The memoirs open with: I begin by d

The memoirs open with:

I begin by declaring to my reader that, by everything good or bad that I have done throughout my life, I am sure that I have earned merit or incurred guilt, and that hence I must consider myself a free agent. ... Despite an excellent moral foundation, the inevitable fruit of the divine principles which were rooted in my heart, I was all my life the victim of my senses; I have delighted in going astray and I have constantly lived in error, with no other consolation than that of knowing I have erred. ... My follies are the follies of youth. You will see that I laugh at them, and if you are kind you will laugh at them with me.[85]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จดหมายเหตุเปิดด้วย: ฉันเริ่มต้น ด้วยการประกาศการอ่านของฉันว่า ทุกดี หรือไม่ดีที่ผมทำตลอดชีวิตของฉัน ฉันแน่ใจว่า ฉันได้รับบุญ หรือเกิดความผิด และว่า ดังนั้นต้องพิจารณาตัวเองเป็นตัวแทนฟรี ... แม้ มีมูลนิธิคุณธรรมความดี ผลไม้หลีกเลี่ยงหลักการพระเจ้าซึ่งถูกฝังในหัวใจของฉัน ได้ทุกชีวิตเหยื่อของความรู้สึกของฉัน ฉันได้ยินดีในจะหลง และฉันเคยอาศัยอยู่ตลอดเวลาผิดพลาด มีไม่ปลอบโยนอื่น ๆ กว่าที่รู้ว่า ฉันได้ผิดพลาด ... ฉัน follies follies ของเยาวชนได้ คุณจะเห็นว่า ผมหัวเราะที่พวกเขา และถ้าคุณเป็นประเภท คุณจะหัวเราะที่พวกเขากับฉัน[85]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บันทึกความทรงจำที่เปิดกับ: ฉันจะเริ่มต้นด้วยการประกาศให้ผู้อ่านของฉันที่โดยทุกสิ่งที่ดีหรือไม่ดีที่ผมได้ทำมาตลอดชีวิตของฉันฉันแน่ใจว่าฉันได้รับบุญหรือความผิดที่เกิดขึ้นและว่าด้วยเหตุนี้ผมต้องคิดว่าตัวเองเป็นอิสระ ... แม้จะมีรากฐานทางศีลธรรมที่ดี, ผลไม้หลีกเลี่ยงไม่ได้ในหลักการของพระเจ้าที่ถูกฝังในหัวใจของผมตลอดชีวิตของฉันตกเป็นเหยื่อของความรู้สึกของฉัน ฉันมีความยินดีในการที่จะหลงทางและฉันยังมีชีวิตอยู่อย่างต่อเนื่องในความผิดพลาดที่ไม่มีปลอบใจที่แตกต่างจากที่ผมได้รู้ว่าผิดพลาด ... โง่เขลาของฉันโง่เขลาของเยาวชน คุณจะเห็นว่าผมหัวเราะที่พวกเขาและถ้าคุณเป็นประเภทที่คุณจะหัวเราะเยาะพวกเขากับฉัน. [85]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวประวัติ เปิดด้วย :

ผมจะเริ่มด้วยการประกาศให้ผู้อ่านของฉันว่าทุกอย่างดี หรือ ไม่ดี ที่ผมทำมาตลอดทั้งชีวิตของฉัน ฉันแน่ใจว่า ที่ฉันได้รับ บุญกุศล หรือเกิดความรู้สึกผิด และที่ จึงต้องพิจารณาตัวเองเป็นตัวแทนฟรี . . . . . . . แม้จะมีพื้นฐานทางศีลธรรมที่ดี ผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของพระเจ้าซึ่งเป็นรากฐานหลักในใจฉันชีวิตของฉันทั้งหมดเหยื่อของประสาทสัมผัสของเราผมยินดีไปในทางที่ผิดและผมได้ตลอดเวลาอยู่ในข้อผิดพลาดอื่นไม่มีรางวัลปลอบใจกว่าที่รู้ว่าฉันได้ผิดพลาดไป . . . . . . . โชว์ผมโชว์ของเยาวชน คุณจะเห็นที่ฉันหัวเราะเยาะเขา และถ้าคุณเป็นประเภทที่คุณจะหัวเราะให้กับผม [ 85 ]