คืนวันนั้น ฉันกับยายนั่งคุยกันริมระ

คืนวันนั้น ฉันกับยายนั่งคุยกันริมระเบียงถึงเรื่องในอดีต >>>>>วัยเพียง 12 ปี ทำให้ฉันนั่งฟังยายเล่าได้ไม่นาน สักพัก >>>>>ฉันก็ยุกยิกอยากจะไปเล่นกับเพื่อน >>>>> >>>>>ยายคว้ามือฉันไว้ มือเหยี่วย่นน่ากลัวเหมือนหนังตายซาก >>>>>สายตายายดุดันแต่เหม่อลอย มองหน้าฉันเหมือนไม่ได้มอง >>>>>ฉันนั่งข้างยายอย่างหวาดกลัวในกิริยา แล้วฟังเรื่องเล่าจากปาก >>>>> >>>>>ยายเล่าว่า สมัยก่อนเมื่อผู้ใหญ่ในบ้านตาย ผู้ใหญ่จะนำมะพร้าว >>>>>ฝรั่ง มะม่วงในสวนมาบนเจ้าที่ ไม่ให้ผู้ตายมารับตัวเด็ก ๆ ในบ้าน >>>>>ไปอยู่ด้วย >>>>> >>>>>ยายถามฉันว่าถ้ายายตายไปแล้ว กลับมารับฉันให้ไปอยู่ในโลกอีกโลก >>>>>ด้วยฉันจะไปกับแกไหม? ฉันหัวเราะในความงมงาย คนแก่ก็อย่างนี้ >>>>>พยักหน้าเสียหน่อยไม่ให้แกน้อยใจ แล้วฉันก็รีบเดินไปเล่นกับเพื่อน >>>>> >>>>>ยายหัวเราะอยู่คนเดียวเกือบครึ่งชั่วโมง... >>>>> >>>>>อีก 7 วันต่อมาแกก็เสียชีวิตแบบประหลาด กลางดึกคืนสุดท้าย ยายลุก >>>>>พรวดพราดขึ้นมาจากเสื่อที่ปูนอน ปากตะโกนเสียงแหบว่า ไม่เอา >>>>>ฉันไม่ไป >>>>>ไม่เอา ฉันไม่ไป ไม่เอา ฉันไม่ไป แล้วหวีดร้องเหมือนปีศาจ >>>>>ทำให้พ่อกับแม่ >>>>>ของฉันตกใจต้องรีบจุดตะเกียงเป็นการใหญ่ >>>>> >>>>>บ้านริมน้ำของเราใช้ตะเกียงเป็นดวงไฟ >>>>>และใช้ยากันยุงแบบจุดม้วนเพื่อไล่ยุง >>>>> >>>>>ห่มผ้าให้ยายแล้วฉันก็นอนอยู่ข้าง ๆ ตัวแกสั่นกุกกัก ลองหันไปดู >>>>>ตาแกลืมโพลง >>>>>น้ำหมากไหลย้อยออกมาจากปากตอนนอน ตัวเย็นชืด ทดสอบหยิกไปที่หลังมือ >>>>>ยายก็ไม่ตอบสนอง >>>>> >>>>>ทุกคนรีบมาดูอาการ แล้วลงความเห็นว่ายายจากพวกเราไปแล้ว >>>>> >>>>>หลังคืนสวดศพ 3 วัน ฉันนอนบนเสื่อกับพื้นกระดาน >>>>>ลมแม่น้ำพัดตีเข้าบ้านเย็นสบาย >>>>>กลุ่มดาวส่องประกายระยิบระยับ >>>>>แว่วเสียงไม้กระดานลั่นเหมือนมีคนเดิน >>>>>น้ำหนักมือ กดลงบนหน้าอกฉันขณะนอนหงาย เสียงแหบแห้งของยายถามฉันช้า >>>>>ๆ >>>>> >>>>>"ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย..." ร่างเกร็งแข็งพยายามยกมือมาพนมกลางอก >>>>> >>>>>"ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย..." เสียงแหบโหยดังแผ่วซ้ำมาอีกครั้ง >>>>> >>>>>น้ำตาไหลอาบแก้ม ริมฝีปากหมุบหมิบสวดคาถานะโมสามจบ >>>>>กระท่อนกระแท่นเต็มที >>>>>เพราะความหวาดกลัวแล่นขึ้นสมอง >>>>>น้ำหนักทับบนหน้าอกหนักขึ้นทุกทีที่สวดมนต์จบคาบ >>>>> >>>>>น้ำหนักยายคงไม่เกิน 45 กิโล แต่ที่ทาบทับบนหน้าอกตอนนี้ >>>>>ก็น่าจะปาเข้าไป 60 กิโลแล้ว >>>>>กระดูกกับปอดตรงทรวงอกถูกบดทับจนรวดร้าว >>>>>ฉันขอร้องยายว่าอย่าเอาฉันไปเลย >>>>>ให้เวลาอีกนิด >>>>>รอให้ฉันสนุกกับเพื่อนฝูงจนเต็มคราบก่อนค่อยกลับมารับ >>>>> >>>>>เสียงยายหัวเราะข้างหู ฉันขนลุกซู่ทั่วตัว >>>>>กลิ่นน้ำหมากคละคลุ้งจนเสียวสันหลัง >>>>>แล้วน้ำหนักที่อัดแน่นลงบนทรวงอกก็ค่อยถ่ายออกทีละน้อย >>>>>ยายหัวเราะหมายถึงว่าตกลง... >>>>> >>>>>เวลาผ่านไปสองปี การเล่นกับเพื่อนคงลดน้อยลง >>>>>หันไปอ่านหนังสือมากขึ้นเพื่อ >>>>>พัฒนาผลการเรียน ฉันลืมเรื่องยายไปเสียสนิท >>>>>มาเมื่อคืนวานฉันปิดไฟนอน >>>>>หลับตาสวดมนต์สามคาบ แล้วแผ่ส่วนกุศลให้ผู้ล่วงลับ พอลืมตามองเพดาน >>>>>ในห้องมืด หางตาฉันก็มองเห็นยายนั่งอยู่ข้าง ๆ >>>>> >>>>>ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย..." เสียงแหบโหยดังแผ่วซ้ำกับเมื่อครั้งอดีต >>>>> >>>>>ฉันแทบเป็นบ้า ร่างยายเต็มไปด้วยน้ำเลือดน้ำหนอง >>>>>ดวงตาหลุดหายไปหนึ่งข้าง >>>>>น้ำหมากกับเศษฟันหักร่วงหยดแหมะ ๆ เปรอะที่นอนเต็มไปหมด กลิ่นเหม็น >>>>>ของผีตายซากอบอวลเต็มห้อง คราวนี้ยายเอาจริงแน่ >>>>> >>>>>"หนูไม่ไปกับยายหรอก" ฉันส่ายหัว มือประกบพนมไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ >>>>>ยายนั่งนิ่ง ตาข้างที่ยังเหลืออยู่มองฉันอย่างรวดร้าวเจ็บช้ำ >>>>> >>>>>ไม่มีเสียงหัวเราะจากปากแก >>>>>เพียงเสี้ยววินาทีแกปราดขึ้นมานั่งทับอกฉันบนเตียง >>>>>มือเหยี่วงุ้มบีบคอและพยายามล้วงเข้าไปในปากฉันเรี่ยวแรงเหมือนผีสิง >>>>>ฉันแทบสู้แกไม่ไหว >>>>> >>>>>"ยาย เอาคนอื่นไปแทนหนูได้ไหม? เอาเพื่อนหนูไปแทนได้ไหมจ๊ะ?" >>>>>ฉันเอ่ยถามทางดวงจิต >>>>>"....................." แกนิ่งเงียบ >>>>>"ยายเอาตัวเพื่อนหนูที่อ่านเมลล์นี้ไปนะ >>>>>ถ้าอ่านเมลล์นี้แล้วไม่ส่งไปให้เพื่อนคนอื่นๆต่อน่ะ >>>>>ตอนกลางคืน เค้านอนหลับ ยายเข้าไปล้วงปากกินเครื่องใน >>>>>กินวิญญาณเค้าเลยนะจ๊ะ ยายจ๋า..." >>>>> >>>>>เสียงยายก้มลงมาหัวเราะริมหูฉัน... ยาวและนานเหมือนกับว่าสะใจ >>>>>ในข้อเสนอก่อนจะหายตัวไป...