The evolutionary theory of land rig

The evolutionary theory of land rights can be considered the dominant framework of analysis used by mainstream economists to assess the land tenure situation in developing countries, and to make predictions about its evolution. A central tenet of this theoryis that under the joint impact of increasing population pressure and market integration, land rights spontaneously evolve towards rising individualization and that this evolutioneventually leads rightsholders to press for the creation of duly formalized private property rights — a demand to which the state will have an incentive to respond. This article looks critically at the relevance of the evolutionary theory of land rights as currently applied to Sub-Saharan Africa. In particular, the question of whether the establishmentof private property rights is an advisable structural reform in the present circumstancesis examined, in the light of evidence accumulated so far. It will be argued that most of the beneficial effects usually ascribed to such a reform are grossly over-estimated and that, given its high cost, it is generally advisable to look for more appropriate solutions that rely on existing informal mechanisms at community level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีวิวัฒนาการของสิทธิในที่ดินสามารถพิจารณากรอบการวิเคราะห์ที่ใช้ โดยนักเศรษฐศาสตร์หลัก เพื่อประเมินสถานการณ์ที่ดินอายุงานในประเทศกำลังพัฒนา และให้คาดคะเนเกี่ยวกับวิวัฒนาการของหลัก ทฤษฎีศูนย์กลางของ theoryis นี้ว่า ภายใต้ผลกระทบร่วมของการเพิ่มความดันและตลาดรวมประชากร สิทธิที่ดินธรรมชาติพัฒนาสู่การสร้างลักษณะเฉพาะตัวที่เพิ่มขึ้น และที่ evolutioneventually นี้นำไป rightsholders ให้กดการสร้างดูแลอย่างเป็นทางทรัพย์สินส่วนตัว — ซึ่งรัฐจะมีสิ่งจูงใจเพื่อตอบสนองความต้องการ บทความนี้ดูที่ความสำคัญของทฤษฎีวิวัฒนาการในปัจจุบันกับแอฟริกาใต้ซาฮาราสิทธิที่ดินเหลือ โดยเฉพาะ คำถามที่ว่าสิทธิในทรัพย์สินส่วนตัว establishmentof ได้ปฏิรูปโครงสร้างการแนะนำใน circumstancesis มีการตรวจสอบ นี้สะสมจนหลักฐาน มันจะสามารถโต้เถียงสุดของผลประโยชน์มัก ascribed การปฏิรูปดังกล่าวประเมินเกิน grossly และ ได้รับต้นทุนสูง ได้รับโดยทั่วไปแนะนำให้มองหาโซลูชั่นที่เหมาะสมที่ใช้กลไกเป็นที่มีอยู่ในชุมชนระดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีวิวัฒนาการของสิทธิในที่ดินได้รับการพิจารณากรอบการทำงานที่โดดเด่นของการวิเคราะห์ที่ใช้โดยนักเศรษฐศาสตร์กระแสหลักเพื่อประเมินสถานการณ์การครอบครองที่ดินในประเทศกำลังพัฒนาและเพื่อให้การคาดการณ์เกี่ยวกับวิวัฒนาการของมัน หัวใจหลักของเรื่องนี้ theoryis ว่าภายใต้ผลกระทบร่วมกันของการเพิ่มความดันประชากรและบูรณาการการตลาดสิทธิในที่ดินตามธรรมชาติมีวิวัฒนาการต่อรายบุคคลเพิ่มขึ้นและที่ evolutioneventually นี้นำไปสู่​​ผู้ถือครองสิทธิ์ที่จะกดสำหรับการสร้างอย่างเป็นทางการรับรองสำเนาถูกต้องสิทธิในทรัพย์สินส่วนตัว - ความต้องการที่รัฐ จะมีแรงจูงใจที่จะตอบสนอง บทความนี้มีลักษณะอย่างยิ่งที่ความสัมพันธ์ของทฤษฎีวิวัฒนาการของสิทธิในที่ดินที่ใช้อยู่ในปัจจุบันให้ทะเลทรายซาฮารา โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำถามที่ว่า establishmentof สิทธิในทรัพย์สินส่วนตัวคือการปฏิรูปโครงสร้างแนะนำใน circumstancesis ปัจจุบันการตรวจสอบในแง่ของพยานหลักฐานสะสมเพื่อให้ห่างไกล มันจะเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าส่วนใหญ่ของผลประโยชน์มักจะกำหนดให้การปฏิรูปดังกล่าวจะไม่มีการลดกว่าคาดและว่าได้รับค่าใช้จ่ายสูงของมันก็มักจะแนะนำให้มองหาโซลูชันที่เหมาะสมมากขึ้นที่ต้องพึ่งพากลไกที่มีอยู่ในระดับชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีวิวัฒนาการของสิทธิในที่ดินสามารถพิจารณาเด่นกรอบการวิเคราะห์ที่ใช้โดยนักเศรษฐศาสตร์กระแสหลักเพื่อประเมินการถือครองที่ดินสถานการณ์ในการพัฒนาประเทศ และเพื่อให้การคาดการณ์เกี่ยวกับการวิวัฒนาการ กลางหลักของ theoryis นี้ภายใต้ผลกระทบร่วมของการบูรณาการตลาดเพิ่มความดันและประชากรสิทธิในที่ดินได้วิวัฒนาการต่อปีและเพิ่มขึ้นนี้ evolutioneventually นัก rightsholders กดสำหรับการสร้างเป็นทางการ รับรองสิทธิในทรัพย์สินส่วนตัว - ความต้องการ ซึ่งรัฐจะมีแรงจูงใจในการตอบสนอง บทความนี้มีลักษณะเป็นช่วงที่เกี่ยวข้องของทฤษฎีวิวัฒนาการของสิทธิในที่ดินที่ใช้ในปัจจุบันเพื่อย่อยเกี่ยวกับทะเลทรายซาฮาราแอฟริกาโดยเฉพาะคำถามว่าก่อตั้งสิทธิในทรัพย์สินส่วนตัว คือ การปฏิรูปโครงสร้างระบบในปัจจุบัน circumstancesis ตรวจสอบในแง่ของหลักฐานที่สะสมมานาน มันจะได้รับการเสนอว่าส่วนใหญ่ของผลประโยชน์มักจะกล่าวโทษเช่นการปฏิรูปจะไม่เกินประมาณ และให้ราคาสูงมันเป็นโดยทั่วไปแนะนำให้มองหาโซลูชั่นที่เหมาะสมมากขึ้นพึ่งพากลไกที่มีอยู่อย่างไม่เป็นทางการในระดับชุมชน