In this paper we have attempted to

In this paper we have attempted to distinguish among the good policy, good practices,
and good luck explanations of the reduction in U.S. output volatility over the last 15-20 years
using frequency domain and VAR techniques. In the frequency domain, for aggregate output
and for all of its broad demand-side and product-side components, except for durable final sales,
we cannot reject the hypothesis that the decline in variance has been evenly distributed at the
various frequencies; for durable final sales the decline in variance is concentrated at the business
cycle frequencies. Although the latter result is consistent with better inventory management,
overall, our frequency domain results lend considerable support to the good luck explanation.
Our VAR results indicate a moderately bigger role for changes in the structure of the
economy, as opposed to changes in the probability distributions of the shocks, in explaining the
decline in aggregate output volatility. However, it is still generally the case that the shocks
account for most of the decline in output volatility, a result also found by others (e.g. Simon,
2000). The results are robust to the use of monthly data, but we find somewhat weaker support21
for the good luck hypothesis when we distinguish between innovations to inventories and
innovations to final sales using the five-variable quarterly model. Overall, we conclude that,
although better practices and better monetary policies have played some role in explaining the
decline of U.S. output volatility in the past 10-15 years, good-luck is probably the leading
explanation. This suggests that, as far as output variability is concerned, it might be premature
to conclude that the reduction in volatility is a permanent feature of the U.S. economy.
Applying the same methods to consumer price inflation, we strongly reject the hypothesis
of a proportional decline in the spectrum at all frequencies, thereby ruling out the idea that lower
inflation volatility has been due to good luck alone. Our VAR results for inflation reinforce this
result; that is, changes in the structure of the economy account for the bulk of the post-1984
reduction in inflation volatility. These results support the view that monetary policy has played
a crucial role in stabilizing inflation over the past two decades.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเอกสารนี้เราได้พยายามที่จะแยกความแตกต่างระหว่างนโยบายดี ดีปฏิบัติและโชคดีคำอธิบายของการลดลงในสหรัฐฯ ออกผันผวนช่วง 15-20 ปีใช้โดเมนความถี่และเทคนิค VAR ในโดเมนความถี่ เพื่อการส่งออกรวมและทั้งหมดประกอบกว้าง ด้านอุปสงค์ และ ด้านผลิตภัณฑ์ ยกเว้นขายสุดท้ายทนทานเราไม่สามารถปฏิเสธสมมติฐานที่ปฏิเสธในความแปรปรวนเท่ากันกระจายแล้วที่ นี้ความถี่ต่าง ๆ ขายสุดท้ายทนทาน การลดลงของผลต่างจะเข้มข้นในธุรกิจวงจรความถี่ แม้ว่าผลหลังจะสอดคล้องกับการบริหารสินค้าคงคลังที่ดีโดยรวม