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืนวันนั้นฉันกับยายนั่งคุยกันริมระเบียงถึงเรื่องในอดีต >>>>> วัยเพียง 12 ปีทำให้ฉันนั่งฟังยายเล่าได้ไม่นานสักพัก >>>>> ฉันก็ยุกยิกอยากจะไปเล่นกับเพื่อน >>>>>>>>>> ยายคว้ามือฉันไว้มือเหยี่วย่นน่ากลัวเหมือนหนังตายซาก >>>>> สายตายายดุดันแต่เหม่อลอยมองหน้าฉันเหมือนไม่ได้มอง >>>>> ฉันนั่งข้างยายอย่างหวาดกลัวในกิริยาแล้วฟังเรื่องเล่าจากปาก >>>>>>>>>> ยายเล่าว่าสมัยก่อนเมื่อผู้ใหญ่ในบ้านตายผู้ใหญ่จะนำมะพร้าว >>>>> ฝรั่งมะม่วงในสวนมาบนเจ้าที่ไม่ให้ผู้ตายมารับตัวเด็กๆ ในบ้าน >>>>> ไปอยู่ด้วย & gt>>>>>>>>> ยายถามฉันว่าถ้ายายตายไปแล้วกลับมารับฉันให้ไปอยู่ในโลกอีกโลก >>>>> ด้วยฉันจะไปกับแกไหม ฉันหัวเราะในความงมงายคนแก่ก็อย่างนี้ >>>>> พยักหน้าเสียหน่อยไม่ให้แกน้อยใจแล้วฉันก็รีบเดินไปเล่นกับเพื่อน >>>>>>>>>> ยายหัวเราะอยู่คนเดียวเกือบครึ่งชั่วโมง... >>>>>>>>>> อีก 7 วันต่อมาแกก็เสียชีวิตแบบประหลาดกลางดึกคืนสุดท้ายยายลุก >>>>> พรวดพราดขึ้นมาจากเสื่อที่ปูนอนปากตะโกนเสียงแหบว่าไม่เอา >>>>> ฉันไม่ไป >>>>> ไม่เอาฉันไม่ไปไม่เอาฉันไม่ไปแล้วหวีดร้องเหมือนปีศาจ >>>>> ทำให้พ่อกับแม่ >>>>> ของฉันตกใจต้องรีบจุดตะเกียงเป็นการใหญ่ >>>>>>>>>> บ้านริมน้ำของเราใช้ตะเกียงเป็นดวงไฟ >>>>> และใช้ยากันยุงแบบจุดม้วนเพื่อไล่ยุง >>>>>>>>>> ห่มผ้าให้ยายแล้วฉันก็นอนอยู่ข้างๆ ตัวแกสั่นกุกกักลองหันไปดู >>>>> ตาแกลืมโพลง >>>>> น้ำหมากไหลย้อยออกมาจากปากตอนนอนตัวเย็นชืดทดสอบหยิกไปที่หลังมือ >>>>> ยายก็ไม่ตอบสนอง>>>>>>>>>> ทุกคนรีบมาดูอาการแล้วลงความเห็นว่ายายจากพวกเราไปแล้ว >>>>>>>>>> หลังคืนสวดศพ 3 วันฉันนอนบนเสื่อกับพื้นกระดาน >>>>> ลมแม่น้ำพัดตีเข้าบ้านเย็นสบาย >>>>> กลุ่มดาวส่องประกายระยิบระยับ >>>>> แว่วเสียงไม้กระดานลั่นเหมือนมีคนเดิน >>>>> น้ำหนักมือกดลงบนหน้าอกฉันขณะนอนหงายเสียงแหบแห้งของยายถามฉันช้า >>>>> ๆ >>>>>>>>>> "ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย..." ร่างเกร็งแข็งพยายามยกมือมาพนมกลางอก >>>>>>>>>> "ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย..." เสียงแหบโหยดังแผ่วซ้ำมาอีกครั้ง >>>>>>>>>> น้ำตาไหลอาบแก้มริมฝีปากหมุบหมิบสวดคาถานะโมสามจบ >>>>> กระท่อนกระแท่นเต็มที >>>>> เพราะความหวาดกลัวแล่นขึ้นสมอง >>>>> น้ำหนักทับบนหน้าอกหนักขึ้นทุกทีที่สวดมนต์จบคาบ >>>>>>>>>> แต่ทีน้ำหนักยายคงไม่เกิน 45 กิโล่ทาบทับบนหน้าอกตอนนี้ >>>>> กิโลแล้วก็น่าจะปาเข้าไป 60 >>>>> กระดูกกับปอดตรงทรวงอกถูกบดทับจนรวดร้าว >>>>> ฉันขอร้องยายว่าอย่าเอาฉันไปเลย >>>>> ให้เวลาอีกนิด >>>>> รอให้ฉันสนุกกับเพื่อนฝูงจนเต็มคราบก่อนค่อยกลับมารับ >>>>>>>> & gt; > ฉันขนลุกซู่ทั่วตัวเสียงยายหัวเราะข้างหู >>>>> กลิ่นน้ำหมากคละคลุ้งจนเสียวสันหลัง >>>>> แล้วน้ำหนักที่อัดแน่นลงบนทรวงอกก็ค่อยถ่ายออกทีละน้อย >>>>> ยายหัวเราะหมายถึงว่าตกลง... >>>>>>>>>> เวลาผ่านไปสองปีการเล่นกับเพื่อนคงลดน้อยลง >>> & gt; > หันไปอ่านหนังสือมากขึ้นเพื่อ >>>>> พัฒนาผลการเรียนฉันลืมเรื่องยายไปเสียสนิท >>>>> มาเมื่อคืนวานฉันปิดไฟนอน >>>>> หลับตาสวดมนต์สามคาบแล้วแผ่ส่วนกุศลให้ผู้ล่วงลับพอลืมตามองเพดาน >>>>> ในห้องมืดหางตาฉันก็มองเห็นยายนั่งอยู่ข้างๆ >>>>>>>>>> ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย... "เสียงแหบโหยดังแผ่วซ้ำกับเมื่อครั้งอดีต >>>>>>>>>> ฉันแทบเป็นบ้าร่างยายเต็มไปด้วยน้ำเลือดน้ำหนอง >>>>> ดวงตาหลุดหายไปหนึ่งข้าง >>>>> น้ำหมากกับเศษฟันหักร่วงหยดแหมะๆ เปรอะที่นอนเต็มไปหมดกลิ่นเหม็น >>>>> ของผีตายซากอบอวลเต็มห้องคราวนี้ยายเอาจริงแน่ >>>>>>>>>> "หนูไม่ไปกับยายหรอก" ฉันส่ายหัวมือประกบพนมไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ >>>>> ยายนั่งนิ่งตาข้างที่ยังเหลืออยู่มองฉันอย่างรวดร้าวเจ็บช้ำ >>>>>>>>>> ไม่มีเสียงหัวเราะจากปากแก >>>>> เพียงเสี้ยววินาทีแกปราดขึ้นมานั่งทับอกฉันบนเตียง >>>>> มือเหยี่วงุ้มบีบคอและพยายามล้วงเข้าไปในปากฉันเรี่ยวแรงเหมือนผีสิง >>>>> ฉันแทบสู้แกไม่ไหว >>>>>>>>>> "ยายเอาคนอื่นไปแทนหนูได้ไหม เอาเพื่อนหนูไปแทนได้ไหมจ๊ะ? " >>>>> ฉันเอ่ยถามทางดวงจิต >>>>> "... "แกนิ่งเงียบ >>>>> "ยายเอาตัวเพื่อนหนูที่อ่านเมลล์นี้ไปนะ >>>>> ถ้าอ่านเมลล์นี้แล้วไม่ส่งไปให้เพื่อนคนอื่นๆต่อน่ะ >>>>> ตอนกลางคืนเค้านอนหลับยายเข้าไปล้วงปากกินเครื่องใน >>>>> กินวิญญาณเค้าเลยนะจ๊ะยายจ๋า... " >>>>>>>>>> เสียงยายก้มลงมาหัวเราะริมหูฉัน... ยาวและนานเหมือนกับว่าสะใจ >>>>> ในข้อเสนอก่อนจะหายตัวไป...