Stress and the resulting increase i

Stress and the resulting increase in glucocorticoid levels have been implicated in the pathophysiology of depressive disorders. We investigated the effects of chronic restraint stress (CRS: 6 hours × 28 days) on anxiety- and depression-like behaviors in rats and on the possible changes in glucocorticoid receptor (GR) expression as well as brain-derived neurotrophic factor (BDNF)-dependent neural function in the prefrontal cortex (PFC). We observed significant reductions in body weight gain, food intake and sucrose preference from 1 week after the onset of CRS. In the 5th week of CRS, we conducted open-field (OFT), elevated plus-maze (EPM) and forced swim tests (FST). We observed a decrease in the number of entries into open arms during the EPM (anxiety-like behavior) and increased immobility during the FST (depression-like behavior). When the PFC was removed after CRS and subject to western blot analysis, the GR expression reduced compared with control, while the levels of BDNF and its receptors remained unchanged. Basal glutamate concentrations in PFC acute slice which were measured by high performance liquid chromatography were not influenced by CRS. However, BDNF-induced glutamate release was attenuated after CRS. These results suggest that reduced GR expression and altered BDNF function may be involved in chronic stress-induced anxiety--and depression-like behaviors.
Copyright © 201

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเครียดและเพิ่มระดับ glucocorticoid มีการเกี่ยวข้องในพยาธิสรีรวิทยาของโรคซึมเศร้า เราตรวจสอบผลกระทบของความเครียดเรื้อรังยับยั้งชั่งใจ (CRS: 6 ชั่วโมง × 28 วัน) ในพฤติกรรมเช่นความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า ในหนู และ ในการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ในนิพจน์ glucocorticoid รีเซพเตอร์ (GR) เป็นปัจจัยมาสมอง neurotrophic (BDNF) -ฟังก์ชันขึ้นกับระบบประสาทในคอร์เทกซ์ prefrontal (PFC) เราตั้งข้อสังเกตที่สำคัญลดน้ำหนักตัวได้ กำหนดลักษณะอาหารบริโภคและน้ำตาลซูโครสจาก 1 สัปดาห์หลังจากการโจมตีของ CRS ในสัปดาห์ 5 ของ CRS เราดำเนินการเปิดฟิลด์ (ถูก), ยกระดับพลัสเขาวงกต (EPM) และบังคับการทดสอบ (FST) ว่ายน้ำ เราสังเกตเห็นการลดลงของจำนวนรายการในเปิดแขน EPM (พฤติกรรมความวิตกกังวลเหมือน) และไม่สามารถเคลื่อนที่เพิ่มขึ้นระหว่าง FST (พฤติกรรมซึมเศร้าเหมือน) เมื่อ PFC ที่ถูกเอาออกหลัง จาก CRS และ วิเคราะห์น้าเวส นิพจน์ GR ที่ลดลงเมื่อเทียบกับการควบคุม ในขณะที่ระดับของ BDNF และตัวรับยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ความเข้มข้นกลูตาฐานใน PFC เฉียบพลัน slice ซึ่งถูกวัด โดยสูงละลายน้ำได้ไม่อิทธิพล CRS อย่างไรก็ตาม กลูตาเมต BDNF เกิดปล่อยถูก attenuated หลัง CRS ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า นิพจน์ GR ลดลงและมีการเปลี่ยนแปลงฟังก์ชัน BDNF อาจเกี่ยวข้องในเรื้อรังเกิดจากความเครียดความวิตกกังวล - และพฤติกรรมเช่นซึมเศร้าลิขสิทธิ์ © 201