ผลโดเมนความถี่ของเรายืมสนับสนุนคำอธิบายโชคดีมากผล VAR ของเราบ่งชี้บทบาทค่อนข้างใหญ่สำหรับการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของการเศรษฐกิจ ตรงข้ามกับการเปลี่ยนแปลงในการกระจายความน่าเป็นของโช้ค ในการอธิบายการยอมรับในความผันผวนของผลผลิตรวม อย่างไรก็ตาม ก็ยังทั่วไปกรณีที่แรงกระแทกบัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของการลดลงในความผันผวนผลลัพธ์ ผลลัพธ์พบผู้อื่น (เช่น Simon2000) ผลลัพธ์มีประสิทธิภาพกับการใช้ข้อมูลรายเดือน แต่เราพบ support21 ค่อนข้างแข็งแกร่งสำหรับสมมติฐานโชคดีเมื่อเราแยกความแตกต่างระหว่างนวัตกรรมกับสินค้าคงคลัง และนวัตกรรมขายสุดท้ายที่ใช้แบบรายไตรมาส 5 ตัวแปร โดยรวม เราสรุปว่าแม้ว่าแนวทางปฏิบัติที่ดีและนโยบายการเงินดีขึ้นมีบทบาทบางอย่างในการอธิบายการลดลงของสหรัฐอเมริกาออกผันผวนใน 10-15 ปี โชคดีจะนำอธิบาย นี้แนะนำว่า เป็นที่กังวลสำหรับความผันผวนของผลผลิต มันอาจจะก่อนเวลาอันควรเพื่อสรุปว่า การลดความผันผวนในลักษณะถาวรของเศรษฐกิจสหรัฐฯใช้วิธีการเดียวกับอัตราเงินเฟ้อของราคาผู้บริโภค เราขอปฏิเสธสมมติฐานของสัดส่วนลดลงคลื่นที่ความถี่ทั้งหมด หุจึงออกความคิดที่ต่ำกว่าความผันผวนของอัตราเงินเฟ้อได้เนื่องจากโชคดีคนเดียว ผลลัพธ์ของ VAR เงินเฟ้อเสริมนี้ผล นั่นคือ การเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของเศรษฐกิจสำหรับจำนวนมากโพสต์-1984ลดความผันผวนของอัตราเงินเฟ้อ ผลลัพธ์เหล่านี้สนับสนุนการดูที่นโยบายการเงินได้บทบาทสำคัญใน stabilizing เงินเฟ้อกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้เราได้พยายามที่จะแยกความแตกต่างในหมู่นโยบายที่ดี, การปฏิบัติที่ดี
และคำอธิบายที่โชคดีในการลดความผันผวนของการส่งออกของสหรัฐในช่วง 15-20 ปีที่ผ่านมา
โดยใช้โดเมนความถี่และเทคนิค VAR ในโดเมนความถี่สำหรับการส่งออกรวม
และสำหรับทุกความต้องการด้านกว้างและส่วนประกอบด้านผลิตภัณฑ์ยกเว้นการขายสุดท้ายคงทน
เราไม่สามารถปฏิเสธสมมติฐานที่ว่าการลดลงของความแปรปรวนที่ได้รับการกระจายที่
ความถี่ต่างๆ สำหรับการขายสุดท้ายคงทนลดลงในความแปรปรวนมีความเข้มข้นที่ธุรกิจ
ความถี่วงจร แม้ว่าผลหลังมีความสอดคล้องกับการจัดการสินค้าคงคลังที่ดีขึ้น
โดยรวมผลการโดเมนความถี่ของเราให้การสนับสนุนมากในการอธิบายความโชคดี.
ผล VAR ของเราแสดงบทบาทที่ใหญ่พอสมควรสำหรับการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของ
เศรษฐกิจเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงในความน่าจะเป็น การกระจายของแรงกระแทกในการอธิบาย
การลดลงของความผันผวนของการส่งออกรวม แต่ก็ยังคงเป็นกรณีทั่วไปที่กระแทก
บัญชีสำหรับส่วนมากของการลดลงของความผันผวนของการส่งออกผลยังพบโดยคนอื่น ๆ (เช่นไซมอน,
2000) ผลที่มีประสิทธิภาพการใช้ข้อมูลรายเดือน แต่เราพบ support21 ค่อนข้างอ่อนแอ
สำหรับสมมติฐานโชคดีเมื่อเราเห็นความแตกต่างระหว่างนวัตกรรมสินค้าคงเหลือและ
นวัตกรรมใหม่ ๆ เพื่อขายสุดท้ายโดยใช้รูปแบบการไตรมาสห้าตัวแปร โดยรวมแล้วเราสรุปได้ว่า
แม้ว่าการปฏิบัติที่ดีและดีกว่านโยบายการเงินมีบทบาทบางอย่างในการอธิบาย
การลดลงจากความผันผวนของการส่งออกของสหรัฐใน 10-15 ปีที่ผ่านมาโชคดีอาจจะเป็นผู้นำ
คำอธิบาย นี้แสดงให้เห็นว่าเท่าที่แปรปรวนส่งออกเป็นห่วงก็อาจจะคลอดก่อนกำหนด
ที่จะสรุปว่าการลดลงของความผันผวนเป็นคุณลักษณะที่ถาวรของเศรษฐกิจสหรัฐฯ.
