Half-way through a crowded talk at

Half-way through a crowded talk at Chelsea’s David Zwirner gallery last week, Yayoi Kusama broke into song. Throughout the discussion, the Japanese artist had emphasized (through a translator) that she was “making art to spread the joy and the love,” and her singing seemed to be a jarring gesture to prove that. It was an opportunity for Kusama to introduce her new exhibition, “I Who Have Arrived in Heaven,” to the masses, and, clad in her trademark vermilion wig and a look of piercing intensity, it was clear the octogenarian had the art world gripped.

The show introduces 27 new large-scale paintings, a video installation, and not one, but two, of her famed mirrored rooms, one of which has been made especially for the space. It is rare for Zwirner to dedicate his three consecutive locations to one single artist, however Kusama has been having somewhat of a renaissance and it would be misguided not to shroud the artist in various shades of celebrity. After all, when Kusama first arrived in the US, in 1957, she aspired to procure a Warholian level of fame. Within a decade she had established herself as an avant-garde forerunner of ‘60s New York, painting polka dots on naked models and staging her infamous “peep shows.”

However, Kusama’s unrivalled productivity has left her at the mercy of her art. She arrived at the preview in a wheelchair, citing the long hours spent on her feet painting as the reason. The exhibition is a means for Kusama, now aged 86, to explore the latter years of her life through technicolor paintings and exquisite installations, while also touching upon her fragile mental health. Manhattan Suicide Addict (2010 – present) is a recent video projection depicting the artist performing a song she wrote in front of an animated backdrop. The title, taken from her semi-autobiographical book published in 1978, references a suicide attempt made by Kusama when she tried to jump out of a window in New York. The incident ultimately led to the artist’s return to Japan and her long-term self-commitment to a mental institution, where she still lives.

“I’m here today from that institution… I think I will be able to, in the end, rise above the clouds and climb the stairs to heaven, and I will look down on my beautiful life,” said Kusama.

Two mirrored rooms, Love Is Calling (2013) and Infinity Mirrored Room – The Souls of Millions of Light Years Away (2013), shed light on Kusama’s concepts of life and death through endlessness, repetition and vibrant color. And, as with her 2012 show at the Whitney – where crowds were tempted in by red-and-white polka-dot beach balls hanging in the museum’s windows – the installations are the real stars. Even at the preview, lines weaved their way through the gallery space as people waited for their moment in Kusama’s glittering enclave, or at least, depressingly, to take a decent Instagram.

Her new paintings, like the installations, are filled with repetition. Eye motifs appear throughout, along with lion’s faces, fish, and human profiles. The style is characteristically wild, with intense colors and child-like forms evoking the joy and wonder that Kusama strives to communicate.

However, it’s the mirrored rooms that steal the show, partly because they so perfectly encapsulate Kusama’s message of optimism. Kusama does not shy away from her mortality; instead she confronts it. “Now as I approach death,” she said, “I’m still full of big hope that we all have the power to spread love and peace, and I can do so with my work.”