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คืนวันนั้น >>>>> วัยเพียง 12 ปีทำให้ฉันนั่งฟังยายเล่าได้ไม่นานสักพัก >>>>> >>>>> ยายคว้ามือฉันไว้ >>>>> สายตายายดุดัน แต่เหม่อลอยมองหน้าฉันเหมือนไม่ได้มอง แล้วฟังเรื่องเล่าจากปาก >>>>> >>>>> ยายเล่าว่าสมัยก่อนเมื่อผู้ใหญ่ในบ้านตายผู้ใหญ่จะนำมะพร้าว >>>>> ฝรั่งมะม่วงในสวนมาบนเจ้าที่ไม่ให้ผู้ตายมารับตัว เด็ก ๆ ในบ้าน >>>>> ไปอยู่ด้วย >>>>> >>>>> ยายถามฉันว่าถ้ายายตายไปแล้วกลับมารับฉันให้ไปอยู่ในโลกอีกโลก >>>>> ด้วยฉันจะ ไปกับแกไหม? ฉันหัวเราะในความงมงายคนแก่ก็อย่างนี้ >>>>> พยักหน้าเสียหน่อยไม่ให้แกน้อยใจแล้วฉันก็รีบเดินไปเล่นกับเพื่อน >>>>> >>>>> >>>>> อีก 7 วันต่อมาแกก็เสียชีวิตแบบประหลาดกลางดึกคืนสุดท้ายยายลุก >>>>> พรวดพราดขึ้นมาจากเสื่อที่ปูนอนปากตะโกนเสียงแหบว่าไม่เอา >>>> > ฉันไม่ไป >>>>> ไม่เอาฉันไม่ไปไม่เอาฉันไม่ไปแล้วหวีดร้องเหมือนปีศาจ >>>>> ทำให้พ่อกับแม่ >>>>> >>>>> ๆ ตัวแกสั่นกุกกักลองหันไปดู >>>>> ตาแกลืมโพลง >>>>> น้ำหมากไหลย้อยออกมาจากปากตอนนอนตัวเย็นชืดทดสอบหยิกไปที่หลังมือ >>>>> ยายก็ไม่ตอบ สนอง >>>>> >>>>> ทุกคนรีบมาดูอาการ >>>>> >>>>> หลังคืนสวดศพ 3 วันฉันนอนบนเสื่อกับพื้นกระดาน >>>>> ลมแม่น้ำพัดตีเข้าบ้านเย็นสบาย >>>>> กลุ่มดาวส่องประกายระยิบระยับ >>>>> น้ำหนักมือกดลงบนหน้าอกฉันขณะนอนหงายเสียงแหบแห้งของยายถามฉันช้า ๆ >>>>> >>>>> >>>>> "ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย .. . " >>>>> >>>>> "ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย ... " เสียงแหบโหยดังแผ่วซ้ำมาอีกครั้ง >>>>> >>>>> น้ำตาไหลอาบแก้มริมฝีปากหมุบหมิบสวด คาถานะโมสามจบ >>>>> กระท่อนกระแท่นเต็มที >>>>> เพราะความหวาดกลัวแล่นขึ้นสมอง >>>>> >>>>> น้ำหนักยายคงไม่เกิน 45 กิโล แต่ที่ทาบทับบนหน้าอกตอนนี้ >>>>> ก็น่าจะปาเข้าไป 60 กิโลแล้ว >>>>> ฉันขอร้องยายว่าอย่าเอาฉันไปเลย >>>>> ให้เวลาอีกนิด >>>>> >>>>> เสียงยายหัวเราะข้างหูฉันขนลุกซู่ทั่วตัว >>>>> ยายหัวเราะหมายถึงว่าตกลง ... >>>>> >>>>> เวลาผ่านไปสองปีการเล่นกับเพื่อนคงลดน้อยลง >>>>> หันไปอ่านหนังสือมากขึ้นเพื่อ> >>>> พัฒนาผลการเรียนฉันลืมเรื่องยายไปเสียสนิท >>>>> มาเมื่อคืนวานฉันปิดไฟนอน >>>>> หลับตาสวดมนต์สามคาบแล้วแผ่ส่วนกุศลให้ผู้ล่วงลับพอลืมตามองเพดาน> >>>> ในห้องมืดหางตาฉันก็มองเห็นยายนั่งอยู่ข้าง ๆ >>>>> >>>>> ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย ... " >>>>> >>>>> ฉันแทบเป็นบ้าร่างยายเต็มไปด้วยน้ำเลือดน้ำหนอง >>>>> ดวงตาหลุดหายไปหนึ่งข้าง >>>>> น้ำหมากกับเศษฟันหักร่วงหยดแหมะ ๆ เปรอะที่นอนเต็ม ไปหมดกลิ่นเหม็น >>>>> ของผีตายซากอบอวลเต็มห้องคราวนี้ยายเอาจริงแน่ >>>>> >>>>> "หนูไม่ไปกับยายหรอก " ฉันส่ายหัวมือประกบพนมไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์> >>>> ยายนั่งนิ่ง >>>>> >>>>> ไม่มีเสียงหัวเราะจากปากแก >>>>> ฉันแทบสู้แกไม่ไหว >>>>> >>>>> "ยายเอาคนอื่นไปแทนหนูได้ไหม? เอาเพื่อนหนูไปแทนได้ไหมจ๊ะ? ">>>>> ฉันเอ่ยถามทางดวงจิต >>>>> " ..................... "แกนิ่งเงียบ >>>>> ตอนกลางคืนเค้านอนหลับยายเข้าไปล้วงปากกินเครื่องใน >>>>> กินวิญญาณเค้าเลยนะจ๊ะยายจ๋า ... ">>>>> >>>>> เสียงยายก้มลงมา หัวเราะริมหูฉัน ... ยาวและนานเหมือนกับว่าสะใจ >>>>> ในข้อเสนอก่อนจะหายตัวไป ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คืนวันนั้นฉันกับยายนั่งคุยกันริมระเบียงถึงเรื่องในอดีตวัยเพียง 12 . ทำให้ฉันนั่งฟังยายเล่าได้ไม่นาน > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ยายคว้ามือฉันไว้ฉันก็ยุกยิกอยากจะไปเล่นกับเพื่อนสักพัก> > > > > > > > > > > > > > > > > > > > สายตายายดุดันแต่เหม่อลอยมองหน้าฉันเหมือนไม่ได้มองฉันนั่งข้างยายอย่างหวาดกลัวในกิริยาแล้วฟังเรื่องเล่าจากปากยายเล่าว่าสมัยก่อนเมื่อผู้ใหญ่ในบ้านตายผู้ใหญ่จะนำมะพร้าว > > > > > ฝรั่ง> > > > > > > > > > > > > > > ไม่ให้ผู้ตายมารับตัวเด็กจะในบ้านไปอยู่ด้วยยายถามฉันว่าถ้ายายตายไปแล้วกลับมารับฉันให้ไปอยู่ในโลกอีกโลก > > > > > ด้วยฉันจะไปกับแกไหม ?> > > > > > > > > > > > > > > ฉันหัวเราะในความงมงายคนแก่ก็อย่างนี้พยักหน้าเสียหน่อยไม่ให้แกน้อยใจแล้วฉันก็รีบเดินไปเล่นกับเพื่อนยายหัวเราะอยู่คนเดียวเกือบครึ่งชั่วโมง . . . . . . .