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเครียดและการเพิ่มขึ้นของผลในระดับ glucocorticoid มีส่วนเกี่ยวข้องในพยาธิสรีรวิทยาของโรคซึมเศร้า เราตรวจสอบผลกระทบของความยับยั้งชั่งใจความเครียดเรื้อรัง (CRS: 6 ชั่วโมง× 28 วัน) บน anxiety- ภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมเหมือนในหนูและเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ในการรับ glucocorticoid (GR) การแสดงออกเช่นเดียวกับสมองที่ได้มาจากปัจจัย neurotrophic (BDNF) ฟังก์ชั่นของระบบประสาท -dependent ใน prefrontal นอก (PFC) เราสังเกตสำคัญในการลดน้ำหนักตัว, การรับประทานอาหารและการตั้งค่าจากน้ำตาลซูโครส 1 สัปดาห์หลังจากการโจมตีของ CRS ในสัปดาห์ที่ 5 ของจำเราดำเนินการเปิดสนาม (OFT) สูงบวกเขาวงกต (EPM) และการทดสอบว่ายน้ำบังคับ (FST) เราสังเกตเห็นการลดลงของจำนวนของรายการเข้าไปในอ้อมแขนที่เปิดในช่วง EPM (พฤติกรรมความวิตกกังวลเหมือน) และเพิ่มขึ้นในช่วงที่ไม่สามารถเคลื่อน FST (พฤติกรรมภาวะซึมเศร้าเหมือน) เมื่อ PFC จะถูกลบออกหลังจาก CRS และอาจมีการวิเคราะห์ดวงตะวันแสดงออก GR ลดลงเมื่อเทียบกับการควบคุมในขณะที่ระดับของ BDNF และผู้รับยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ความเข้มข้นของกลูตาเมตฐานใน PFC ชิ้นเฉียบพลันซึ่งถูกวัดโดยมีประสิทธิภาพสูงของเหลว chromatography ไม่ได้รับอิทธิพลจาก CRS อย่างไรก็ตาม BDNF เหนี่ยวนำให้เกิดการเปิดตัวกลูตาเมตถูกยับยั้งหลังจาก CRS ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการลดการแสดงออก GR และฟังก์ชั่นการเปลี่ยนแปลง BDNF อาจจะเกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลความเครียดเรื้อรัง - ภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมเหมือน
ลิขสิทธิ์© 201 ความเข้มข้นของกลูตาเมตฐานใน PFC ชิ้นเฉียบพลันซึ่งถูกวัดโดยมีประสิทธิภาพสูงของเหลว chromatography ไม่ได้รับอิทธิพลจาก CRS อย่างไรก็ตาม BDNF เหนี่ยวนำให้เกิดการเปิดตัวกลูตาเมตถูกยับยั้งหลังจาก CRS ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการลดการแสดงออก GR และฟังก์ชั่นการเปลี่ยนแปลง BDNF อาจจะเกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลความเครียดเรื้อรัง - ภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมเหมือน ลิขสิทธิ์© 201 ความเข้มข้นของกลูตาเมตฐานใน PFC ชิ้นเฉียบพลันซึ่งถูกวัดโดยมีประสิทธิภาพสูงของเหลว chromatography ไม่ได้รับอิทธิพลจาก CRS อย่างไรก็ตาม BDNF เหนี่ยวนำให้เกิดการเปิดตัวกลูตาเมตถูกยับยั้งหลังจาก CRS ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการลดการแสดงออก GR และฟังก์ชั่นการเปลี่ยนแปลง BDNF อาจจะเกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลความเครียดเรื้อรัง - ภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมเหมือน ลิขสิทธิ์© 201

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเครียดและผลเพิ่มระดับกลูโคคอร์ติคอยด์ได้รับเกี่ยวข้องกับพยาธิสรีรวิทยาของโรคซึมเศร้า . เราได้ตรวจสอบผลของความเครียดเรื้อรัง ( CRS ได้ 6 ชั่วโมง× 28 วัน ) และภาวะซึมเศร้าความวิตกกังวล - ชอบพฤติกรรมในหนูและในการเปลี่ยนแปลงในกลูโคคอร์ติคอยด์รีเซพเตอร์ ( GR ) การแสดงออกเช่นเดียวกับ brain-derived neurotrophic ปัจจัย ( bdnf ) - ฟังก์ชันประสาทขึ้นอยู่กับในเปลือกสมองส่วนหน้า ( PFC ) เราสังเกตพบการลดลงของน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น การบริโภคอาหาร และปริมาณความต้องการจาก 1 สัปดาห์ หลังจากเริ่มจำ . ในสัปดาห์ที่ 5 ของ CRS เราทำการเปิดสนาม ( บ่อยๆ ) , ยกระดับพลัสเขาวงกต ( EPM ) และบังคับให้สอบว่ายน้ำ ( f ) เราพบการลดลงของจำนวนของรายการในการเปิดแขนในระหว่าง EPM ( ความวิตกกังวลเช่นพฤติกรรม ) และเพิ่มการตรึงใน f ( ซึมเศร้า เช่น พฤติกรรม ) เมื่อนายทหารถูกลบออกหลังจาก CRS และภายใต้การวิเคราะห์ blot ตะวันตก แต่การแสดงออกลดลงเมื่อเทียบกับการควบคุม ในขณะที่ระดับของ bdnf และตัวรับยังคงไม่เปลี่ยนแปลง แรกเริ่ม ผงชูรส ความเข้มข้นของ PFC เฉียบพลันชิ้นซึ่งถูกวัดโดยวิธีโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูงไม่ได้มาจาก CRS . อย่างไรก็ตาม การปล่อย bdnf ผงชูรสเป็นจำนวนมากหลัง . ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า การลดการแสดงออกของ GR และเปลี่ยนแปลงการทำงาน bdnf อาจเกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าเช่น stress-induced เรื้อรัง -- พฤติกรรมสงวนลิขสิทธิ์สงวนลิขสิทธิ์ 201