“I Who Have Arrived in Heaven” is on view through December 21, at David Zwirner Gallery.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครึ่งทางผ่านที่คนพูดที่แกลลอรี่ของ David Zwirner ของเชลซีสัปดาห์ ยะโยะอิ Kusama ยากจนลงในเพลง ตลอดการสนทนา ศิลปินญี่ปุ่นได้เน้นย้ำ (ผ่านการแปลว่า เธอถูก "ทำให้ทันสมัยเพื่อกระจายความสุขและความรัก" และเพลงของเธอที่ดูเหมือน จะท่า jarring พิสูจน์ที่ มันเป็นโอกาสสำหรับ Kusama แนะนำนิทรรศการใหม่ของเธอ "ไอที่มาถึงในสวรรค์ เพื่อมวลชน และ ห่มในวิกผมของเธอค้าชาดและลักษณะของความเข้มเจาะ มันเป็น octogenarian ที่มีศิลปะโลก gripped ชัดเจนแสดงแนะนำภาพวาดขนาดใหญ่ใหม่ 27 การติดตั้งวิดีโอ และไม่หนึ่ง สอง เธอชื่อเสียงโด่งดังสะท้อน แต่ห้อง ที่ได้โดยเฉพาะสำหรับพื้นที่นั้น เป็นเรื่องยากที่ Zwirner อุทิศสถานติดต่อกันของเขาสามกับหนึ่งเดียวศิลปิน แต่ Kusama ได้ถูกต้องค่อนข้างแบบเรอเนสซองซ์ และมันจะหลงไม่ตราสังศิลปินในเฉดสีต่าง ๆ ของดารา หลังจากที่ทุก เมื่อ Kusama แรกมาถึงในสหรัฐอเมริกา 1957 เธอ aspired เพื่อจัดหาระดับ Warholian ขจร ภายในทศวรรษที่ผ่านมา เธอได้ก่อตั้งตัวเองเป็นคิวที่โอ่โถงของ ' ยุค 60s นิวยอร์ก จิตรกรรมสีชมพูรุ่นเปลือยและจัดเตรียมของเธออับอาย "แสดง peep"อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพเท่าของ Kusama จากเธอที่เมตตาของศิลปะของเธอ เธอถึงที่แสดงตัวอย่างในรถเข็น อ้างถึงชั่วโมงยาวที่ใช้เท้าเธอวาดภาพเป็นเหตุผล นิทรรศการคือ วิธี Kusama ตอนนี้อายุ 86 การสำรวจชีวิตของเธอผ่านภาพวาด technicolor และติดตั้งสวยงาม ปีหลังขณะยัง สัมผัสเมื่อสุขภาพจิตของเธอเปราะบาง แมนฮัตตัน Addict ฆ่าตัวตาย (2010 – ปัจจุบัน) ได้ฉายภาพวิดีโอล่าสุดแสดงให้เห็นถึงศิลปินที่ทำเพลงเธอเขียนหน้าฉากหลังการเคลื่อนไหว ชื่อเรื่อง นำมาจากหนังสือกึ่งอัตชีวประวัติของเธอเผยแพร่ในปี 1978 อ้างถึงพยายามฆ่าตัวตายที่กระทำ โดย Kusama เมื่อเธอพยายามที่จะกระโดดออกจากหน้าต่างในนิวยอร์ก เหตุการณ์สุดนำไปสู่ผลตอบแทนของศิลปินญี่ปุ่นและเธอมั่นตนเองระยะยาวกับสถาบันจิต ที่เธอยังอยู่"ฉันมาที่นี่วันนี้จากที่สถาบัน... ฉันคิดว่า ฉันจะสามารถ ในสุด ขึ้นเหนือเมฆ และปีนบันไดสวรรค์ และฉันจะดูชีวิตของฉันสวยงาม กล่าวว่า Kusamaสองห้องมิเรอร์ รักโทร (2013) และมิเรอร์วิวห้องพัก – วิญญาณของล้านปีแสงไป (2013), หลั่งน้ำตาแสงในแนวคิดของ Kusama ของชีวิตและความตายผ่าน endlessness ซ้ำ และสีใส ก เป็นของเธอดู 2012 ที่วิทนีย์ –ที่ฝูงชนถูกยั่วในลูกบอลชายหาดสีแดง และสีขาวลายจุดที่แขวนในพิพิธภัณฑ์ของ windows-การติดตั้งมีดาวจริง แม้แต่ในตัวอย่าง รายการ weaved ทางผ่านพื้นที่เก็บเป็นคนที่รอสำหรับพวกเขายิงดวงของ Kusama น้อย depressingly ไปยัง หรือใช้อินสตาแกรมดีภาพของเธอใหม่ ติดตั้ง เช่นไป ด้วยซ้ำ ตาโดดเด่นปรากฏตลอด สิงโตหน้า ปลา และประวัติบุคคล ลักษณะเป็นป่า characteristically มีสีเข้มและรูปแบบเหมือนเด็ก evoking ความสุขและพบว่า Kusama มุ่งมั่นในการสื่อสารอย่างไรก็ตาม มันเป็นห้องมิเรอร์ที่ขโมยแสดง เนื่องจากพวกเขาอย่างสมบูรณ์แบบเพื่อซ่อนข้อความของ Kusama ของมองในแง่ดี Kusama ไม่อายจากการตายของเธอ แต่ เธอกับความมัน "ตอนนี้เป็นวิธีการตาย เธอกล่าวว่า "ฉันยังเต็มไปด้วยความหวังใหญ่ที่เราทุกคนมีพลังความรักความสงบ และฉันสามารถทำได้กับงานของฉัน""เราที่มาถึงในสวรรค์" อยู่ดูผ่านที่ 21 ธันวาคม ที่ David Zwirner แกลลอรี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครึ่งทางผ่านการพูดคุยที่แออัดที่ เชลซี ของ เดวิด zwirner แกลลอรี่อาทิตย์ที่แล้ว ยาโยอิ คุซาม่า งัดเพลง ตลอดการสนทนา ศิลปินญี่ปุ่นได้เน้น ( ผ่านล่าม ) ว่าเธอ " ทำศิลปะเพื่อกระจายความสุข และความรัก " และร้องเพลงของเธอดูเหมือนจะเป็นท่าทางที่สั่นสะเทือนพิสูจน์ มันเป็นโอกาสที่ คุซาม่า แนะนำผลงานใหม่ของเธอ" ฉันผู้มาถึงสวรรค์ " เพื่อมวล และเกราะในเครื่องหมายการค้าของเธอชาดวิกและดูเข้มเจาะ มันล้างเตาแก๊สมีศิลปะโลก gripped

โชว์เปิดตัว 27 ใหม่ขนาดใหญ่ ภาพ วิดีโอ การติดตั้ง และไม่หนึ่ง แต่สอง เธอโด่งดัง มิเรอร์ห้องหนึ่งซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยเฉพาะสำหรับพื้นที่มันเป็นเรื่องยากสำหรับ zwirner อุทิศที่ตั้งติดต่อกันของเขาสามต่อหนึ่งศิลปินเดียว อย่างไรก็ตาม คุซาม่า มีบางส่วนของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและมันคงเข้าใจผิดไม่ปกป้องศิลปินในเฉดสีต่างๆของดารา หลังจากทั้งหมดเมื่อคุซาม่า ก่อนเข้ามาในสหรัฐอเมริกาในปี 1957 , เธอใฝ่ฝันที่จะจัดหา warholian ระดับชื่อเสียงภายในทศวรรษที่ผ่านมาเธอได้ก่อตั้งตัวเองเป็นเปรี้ยวจี๊ดผู้เบิกทางของ ' 60s นิวยอร์ก จิตรกรรม ลายจุด แบบเปลือย และการแสดงละครของเธอที่น่าอับอาย " โชว์ "

แต่คุซาม่าก็ยอดเยี่ยม ผลผลิตมีซ้ายของเธอที่ความเมตตาของศิลปะของเธอ เธอมาถึงที่แสดงตัวอย่างในรถเข็น , อ้างชั่วโมงนานใช้เวลาบนเท้าของเธอภาพวาดเป็นเหตุผล นิทรรศการ จะหมายถึง คุซาม่า ,ตอนนี้อายุ 86 , สำรวจปีหลังของชีวิตของเธอผ่านภาพวาดเทคนิคัลเลอร์ และการติดตั้งที่สวยงามในขณะที่ยังสัมผัสเมื่อสุขภาพจิตของเธอเปราะบาง แมนฮัตตันฆ่าตัวตายติด ( 2010 –ปัจจุบัน ) เป็นวิดีโอฉายภาพการแสดงล่าสุดของศิลปินเพลงที่เธอเขียนในหน้าเคลื่อนไหวเป็นฉากหลัง ชื่อมาจาก กึ่งอัตชีวประวัติของหนังสือที่ตีพิมพ์ในปี 1978อ้างอิงการพยายามฆ่าตัวตายโดย คุซาม่า เมื่อเธอพยายามจะกระโดดออกจากหน้าต่างในนิวยอร์ก เหตุการณ์สุดนำไปสู่ศิลปินกลับญี่ปุ่นและความมุ่งมั่นตัวเองระยะยาวกับสถาบันทางจิตที่เธอยังอยู่

" ที่ผมมาวันนี้ จากที่สถาบัน . . . . . . . ข้าคิดว่า ข้าจะสามารถ ในที่สุด อยู่เหนือเมฆและไต่บันไดสวรรค์และผมจะดูถูกชีวิตของฉัน " กล่าวว่า คุซาม่า

สองกระจกบุหรี่ รักเรียก ( 2013 ) และแบบห้องกระจก และวิญญาณของล้านปีแสงห่าง ( 2013 ) หลั่งแสงในคุซาม่า เป็นแนวคิดของชีวิตและความตาย โดยไร้จุดหมาย และประกายสีซ้ำ และกับโชว์ของเธอที่วิทนีย์ 2012 –ซึ่งฝูงชนถูกล่อลวงโดยสีแดงและสีขาวลายลูกจุดชายหาดที่แขวนอยู่ในหน้าต่างของพิพิธภัณฑ์และการติดตั้งเป็นดาวที่แท้จริง แม้ในตัวอย่าง , สายถักของพวกเขาผ่านทางแกลเลอรี่พื้นที่ ประชาชนรอช่วงเวลาของพวกเขาในคุซาม่า เป็นระยิบระยับ ซอก หรืออย่างน้อย อย่างผิดหวัง เพื่อใช้ Instagram ดี

ภาพใหม่ของเธอเช่น การติดตั้ง ที่เต็มไป ด้วยซ้ำ ตา ลวดลายที่ปรากฏตลอด พร้อมกับใบหน้าของสิงโต ปลา และโพรไฟล์ของมนุษย์ ลักษณะเป็นป่าลักษณะพิเศษ กับเข้มสีและเด็กเช่นรูปแบบ evoking ความสุขและน่าแปลกใจที่ คุซาม่า พยายามสื่อสารกัน

แต่มันก็เหมือนห้องที่ขโมยแสดงส่วนหนึ่งเป็นเพราะพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์เพื่อสรุปข้อความของคุซาม่า มองโลกในแง่ดี คุซาม่า ไม่ได้อายไปจากการตายของเธอ แต่เธอจะเผชิญหน้ากับมัน " ตอนนี้ฉันเข้าใกล้ความตาย , " เธอกล่าวว่า " ฉันยังเต็มไปด้วยความหวังที่ใหญ่ เราทุกคนมีอำนาจที่จะกระจายความรักและความสงบ และสามารถทำให้การทำงานของฉัน "

" ฉันผู้มาถึงสวรรค์ " ในมุมมองผ่าน 21 ธันวาคม ที่ เดวิด zwirner Gallery