำหนัก
โปรแกรมเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงค่าดัชนีมวลกาย.
การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบผลกระทบในระยะสั้นและการเรียนรู้ที่สำคัญจาก
การวางแผนที่ช่วยยกระดับประสิทธิภาพของโปรแกรมการควบคุมน้ำหนัก เหล่านี้
ผลการวิจัยที่สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของการศึกษา บทเรียนที่ได้รับ
การเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการพัฒนาที่เกี่ยวข้องโปรแกรมที่มุ่งเน้นที่มี lowcost,
และปรับขนาดได้อย่างยั่งยืน โปรแกรมได้รับการประเมินสำหรับพวกเขา
ยอมรับความเป็นไปได้และหลักฐานที่เป็นประโยชน์ พบว่ามีค่าใช้จ่ายต่ำ
และยอมรับโปรแกรม (แทรกแซง) ถึงทั้งความเสี่ยงที่
นักเรียนเป็นโรคอ้วนและมีน้ำหนักเกินและผู้ที่มีรายได้ครัวเรือนต่ำ มัน
ได้รับการตอบรับอย่างดี; ที่มีระดับสูงเข้าร่วมประชุม (มากกว่า 90% ของผู้เข้าร่วม
เข้าร่วมกิจกรรมที่วางแผนไว้ทั้งหมด) นอกจากนี้การประเมินผลโดยทั่วไปได้รับ
จากวัยรุ่นที่เข้าร่วมในการประชุมการสนับสนุนรวมถึง "ฉันชอบ
โปรแกรม "," โปรแกรมมีประโยชน์ "และ" ฉันรู้สึกดีมากหลังจากที่ผม
ได้สูญเสียน้ำหนักบางและสามารถใส่กางเกงเหล่านั้นกลับมาที่ " ในพื้นที่ของ
ความเป็นไปได้โครงการที่วางแผนไว้ก็สามารถที่จะประสบความสำเร็จในการรับสมัคร (90%
ของเป้าหมาย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป้าย : หลังจากเปลี่ยนพฤติกรรมเข้มข้น 6 เดือน ( efficacyused เพิ่ม ) โปรแกรมการจัดการน้ำหนัก การแทรกแซงพฤติกรรมอย่างละเอียด
ส่งผลให้เกิดความแตกต่างกันในน้ำหนักและดัชนีมวลกายจาก
5 ถึง 6 เดือน เนื่องจากส่วนใหญ่
การป้องกันน้ำหนักหรือได้รับค่าดัชนีมวลกายในกลุ่มดังแสดงในตารางที่ 2
.
เห็นคุณค่าในตนเองการแทรกแซงจากความภาคภูมิใจในตนเองผ่านผลกระทบต่อความเชื่อในความสามารถของผู้เข้าร่วม

กินอย่างเหมาะสม และความตั้งใจที่จะออกกำลังกายเป็นประจำ จึงมีการแทรกแซงการรักษา
ผลกระทบในเชิงบวกโดยรวม รวมทั้งที่สำคัญที่สุดต่อความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองหลังการทดลองวัยรุ่น '
( t = 3 , p = 0.002 ) โดยใช้
เปรียบเทียบระหว่างก่อนและหลังการทดสอบในกลุ่ม แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการเห็นคุณค่าในตนเอง
ของกลุ่มควบคุม ( P = 0.273 ) .
พฤติกรรมวิถีชีวิต : แม้ว่ามีความแตกต่าง
ในวิถีชีวิตพฤติกรรมระหว่างกลุ่ม มีคะแนนเฉลี่ยเพิ่มขึ้นจาก 3.04
ในกลุ่ม การแทรกแซง คะแนนเฉลี่ยพฤติกรรม
สำหรับไลฟ์สไตล์ลดลง 3.63 ในกลุ่มควบคุม
รูปร่าง : กลุ่มบรรลุเล็กน้อยน้ำหนัก
พื้นฐานจากหลัง ( -0.05kg 0.61 ) เมื่อเทียบกับ
กลุ่มควบคุม ( 2.18 กิโลกรัม± 2.93 ; t = -1.27 ; p = 0.21 ) กลุ่มการรับรู้มากกว่าการแทรกแซง
เปลี่ยนรูปร่างพื้นฐานจากการรักษา
สำหรับตนเองการตัดสินที่ดีหรือดีเยี่ยม ( จาก 57.6 % 780 % ) และสำหรับตนเองการตัดสินที่ไม่ดี ( จาก 120 ) 80 % ) สำหรับ
กลุ่มควบคุมตนเองการตัดสินที่ดีหรือดีเยี่ยม
รูปร่างเพิ่มขึ้นจาก 62.7 % เพียง 67.8 % จากค่าเริ่มต้นหลัง
, และไม่มีการเปลี่ยนแปลงในตนเอง การตัดสินของรูปร่างไม่ดี
ถึงการแทรกแซง : ตารางที่ 2 แสดงถึงการแทรกแซง
ในระยะสั้นของภาวะน้ำหนักเกินและอ้วน กลุ่มวัยรุ่น
โพสต์ทดสอบของกลุ่ม . ตนเองคะแนนเพิ่มขึ้น
ช่วงเวลาของวัยรุ่นในกลุ่ม เรียงลำดับจาก
0.58 0.75 แต่ลดลงของผู้ที่อยู่ในกลุ่ม
ช่วงจาก -0.15 เพื่อ -1.03 . ความเชื่อในความสามารถตนเองเพื่ออธิบายกิจกรรมทางกาย
0ผลกระทบทางอ้อม 45 รวมของการจัดการน้ำหนักโปรแกรมการเปลี่ยนแปลงค่า
.
ศึกษาผลกระทบระยะสั้นและการเรียนรู้ที่สำคัญจากโปรแกรมส่งเสริมการจัดการประสิทธิภาพ
วางแผนน้ำหนัก ผลลัพธ์เหล่านี้
สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของการศึกษา บทเรียนที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการพัฒนา
โปรแกรมที่เกี่ยวข้อง เน้นๆ
, ยั่งยืน และด้านเทคนิคโปรแกรมประเมินเพื่อการยอมรับ
ความเป็นไปได้และหลักฐานของผลประโยชน์ พบว่ามีต้นทุนต่ำ
และเป็นที่ยอมรับ , โปรแกรม ( แทรกแซง ) ถึงทั้งอ้วนและอ่อนแอ
อ้วน นักเรียน และผู้ที่มีรายได้ครัวเรือนต่ำ มันเป็นอย่างดี
; ระดับการเข้าร่วมสูง ( มากกว่า 90% ของผู้เข้าร่วมทั้งหมด
วางแผนกิจกรรม ) นอกจากนี้ การประเมินโดยทั่วไปให้
โดยเข้าร่วมประชุมรวมวัยรุ่นในการสนับสนุน " ฉันชอบ
โปรแกรม " , " โปรแกรมที่เป็นประโยชน์ " และ " ฉันรู้สึกดีมากหลังจากที่ผม
มีลดน้ำหนัก และอาจใส่กางเกงตัวนั้นกลับมา " ในพื้นที่ของ
ความเป็นไปได้ , โปรแกรมการวางแผนสามารถรับสมัครเรียบร้อยแล้ว ( 90 %
ของเป้าหมาย )