> > > > > > > > > > > > > > > อีก 7 วันต่อมาแกก็เสียชีวิตแบบประหลาดกลางดึกคืนสุดท้ายยายลุกพรวดพราดขึ้นมาจากเสื่อที่ปูนอนปากตะโกนเสียงแหบว่าไม่เอา > > > > > > > > > > ฉันไม่ไปไม่เอาฉันไม่ไปไม่เอาฉันไม่ไปแล้วหวีดร้องเหมือนปีศาจของฉันตกใจต้องรีบจุดตะเกียงเป็นการใหญ่ > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > บ้านริมน้ำของเราใช้ตะเกียงเป็นดวงไฟและใช้ยากันยุงแบบจุดม้วนเพื่อไล่ยุงห่มผ้าให้ยายแล้วฉันก็นอนอยู่ข้างตัวแกสั่นกุกกักลองหันไปดูจะ > > > > > ตาแกลืมโพลง> > > > > > > > > > > > > > > ตัวเย็นชืดทดสอบหยิกไปที่หลังมือยายก็ไม่ตอบสนองทุกคนรีบมาดูอาการแล้วลงความเห็นว่ายายจากพวกเราไปแล้ว > > > > > > > > > > > > > > > ลมแม่น้ำพัดตีเข้าบ้านเย็นสบายฉันนอนบนเสื่อกับพื้นกระดานหลังคืนสวดศพ 3 ได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่าแว่วเสียงไม้กระดานลั่นเหมือนมีคนเดิน > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > จะน้ำหนักมือกดลงบนหน้าอกฉันขณะนอนหงายเสียงแหบแห้งของยายถามฉันช้า " ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ย .. . . . . . . " > > > > > > > > > > ไปอยู่กับยายนะลูกเอ๊ยร่างเกร็งแข็งพยายามยกมือมาพนมกลางอก " . . . . . . . " เสียงแหบโหยดังแผ่วซ้ำมาอีกครั้ง > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > น้ำตาไหลอาบแก้มริมฝีปากหมุบหมิบสวดคาถานะโมสามจบกระท่อนกระแท่นเต็มทีเพราะความหวาดกลัวแล่นขึ้นสมอง > > > > > > > > > > น้ำหนักทับบนหน้าอกหนักขึ้นทุกทีที่สวดมนต์จบคาบ45 กิโลแต่ที่ทาบทับบนหน้าอกตอนนี้ก็น่าจะปาเข้าไป 60 กิโลแล้ว > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ให้เวลาอีกนิดฉันขอร้องยายว่าอย่าเอาฉันไปเลยกระดูกกับปอดตรงทรวงอกถูกบดทับจนรวดร้าว> > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > เสียงยายหัวเราะข้างหูฉันขนลุกซู่ทั่วตัวกลิ่นน้ำหมากคละคลุ้งจนเสียวสันหลังแล้วน้ำหนักที่อัดแน่นลงบนทรวงอกก็ค่อยถ่ายออกทีละน้อยยายหัวเราะหมายถึงว่าตกลง .. . . . . . .> > > > > > > > > > > > > > > > > > > > เวลาผ่านไปสองปีการเล่นกับเพื่อนคงลดน้อยลงหันไปอ่านหนังสือมากขึ้นเพื่อพัฒนาผลการเรียนฉันลืมเรื่องยายไปเสียสนิทมาเมื่อคืนวานฉันปิดไฟนอน > > > > > > > > > > หลับตาสวดมนต์สามคาบ