ใช้วิธีการเดียวกันอัตราเงินเฟ้อราคาผู้บริโภคเราขอปฏิเสธสมมติฐาน
ของการลดลงของสัดส่วน ในคลื่นความถี่ที่ความถี่ทั้งหมดจึงปกครองออกความคิดที่ว่าต่ำกว่า
ความผันผวนอัตราเงินเฟ้อได้รับเนื่องจากโชคดีเพียงอย่างเดียว ผลการ VAR ของเราอัตราเงินเฟ้อเสริมนี้
ผล; นั่นคือการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของเศรษฐกิจบัญชีสำหรับกลุ่มของการโพสต์ 1984
ในการลดความผันผวนของอัตราเงินเฟ้อ ผลการศึกษานี้สนับสนุนมุมมองว่าการดำเนินนโยบายการเงินได้เล่น
บทบาทสำคัญในการรักษาเสถียรภาพอัตราเงินเฟ้อในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทความนี้เราได้พยายามที่จะแยกแยะระหว่างนโยบายดี ปฏิบัติ
โชคดีและคำอธิบายของการลดลงของผลผลิตผันผวนมากกว่า
15-20 ปีสุดท้ายใช้โดเมนความถี่และมีเทคนิค ในโดเมนความถี่ สำหรับผลผลิตมวลรวมทั้งหมดของ
และอุปสงค์ของผลิตภัณฑ์ในวงกว้างและองค์ประกอบด้าน ยกเว้นการขายสุดท้ายคงทน
เราไม่สามารถปฏิเสธสมมติฐานที่ลดลงของความแปรปรวนมีกระจายอยู่ทั่วไปใน
ความถี่ต่างๆ เพราะทนทาน สุดท้ายขายลดลงในความเข้มข้นที่ธุรกิจ
วงจรความถี่ แม้ว่าหลังผลสอดคล้องกับดีกว่าการจัดการสินค้าคงคลัง ,
รวมผลโดเมนความถี่ของเราให้การสนับสนุนมากสำหรับคำอธิบายโชคดี
ผลลัพธ์วารของเราระบุบทบาทใหญ่ในการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของ
เศรษฐกิจเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงในการแจกแจงความน่าจะเป็นของการช็อก โดยลดลงในผลผลิตมวลรวม (
. อย่างไรก็ตาม มันยังคงเป็นโดยทั่วไปกรณีที่บัญชีกระแทก
ส่วนใหญ่ลดลงในความผันผวนของผลผลิต ผลยังพบโดยคนอื่น ๆ ( เช่น ไซม่อน
2000 )ผลลัพธ์ที่แข็งแกร่งเพื่อใช้ข้อมูลรายเดือน แต่เราหา
support21 ค่อนข้างแข็งแกร่งสำหรับสมมติฐาน โชคดีที่เราแยกความแตกต่างระหว่างนวัตกรรมสินค้าและนวัตกรรมการใช้
5 ไตรมาสสุดท้ายตัวแปรแบบ โดยรวม เราสรุปได้ว่า
ถึงแม้ว่าการปฏิบัติที่ดีและนโยบายการเงินดีขึ้น ได้เล่นในบทบาทที่อธิบาย
ลดลง .ออกความผันผวนในช่วง 10-15 ปี โชคดีอาจเป็นคำอธิบายา

นี้แสดงให้เห็นว่า เท่าที่ความแปรปรวนของผลผลิตเป็นกังวล มันอาจจะคลอดก่อนกำหนด
ที่จะสรุปว่าการลดความผันผวนเป็นคุณลักษณะที่ถาวรของเศรษฐกิจสหรัฐฯ ใช้วิธีการเดียวกัน
อัตราเงินเฟ้อราคาผู้บริโภค เราขอปฏิเสธสมมติฐาน
สัดส่วนของการปฏิเสธในสเปกตรัมทั้งหมดความถี่จึงทิ้งความคิดนั้นต่ำกว่าอัตราเงินเฟ้อได้เนื่องจากความผันผวน
โชคดีคนเดียว ผลลัพธ์วารของเราอัตราเงินเฟ้อเสริมสร้างผลนี้
; นั่นคือการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของระบบบัญชีสำหรับกลุ่มของ post-1984
ลดความผันผวนของอัตราเงินเฟ้อ ผลเหล่านี้สนับสนุนมุมมองที่นโยบายการเงินได้เล่น
บทบาทสําคัญในการรักษาเสถียรภาพของอัตราเงินเฟ้อในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา